Είδε η ‘Αννια Κανακάρη και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Πλήθος παραστάσεων επισκέπτονται την πόλη μας τις τελευταίες μέρες, με την προσέλευση του κόσμου να είναι, ομολογουμένως, αξιοσημείωτα υψηλή. Μεταξύ αυτών και η παράσταση «2:22 A Ghost Story» του Ντάνι Ρόμπινς, σε σκηνοθεσία Φάνη Μουρατίδη, που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Ράδιο Σίτυ.
Το έργο…
Ένα νεαρό ζευγάρι, ο Σαμ και η Τζεν, αγόρασαν πρόσφατα ένα παλιό σπίτιέξω από την πόλη. Ο Σαμ επιστρέφει από ταξίδι λίγων ημερών και βρίσκει την γυναίκα του τρομερά αναστατωμένη. Κάποια γεγονότα που μεσολάβησαν τις μέρες της απουσίας του την έχουν πείσει ότι το σπίτι τους είναι στοιχειωμένο και ότι ένα φάντασμα, κάθε βράδυ στις 2:22, επισκέπτεται το δωμάτιο του μωρού τους. Εκείνος, επιστήμονας και σκεπτικιστής, αποδίδει την ανησυχία της σε υπερβολική κούραση και απορρίπτει καθετί μεταφυσικό. Στην όλη συζήτηση για την ύπαρξη ή όχι φαντασμάτων συμμετέχουν η Λορίν, παλιά αγαπημένη φίλη του Σαμ και ο νέος της σύντροφος, ο Μπεν, που τους επισκέπτονται για δείπνο. Η ένταση μεταξύ τους αυξάνεται, καθώς μπροστά τους συμβαίνουν πράγματα ανεξήγητα και αρκετά τρομακτικά. Οι τέσσερις τους συμφωνούν να μείνουν ξύπνιοι μέχρι το ρολόι να δείξει 2:22, για να διαπιστώσουν τι πραγματικά συμβαίνει. Θα επαληθευτούν οι φόβοι της Τζεν; Υπάρχει τελικά φάντασμα στο σπίτι ή όχι;
Το «2:22 A Ghost Story» έγραψε ο Άγγλος κωμικός συγγραφέας, παρουσιαστής και δημοσιογράφος Ντάνι Ρόμπινς. Το έργο έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Γουέστ Έντ του Λονδίνου το 2021 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία, με υποψηφιότητες για 3 βραβεία Laurence Olivier την επόμενη χρονιά.
Στα θετικά στοιχεία (+) της παράστασης συγκαταλέγεται φυσικά το ευρηματικό κείμενο του Ρόμπινς. Πρόκειται για ένα σύγχρονο μεταφυσικό θρίλερ, ηπλοκή του οποίου ξετυλίγεται αργά, μέσα από αινιγματικούς διαλόγους, με τρόπο απρόβλεπτο και συνεχώς κλιμακούμενη ένταση. Οι χαρακτήρες των ηρώων αποκαλύπτονται σταδιακά, ενώ η αμφισβήτηση καλλιεργείται εντέχνως και οι εικασίες για την λύση του μυστηρίου διαδέχονται η μία την άλλη. Παρά το σκοτεινό χαρακτήρα του και την σοβαρότητα των γεγονότων που περιγράφει, το χιούμορ ενυπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος του έργου, ελαφρύνονταςτην ένταση και την αγωνία του θεατή. Και ενώ η προσοχή του κοινού επικεντρώνεται στην αναζήτηση της αλήθειας περί της ύπαρξης ή μη φαντασμάτων, το έργο πραγματεύεται παράλληλα έννοιες όπως η απώλεια, ο φόβος για το ανεξήγητο, η πίστη καιο ανεκπλήρωτος έρωτας. Αυτό, βέβαια, που απογειώνει το ενδιαφέρον είναι η εντελώς απρόσμενη ανατροπή του φινάλε, πουαφήνει το κοινό, κυριολεκτικά… με κομμένη την ανάσα.
