Η εξαίρετη «Μόλλυ Σουήνυ» της βαθιάς ενδοσκόπησης… Είδαμε και σχολιάζουμε.
Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου
Τελικά, τείνει να… καθιερωθεί μια αξιαγάπητη «παράδοση» στο χώρο του Φουαγιέ της ΕΜΣ: να φιλοξενεί «διαφορετικές» παραστάσεις από καλές έως εξαιρετικές, καθώς μέχρι στιγμής έχουμε απολαύσει σε μια αίθουσα μη θεατρική με τη συμβατική έννοια, θαυμάσια θεατρικά δείγματα. Όπου πέρα από τις ενδιαφέρουσες επιλογές έργων, λειτουργεί καταλυτικά η αμεσότητα της επαφής ηθοποιού και θεατή, χάρη στην έλλειψη κλασικής σκηνής και την αίσθηση ότι τα πάντα συμβαίνουν σε απόσταση αναπνοής… Και στην προκειμένη περίπτωση συνέβησαν πολλά, άκρως ενδιαφέροντα, μιλώντας για την παράσταση «Μόλλυ Σουήνυ» του Μπράιαν Φρίελ και σε μετάφραση- σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή, που απολαύσαμε στο Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών…
Η Μόλλυ είναι μια νέα γυναίκα που από δέκα μηνών έχασε την όρασή της και ζει αυτάρκης, σχεδόν ευτυχής, στο δικό της ιδιαίτερο «σκοτεινό» σύμπαν, όπου έμαθε να ανακαλύπτει το «φως» με τα μάτια της ψυχής μέσα από μυρωδιές, αγγίγματα, γεύσεις, ακούσματα, πλάθοντας έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο και νιώθοντας λυτρωμένη να κολυμπά στην αγαπημένη της θάλασσα… Ο άνδρας που παντρεύεται θέλει να την απαλλάξει από την τυφλότητα και την οδηγεί στον κατάλληλο γιατρό που θα αναλάβει την εγχείρηση των ματιών της, ως δικό του στοίχημα για την ανάκτηση της χαμένης φήμης και την αντιμετώπιση μέσω αυτής προσωπικών του αδιεξόδων… Η επέμβαση χειρουργικά και «τυπικά» θα πετύχει, ωστόσο θα φέρει μια απρόσμενη ανατροπή στον ψυχισμό και τα γνώριμα δεδομένα της Μόλλυ, που παρά την ιατρική στήριξη δεν θα καταφέρει να διαχειριστεί, επιζητώντας την ασφάλεια του παλιού της, οικείου κόσμου, γεγονός με καταλυτικές συνέπειες τόσο στο γάμο της όσο και στη ζωή του γιατρού…

Πρόκειται για ένα ξεχωριστής ποιότητας σπουδαίο έργο (+), μακριά από τα συνήθη τετριμμένα- χιλιοειπωμένα ως θεματολογία, με περιεχόμενο που συναρπάζει για την ακρίβεια και αρτιότητα της ψυχολογικής ενδοσκόπησης, βασισμένο σε μια επίσης πρωτότυπη φόρμα από την οποία λείπουν οι διάλογοι, έχοντας αντικατασταθεί από διαδοχικούς μονολόγους των τριών ηρώων, τύπου αφηγήσεων από σελίδες του προσωπικού τους ημερολογίου. Ή σωστότερα, προσωπικές εξομολογήσεις της Μόλλυ, του άνδρα της Φρανκ και του γιατρού Ράις, εκφράζοντας με ειλικρίνεια βαθύτερες σκέψεις και συναισθήματα, άλλοτε με συγκίνηση και λυρισμό κι άλλοτε με αποστασιοποίηση ή χιούμορ, μέσα από τις οποίες εκμυστηρεύσεις σκιαγραφούνται με σαφήνεια οι τρεις χαρακτήρες και οι ιδιαιτερότητές τους. Ωστόσο η «ανατομία» της κεντρικής ηρωίδας εντυπωσιάζει για την ακριβέστατη απόδοση του ιδιαίτερου ψυχισμού της, την αληθοφάνεια των αιτιολογημένων αντιδράσεων, την αριστοτεχνική μετάβαση- παλινδρόμηση ανάμεσα σε τυφλότητα και όραση… Ένα έργο βαθύτατα ψυχολογικό – φιλοσοφικό, μεστό ουσίας και συναισθήματος, με ξεχωριστό ύφος, απολαυστική γραφή- θαυμάσια η μετάφραση της Γ. Καλαϊτζή- και ολοκάθαρο στόχο ως πηγή γόνιμης σκέψης… «Ποιος είναι τυφλός τελικά;».
Το οποίο ευεργετήθηκε με μια τρυφερή, ευαίσθητη σκηνοθεσία από την Γλυκερία Καλαϊτζή, της οποίας οι απόπειρες χαρακτηρίζονται από αξιοθαύμαστη αίσθηση ισορροπίας, σοφή λιτότητα και συμβολικές «λάμψεις» φαντασίας… Εδώ ως καταλυτικό εύρημα επιλέχθηκε το νερό, από το οποίο ποτέ δεν «αποκόπηκε» η Μόλλυ, βιώνοντας σταθερά μέσα στο αγαπημένο της υγρό στοιχείο, όλες τις εκφάνσεις της ιστορίας της. Περιδιαβαίνοντας, τσαλαβουτώντας, παίζοντας με το νερό μιας παραμυθένιας πισίνας, εξομολογείται με αυθεντικό συναίσθημα τα πριν και τα μετά του κομβικού σημείου της εγχείρησης, το οποίο αποδόθηκε με σωστή κλιμάκωση, για να οδηγήσει με φυσικότητα και αληθοφάνεια στην αναπάντεχη ανατροπή… Σε έργο που στερείται διαλόγων και δράσης, δεν είναι εύκολη η σκηνοθετική διαχείριση προκειμένου να αποκτήσει σκηνικό όγκο, θεατρικότητα και ζωντάνια, κάτι που ωστόσο κατάφερε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η έμπειρη σκηνοθέτιδα… καθώς η ακολουθία των σύντομων μονολόγων με το εντελώς διαφορετικό ύφος καθενός- από συγκίνηση μέχρι σαρκασμό- έδινε την ψευδαίσθηση διαλόγων, ενώ η κυριαρχία του νερού και οι μελετημένοι φωτισμοί προσέφεραν στη θέαση… αν και το κυρίως δέλεαρ προέκυπτε από το δυνατό περιεχόμενο των λεγομένων, που σοφά αναδείχθηκαν σε πρώτο πλάνο χωρίς περιττούς περισπασμούς, παρά μόνο πλαισιωμένα από μια σχεδόν ονειρική ατμόσφαιρα…

Μιλώντας για τις ερμηνείες, οφείλουμε να συγχαρούμε από καρδιάς το αστέρι ονόματι Ιωάννα Δεμερτζίδου, που θεωρούμε ότι δεν θα μπορούσε να υποδυθεί αρτιότερα έναν ρόλο αξιώσεων σαν της Μόλλυ! Μια υποδειγματική απόδοση υψηλού επιπέδου και μια αέρινη παρουσία, με εντυπωσιακές λεπτομέρειες στην κινησιολογία (εκπληκτικά χέρια!), με αξιοθαύμαστη υποκριτική ωριμότητα, απαράμιλλη ευαισθησία, γλυκύτητα, κοριτσίστικη αθωότητα και συνάμα αυτοπεποίθηση, αυθεντικό εκλεπτυσμένο συναίσθημα, αποδίδοντας την τυφλότητα με τρόπο εξαιρετικά δουλεμένο μεταξύ του «βλέπω» και «δεν βλέπω», με λίγα λόγια, το μπράβο είναι όλο δικό της!
Ο Γιώργος Κολοβός ως γιατρός Κύριος Ράις, έπεισε απόλυτα (και φυσιογνωμικά) με το απαραίτητο επιστημονικό κύρος και ύφος, ακολουθώντας το κλασικό στερεότυπο του σοβαρού, ψυχρού, αγέλαστου γιατρού με ύφος αυθεντίας, αν και τον βρήκαμε αρκετά στημένο και με ελαφρώς «θολή» άρθρωση είτε λόγω ταχυλογίας, είτε λόγω έντονων διακυμάνσεων στην εκφορά του λόγου (σκαμπανεβάσματα στην ένταση).
Ο Βασίλης Χατζηδημητράκης στο ρόλο του συζύγου Φρανκ, υπήρξε απολαυστικός ως χιουμοριστικός χαρακτήρας του έργου, που ωστόσο όφειλε να αποδώσει μια πολύ ιδιαίτερη και σύνθετη ταυτότητα, συνδυάζοντας χιούμορ, αφέλεια, ελαφρότητα, αδιαφορία, τυχοδιωκτισμό ενός τύπου «φευγάτου» χωρίς συναίσθημα και τα κατάφερε περίφημα…
Βρήκαμε εμπνευσμένο το σκηνικό με τη συμβολική «πισίνα», πλαισιωμένη από «βραχάκια», ναίφ λουλούδια της παιδικής αθωότητας και αναμνήσεων της ηρωίδας και ένα… κατσικάκι επίσης με ρόλο στις αφηγήσεις, Όσον αφορά στα κοστούμια, ανταποκρίθηκαν απόλυτα στους χαρακτήρες με ταιριαστή σημειολογία το καθένα, ενώ οι φωτισμοί συνέβαλαν σημαντικά και επιτυχημένα στις εναλλαγές των μονολόγων και τις διακυμάνσεις συναισθημάτων, σε αντίθεση με την μουσική που πέρασε μάλλον απαρατήρητη χωρίς ιδιαίτερο στίγμα ή συμβολή στην ατμόσφαιρα…

Εντάξει, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς και αντικειμενικοί, υπήρξαν στιγμές που μας έλειψε (-) η αμεσότητα και ζωντάνια του διαλόγου και άλλες όπου η στατικότητα εκ των πραγμάτων έκαμπτε το σκηνικό ενδιαφέρον και εκεί θα εκτιμούσαμε κάποιες παρεμβάσεις πχ της μουσικής ή με κάποιο «εικαστικό» τρόπο ή με παιχνίδια του νερού και των φώτων ή με πιο δραματοποιημένη κίνηση, ενώ όπως προαναφέραμε, σε κάποια σημεία ελαφρώς κούρασε η στυλιζαρισμένη, άκαμπτη ερμηνεία του γιατρού… Από άποψη κειμένου, το μόνο που θα παρατηρούσαμε σε ένα έτσι κι αλλιώς σπουδαίο έργο, είναι η κάπως συγκεχυμένη, περίπλοκη ταυτότητα του Φρανκ, που εγείρει προβληματισμούς ως χαρακτήρας με «μη αναγνωρίσιμο» στίγμα…
Καταλήγοντας (=) δεν θα μείνουμε προφανώς σε (υποκειμενικά) «πταισματάκια» λόγω δεοντολογίας, αλλά στην αυθεντική ποιότητα ενός έργου εξαιρετικού, που αποδόθηκε με θαυμάσια ισορροπία και μια πρωταγωνιστική ερμηνεία – διαμάντι…
Βαθμολογία:
6.8 / 10
.
-k-
.
ΦΟΥΑΓΙΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ.
«ΜΟΛΛΥ ΣΟΥΗΝΥ» του Μπράιαν Φρίελ.

Η Μόλλυ, μια ανεξάρτητη γυναίκα, τυφλή από δέκα μηνών, μοιάζει να ζει ευτυχισμένη μέσα στο σκοτάδι της − με φίλους, δουλειά κι έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Ο Φρανκ, ο άντρας της, είναι πεπεισμένος ότι εκείνη θα ολοκληρωθεί μόνον όταν πάψει να είναι τυφλή. Ο κύριος Ράις, ο χειρουργός, ελπίζει να ξαναβρεί τη χαμένη ιατρική του φήμη από μια επικείμενη επιτυχημένη επέμβαση. Μέσα από τρεις παράλληλους μονολόγους παρακολουθούμε την πορεία της Μόλλυ πριν και μετά την τυφλότητα.
.
Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή.
Ερμηνεύουν: Ιωάννα Δεμερτζίδου, Γιώργος Κολοβός, Βασίλης Χατζηδημητράκης.
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:15
.
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.
Actors Portfolio:
Εμπλουτίστε το βιογραφικό σας με φωτογραφίες υψηλών προδιαγραφών.
Επιπλέον αναλαμβάνουμε: Φωτογράφησης προβών, πρεμιέρας, φωτογραφίες δελτίων Τύπου, συνεντεύξεις, προώθηση φωτογραφιών κοινωνικών δικτύων κ.ά.
.
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό