Πήγε, είδε, άκουσε η Άννια Κανκάρη και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Την Πέμπτη 3 Ιουλίου δύο από τις πιο ανατρεπτικές σύγχρονες μπάντες, οι Χατζηφραγκέτα και οι Γκιντίκι, ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια συναυλία που ξεσήκωσε κυριολεκτικά το νεανικό κοινό της Θεσσαλονίκης.
Για τρεις σχεδόν ώρες οι ιδιαίτερες μελωδίες τους, μοντέρνες αλλά και παραδοσιακές, πλημμύρισαν τον ανοικτό χώρο της Μονής Λαζαριστών, παρασύροντας το κοινό σε ένα μουσικό ταξίδι, απρόσμενα ταιριαστό και εκρηκτικό.
Η συναυλία ξεκίνησε σχετικά νωρίς (εννιά παρά!) με πρώτους επί σκηνής τους Χατζηφραγκέτα. Ο Πάνος Φραγκιαδάκης και ο Βαγγέλης Χατζηγιάννης τραγούδησαν παλιά και νέα τραγούδια τους και μας ξενάγησαν στον δικό τους πρωτοποριακό μουσικό κόσμο, με συνοδοιπόρους τον Βασίλη Τσιγκρή στο μπάσο και τον Γιώργο Χριστοδούλου στα τύμπανα. Με στίχο επαναστατικό, προκλητικό, που μιλά τη γλώσσα των νέων, τα τραγούδια τους φαίνεται πως εκφράζουν απόλυτα το νεανικό κοινό που τα τραγούδησε με πάθος.
Μεταξύ άλλων ερμήνευσαν τα πολύ καλοκαιρινά: «Λιώνω», «Πατητές και Μακροβούτια», «Έλα για μπανάκι», «Καλοκαιρινό», «Αμοργός», «Σέριφος», αλλά και τα «Να θυμηθούμε τα παλιά», «Ξέρω τι θέλω», «Σαν ποίημα σουρεάλ», «Η μπαλάντα της βλαμμένης», «Σούπερ μαλάκας», «Τα ξαναφτιάξαμε» και φυσικά την επιτυχία τους «Ταξικό».
Οι Χατζηφραγκέτα καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό που απόλαυσε κάθε στιγμή της εμφάνισης τους.
Μετά την αποχώρησή τους, μέλη του «Marchto Gaza» ανέβηκαν στην σκηνή, σήκωσαν την παλαιστινιακή σημαία και όπως και στη συναυλία της Μποφίλιου, πριν λίγες μέρες, μετέφεραν το μήνυμα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».
Αμέσως πήραν τη σκυτάλη οι Γκιντίκι, το συγκρότημα που πάντρεψε την παραδοσιακή μουσική με… «ροκ» και όχι μόνο ακούσματα, οι οποίοι με τα τραγούδια τους ξεσήκωσαν το κοινό.Ο Τάσος Κοφοδήμος (λαούτο, τραγούδι), ο Κωνσταντίνος Λάζος(κλαρίνο, γκάιντα, κιθάρα, φωνή), ο Κωσταντής Παπακωνσταντίνου(κρουστά), ο Θοδωρής Σιούτης(βιολί, φωνή) και ο Αλέξανδρος Καρλής(κοντραμπάσο) είναι τα μέλη αυτής της όμορφης παρέας που τιμούν την παράδοση και μυούν σε αυτήν τους νέους αποδεικνύοντας τους ότι η παραδοσιακή μουσική είναι αναπόσπαστο και ενεργό στοιχείο της κουλτούρας μας.
Μέσα σε λίγα λεπτά, η γεμάτη ένταση και παλμό μουσική τους παρέσυρε το κοινό καιη συναυλία μεταμορφώθηκε σε ένα ξέφρενο παραδοσιακό πανηγύρι που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τα ξακουστά πανηγύρια της Ικαρίας. Τραγούδησαν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο και με απίστευτο δυναμισμό παραδοσιακά τραγούδια από όλη την Ελλάδα, από ηπειρώτικα και θρακιώτικα μέχρι νησιώτικα, με αποκορύφωμα τον Ικαριώτικο και τον «Αφούση» από την Κάσο.
Αξίζει να αναφέρουμε κλείνοντας (προς ενημέρωση όσων δεν το γνωρίζουν),την προέλευση των πολύ πρωτότυπων ονομάτων των δύο μουσικών σχημάτων. Το όνομά των Γκιντίκι προέρχεται από ένα μικρό βουνό της Λάρισας και σημαίνει «ρωγμή», ενώ το όνομα των Χατζηφραγκέτα είναι ένας συνδυασμός των επιθέτων των Βαγγέλη Χατζηγιάννη και Πάνου Φραγκιαδιάκη.
Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη συναυλία αποτέλεσε ένα κράμα δύο διαφορετικών μουσικών κόσμων, ενός σύγχρονου, ανοιχτού και ελεύθερου και ενός πιο παραδοσιακού, που μας έδωσε την ευκαιρία να χορέψουμε, να ξεφαντώσουμε και να διασκεδάσουμε με την ψυχή μας…
