Συνέντευξη στην Ελπίδα Παπαδανιήλ
Από μικρός ήταν το παιδί θαύμα της Θεσσαλονίκης, δίνοντας το πρώτο του ρεσιτάλ στην κατάμεστη αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε ηλικία μόλις 9 χρονών.. Από εκείνη τη στιγμή, το όνειρο του γιατρού που επιθυμούσε έδωσε τη θέση του στη μουσική και στο να μετατραπεί ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες, σολίστ, μαέστρους παγκοσμίως… Και όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ο Μίμης Πλέσσας ο Μιχάλη Χατζηαναστασίου είναι ένα παιδί που είχε την τύχη να γεννηθεί μουσικός…
Είναι πτυχιούχος Αρμονίας και Ενορχήστρωσης – Οργανογνωσίας, διπλωματούχος σολίστ κιθάρας του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, απόφοιτος μεταπτυχιακών Κιθάρας καιι Μουσικολογίας της Ανώτερης Μουσικής Ακαδημίας (Oscar Espla) του Alicante, Ισπανία. Έχει συνθέσει μουσική για την τηλεόραση (ΕΡΑ, ΝΕΤ και ΕΤ3), τον κιν/φο και το θέατρο και έχει συνεργαστεί με επώνυμους σκηνοθέτες σε θέατρα όπως το Κρατικό Β. Ελλάδος, το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κούν, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών, το Ελεύθερο Θέατρο Θεσ/νικης κ.ά. Έχει αναλάβει τη μουσική σύνθεση συμφωνικών έργων κατά παραγγελία του ΥΠ.ΠΟ. όπως και δισκογραφικές δουλειές με ρεπερτόριο για κιθάρα και ορχήστρα, σε έργα δικά του και άλλων συνθετών. Έργα του έχουν παιχτεί από την Κ.Ο.Α., Φ.Ο.Θ. και άλλα ορχηστρικά μουσικά σύνολα σε Ελλάδα, Ισπανία και Γαλλία. Από το 1987, δίνει ρεσιτάλ και κονσέρτα σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθώς και διαλέξεις και σεμινάρια στα μεγαλύτερα μουσικά ιδρύματα της χώρας, διευθύνοντας παράλληλα ως αρχιμουσικός και μαέστρος μεγάλα συμφωνικά μουσικά σύνολα. Από το 2003 έως και σήμερα, έχει διατελέσει καλ/κός δ/ντης και μαέστρος στο Φεστιβάλ Ελληνικού Σύγχρονου Τραγουδιού Θεσ/νικης ( 2004-2009), στο Jazz Φεστιβάλ Αθηνών (2007-2008), σε δισκογραφικές εταιρείες (D.M.C. και M.P.I.Records), δ/ντης παραγωγής της Melon music Αθηνών από το 2010. Υπήρξε υπεύθυνος καθηγητής σπουδών του τμήματος performing singers της Ανώτερης Ακαδημίας Δραματικής Τέχνης Α. Βουτσινά Θεσ/νικης ( 2009-2010), υπεύθυνος καθηγητής κιθάρας στα Ωδεία: Μ.Ω.Θ.,Σ.Ω.Θ., Β.Ω.Θ. (1998-2007), διευθυντής μουσικών σπουδών της Α’ Θερινής Ακαδημίας Πολιτισμού Θεσ/νικης (19-31 Αυγούστου 2013). Από το 2009 είναι υπεύθυνος καθηγητής σπουδών, των τμημάτων κιθάρας του Ω.Β.Ε. και της Πρότυπης Ακαδημίας Jazz & Modern music Thessalonikis. Κατέχει επίσης την θέση του Καλλιτεχνικού Δ/ντή ορχήστρας – μαέστρου της Συμφωνικής Jazz Ορχήστρας Βορείου Ελλάδος, της οποίας υπήρξε και Ιδρυτής. Από τον Φεβρουάριο του 2014 διατελεί Καλλιτεχνικός Δ/ντης της Πολιτείας Πολιτισμού και της Ακαδημίας Πολιτισμού Θεσ/νικης, καθώς και της Μουσικής Ακαδημίας Β. Ελλάδος (Modern Music Foundation), το πρόγραμμα σπουδών της οποίας είναι πρότυπο και απορρέει από την επτάχρονη μελέτη και διατριβή του με θέμα Η λειτουργικότητα της Εκπαίδευσης.
