Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, «Δεν με απασχόλησαν ποτέ οι κριτικές από ανθρώπους που δεν εκτιμούσα….»

Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου είναι μια ηθοποιός που δεν χρειάζεται συστάσεις. Με ξεχωριστή παρουσία τόσο στη θεατρική σκηνή όσο και στην τηλεόραση, έχει κερδίσει την αγάπη του κοινού αλλά και την εκτίμηση των συναδέλφων της για την ευαισθησία, τη δύναμη και την ειλικρίνεια με την οποία προσεγγίζει κάθε της ρόλο. Η διαδρομή της αποκαλύπτει όχι μόνο μια σπουδαία καλλιτέχνιδα, αλλά και μια γυναίκα με βαθιά αυτογνωσία και αφοσίωση στην τέχνη της.

Κατάγεται από την Αθήνα. Είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες.

Έχει συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, στις θεατρικές παραστάσεις: Οργισμένα Νιάτα (σκην Γ. Θεοδοσιάδης), Το Λιοντάρι του Χειμώνα (σκην. Κ. Δαμάτης), Χορεύοντας στη Λουνάσα (σκην. Γ. Θεοδοσιάδης), Angel Baby (σκην. Α. Καλογρίδης), Δείπνο με φίλους (σκην. Γ. Βαλτινός), Αρκαδία (σκην. Κ. Αρβανιτάκης), Ήταν όλοι τους παιδιά μου (σκην. Γ. Ιορδανίδης), Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω! (σκην. Κ. Αρζόγλου), Στο Ψυγείο (σκην. Λ. Γιοβαννίδης), Μεταξύ σοβαρού και αστείου (σκην. Γ. Μανιώτης), Πρόβα Νυφικού (σκην. Σ. Χατζάκης), Επάγγελμα Πόρνη (σκην. Ένκε Φεζολλάρι), Ακριβώς το τέλος του κόσμου (σκην. Ένκε Φεζολλάρι), Marvin’s Room (σκην. Δ. Καρατζιάς), Η μαγείρισσα (σκην. Λεων. Παπαδόπουλος), Οκτώ Γυναίκες Κατηγορούνται (σκην. Γιάννης Καραχισαρίδης), Γουρούνι στο σακί (σκην. Γιάννης Καραχισαρίδης), Το τρίτο στεφάνι (σκην. Κωνστ. Χατζής), Χάρολντ και Μοντ (σκην. Σ. Χατζάκης), Το υπέροχό μου διαζύγιο (σκην. Δ. Μυλωνάς), Βασίλισσα Αμαλία (σκην. Ένκε Φεζολλάρι), Πλούτος (σκην. Γιάννης Κακλέας).

Έχει εμφανιστεί στις ταινίες: Η αγάπη είναι ελέφαντας (σκην. Στρ. Τζίτζης), 45m2 (σκην. Στρ. Τζίτζης), Amore mio (σκην. Χρ.Δήμας).

Έχει επίσης συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, στις ακόλουθες τηλεοπτικές σειρές: Δύο Ξένοι (σκην. Α. Ρήγας), Επιθυμίες (σκην. Β. Τσελεμέγκος), Φιλί Ζωής (σκην. Στρ. Μαρκίδης), Βελούδο από μετάξι (σκην. Κ. Κιμούλης), Κόκκινο Δωμάτιο (σκην. Α. Ρήγας), Οι Αταίριαστοι (σκην. Τζ. Χρυσανίδου), Εντιμότατοι Κερατάδες (σκην. Ν. Κουτελιδάκης), Επτά Θανάσιμες Πεθερές (σκην. Γ. Πετρινιώτης), Οι Βασιλιάδες (σκην. Π. Ανδρακάκος), Έρωτας Μετά (σκην. Στ. Μπλάτσος), Η τελευταία ώρα (σκην. Στ. Τσάμης), Η τούρτα της μαμάς (σκην. Α. Ρήγας).