Ο σκηνοθέτης Φάνης Μουρατίδης μεταφέρει αρκετά επιτυχημένα επί σκηνής την αγωνία και την ένταση της υπόθεσηςτου έργου, όπως αυτή αποδίδεται μέσα από την μετάφραση του Αντώνη Γαλέου. Χρησιμοποιεί έντονους φωτισμούς, δυνατούς ήχους και μουσική για να συνθέσει ένα όσο γίνεται πιο τρομακτικό περιβάλλον και να επικοινωνήσει στους θεατές τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των ηρώων. Εστιάζει στην ιδιαιτερότητα των χαρακτήρων, τους οποίους αναδεικνύει μέσα από τους φορτισμένους διαλόγους και αξιοποιεί κάθε στοιχείο του κειμένου για να σπείρει αμφιβολίες και ερωτηματικά. Παρά τις αδυναμίες που θα αναφέρουμε στη συνέχεια, κατορθώνει να στήσει μια παράσταση με ένταση, πολύ χιούμορ και γρήγορο ρυθμό, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών.
Το καλοφτιαγμένο σκηνικό του Μανόλη Παντελιδάκη, δημιουργεί έναν χώρο απόλυτα εναρμονισμένο με την ατμόσφαιρα του έργου. Η αίσθηση της υπό ανακαίνιση παλιάς μονοκατοικίας, μέσα στην ερημιά, με τις μοντέρνες αστικές παρεμβάσεις και τα υπολείμματα του γούστου των παλιών ενοίκων μεταφέρεται επιτυχημένα στο κοινό. Μια σκηνογραφία υποβλητική που σε συνδυασμό με τους ατμοσφαιρικούς, σκοτεινούς φωτισμούς του Περικλή Μαθιέλλη, τις έντονες φωνές και τα ουρλιαχτά από το sound design του Φώτη Παπαθεοδώρου και την μυστηριώδη μουσική επένδυση του Ηλία Παπαχαραλάμπους ενισχύουν το κλίμα αγωνίας και στήνουν ένα ιδανικό σκηνικό για μια ιστορία τρόμου. Αξίζει να αναφέρουμε τις στριγκλιές των αλεπούδων που σπάζουν την σιωπή και τρομάζουν επανειλημμένα το κοινό. Προσεγμένα και τα κοστούμια του Γιώργου Σεγρεδάκη.
Οι τέσσερις ταλαντούχοι ηθοποιοί, με έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ τους, κέρδισαν επάξια το χειροκρότημα του κοινού.
Πολύ καλός, καταρχάς, ο Φάνης Μουρατίδης στον ρόλο του Σαμ. Μεεμφανή (αν και, ενίοτε, υπερβολική) σκηνική άνεση, καθαρό λόγο, αμεσότητα στην έκφραση και την εν γένει σκηνική του παρουσία, απέδωσε επιτυχημένα τον χαρακτήρα του σκεπτικιστή, χιουμορίστα ξερόλα, που έχει μια επιστημονική λύση για τα πάντα, αλλά αδυνατεί να στηρίξει την τρομοκρατημένη γυναίκα του. Άκρως επικοινωνιακός και εκφραστικός, κέρδισε από την πρώτη στιγμή το κοινό με το έξυπνο χιούμορ και την όλη ερμηνευτική του προσέγγιση.
Αξιοσημείωτη η ερμηνεία της Φαίης Ξυλά, στον ρόλο της Τζεν. Απέδωσε με συνέπεια, ένταση και ρεαλισμό την προβληματισμένη, ανασφαλή γυναίκα, που προσπαθεί εναγωνίως να αποδείξει ότι δεν τρελάθηκε και ότι όντως υπάρχει μια απειλητική παρουσία μέσα στο σπίτι. Ιδιαίτερα εκφραστική και απόλυτα φυσική στις αντιδράσεις της ακροβατεί ανάμεσα στη λογική και την παράνοια που της προκαλεί ο φόβος του ανεξήγητου.
Η Ναταλία Δραγούμη, πάντα γοητευτική, ως η Λορίν, η παλιά φίλη του Σαμ, απέδωσε με χάρη, φυσικότητα και αυτοέλεγχο τον χαρακτήρα της ανεξάρτητης, επιτυχημένης, ευάλωτης όμως εσωτερικά και ανικανοποίητης γυναίκας, που μέσα από επιπόλαιες σχέσεις προσπαθεί να κρύψει τον ανεκπλήρωτο έρωτά της. Η παρουσία της στην σκηνή είναι γεμάτη ζωντάνια και ενέργεια, ενώ η ειρωνική της αρχικά διάθεση απέναντι σε καθετί μεταφυσικό προσδίδει κωμικότητα.
Ο Στάθης Μαντζώρος, ξεκάθαρος και αποφασιστικός τόσο στον λόγο όσο και στις κινήσεις του, ερμήνευσε τον ρόλο του Μπεν, του «λαϊκού» συντρόφου της Λορίν, που πιστεύει στα φαντάσματα και είναι εξοικειωμένος με πνευματιστικές τελετές, λόγω της «μανούλας» του, με αβίαστη πειστικότητα, αυθορμητισμό και γνησιότητα. Μια ερμηνεία ακριβής, με μέτρο και χαρακτηριστική αυθεντικότητα.
Τέλος, αν και αναμφίβολα πρόκειται για μια παράσταση με πολλές αρετές, θα πρέπει να αναφέρουμε τα εξής (-): Ενώ οι ίδιοι οι δημιουργοί συστήνουν το έργο ως ένα μεταφυσικό θρίλερ, εντούτοις η κωμική διάθεση η οποία υπερτερεί στο μεγαλύτερο μέρος, υπερκαλύπτει το στοιχείο της αγωνίας και της έντασης (των δομικών δηλαδή στοιχείων ενός θρίλερ), ελαφρύνοντας υπερβολικά την ατμόσφαιρα. Και ενώ υπάρχουν στοιχεία που μπορούν να δημιουργήσουν σασπένς(όπως πχ το ρολόι που συνεχώς αλλάζει μέχρι να φτάσει στο πολυαναμενόμενο 2:22), παρόλα αυτά, οι υπερβολικές φωνές, οι κραυγές και οι δυνατοί ήχοι αποδυναμώνουν την αίσθηση της απειλής και το στοιχείο του μυστηρίου. Είναι βέβαια κατανοητό ότι οι συγκεκριμένες σκηνοθετικές επιλογές αποσκοπούν στο να προσδώσουν δραματική ένταση, θα μπορούσαν όμως κάλλιστα να μετριαστούν. Το δε σκηνοθετικό εύρημα της διακοπής της δράσης, έπειτα από κάθε σημαντική αποκάλυψη, με έντονη μουσική και κόκκινα εκτυφλωτικά φώτα, αγγίζει την υπερβολή και παρά την χρηστικότητά του, αφαιρεί, παρά προσθέτει, στοιχεία θρίλερ.
Εν κατακλείδι (=), παρακολουθήσαμε μια ευχάριστη παράσταση, με σύγχρονη, ενδιαφέρουσα σκηνοθετική προσέγγιση, αξιόλογες ερμηνείες, άκρως ανατρεπτικό φινάλε και ατμοσφαιρικό σκηνικό, που, παράτις όποιες αδυναμίες της σχετικά με την απόδοση της ατμόσφαιρας μυστηρίου, αξίζει να παρακολουθήσει κανείς. Ένα έργο που πραγματεύεται με χιούμορ τους βαθύτερους φόβους μας, την αδυναμία μας απέναντι στο υπερφυσικό, απέναντι σε καθετί που θέτει υπό αμφισβήτηση τη λογική μας…
Βαθμολογία: 6,7/10
ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ
«A Ghost Story» του Ντάνι Ρόμπινς.
Η Τζεν είναι πεπεισμένη ότι το νέο της σπίτι είναι στοιχειωμένο, αλλά ο σύζυγός της, Σαμ, παραμένει σκεπτικιστής. Κατά τη διάρκεια του δείπνου με τους παλιούς τους φίλους, τη Λορίν και τον νέο της σύντροφο, Μπεν, οι εντάσεις αυξάνονται καθώς συζητούν για την ύπαρξη φαντασμάτων. Καθώς η βραδιά προχωρά, μια ανησυχητική παρουσία πλησιάζει όλο και περισσότερο, αναγκάζοντας την παρέα να μείνει ξύπνια μέχρι τις 2:22 π.μ. για να ανακαλύψει τι κρύβεται πέρα από το προφανές…
Σκηνοθεσία: Φάνης Μουρατίδης. Ερμηνεύουν: Φάνης Μουρατίδης, Φαίη Ξυλά, Ναταλία Δραγούμη, Στάθης Μαντζώρος, Γιώργος Ζαφειρόπουλος, Αθηνά Χατζηαθανασίου.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο 18:00 και 21:00, Κυριακή 18:00 και 21:00, (έως 11/05)
-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