Έχει αποσπάσει διακρίσεις και πρώτα βραβεία μετ’ επαίνων και χρυσών μεταλλίων, σε παγκόσμιους διαγωνισμούς κιθάρας και σύνθεσης.
Είναι μέλος του Ελληνικού Συλλόγου Μουσικοσυνθετών, με το βιογραφικό του σημείωμα να έχει ενταχθεί επισήμως από το 2012 στο Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής Εγκυκλοπαίδειας του Τ. Καλογερόπουλου (εκδόσεις Γιαλέλη) ως ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της νεότερης μουσικής ιστορίας της χώρας μας.
Από το 1998 ο μουσικός εκδοτικός οίκος Μαυρομουστάκης ανέλαβε την αποκλειστική έκδοση των έργων, βιβλίων και μουσικών συγγραμμάτων του.
Είναι μεγάλη χαρά και τιμή που θα συνδράμει καθ΄ όλη τη διάρκεια της βραδιάς στη Τελετή Απονομής των Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης 2023 με την καταλυτική του παρουσία.
Συνέντευξη του κορυφαίου σολίστ, συνθέτη, μαέστρου Μιχάλη Χατζηαναστασίου στην Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα.
.
“Ο Μιχάλη Χατζηαναστασίου είναι ένα παιδί που είχε την τύχη να γεννηθεί μουσικός…”
Μίμης Πλέσσας
Χ.Μ.: Ναι γιατί όλα συνηγορούσαν στο να μην πραγματοποιηθεί τη στιγμή που το ήθελα. Άλλαξε πολλά καστ και χέρια… από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, παραγωγούς… Όλο κάτι συνέβαινε και στο τέλος σταματούσε η παραγωγή του.
Ε.Π.: Ίσως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να πραγματοποιηθεί..
Χ.Μ.: Προσωπικά, είμαι πολύ συνυφασμένος με καταστάσεις εξωτερικές και εσωτερικές – ενστίκτου- που όταν μου λένε «δεν ήρθε ακόμη η ώρα», με ακούω. Και επειδή η δουλειά μου έχει να κάνει με όχι και πολύ καθημερινά πράγματα, έμαθα να με ακούω και να υποτάσσομαι σε αυτή τη φωνή που μιλάει μέσα μου. Είμαι γενικά άνθρωπος της υπομονής…όχι όμως της ανοχής.
Ε.Π.: Έχουν οι άνθρωποι πλέον αποθέματα ανοχής;
Χ.Μ.:Ξέρετε η ιστορία της διανόησης τα τελευταία χρόνια έχει δείξει ότι οι άνθρωποι σιγά σιγά μαλακώνουν, συστηματοποιούνται, ιδρυματοποιούνται, έχουν κουραστεί.. Εγώ νιώθω τυχερός γιατί σε μένα παραμένει αυτή η «εφηβική ανωριμότητα».
“Ο θεσμός των βραβείων είναι κάτι
που το χρειάζεται η Θεσσαλονίκη μας και
θα πρέπει να στηρίζεται και από τους καλλιτέχνες
αλλά και από τους φορείς της πόλης μας.”
.
Ε.Π.: Η παράσταση «Φαίδρας Άτοπον» πήγε πάρα πολύ καλά. Το κοινό την αγκάλιασε, σας αγκάλιασε και τώρα είναι υποψήφια σε 3 κατηγορίες στα 12α Θεατρικά Βραβεία;
Χ.Μ.:Αυτό που λέτε είναι αλήθεια. Η παράσταση σημείωσε γρήγορα και αναπάντεχα, μεγάλη επιτυχία, τόσο ως προς την ένθερμη αποδοχή που έτυχε από κοινό και κριτικούς, αλλά σημειώνοντας ταυτόχρονα και εισπρακτική επιτυχία. Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός, που το έργο μας διακρίθηκε ανάμεσα στις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς που πέρασε και είναι υποψήφια για 3 σημαντικά βραβεία: 1ου γυναικείου ρόλου, πρωτότυπου κειμένου και πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης και ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης. Κάποια στιγμή ο χώρος του θεάτρου, έπρεπε να δώσει ένα βήμα στην άποψη και την κρίση του κοινού ως προς τα Θεατρικά δρώμενα που λαμβάνουν χώρα δημοσίως, γι αυτό και είδα με ιδιαίτερα καλή διάθεση και ματιά σχεδόν από την αρχή του αυτόν τον θεσμό και θεωρώ ότι είναι από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες που γίνονται στη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο.
Με το Γιάννη Τσιρόγλου γνωριζόμαστε χρόνια τώρα, έχουμε ξανά δουλέψει σε προηγούμενες εκδηλώσεις. Ο θεσμός των βραβείων είναι κάτι που το χρειάζεται η Θεσσαλονίκη μας και θα πρέπει να στηρίζεται και από τους καλλιτέχνες αλλά και από τους φορείς της πόλης μας. Δεν είναι κακό να υπάρχει ένας υγιής θεσμός που επιβραβεύει μια δουλειά η οποία είναι άυλη…
Ε.Π.: Με ποια αφορμή ασχοληθήκατε με το συγκεκριμένο έργο;
Χ.Μ.: Καταρχήν η «Φαίδρας Άτοπος» είναι το απόλυτο Best Seller μιας ιστορίας εγκλήματος από ερωτικό πάθος. Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλλιτέχνης που δεν θα άγγιζε ένα τέτοιο θέμα, μιας και όλη μας η ζωή περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα, είτε τον αγνό ο οποίος μετουσιώνεται σε αγάπη, είτε τον αγοραίο. Ο βασικός λόγος που με οδήγησε να ασχοληθώ με τη μουσική ανασύνθεση του μύθου ήταν αφενός για να υμνήσω την απώλεια που προκύπτει από το ανεκπλήρωτο και αφετέρου να καταδείξω και τη δύνη στην οποία μπορεί να περιπέσει ο ανθρώπινος νους στην περίπτωση που ο έρωτας μεταφράζεται ως η μόνη διέξοδος ευτυχίας. Η πρόκληση του να προσπαθήσω να δω την τραγωδία του μύθου μέσα από τα μάτια της ηρωίδας έπαιξε καταληκτικό ρόλο στην απόφασή μου να εμπλακώ καλλιτεχνικά σε αυτή την μουσικό-φιλοσοφική ανασύνθεση της προσωπικότητάς της.
Ε.Π.: Πώς δουλέψατε το έργο; Που πατήσατε για να ξεκινήσετε;
Χ.Μ.: Προσπάθησα να ανασυνθέσω το μύθο της Φαίδρας γιατί θέλησα να δω την ιστορία της μέσα από τα δικά της μάτια. Δεν μπορείς να ασχοληθείς με κάτι σοβαρά, εάν πρώτα δεν κάνεις έρευνα. Και η πορεία μου στο θέατρο μου το επιτρέπει ως συνθέτης πολλών θεατρικών παραστάσεων αλλά και η πορεία μου στον εκπαιδευτικό χώρο του θεάτρου, είμαι από τα ιδρυτικά στελέχη της σχολή του Ανδρέα Βουτσινά. Όλα αυτό λοιπόν μου επέτρεψε να έχω μια ολοκληρωμένη ερευνητική προσέγγιση.
Ε.Π.: Οι δημιουργίες σας αποπνέουν έντονο ρομαντισμό…
Χ.Μ.: Ναι, αυτά τα στοιχεία με χαρακτηρίζουν όχι μόνο σαν καλλιτέχνη αλλά και σαν άνθρωπο. Γενικά οι συνθέσεις μου αποπνέουν μια αίσθηση κινηματογράφου, εναλλασσόμενων εικόνων. Συχνά, για κάποιον που δεν με γνωρίζει όλο αυτό μπορεί να φαίνεται αντιθετικό με την προσωπικότητά μου, την ιδιοσυγκρασία μου.Το μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεών μου βασίζεται πάνω σε αρχαίους Ελληνικούς δρόμους. Ακόμη και το Φλαμένγκο που είναι μια ειδικότητα την οποία την εξέλιξα και τη σπούδασα και στο εξωτερικό, στηρίζεται καθαρά σε δύο βασικές κλίμακες- δρόμους που είναι αρχαιοελληνικοί. Το αρχαίο ελληνικό μουσικό-θεωρητικό σύστημα παρήγαγε μόνο πολιτισμό και όχι πόλεμο γιατί η μουσική μας δεν μπορεί να βηματιστεί παρά μόνο να χορευτεί. Είναι τα μέτρα μας τέτοια που δεν μπορούμε να βηματίσουμε, δηλαδή τα αμιγώς αρχαία ελληνικά μέτρα και σημερινά ελληνικά μέτρα της δημώδους μουσικής μας είναι γραμμένα σε μικτά μέτρα. Αυτά λοιπόν δεν έχουν βάση στο μετρονόμο, δεν μπορείς να στήσεις ένα άγημα, ενώ με την ευρωπαϊκή μουσική που είναι βασισμένη σε άλλο μέτρο μπορείς να στήσεις βαλς, παρέλαση, εμβατήριο…. Όταν λοιπόν αυτό που ακούς συντονίζεται εκεί που πρέπει και ο ρυθμός του είναι τέτοιος που σε βάζει στη διαδικασία το σώμα σου να κινηθεί με την κίνηση του εκκρεμούς, σε βάζει σε άλλες διαλογικές καταστάσεις.
