Ο αέναος αγώνας της γυναίκας για κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση κόντρα σε προκαταλήψεις και στείρους αφορισμούς είναι το θέμα της παράστασης που παρακολουθήσαμε στο Θέατρο Αμαλία. Πρόκειται για την «Απολογία της Μαρί Κιουρί», της Ευσταθίας, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία της Κίρκης Καραλή, με την ταλαντούχα Πέγκυ Τρικαλιώτη, στον ρόλο της σπουδαίας ερευνήτριας.
Το έργο…
Η Μαρί Κιουρί είναι γνωστή στους περισσότερους ως μια πολύ σημαντική επιστήμονας, που έμεινε στην ιστορία για την ανακάλυψη του ραδίου και τις μελέτες της για την ραδιενέργεια. Παρ’ όλες όμως τις τιμητικές διακρίσεις που έλαβε, μεταξύ των οποίων και δύο βραβεία Νόμπελ, η ίδια νιώθει οικτρά απογοητευμένη από την απαξιωτική συμπεριφορά της γαλλικής κοινωνίας και του γαλλικού τύπου εναντίον της. Αιτία ηπαράνομη σχέση της με έναν παντρεμένο. Προσπαθεί, λοιπόν, ενώπιον ενός υποτιθέμενου δικαστηρίου στο οποίο ένορκοι και κριτές της είναι οι θεατές,να πείσει ότι το επιστημονικό της έργο δεν πρέπει να συγχέεται με την ανήθικη και προκλητική,για πολλούς,προσωπική της ζωή, ούτε και να υποτιμάται εξαιτίας αυτής. Στην «απολογία» της, διηγείται την όχι και τόσο ευχάριστη ιστορία τηςζωής της,ξεκινώνταςαπό την παιδική της ηλικία στην Πολωνία. Μιλά για την απουσία της μητρικής αγκαλιάς, τον χαμό της μητέρας και της αδελφής της και τον πρώτο της έρωτα. Αναφέρεται στις σπουδές της, την γνωριμία και τον γάμο της με τον επιστήμονα Πιερ Κιουρί και τις γεννήσεις των δύο παιδιών τους. Μεγάλο κομμάτι της αφήγησης της καταλαμβάνει το χρονικό διάστημα του γάμου της, μετις σπουδαίες ανακαλύψεις,τον τραγικό θάνατο του συζύγου της και τις δυσκολίες που ακολούθησαν. Στο τέλος αναφέρεται στην παράνομη σχέση της με τον επιστήμονα Πωλ Λανζεβάν, παντρεμένο με τέσσερα παιδιά, μια σχέση που τη στιγμάτισε και προκάλεσε την κοινωνική κατακραυγή. Η παράσταση κλείνει με μια μεταφυσική επιστροφή στο παρόν, όπου η νεκρή πλέον Κιουρί, αναζητά συγχώρεση από τις κόρες της, τις οποίες ομολογεί ότι παραμελούσε, ολοκληρωτικά δοσμένη καθώς ήταν στην έρευνα και την επιστήμη.
.
![marikiouri](https://kulturosupa.gr/wp-content/uploads/2023/10/marikiouri.jpg)
.
Καταρχάς στα θετικά της παράστασης (+) το κείμενο της πολυτάλαντης Ευσταθίας, το οποίο βασίστηκε στην βιογραφία της Μαρί Κιουρί που έγραψε η μικρότερη κόρη της Εύα το 1937. Ένα έργο που συνδυάζει ιστορικά στοιχεία με στοιχεία μυθοπλασίας και επικεντρώνεται όχι στην επιστημονική της ιδιότητα αλλά στην γυναικεία της φύση. Η συγγραφέας με ευρηματικό τρόπο, κατασκευάζει μια δίκη και τοποθετεί την ηρωίδα στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η απολογία της, σε πρώτο πρόσωπο, δίνει ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος και δραματική χροιά, καθώς η ίδια περιγράφει, με απόλυτη μάλιστα χρονολογική σειρά, τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής της αλλά και τις σχέσεις που τη σημάδεψαν. Πέρα από τον προσωπικό του χαρακτήρα, το κείμενοαγγίζει πλήθος κοινωνικών θεμάτων, όπως, μεταξύ άλλων,τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, την υποδεέστερη κοινωνική θέση της γυναίκας αλλά και την ανισότητα που βιώνειστους επαγγελματικούς χώρους. Θέματα διαχρονικά τα οποία ακόμη και σήμερα, ταλαιπωρούντο γυναικείο φύλο που συνεχίζει να μάχεται εναντίον παρωχημένων στερεοτύπων και κοινωνικών προκαταλήψεων.
.
![pan180309_5d4_0638](https://kulturosupa.gr/wp-content/uploads/2023/10/pan180309_5d4_0638.jpg)
.
Αυτή που κυριολεκτικά απογειώνει την παράσταση είναι η εξαιρετική Πέγκυ Τρικαλιώτη, η οποία με κατάθεση ψυχής ερμηνεύει τον χαρακτήρα της Μαρί Κιουρί. Άψογη ερμηνευτικά, κινησιολογικά και εκφραστικά, παίρνει πάνω της όλη την παράσταση και αποδίδει με απίστευτη πειστικότητα την πληγωμένη και αγανακτισμένη επιστήμονα που υπερασπίζεται με τόλμητην ερωτική σχέση της με έναν παντρεμένο. Οι συναισθηματικές μεταπτώσεις της εντυπωσιακές. Εκεί που γελά και χαίρεται με ενθουσιασμό μικρού παιδιού, την επόμενη στιγμή βυθίζεται στην θλίψη και την σκοτεινιά. Σε μια πραγματική έκρηξη συναισθημάτων, εξωτερικεύει την έξαψη που αισθάνεται, με δυνατές, σχεδόν υστερικές φωνές, τραγουδώντας και χορεύοντας τρελά πάνω στη σκηνή, επικοινωνώντας ταυτόχρονα στο κοινό την ένταση που την κυριεύει. Με την ίδια ένταση αποδίδει και τις αρνητικές στιγμές της: συνθλίβεται μπροστά στους θεατές, οργίζεται, καταρρέει και κλαίει με αληθινά δάκρυα. Δικαίως το κοινό την αποθέωσε όχι μόνο στο τέλος της παράστασης αλλά και ενδιάμεσα με αυθόρμητα χειροκροτήματα, σε στιγμές άριστης ερμηνείας που ξεχώρισαν.
Πολλοί καλοί στους ρόλους τους, η Αγγελική Πασπαλιάρη, που με δυνατή φωνή και υπέροχη άρθρωση απέδωσε τους υπόλοιπους γυναικείους ρόλους, αλλά και όλες τις ανδρικές φωνές, αλλά και ο χορευτής Κωνσταντίνος Παπανικολάου στους ανδρικούς ρόλους, που επιμελήθηκε γενικά την κίνηση της παράστασης.
![apoliga19](https://kulturosupa.gr/wp-content/uploads/2023/10/apoliga19.jpg)
Η σκηνοθετική προσέγγιση της Κίρκης Καραλή, δίνει σε αρκετά σημεία την αίσθηση του πρωτότυπου και του αυθεντικού. Καταρχάς «στήνει» εξαιρετικά τον χαρακτήρα της Μαρί Κιουρίκαι κατορθώνει να μεταδώσει με αποτελεσματικότητα και εσωτερικότητα την τραγικότητά της. Επιλέγει να εμπλουτίσει την παράσταση, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας μονόλογος, με δύο ακόμη πρόσωπα. Μια γυναικεία φιγούρα, σε πολλαπλούς ρόλους, η οποία ερμηνεύει ακόμη και τις ανδρικές φωνές και έναν χορευτή που γεμίζει, το κατά τα άλλα άδειο σκηνικό. Ιδιαίτερη η επιλογή της, να κρατήσει τον ανδρικό χαρακτήρα βουβό, χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν γίνεται για πρακτικούς λόγους ή ως δείγμα συμπαράστασης στον αγώνα της επιστήμονα να αποδείξει ότι δεν χρειάζεται έναν άνδραστο πλευρό της για να μπορέσει να «ακουστεί». Η γενικά βαριά και δραματική ατμόσφαιρα του έργου, απαλύνεται από ευχάριστα διαλλείματα που χαλαρώνουν τον θεατή και χαρίζουν συναισθηματική ισορροπία. Ευρηματική η σκηνοθετική επιλογή να συνδεθεί η παρουσία της Μαρί Κιουρί στις διάφορες χώρες, με την εκτέλεση τοπικών χορών αλλά και γενικά η ιδέα της ύπαρξης χορευτή επί σκηνής, που χάρισε ζωντάνια και ενέργεια.
Αναμφίβολα πολύ καλή και η μουσική επένδυση της παράστασης και ιδιαίτερα το τραγούδι “Για πες μου κάτι” που έγραψε η Ευσταθία και το ερμηνεύουν η ίδια η δημιουργός με την Πένυ Μπαλτατζή.
Τα κοστούμια της Άσης Δημητρολοπούλου, ήταν αρκετά πετυχημένα. Ιδίως το μαύρο φόρεμα με τον κλειστό λαιμό και τα ελαφρώς φουσκωτά μανίκια που φορά η Πέγκυ Τρικαλιώτη, το οποίο αποτελεί χαρακτηριστική αμφίεση της Μαρί Κιουρί, από φωτογραφίες της που σώζονται.
Στα αρνητικά (-) της παράστασης θα συγκαταλέγαμε αρχικά το ότι η σκηνοθεσία δεν συμβαδίζει πάντοτε με το ύφος και την ουσία του κειμένου, εμφανίζοντας αστάθειες και υπερβολές. Σε ορισμένα σημεία οι ερμηνείες των ηθοποιών δεν φαίνονται εναρμονισμένες μεταξύ τους, δίνοντας την αίσθηση του αταίριαστου. Επίσης κάποια χορευτικά ντουέτα των Πασπαλιάρη – Παπανικολάου δεν «δένουν» με τους διαλόγους και δίνουν την εντύπωση ότι περιττεύουν. Ξεκομμένο τέλος από τον όλο χαρακτήρα του έργου, που είναι κατά βάση ρεαλιστικός, είναι το μεταφυσικό τέλος που επιλέχτηκε, κατά το οποίο η νεκρή ήδη Κιουρί επισκέπτεται την μεγαλύτερη κόρη της «αναζητώντας» την συγχώρεση.
Το σκηνικό της παράστασης, από την άλλη πλευρά, ήταν ιδιαιτέρως λιτό, χωρίς τίποτα το αξιόλογο. Δύο τραπεζάκια, μερικοί δοκιμαστικοί σωλήνες και ένα απλό άσπρο χαρτί κρεμασμένο στο πίσω μέρος της σκηνής, όπου ο Κωνσταντίνος Παπανικολάου, γράφει τον τόπο και την χρονολογία στην οποία αναφέρεται η παράσταση. Ένα περισσότερο επιμελημένο σκηνικό θα μπορούσε να συμβάλλει στην ρεαλιστικότερη απόδοση της ατμόσφαιρας της εποχήςκαι να εντείνει τη δραματικότητά των γεγονότων που εξιστορούνται.
.
![ce9ace99ce9fcea5cea1ce9920ce9ace9fce9bce91ce9620cea7ce95cea1ce95cea4ce99cea3ce9cce9fcea3](https://kulturosupa.gr/wp-content/uploads/2023/10/ce9ace99ce9fcea5cea1ce9920ce9ace9fce9bce91ce9620cea7ce95cea1ce95cea4ce99cea3ce9cce9fcea3.jpg)
.
Συμπερασματικά (=) «Η απολογία της Μαρί Κιουρί», είναι μια αξιόλογη παράσταση, με κορυφαίο στοιχείο την εξαιρετική ερμηνεία της Πέγκυ Τρικαλιώτη. Μια παράσταση για την άγνωστη ζωή της φημισμένης επιστήμονα που μεγαλούργησε, ερωτεύτηκε και πόνεσε, φτάνοντας εντέλει να αποζητά τηνσυγχώρεση και την αποδοχή των δικών της, συνειδητοποιώντας, αν και αργά, τα λάθη που έκανε…
.
Βαθμολογία
6,1/10
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
..
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό