Συνομιλεί (και γράφει) η Σωφέρ Θεάτρου, Ζωή Ταυλαρίδου.
Η Αποστολία Γκούτη είναι μια πολυτάλαντη μουσικός, τραγουδίστρια και δασκάλα ορθοφωνίας και τραγουδιού. Τρυφερή, γλυκιά και φωνάρα αποτελεί νέο πρόσωπο στη σκηνή του θεάτρου, καθώς είναι παρθενική η εμφάνισή της στην παράσταση «Ρόζα Εσκενάζυ, η βασίλισσα του ρεμπέτικου» ως alter ego της ανυπέρβλητης μορφής της Ρόζας στο Θέατρο Σοφούλη, όπου και θα τη βρείτε να διδάσκει τα τελευταία χρόνια.
Η Αποστολία έχει προταθεί για το Βραβείο Νέου Προσώπου στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης, που θα διεξαχθούν την Παρασκευή 16 Ιουνίου στο Θέατρο Αυλαία. Είμαι πολύ χαρούμενη γι΄αυτό κι ευγνώμων, καθώς είναι δασκάλα μου στο τραγούδι εδώ και δύο χρόνια και την καμαρώνω. Η πρόταση της Κριτικής Επιτροπής των Θεατρικών Βραβείων δεν με εκπλήσσει καθόλου, καθώς η ερμηνεία της στην εν λόγω παράσταση χρήζει χειροκροτημάτων και θαυμασμού.
Η Αποστολία μάς μιλάει για την πρόσκληση που της έγινε από την Παυλίνα Χαρέλα, με την οποία τη συνδέει μια μακροχρόνια φιλία κι εκτίμηση, να συνεργαστούν επί σκηνής υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση και έμπνευση του Αντώνη Λουδάρου. Ήταν απρόβλεπτη η συμμετοχή της, μαγική, δεν την περίμενε ούτε και την κυνήγησε ποτέ. Η Ρόζα αποτελεί μιαν ευχάριστη ανατροπή στη ζωή της, μια ευκαιρία να διευρύνει το ταλέντο και την προσωπικότητά της, η οποία μέχρι πρότινος επικεντρωνόταν κυρίως στο τραγούδι και τη μουσική σκηνή.
Η Αποστολία τραγουδάει τα ρεμπέτικα με έναν μοναδικό τρόπο, με πολύ συναίσθημα, νάζι, αφοσίωση και πάθος. Ασχολείται με το τραγούδι άλλωστε από τα φοιτητικά της χρόνια και δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της να κάνει κάτι άλλο. Η μουσική είναι η σφραγίδα της, η λύτρωσή της, το λιμάνι της. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και η Αποστολία απολαμβάνει το ταξίδι της. Είναι ένας άνθρωπος απλός, καθημερινός, ζεστός. Και μας ξεσηκώνει με τα τραγούδια της. Και μας συγκινεί.
Ντυμένες λοιπόν με φορέματα μιας άλλης εποχής και καθισμένες στο θεατρικό προσωπικό καμαρίνι της Εσκενάζυ συζητάμε για την παράσταση, την πορεία της ως μουσικού, τραγουδίστριας και ηθοποιού, τη ζωή της.
Ευχαριστούμε την Αποστολία Γκούτη για τη συνέντευξη που παραχώρησε στη Σωφέρ και το θέατρο Σοφούλη για τη θερμή του φιλοξενία.
Επίλογος: Το θέατρο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ερήμην του ανθρώπου. Αλλά κι ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα ερήμην του θεάτρου κι οποιασδήποτε άλλης καλλιτεχνικής ή πνευματικής δραστηριότητας. Βρισκόμαστε ίσως σε μια εποχή “ισχνών αγελάδων” όσον αφορά στον πολιτισμό και την τέχνη. Οι άνθρωποι του πνεύματος επιχειρούν μέσω του δημιουργικού τους οίστρου να διασκεδάσουν τον τυχόν πνευματικό και δημιουργικό αποχρωματισμό μας. Και μας περιμένουν, με την ενέργεια και την ψυχή τους, να μας προβληματίσουν, να μας συγκινήσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας συναισθήματα, να μας ψυχαγωγήσουν.
Γιατί η ψυχή του θεάτρου είναι ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος.
Δείτε τη συνέντευξη (Βιντεολήψη και μοντάζ: Τάσος Πέππας)
.
Ακολουθήστε μας στα social media
