Άναψαν τα αίματα στην 3η θεατρική KULTUROβραδιά της «Κ» με την παράσταση «ΖΗΝΩΝΑΣ»! -βίντεο, φωτό, σχόλια.
Και όταν λέμε «άναψαν τα αίματα», το εννοούμε! Από τη μια το θέμα καθεαυτό της ομοφυλοφιλίας που πραγματευόταν η παράσταση και από την άλλη ο τρόπος που δόθηκε, ήταν αρκετά για να πυροδοτήσουν μια από τις πιο έντονες και ζωηρές συζητήσεις μεταξύ θεατών και συντελεστών! Με ένθερμους υποστηρικτές της παράστασης και αντίστοιχους ένθερμους «αμφισβητίες»… Αν αυτό δεν είναι επιτυχία για μια διοργάνωση, τότε τί είναι; Και μιλάμε βέβαια για την παράσταση «ΖΗΝΩΝΑΣ» σε κείμενο και σκηνοθεσία Αναστασίας Κοζίμπα στο θέατρο Φαργκάνη. Του οποίου το δελτίο τύπου θέτει κάποια ερωτήματα: « Πόσο δυνατή μπορεί να είναι η αγάπη ανάμεσα σε δύο άτομα του ιδίου φύλου; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανιδιοτελής αγάπη μιας μάνας; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο φαρισαϊσμός των δήθεν ηθικών;… Πρόκειται για μία αμφιλεγόμενη παράσταση που ασχολείται καθαρά με την ιδιοσυγκρασία των ομοφυλοφίλων».
Με λίγα λόγια το έργο αναφέρεται στην κλασική περίπτωση ενός ομοφυλόφιλου, του Ζήνωνα, στην «άγρια» δεκαετία του ’70. Στα πλαίσια μιας άκρως συντηρητικής οικογένειας, με έναν πατέρα –τύραννο που επιβάλλει τα «θέλω» και τα «πρέπει» με τη βία και με μια μητέρα – θύμα, φοβισμένη, υποταγμένη, κακοποιημένη. Κι ανάμεσά τους, ένας έφηβος ευαίσθητος και ιδιαίτερος που από παιδί «αγαπούσε τα χρώματα» και θέλει να υπηρετήσει την μεγάλη του αγάπη το θέατρο και όχι τη στρατιωτική καριέρα που του επιβάλλει το πατέρας. Θα βιώσει επώδυνες εσωτερικές μάχες, ωστόσο θα ακολουθήσει το όνειρό του με τη σιωπηλή και φοβισμένη υποστήριξη της μάνας και στο πρόσωπο του δασκάλου του θα ανακαλύψει την πραγματική αγάπη και την ταυτότητά του, ερχόμενος σε τραγική σύγκρουση με τον βίαιο πατέρα. Η οποία σύγκρουση θα φτάσει στα άκρα με ένα διπλό θάνατο… αφήνοντας μόνους και ορφανούς τη μάνα και τον δάσκαλο. Που όμως ένα απρόβλεπτο τέλος θα τους ενώσει συγκινητικά και θα καταξιώσει το μεγαλείο της αληθινής «δια βίου» αγάπης…
Μια ιστορία εξ ορισμού δυνατή και τραγική στην ακραία της μορφή, σε μια παράσταση που εστίασε στην κοινωνική διάσταση του θέματος χωρίς ούτε καν ίχνος πρόκλησης. Χωρίς ούτε καν ένα φιλί, ακόμη και σε βάρος του ρεαλισμού. Μέσα σε ένα λειτουργικό, ευπρόσωπο σκηνικό δύο επιπέδων, με ελάχιστες αξιοπρόσεκτες σκηνοθετικές στιγμές και υπό τους ήχους μιας επιτυχημένης και ατμοσφαιρικής μουσικής υπόκρουσης. Μια πρώτη θεατρική απόπειρα όλων σχεδόν των συντελεστών, τόσο σε επίπεδο θεατρικής γραφής και σκηνοθεσίας, όσο και σε επίπεδο υποκριτικής με δύο μόνον επαγγελματίες ηθοποιούς και τέσσερεις ερασιτέχνες που το… πάλεψαν έντιμα και γενναία, αλλά… «Έντιμα» λόγω αγνών προθέσεων όπως επιβεβαιώθηκε και στη συνέχεια και «γενναία» γιατί… ακολουθούσε η Κουλτουροβραδιά και κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη γνώμη των θεατών! Για την ακρίβεια τις γνώμες, γιατί ήταν πολλές, θερμές, αντικρουόμενες, προσφέροντας μια συζήτηση – απόλαυση για τους λάτρεις του είδους…
Με παρέα λοιπόν το καθιερωμένο πια κρασάκι και κεράσματα του «Ζύθου», στρωθήκαμε στο… σαλονάκι και πήραμε μπρος! Και το «κακό» ήταν ότι ακόμη και η διάταξη των καθισμάτων έφερε –λόγω χωροταξίας- τους θεατές με τους συντελεστές απέναντι! Είναι αδύνατο να μεταφερθούν όλα όσα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ειπώθηκαν και από τις δύο πλευρές σε μια έντονη συζήτηση που αν δεν την διακόπταμε οι ίδιοι μετά από μία ώρα, θα μας (ξανα)εύρισκε το ξημέρωμα! Ξεκίνησαν οι πιο θερμοί με σοβαρές ενστάσεις όσον αφορά στην παρουσίαση του θέματος, με την έννοια ότι η ομοφυλοφιλία και η ακραία συντηρητική αντιμετώπισή της στη δεκαετία του ’70, δεν αντιστοιχεί στη σημερινή πραγματικότητα, 40 τόσα χρόνια μετά, όπου η αποδοχή ή έστω ανοχή είναι σαφώς ευρύτερη.
Ότι μεμονωμένα περιστατικά ρατσιστικής βίας υπήρχαν και θα υπάρχουν δυστυχώς, ιδιαίτερα σε έναν λαό κατά βάση συντηρητικό, ωστόσο δεν αποτυπώνουν μια αντικειμενική πραγματικότητα.
Ότι μπορεί η γενικευμένη βία να έχει τελευταία οξυνθεί, όμως όχι απαραίτητα με στόχευση τους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι σήμερα τουλάχιστον έχουν αποβάλλει σε μεγάλο βαθμό το κοινωνικό στίγμα μιας «αρρώστιας» για την οποία κάνει λόγο το έργο.
Ότι μάλλον κανένας γονιός σήμερα δεν θα έφθανε στην παιδοκτονία για την σεξουαλική προτίμηση του παιδιού του… ότι… ότι…
Με λίγα λόγια, οι μισοί από μας, θεωρήσαμε το έργο με τον τρόπο που δόθηκε σαν κείμενο, ανεπίκαιρο για το 2015, με τραβηγμένη και προβλέψιμη πλοκή, βασισμένο σε παρωχημένα στερεότυπα και με αρκετές δόσεις μελό και διδακτισμού.
Έλα όμως που οι άλλοι μισοί θεατές διαφωνούσαν! Εισέπραξαν ευαισθησία, συγκινήθηκαν, θεώρησαν τις επί σκηνής καταστάσεις ρεαλιστικές ακόμη και σήμερα, βρήκαν σημαντικά μηνύματα μέσα στην παράσταση. Κυρίως όμως διαφωνούσαν, όπως ήταν φυσικό, οι συντελεστές και πρωτίστως η συγγραφέας –σκηνοθέτιδα Αναστασία Κοζίμπα και η παραγωγός Αποστολία Παπακαρμέζη.
Που υπεραμυνόμενες του έργου, έκαναν λόγο για ρατσιστική αντιμετώπιση της παράστασης στα όρια του πολέμου!
Μίλησαν για αφίσες που σχίζονται εν μία νυχτί,
για «σαμποτάρισμα» ακόμα και από φίλους με το φόβο της «στάμπας»,
για διακριτικές αποστάσεις ακόμη και των χορηγών, για αρνητικά σχόλια ακόμη και από τον στενό τους περίγυρο, για τη στήριξη του Μπουτάρη που ζήτησαν και δεν ήρθε…
Χαρακτηριστικά ανέφεραν την μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπισαν στο κάστινγκ και τις συνεχείς αποχωρήσεις ηθοποιών που φοβήθηκαν να «εκτεθούν». Καταστάσεις πρωτάκουστες για μια παράσταση που – επαναλαμβάνουμε – το πιο «προκλητικό» που περιέχει είναι ένα… αγκάλιασμα! Ισχυρίστηκαν ότι κάποιοι από αυτούς έχουν προσωπικά παρόμοια σκληρά βιώματα και μόνη τους πρόθεση ήταν να δώσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: «ότι η αληθινή αγάπη δεν έχει φύλο». Αδιαφορώντας για κέρδη ή χρήματα, κάποιοι δουλεύοντας αφιλοκερδώς επειδή απλά πίστεψαν τη συγκεκριμένη παράσταση.