“Είχα και έχω την πολυτέλεια να κάνω
αυτό που θέλω, όταν το θέλω και
όπως το θέλω…”
Ε.Π.: Φαίνεται ότι σε οτιδήποτε δημιουργείται βάζετε πολύ ψυχή, είστε μέσα στο δημιούργημά σας….
Χ.Μ.:Θα συμφωνήσω σε αυτό που λέτε. Σε αυτό πιστεύω ότι με βοήθησε η ζωή μου γενικότερα. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν τυχερό άνθρωπο. Είχα και έχω την πολυτέλεια να κάνω αυτό που θέλω, όταν το θέλω και όπως το θέλω. Πάλεψα για να το κατακτήσω, δεν μου το προσέφερε κανείς..
Ε.Π.: Ίσως να μπορούσε να ονομαστεί ελευθερία…
Χ.Μ.:Η ελευθερία στις μέρες μας είναι μια πολύ επικίνδυνη λέξη.. προσωπικά δεν φοβάμαι τις επικίνδυνες λέξεις.. Θεωρώ ότι είναι εφάμιλλη για να μην πω και μεγαλύτερη της αγάπης πλέον.. Γι αυτό και την έχω μεταφράσει κωδικά ως πολυτέλεια.
Ε.Π.: Ποιο πιστεύετε ότι ήταν αυτό το στοιχείο που έδωσε την τόσο μεγάλη επιτυχία στην παράσταση;
Χ.Μ.: Ας ξεκινήσουμε από το τι δεν είναι το έργο που ανεβάσαμε.. Δεν είναι μια παράσταση που η φόρμα της βασίζεται στο αναλόγιο ή στην αφήγηση, δεν είναι ένας ακόμη μονόλογος, δεν είναι τραγωδία, δεν είναι Document Theater… Η «Φαίδρας Άτοπος» είναι μια θεατρική κιθαρωδία, όπως ακριβώς ερμηνεύουμε τον όρο από τα Ομηρικά χρόνια μέχρι και την εποχή των τροβαδούρων του 11ου – 12ου αιώνα. Εκείνη την εποχή οι καλλιτέχνες υμνούσαν μέσω της μουσικής τους τους ήρωες και μετέδιδαν τους μύθους στο διηνεκές. Είναι λοιπόν μια θεατρική κιθαρωδία που επιλεκτικά συνδυάζει όλα τα παραπάνω είδη θεάτρου, με κυρίαρχο το συμβολισμό και το σωματικό θέατρο. Στην ουσία πρόκειται για ένα ρεσιτάλ ερμηνείας στο οποίο συνεργούν επί σκηνής ο ηθοποιός με το σολίστ, άλλοτε σε ρόλους μοιρασμένους και άλλοτε συνδυαστικά. Είναι ένα έργο στο οποίο οι μουσικοί διάλογοι προηγήθηκαν από το θεατρικό λόγο.
Ε.Π.: Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό…
Χ.Μ.: Σας πληροφορώ ότι ναι, δεν είναι, καθόλου μα καθόλου εύκολο, ούτε αυτό που κάνει η Ηρώ αλλά ούτε και αυτό που κάνω εγώ.. Εγώ στη σκηνή δε συνοδεύω απλά έναν ηθοποιό ή δεν αποτελώ χαλί ενός κειμένου. Τα έργα τα οποία παίζω θα παιχτούν εν μέρη τους όπως έχουν παιχτεί στο πρόσφατο παρελθόν σε ρεσιτάλ. Είναι κομμάτια που ο πήχης δυσκολίας τους εντάσσεται σε σολιστικό επίπεδο.
Ε.Π.: Πόσο εύκολο ήταν να ετοιμαστεί ένα έργο, στο οποίο αρχή του είναι οι μουσικοί διάλογοι;
Χ.Μ.: Η δυσκολία ή ευκολία εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο και τα πράγματα γύρω σου μέσω της τέχνης που υπηρετείς. Εμένα η τέχνη μου είναι η μουσική. Μπορώ και επικοινωνώ με τις νότες, τις διαβάζω και τις ακούω, όπως επικοινωνείτε εσείς διαβάζοντας ένα βιβλίο και καταλαβαίνετε τι διαβάζετε. Δηλαδή, όπως εσείς αντιλαμβάνεστε τις λέξεις, τα διάφορα συστατικά του λόγου, έτσι και εγώ κατανοώ το συντακτικό της μουσικής με τις νότες.
Ε.Π.: Απαραίτητο συστατικό θα έλεγα πώς είναι η χημεία μεταξύ των δύο καλλιτεχνών που βρίσκονται επί σκηνής…
Χ.Μ.: Το εισιτήριο για να μπορέσουμε να πάμε παρέα την παράσταση εγώ και η Ηρώ ήταν πρώτα το κείμενο. Έψαξα λοιπόν για ένα ευφυή άνθρωπο που να μπορεί να μεταφράσει τις νότες μου, τις σκέψεις μου και τη συγκεκριμένη μουσικο-φιλοσοφική κατεύθυνση που του έδινα.. και αυτή ήταν η Δήμητρα Μήττα. Αφού λοιπόν πάτησε το κείμενο, «κούμπωσε το φόρεμα με το σώμα», έρχεται η αγαπημένη μου Ηρώ Μουκίου, που είναι ένα φοβερό πλάσμα, ένας φανταστικός άνθρωπος, μια πολύ ταλαντούχα ηθοποιός και έκανε το κείμενο δικό της.
Ε.Π.: Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι απόλυτα εμφανές..
Χ.Μ.: Η Ηρώ πάλεψε, προσπάθησε πολύ με το ρόλο. Χρησιμοποίησε όλα τα μέσα της θεατρικής της φαρέτρας. Ακόμη και το σκηνικό, ο ίππος είναι μια επικίνδυνη κατάσταση επί σκηνής για την Ηρώ γιατί πρέπει να ακροβατήσει πάνω σε 20 εκατοστά ξύλου. Η Ηρώ ήταν το άτι που έσυρε το άρμα.. Τέλος, έρχεται ένας εξίσου ταλαντούχος άνθρωπος , με μια ξεχωριστή ματιά, που συνδέει όλα αυτά, ο Αντώνης Καραγιάννης, ο οποίος με τη σκηνοθεσία του προστατεύει, προωθεί και αναδεικνύει τούτη την πολυμορφική συνέργεια. Γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο ο λόγος, η υποκριτική να σκεπάσει το σολίστα ή αντίθετα η μουσική να σκεπάσει το λόγο, τον ηθοποιό. Ήταν πάρα πολύ εύκολο να σπάσει αυτή η ισορροπία και αυτό ήταν το στοίχημα του Αντώνη, που θεωρώ ότι το κέρδισε.
“Πίστεψα πάρα πολύ τη Φαίδρα,
μια ηρωίδα που προδόθηκε από όλα και
την πρόδωσαν τα πάντα,
αλλά εγώ τελικά δεν προδόθηκα…”
Ε.Π.: Το δικό σας στοίχημα ποιο ήταν;
Χ.Μ.: Δικαιώθηκε η εμμονή μου… γιατί είμαι ένας άνθρωπος που γενικά δεν τα παρατάει… Το συγκεκριμένο έργο αποτέλεσε για μένα μια καλλιτεχνική εμμονή. Πίστεψα πάρα πολύ τη Φαίδρα, μια ηρωίδα που προδόθηκε από όλα και την πρόδωσαν τα πάντα, αλλά εγώ τελικά δεν προδόθηκα…
Ε.Π.: Ακουμπάει το κείμενο πάνω σε δικά σας προσωπικά βιώματα;
Χ.Μ.: Σαφώς… Όποιος πει ότι δεν έχει ζήσει ανεκπλήρωτες καταστάσεις ή ανθρωποειδές είναι ή ψέματα λέει.
Ε.Π.: Τι είναι τελικά το ανεκπλήρωτο;
Χ.Μ.: Το ανεκπλήρωτο μπορεί να το βιώσει ο καθένας μας σε οποιαδήποτε μορφή του, σε επαγγελματικό επίπεδο, σε φιλικό, σε ερωτικό.. Για μένα είναι το κίνητρο για να ζω αύριο..
Ε.Π.: Και ο ανεκπλήρωτος έρωτας την ίδια θέση έχει στη ζωή σας;
Χ.Μ.: Για μένα είναι δώρο το ανεκπλήρωτο…Χρωστάω το 80% των μουσικών μου συνθέσεων.
Ε.Π.: Μέσα από το έργο αναδεικνύονται θέματα και ηθικής.. Τι είναι ηθική για εσάς και βλέπετε να υπάρχει ανάμεσά μας σήμερα;
Χ.Μ.: Δύσκολη ερώτηση… Θεωρώ ότι ο κάθε ένας από εμάς φτιάχνει τη δική του ηθική μέσα από την παιδεία και τη μόρφωση που έχει λάβει. Εάν λοιπόν, αυτή η δουλειά γινόταν πολύ σοβαρά μέσα στις μοντέρνες κοινωνίες που ζούμε, ίσως να χρειαζόμασταν και λιγότερους νόμους για να μας κρατάνε σε κλουβί. Βέβαια οι κώδικες και οι νόμοι ηθικής, από κοινωνία σε κοινωνία και από ιστορική περίοδο σε ιστορική περίοδο, αλλάζουν, αλλά θεωρώ ότι οι δέκα βασικοί λίθοι πάνω στους οποίους στηρίζεται η παγκόσμια ηθική του ανθρώπου είναι γνώριμοι, έχουν ειπωθεί. Για παράδειγμα, ότι μας είπε ο Σωκράτης είναι ηθική, ότι μετέφερε ο Πλάτωνας είναι για μένα η απόλυτη ηθική… ότι πρέσβευε ο Ιησούς είναι ηθική, ότι έγραψε ο Κρισναμούρτη είναι ηθική… Πείτε λοιπόν εσείς, από την εποχή του Εμπεδοκλή μέχρι την πρόσφατη εποχή του Κρισναμούρτη τι άλλαξε στο υγιές φιλοσοφικό μυαλό ενός ανθρώπου; Τίποτα, θα απαντήσω..
Ε.Π.: Θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε κάποιες καλλιτεχνικές στιγμές μέσα σε όλη αυτή τη λαμπρή πορεία σας;
Χ.Μ.: Ήμουν τυχερός στην καλλιτεχνική μου ζωή και κάθισα δίπλα σε μεγάλους δασκάλους του χώρου μου. Μαθήτευσα δίπλα σε μυθικά ονόματα. Σαφώς μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου ήταν το πρώτο μου ρεσιτάλ που το έδωσα σε ηλικία 9-10 χρονών στην αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, το πρώτο μου διεθνές βραβείο, η πρώτη φορά που ένα μεγάλο μουσικό σύνολο έπαιξε δικά μου έργα, η πρώτη φορά που διηύθυνα ένα μεγάλο μουσικό σύνολο.. Είναι πολλές οι στιγμές αλλά θα μπορούσα να ξεχωρίσω μία πολύ σημαντική, τη συμπερίληψη του βιογραφικού μου στον 6ο τόμο του Λεξικού της Ελληνικής Μουσικής Εγκυκλοπαίδειας.
Ε.Π.: Ως δημιουργός ποια είναι η σχέση σας με το κοινό;
Χ.Μ.: Για μένα ο μοναδικός μου στόχος είναι να μπορώ να επικοινωνώ με τους ανθρώπους και το περιβάλλον γύρω μου. Η τέχνη μου παρέχει τη δυνατότητα χρήσης ενός κωδικοποιημένου διαλόγου με το κοινό και κάθε μου έργο αποτελεί μια ψήφο εμπιστοσύνης προς τον άνθρωπο. Αυτή είναι η ανάγκη η δική μου και αυτό προσφέρω και παίρνω από το κοινό.
Ε.Π.: Συνολικά πόσα χρόνια ασχολείστε πλέον με τη μουσική;
Χ.Μ.: Από τότε που με θυμάμαι.. Ξεκίνησα από 8-9 χρονών να σπουδάζω τη μουσική και από τότε κάνω μόνο αυτό και τίποτα άλλο και ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό η ιδέα να κάνω κάτι άλλο.
Ε.Π.: Τελικά τι είναι η μουσική για εσάς;
Χ.Μ.: Η μουσική και σαν τέχνη και σαν επιστήμη – να σημειώσω μάλιστα ότι είναι η μοναδική που μπορεί να θεωρηθεί και τέχνη και επιστήμη γιατί βασίζεται στην έκφραση του συναισθήματος, χρησιμοποιεί σύμβολα, νόμους, θεωρήματα, κανόνες.., είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη, την πορεία και την εξέλιξη του ανθρώπου γενικότερα. Θεωρώ ότι ο ρόλος της τέχνης και γενικότερα της μουσικής συνίσταται στο να δρα και στο να αντιδρά. Δεν είναι λοιπόν θέμα πολυτέλειας η εκγύμναση της ψυχής και του πνεύματος αλλά υποχρέωση και πολλές φορές αυτοσκοπός. Ίσως και η μοναδική οδός διαφυγής και ενσυνείδητης αντίδρασης. Η μουσική είναι γνώση και η γνώση μέσω της εκπαίδευσης είναι αυτή που μπορεί να παράγει κίνητρα δράσης που με τη σειρά τους θα αναπαράγουν και θα προάγουν πολιτισμό. Με λίγα λόγια είναι τα πάντα…
Ε.Π.: Ασχολείστε και με την εκπαίδευση..
Χ.Μ.: Πριν από όλα και πάνω από όλα είμαι δάσκαλος.. Και ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ και καμαρώνω που βλέπω αρκετούς από τους μαθητές μου να διαπρέπουν και μουσικά αλλά και θεατρικά.
Ε.Π.: Αν θα μπορούσατε να αλλάξετε κάποια πράγματα στη χώρα μας, ποια θα ήτα αυτά;
Χ.Μ.: Πιστεύω πώς εάν οι άνθρωποι ήτανε περισσότερο ομιλητικοί με τον εαυτό τους και όχι τόσο φλύαροι με τους γύρω τους, νομίζω ότι θα είχαμε μια καλύτερη κοινωνία.
.
12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023
ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2023
ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ
Ώρα προσέλευσης: 20:15 – Ώρα έναρξης: 21:00
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ (με σειρά προτεραιότητας)
.
Χρήσιμες δημοσιεύσεις για τη βραδιά, αναλυτικά κλικ στα μπλε:
–Τα ΘΒΘ τιμούν το Εργαστήρι Θεατρικής Δημιουργίας του Δήμου Καλαμαριάς με το τιμητικό βραβείο Ερασιτεχνικής Ομάδας 2023
–Πρόσκληση προς θεατρόφιλους. Απονείμετε τα Βραβεία Κοινού στη Τελετή Απονομής
–Η Μαέστρος Μαίρη Κωνσταντινίδου διευθύνει την Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης στη Τελετή Απονομής Βραβείων
– Live η Τελετή Απονομής Βραβείων από το GRD Radio με όλο το προσκήνιο και παρασκήνιο.
–Η σπουδαία Καλλιόπη Ευαγγελίδου σκηνοθετεί τη Τελετή Απονομής Βραβείων.
–Η Αφίσα των 12ων ΘΒΘ 2023
–Τα Νέα Πρόσωπα μιλούν στην “Κ”: Κωνσταντίνος Αβράμης, Γιάννης Σύριος, Σεμίραμις Αμπατζόγλου, Αποστολία Γκούτη
–Ο Μαέστρος Μιχάλης Χατζηαναστασίου παρών στη Τελετή Βραβείων μιλά στην “Κ”
–Συνεντεύξεις: Καλλιόπη Ευαγγελίδου, Μαίρη Κωνσταντινίδου, Ελευθερία Τέτουλα.
.
Tags:
#12αΘεατρικάΒραβείαΘεσσαλονίκης2023
#ΘεατρικάΒραβείαΘεσσαλονίκης
#ΘΒΘ #12ΘΒΘΒ2023
.
.
