«Σα θέλει η νύφη …και ο γαμπρός»: Τα νιάτα που ανθίζουν στο σανίδι! Είδαμε στο χώρο Τέχνης Ασωμάτων & σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης «Σα θέλει η νύφη… και ο Γαμπρός» στο μικρό θέατρο/χώρο Τέχνης της οδού Ασωμάτων. Μια ομάδα νεαρών ηθοποιών ενώνεται, εμπνέεται και ερμηνεύει μια πρωτότυπη ιστορία. Το κείμενο και η σκηνοθεσία ανήκουν στον ηθοποιό Άγγελο Δεληκάρη και στις ερμηνείες είναι οι Άγγελος Δεληκάρης, Άνθή Μαλβίνα, Γεροκωνσταντή Αφροδίτη, Μενάγερ Ηλίας, Μιχαήλ Ηλίας και Τσούρμα Θεώνη.
Μια μαύρη κωμωδία ή μια κωμική μαυρίλα κατά τους συντελεστές, και η υπόθεση της παράστασης είναι μια πρωτότυπη υπόθεση που εμπνέεται από την παραδοσιακές ιστορίες ερώτων και διαπλοκής (ρομαντικά κωμειδύλλια και δημοτική ποίηση) και καταλήγει σε μια πρόβα θεατρική (θέατρο στο θέατρο) για να φτάσει σε μια λύτρωση ανέλπιστη και θορυβώδη. Ουσιαστικά επί σκηνής ερμηνεύονται και αξιοποιούνται μέσω της ιστορίας, πολλά θεατρικά είδη, σε μια πρόθεση μάλλον του θιάσου να δοκιμαστεί σε αυτήν την εμφάνιση και να επιδείξει ταυτοχρόνως και κάποια από αυτά που μπορεί να κατορθώσει (δεν ήταν απαραίτητο). Σε κάθε περίπτωση θαυμάζεται η πρωτοτυπία και η χρήση της λυρικότητας του κειμένου, καθώς και το σχεδόν έντεχνο μπέρδεμα (πλοκή) κατά τη δραματουργική σύλληψη και αναπαράσταση. Και σίγουρα διέθετε ταλέντο, πνοή, χαρά και αυθορμητισμό.
Τα νιάτα ανθίζουν στο σανίδι και τον Άγγελο Δεληκάρη τον είχαμε διακρίνει και παλιότερα σε ένα θίασο έμπειρων ερμηνευτών στην παράσταση της Γιώτας Κουνδουράκη και Νίκου Κούνδουρου «Θέατρο και εξουσία» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1891-1940). Δε γνωρίζαμε όμως τη διάθεση να γράψει ένα δικό του θεατρικό έργο, σκηνοθετώντας ταυτοχρόνως και την παρέα/ομάδα των νεαρών ηθοποιών που είδαμε στη σκηνή. Σε αυτές τις περιπτώσεις και επειδή η προσπάθεια αυτή είναι πρωταρχική, μια εξονυχιστική ανάλυση θα ήταν απλώς γραφική, χωρίς η συμπύκνωση των όσων γράφουμε να θεωρείτε κατώτερη από την επαγγελματική ή την ταλαντούχα θέση/κατάσταση. Ήταν όμως τέτοια η πνοή του όλου εγχειρήματος που μας έδωσε συγκίνηση και ενίσχυσε την πεποίθηση ό,τι όταν το πάθος εξυπηρετεί τελικά ένα ποσοστό αυτοπραγμάτωσης, οφείλει να ακολουθείται με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο.
Έξι άγγελοι ερμηνεύουν στη σκηνή και διαλέγουν το ευφυέστατο μιας μιας χορογραφίας/προσευχής για αρχή, στο άκουσμα των λόγων “Θεός αν είναι”. Και από εκεί και μετά η σκηνική δράση εξελίσσεται χιμαιρικά και συχνά φλύαρα (β΄ μέρος), με βιτριολικό χιούμορ, γρήγορες εναλλαγές, διάθεση παιχνιδιού (νιάτα), συνεχόμενη βλεμματική επαφή, αντιστροφή ρόλων και φύλων, μιμητισμούς, απρόσμενη πλοκή και ακόμα περισσότερο αναπάντεχο τέλος.
Ωστόσο και πέρα από όλα αυτά, το συν[+] της παράστασης είναι η έλλειψη κάθε επιτήδευσης, το γνήσιο μιας νεανικής και ταλαντούχας υπογραφής, η αυθόρμητη στόφα μιας κωμικής φλέβας, η διάθεση από όλο το θίασο για μια θέαση ή καλύτερα μια εαυτό στροφή/κριτική, αναφορικά με τη θύελλα που λέγεται θέατρο και τις δυσκολίες εκεί. Στην παραβολή του «το σημείο -εκεί» που αρχίζει και τελειώνει η πρόβα, διανύοντας την παράσταση (εδώ το πάθος) και μετά απλώς τη ζωή. Επίσης στα συν οι χορογραφίες.
Στα πλην[–]
1.Η αισθητική (η κυριολεκτική αισθητική) των κουστουμιών.
2. Η μουσική επιμέλεια και η χρήση πολλαπλών λαϊκών ασμάτων.
3. Η φλυαρία του σεναρίου στο β μέρος της παράστασης και η άνευ λόγου πολυπλοκότητα του σεναρίου ,σε σημεία, που εμπόδισε κατά πολύ το όραμα της γραφής «οι άνθρωποι έρχονται πολύ κοντά όταν έχουν κοινά βιώματα» .
4.Οι φωτισμοί.
5. Η υπερβολή στην υποκριτική, πάλι στα σημεία, αλλά πρεμιέρα ήταν θα πατήσουν στο μέτρο.
Στο σύνολο[=]
Η παράσταση «Σα θέλει η νύφη και ο Γαμπρός» είναι η χειροποίητη προσπάθεια ενός ταλαντούχου ανθρώπου του Άγγελου Δεληκάρη και μιας νεαρής ομάδας ερμηνευτών που μπορούν να προσφέρουν περισσότερα. Αναμένουμε την εξέλιξή τους με διακριτικότητα και υπομονή, ενώ ταυτοχρόνως χαιρόμαστε γι΄ αυτήν την ατομική/συλλογική αρχή. Να το δείτε!
,
Βαθμολογία
4, 5 στα 10
Φωτογραφικό υλικό