Η οποία ωστόσο, πέραν της θεματολογίας και της ανάπτυξης του κειμένου, είχε σοβαρές αδυναμίες και σε επίπεδο σκηνοθεσίας αλλά και υποκριτικής, που επίσης συζητήθηκαν με αναφορές σε «ερασιτεχνισμό». Όταν όμως πρόκειται για την ΠΡΩΤΗ θεατρική απόπειρα όλων και έχεις απέναντί σου κάποιους όντως «εραστές της τέχνης» που υπερασπίζονται ένα κοινωνικό μήνυμα ανιδιοτελώς, οφείλεις να δείξεις επιείκεια, κατανόηση και καλή πρόθεση, σεβόμενος τουλάχιστον τα υγιή κίνητρα. Βέβαια ειπώθηκαν και άλλα πολλά, κυρίως για το φλέγον θέμα της ομοφυλοφιλίας… και όχι πάντα σε ήρεμο κλίμα, ακόμη και μεταξύ των διαφωνούντων θεατών! Που αποδεικνύουν ότι η εν λόγω παράσταση δικαιώνει τον χαρακτηρισμό «αμφιλεγόμενη» και μόνο αδιάφορη δεν είναι!
Βαθμολογία
3 στα 10
Υς. Επίσης επιβεβαιώνεται πόσο σημαντική δράση είναι τελικά η καθιέρωση της «Κουλτουροβραδιάς». Γιατί δεν περιορίζεται σε μια ευχάριστη έξοδο, απλά για να «περάσουμε καλά», αλλά φέρνει σε κατά πρόσωπο επαφή τον θεατή με τον κόσμο του θεάτρου εκ των έσω, ανακαλύπτοντας το «πίσω από τη σκηνή», επικοινωνώντας σκέψεις και αισθήματα με δημιουργούς αλλά και συν-θεατές. Κι όλη αυτή η θεατρική ζύμωση είναι πολύτιμη σε πολλά επίπεδα! Περιμένουμε με λαχτάρα την επόμενη!
Μκρά βινεοαποσπάσματα απο τη χθεσινιβραδινή συζήτηση και βίντεο αυλαίας-
Φωτογραφικό υλικό από τη χθεσινή βραδιά, εδώ
-Ευχαριστούμε όλους τους συντελεστές της παράστασης και το θέατρο Φαργκάνη για την φιλοξενία τους.
-Ευχαριστούμε θερμά το εστιατόριο Ζύθο – Ντορέ–Τσιρογιάννη 7 (Λευκός Πύργος)για τα κρασιά και τα τραγανά τους κριτσίνια.
Τέλος,
-Ευχαριστούμε και όλους εσάς τους φίλους της “Κ” για την παρουσία σας χθες βράδυ και υποσχόμαστε πολύ σύντομα, τέλος του μηνός συγκεκριμένα, νέα Θεατρική βραδιά με νόημα και ουσία.
–ΘΕΑΤΡΙΚΑ KULTUROβραβεία ΘΕΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, κάντε like στη σελίδα, εδώ
Και μη ξεχνάτε, ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΑΙ καθόλη τη διάρκεια της σεζον 2014 – 15 σε όλη την Θεσσαλονίκη στις 13 ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΛΠΕΣ τις “Κ” που έχουν τοποθετηθεί. Για πρώτη φορά –πανελλαδικά- δίνεται η δυνατότητα στους θεατές να ανακηρύξουν με την ψήφο τους την καλύτερη παράσταση της Θεσσαλονίκης. Αναλυτικές πληροφορίες, πως και που ψηφίζεις εδώ
-Πληροφορίες για την παράσταση εδώ
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΛΠΗ ΤΗΣ «Κ» ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. ΑΝ ΟΧΙ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ 12 ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ αρκεί ΝΑ ΜΗ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΣΑΣ, δείτε που τι και πως… κλικ στο banner….
Φωτογραφικό υλικό
