Για όσους τον γνωρίζουν προσωπικά ίσως δεν προκαλεί εντύπωση, ωστόσο ξάφνιασε η εξαιρετικά αιχμηρή ανάρτηση του γνωστού ηθοποιού Νίκου Βατικιώτη για το σύνθημα «Support Art Workers» που πλημμύρισε τις τελευταίες μέρες το Facebook.
Κάθετα αντιθέτως στη πράξη «συμπαράστασης» του καλλιτεχνικού χώρου, δεν προέβει στην αντικατάσταση της εικόνας του προφίλ του με το ανάλογο λόγκο και χωρίς να μασά καθόλου τα λόγια του στρέφεται σε όλους αυτούς που σήμερα κόπτονται για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών, ενώ το μόνο που τους νοιάζει είναι η μπίζνα…
Χαρακτηριστικά αναφέρει: «άνθρωποι “φτασμένοι”, που εδώ και χρόνια, οριακά έχουν γίνει δημόσιοι υπάλληλοι το χειμώνα και “φορείς πολιτισμού” τα καλοκαίρια. Άνθρωποι που “κυκλώνουν” χώρους, φεστιβάλ, ακροάσεις (όταν και αν). Άνθρωποι που μετέτρεψαν την δουλειά μας σε μπίζνα…»
Ξεχωρίζοντας ωστόσο συναδέλφους με βαθειά πίστη και με ήθος πάνω στην δουλειά, τονίζει πως «μου φαίνεται τουλάχιστον ειρωνικό, στα όρια του γελοίου, να βλέπω αυτή την αλλαγή εικόνας προφίλ, σε συναδέλφους και ιθύνοντες, που ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι μεγαλύτερη πληγή στη δουλειά μου από οποιαδήποτε καραντίνα και lockdown…»
.
.
Αναλυτικά σχολίασε…
Αγαπητοί φίλοι και κυρίως συνάδελφοι, επειδή πολλοί με ρωτάτε γιατί δεν αλλάζω την εικόνα προφίλ μου και με επικριτικό τρόπο, (κάτι που το σέβομαι), αναγκάζομαι να γράψω εδώ (κάτι που δεν το σέβομαι) τους λόγους. Δεν ξέρω ποιος είναι πιο σημαντικός ακόμη.
1. Σε καμία περίπτωση δεν θα σκεφτώ ότι πράττω κάτι “καλό” για την ποιότητα και τις συνθήκες της δουλειάς μου, αλλάζοντας την εικόνα προφίλ μου σε ένα κοινωνικό μέσο. Είναι άλλο πράγμα να εκθέτεις μια άποψη, μια διάθεση, μια φωτογραφία και άλλο να πιστεύεις ότι “αγωνίζεσαι”.
2. Μου φαίνεται τουλάχιστον ειρωνικό, στα όρια του γελοίου, να βλέπω αυτή την αλλαγή εικόνας προφίλ, σε συναδέλφους και ιθύνοντες, που ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι μεγαλύτερη πληγή στη δουλειά μου από οποιαδήποτε καραντίνα και lockdown. Άνθρωποι “φτασμένοι”, που εδώ και χρόνια, οριακά έχουν γίνει δημόσιοι υπάλληλοι το χειμώνα και “φορείς πολιτισμού” τα καλοκαίρια. Άνθρωποι που “κυκλώνουν” χώρους, φεστιβάλ, ακροάσεις (όταν και αν). Άνθρωποι που μετέτρεψαν την δουλειά μας σε μπίζνα. Δεν είμαστε μαζί. Δεν είμαι τουλάχιστον μαζί.
3. Ταυτόχρονα, δεν είμαι και στη θέση εκείνων που δεν μίλησαν ποτέ. Που δούλευαν χωρίς να αξιώνουν τίποτα. Χωρίς να σηκώνουν κεφάλι σε οποιαδήποτε αυθαιρεσία, αδικία είτε προσωπική είτε στον δίπλα. Που πάντα περίμεναν έναν, να βγει μπροστά, να ρισκάρει, και αν κέρδιζαν κάτι όλα καλά, αλλιώς τον έδιναν στα σκυλιά χωρίς δεύτερη σκέψη.
ΦΥΣΙΚΑ, μέσα σε όλους τους συναδέλφους που εντάσσονται σε όλο αυτό το κύμα, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άνθρωποι με βαθειά πίστη, με ήθος πάνω στην δουλειά και που πραγματικά παλεύουν χρόνια ολόκληρα και βγαίνουν μπροστά σε κάθε δύσκολη στιγμή. Με πολλούς από αυτούς έχω συνεργαστεί κιόλας και ξέρουν ποια είναι η δική μου πορεία στην δουλειά. Ακόμη και σεβόμενος αυτούς δεν είμαι ούτε εκεί, μιας και εγώ κάποιες φορές σώπασα, δίστασα να πω αυτό που είναι δίκαιο. Παλιότερα. Τα τελευταία χρόνια έχω την τύχη να έχω καλές συνεργασίες και εργοδότες.
Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν, αφού χρειάστηκε να τους παραθέσω, δυστυχώς ή ευτυχώς κρατάω την εικόνα προφίλ μου ως έχει, και θα προσπαθήσω να εξαντλήσω την “αγωνιστική” μου διάθεση όταν θα μου προτείνουν να κάνω πρόβες χωρίς να πληρωθώ. Όταν θα μου προτείνουν να παίξω σε σήριαλ χωρίς χρήματα.
Όταν θα μου προτείνουν να αυτασφαλισω τον εαυτό μου. Όταν θα μου προτείνουν να ρίξω έναν συνάδελφο (όποιον) , χωρίς να το ξέρει κάν.
Αυτά, με αγάπη.
Φωτογραφικό υλικό