Στον παλμό των 14^ων Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης, συνέντευξη της σπουδαίας Αλεξάνδρας Παλαιολόγου στην Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα

Ε.Π.: Πώς βλέπετε τον θεσμό των 14ων Θεατρικών βραβείων Θεσσαλονίκης; Ποια πιστεύετε ότι είναι η αξία τους για τον καλλιτεχνικό χώρο;

Α.Π.: Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένας φορέας και στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα διαδικτυακό σάιτ, που ενδιαφέρεται να υπηρετήσει αυτό τον θεσμό. Άλλωστε ο τελικός κριτής είναι το κοινό και με βάση τις ψηφοφορίες του δίνονται βραβεία σε ανθρώπους που τους έχει αγαπήσει και τους επιβραβεύει με τον ψήφο του, και αυτό πραγματικά είναι πολύ σημαντικό. Η τέχνη μας, που ουσιαστικά είναι η θεραπεία των ψυχών στην περίπτωση αυτή σημαίνει ότι έχει αγγίξει τις ψυχές των θεατών και αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Και επειδή ήμουν η πρώτη παρουσιάστρια των Θεατρικών βραβείων, δεν μπορώ να μην τον αγαπάω αυτό τον θεσμό…

Ε.Π: Κυρία Παλαιολόγου, ποια ήταν η πρώτη σας συνειδητή επαφή με το θέατρο; Θυμάστε τη στιγμή που καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;

Α.Π.: Η μητέρα μου αγαπούσε πολύ το θέατρο και πηγαίναμε σχεδόν σε όλες τις παραστάσεις κυρίως του Εθνικού. Αν δεν κάνω λάθος στην παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή τους «Αγροίκους», εκεί είπα μέσα μου ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου, να γίνω ηθοποιός.

Ε.Π.: Θυμάστε πώς νιώθατε όταν ανεβήκατε για πρώτη φορά στη σκηνή;

Α.Π.: Θυμάμαι ένα τεράστιο άγχος που με είχε κατακλύσει, λες και όλος ο κόσμος εξαρτώταν από την δική μου σκηνική παρουσία… Με τα χρόνια βέβαια έχει αλλάξει πάρα πολύ… δεν μπορώ να πω ότι δεν έχω άγχος πριν από κάθε πρεμιέρα αλλά έχω και την εμπειρία η οποία είναι σωτήρια….

Ε.Π.: Υπάρχει κάποιος ρόλος που σας άλλαξε βαθιά, πέρα από το επαγγελματικό επίπεδο;

Α.Π.: Συνδέθηκα πάρα πολύ με την Λίλη Ζωγράφου, στον μονόλογο που ήταν βασισμένος στο βιβλίο της, «Επάγγελμα πόρνη». Η δουλειά που έκανα στο κείμενο με έφερε πιο κοντά στη συγγραφέα, μου άνοιξε καινούριους δρόμους και θα μπορούσα να πω ότι άγγιξε ευαίσθητες χορδές μου…

Ε.Π.: Τι σημαίνει για εσάς να “κατοικείτε” έναν ρόλο; Είναι μια πράξη ταύτισης ή απελευθέρωσης;

Α.Π.: Σαφέστατα απελευθέρωσης….. Το να «κατοικείς» ένα ρόλο σημαίνει ότι αφήνεις στην άκρη τον εαυτό σου και υποδύεσαι κάποιον άλλο με όλα του τα προτερήματα και τα ελαττώματα και τελικά γίνεσαι ένας πολύ διαφορετικός άνθρωπος… Οπότε, όλο αυτό είναι πολύ απελευθερωτικό. Από την άλλη, μέσα από όλη την διαδικασία, αντλείς πράγματα από τον εαυτό σου και ανακαλύπτεις πτυχές που δεν φανταζόσουν ότι είχες…. Πραγματικά αντιλαμβάνεσαι ως ηθοποιός ότι δεν γνωρίζεις ποιος είσαι και αυτό γιατί ο καθένας μας έχει χίλια πρόσωπα….

Ε.Π.: Αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλους μας βέβαια, εσείς όμως, οι ηθοποιοί, μέσα από την τέχνη σας το ανακαλύπτεται πιο εύκολα….

Α.Π.: Αυτό είναι αλήθεια… ο καθένας αγωνίζεται κάθε μέρα στο δικό του πεδίο και η ίδια η ζωή μας αναγκάζει να βγάλουμε πάρα πολλά πρόσωπα… Οπότε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι μας εμβαθύνουμε βγάζοντας και τον καλό και τον κακό μας εαυτό αλλά και πτυχές μας που δεν τις γνωρίζουμε…. Απλά στον χώρο του θεάτρου όλο αυτό γίνεται απαλά και με μια συνεχή ζύμωση μέσα από την μελέτη. Είναι γνωστές οι θεραπευτικές ιδιότητες του θεάτρου… Να σας θυμίσω ότι το θέατρο της Επιδαύρου είναι χτισμένο στο χώρο του Ασκληπιείου όπου πήγαιναν οι άνθρωποι για να βρουν ίαση..

Ε.Π.: Είναι διαχειρίσιμες οι μεταβάσεις από την τηλεόραση στο θέατρο και το αντίστροφο;

Α.Π.: Πρόκειται για διαφορετικούς κώδικες ερμηνείας. Απλά στο θέατρο η ερμηνεία θα πρέπει να εκφραστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να φανεί, να ακουστεί στους θεατές, ενώ στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο μπορείς να την εκφράσεις και με πιο λιτά μέσα..

Ε.Π.: Είναι εύκολο να κρατήσει κανείς τον εαυτό του αυθεντικό μέσα από τη διαρκή έκθεση;

Α.Π.: Πιστεύω πως ναι, πολύ εύκολα κιόλας… Τον ρόλο τον φέρεις όσο χρειάζεται πάνω στη σκηνή, μετά δεν είσαι ο ήρωας που υποδύεσαι αλλά ο εαυτός σου με όλα όσα περικλείονται μέσα…

Ε.Π.: Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου όταν σας συναντά;

Α.Π.: Πολύ θετικές, με όμορφα σχόλια… Στους τηλεοπτικούς ρόλους μου λένε και τα δικά τους σχόλια ταυτιζόμενοι με την σειρά… Είναι πολύ όμορφα όλα αυτά…

Ε.Π.: Ποια είναι η σχέση σας με την αποτυχία και πώς επηρεάζει τη δημιουργική σας διαδικασία;

Α.Π.: Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι δεν έχω υπάρξει σε παράσταση που δεν θα ήθελα… από εκεί και πέρα με ότι ασχολήθηκα ήμουν πολύ συνεπής και το υποστήριζα απόλυτα. Ίσως να υπήρξαν δουλειές που δεν βγήκαν όπως θα ήθελα… αλλά αυτά συμβαίνουν..

Ε.Π.: Πώς αντιμετωπίζετε τις κριτικές όλα αυτά τα χρόνια;

Α.Π.: Όταν προέρχονταν από αξιόπιστους κριτικούς και από ανθρώπους που εκτιμούσα, ακόμα και αν ήταν κακές, διαβάζοντάς τις είχα κάτι να πάρω. Για μένα τουλάχιστον και τα αρνητικά τους σχόλια λειτουργούσαν θετικά γιατί προβληματιζόμουν ως προς τις ερμηνείες μου και τη δουλειά που έκανα πάνω σε ένα ρόλο… Τα πικρόχολα σχόλια από ανθρώπους που δεν εκτιμούσα δεν τα λάμβανα καθόλου υπόψιν μου.. Κοιτάξτε, το να κάνεις κριτική θεάτρου δεν είναι εύκολο πράγμα… Απαιτεί μεγάλη παιδεία και γνώση και σίγουρα πολύ εμβάθυνση στα δεδομένα του θεάτρου….

Ε.Π.: Ποιο θεωρείτε το πιο μεγάλο μάθημα που σας έχει προσφέρει το θέατρο μέχρι σήμερα;

Α.Π.: Θεωρώ ότι με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο. Παίζοντας τόσους χαρακτήρες όλα αυτά τα χρόνια αισθάνομαι ότι η αυτοβελτίωση είναι μονόδρομος… μέσα από τις αδυναμίες των ηρώων, τον ψυχισμό τους έρχεσαι πολύ κοντά με την αδυναμία του ανθρώπου γενικά και γίνεσαι πιο καλοσυνάτος.. Νομίζω ότι έχω αποκτήσει μεγαλύτερη ενασυναίσθηση μέσω της δουλειάς μου…

Ε.Π.: Πώς επηρεάζει ο χρόνος την υποκριτική; Ωριμάζει τον ηθοποιό ή τον απομακρύνει από την παιδικότητα που απαιτεί το “παίζω”;

Α.Π.: Ίσα ίσα τον φέρνει πολύ κοντά με την παιδικότητά του και πολλές φορές νομίζω ότι δεν του επιτρέπει να την αφήσει λόγω του θεάτρου. Και μόνο που χρησιμοποιούμε το ρήμα «παίζω» στο θέατρο, από μόνο του περικλείει την έννοια του παιχνιδιού.. Και τελικά, όλα είναι ένα παιχνίδι, όπως και το θέατρο με σοβαρότερο σκοπό βέβαια..

Ε.Π.: Σε έναν κόσμο που κινείται γρήγορα, πιστεύετε ότι η τέχνη μπορεί ακόμα να είναι μια μορφή σιωπηλής αντίστασης;

Α.Π.: Είναι μορφή ηχηρής αντίστασης η τέχνη… Άλλωστε είναι το μόνο καταφύγιο που έχουμε ως άνθρωποι.. Αρκεί να σκεφτούμε ότι μετά την πανδημία οι παραστατικές τέχνες ανέβηκαν πολύ και ο κόσμος έτρεχε να τις δει γιατί ήθελε να βρει θεραπεία στην ψυχή του…

Ε.Π.: Αν η τέχνη είναι ένας συνεχής διάλογος με τον εαυτό μας, τι σας έχει αποκαλύψει για εκείνα που ίσως φοβόσασταν να δείτε;

Α.Π.: Πάρα πολλά πράγματα… Αρχικά μου έχει αποκαλύψει τους φόβους μου, τους οποίους ή δεν είχα καταλάβει ή δεν ήθελα να έρθω αντιμέτωπη μαζί τους…. Επειδή σε κάθε ρόλο πρέπει να σκαλίζεις από τον εαυτό σου για να βγάλεις πράγματα, έρχεσαι αντιμέτωπος με όλα τα δικά σου… Προσωπικά, έχω την αίσθηση ότι η τέχνη με βοήθησε να θεραπεύσω πολλά από τα δικά μου…

Ε.Π.: Αν είχατε τη δυνατότητα να απευθυνθείτε στον νεαρό εαυτό σας στην έναρξη της καριέρας σας, ποια συμβουλή θα του δίνατε σήμερα;

Α.Π.: Να σας πω ότι δεν μου αρέσουν οι συμβουλές… δεν είχα ούτε τότε αλλά ούτε τώρα… Θεωρώ λοιπόν ότι όλα συνέβησαν για κάποιο λόγο και οι όποιες αποφάσεις πάρθηκαν οδήγησαν σε διαφορετικούς δρόμους… οπότε όλα καλώς καμωμένα και με τα λάθη μαζί…

Ε.Π.: Μέσα από όλη σας την καριέρα, την καλλιτεχνική σας πορεία, διατηρήσατε πραγματικά αναλλοίωτο το χαμόγελό σας, την ζωντάνια και το κέφι σας για ότι κάνετε…

Α.Π.: Επιλέγω να θυμάμαι τα θετικά πράγματα που μου έχει αφήσει κάθε ιστορία και στιγμή που έχω ζήσει, ή το μάθημα που μου έδωσε ένα δυσάρεστο γεγονός… Και όπως προανάφερα, το θέατρο με έχει βοηθήσει να παραμείνω λίγο παιδί και να διατηρήσω την ζωντάνια, την νεανική ορμή, την χαρά και το πάθος να κάνω πράγματα… Αυτό, ναι δεν έχει καταλαγιάσει ακόμη και εύχομαι να μην συμβεί ποτέ…

Ε.Π.: Επόμενα σχέδια υπάρχουν;

Α.Π.: Ναι γίνονται διάφορες συζητήσεις αλλά είναι μη ανακοινώσιμα προς το παρόν.

Ευχαριστώ πολύ!

Χρήσιμες δημοσιεύσεις για τη βραδιά (καθημερινά νέες ενημερώσεις):

Συντονιστείτε: Καθημερινές αναφορές, αναλυτικές πληροφορίες για όλα τα επιμέρους της μεγάλης βραδιάς ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΕΔΩ – Facebook event

Tags: #14αΘεατρικάΒραβείαΘεσσαλονίκης2025 #ΘεατρικάΒραβείαΘεσσαλονίκης #ΘΒΘ #14ΘΒΘΒ2025

Οργανωτική Επιτροπή Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα

Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, «Δεν με απασχόλησαν ποτέ οι κριτικές από ανθρώπους που δεν εκτιμούσα….» | Interview

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα