Evita με την Νάντια Μπουλέ: Μια αξιόλογη αποτύπωση της ζωής ενός θρύλου. Είδαμε & Σχολιάζουμε.
Μιούζικαλ που δεν απαιτεί ιδιαίτερες συστάσεις. Ένα μιούζικαλ μοναδικό διά χειρός των μάστερ του είδους, Andrew Lloyd Webber και Tim Rice. Έχει παρουσιαστεί σε θέατρα του Broadway, του West End αλλά και στη χώρα μας, το 1981, με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η τότε απόδοση της πρωτότυπης εκδοχής στην ελληνική γλώσσα είχε γίνει από τον μεγάλο Μάριο Πλωρίτη και το δύσκολο αυτό έργο εκλήθη να φέρει σε πέρας ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος στο δεύτερο ανέβασμα του υπέροχου αυτού έργου στη χώρα μας. Ας τα πάρουμε με τη σειρά όμως.
Το έργο
1972 και ο Tim Rice ακούει στο ραδιόφωνο την ιστορία μιας προσωπικότητας που στιγμάτισε με τη ζωή της την πατρίδα της, την Αργεντινή. Την ιστορία μιας γυναίκας που έγινε σύμβολο, έγινε η ίδια η πατρίδα της, λατρεύτηκε ως Αγία και κατακρίθηκε ως πόρνη. Η Eva Duarte ήταν μια γυναίκα με πάθος για τη ζωή, με δύναμη, με λάμψη και κυρίως με πίστη στις δυνάμεις της. Παρά την ταπεινή της καταγωγή, κατάφερε σύντομα να κατακτήσει την καρδιά της Αργεντινής, τον πλούτο και τις τιμές και να γίνει Πρώτη Κυρία, σύζυγος του δικτάτορα και μετέπειτα εκλεγέντα Προέδρου, Juan Peron. Το θρυλικό αυτό μιούζικαλ σκιαγραφεί ολόκληρη τη ζωή της, από τα πρώτα χρόνια των δυσκολιών της Eva μέχρι να γίνει η Evita του λαού.
Η παράσταση
Όπως κάθε ξένο μιούζικαλ, έτσι και το συγκεκριμένο απαιτεί μαεστρία στη διαχείριση καθώς παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες για να υλοποιηθεί. Και φυσικά ο ρόλος της Evita είναι ένας από τους πιο απαιτητικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου, αφού συνδυάζει χορό, τραγούδι και υποκριτικές δυσκολίες. Η παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης ήταν αξιοπρεπέστατη και το ίδιο ισχύει και για την Evita του ανεβάσματος, την Νάντια Μπουλέ, η οποία υποστήριξε το έργο ψυχή τε και σώματι. Δεν είναι μυστικό ότι συζητήθηκε έντονα η διανομή της συγκεκριμένης παράστασης όσον αφορά το ρόλο της Evita. Είναι ένα μιούζικαλ το οποίο στη χώρα μας έχει απασχολήσει αρκετά, καθώς, όπως προανέφερα, το ανέβασε πρώτη φορά η τότε εγχώρια Diva Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ασχοληθήκαμε ξανά πριν λίγα χρόνια με το συγκεκριμένο έργο όταν μάθαμε ότι επρόκειτο να ανέβει με τη Νατάσσα Μποφίλιου στον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά η παραγωγή ναυάγησε. Και τώρα η επιλογή της Μπουλέ απασχόλησε, κάτι που επισήμανε η ίδια στη συνέντευξη τύπου λέγοντας ότι «την περίμεναν όλοι στην γωνία». Λοιπόν, οι έχοντες κακή διάθεση απέναντί της διαψεύστηκαν.
(+) Ξεκινάω από αυτά που έκαναν την παράσταση ενδιαφέρουσα καλλιτεχνικά και θα καταλήξω στα κακώς κείμενα που ζημίωσαν την παράσταση (και είναι από τις φορές που ήταν εντελώς αχρείαστο). Το μοναδικό αυτό μιούζικαλ φωτίστηκε από την υπέροχη σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλισσόβα αλλά και την ιδανική απόδοση του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Η σκηνοθεσία του πρώτου όχι μόνο δεν υπήρξε σε κανένα σημείο στατική αλλά αντίθετα έδωσε έντονο ρυθμό στο έργο και κράτησε το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος. Σε συνδυασμό με τις αργεντίνικες χορογραφίες του Μαριανού, χορογραφίες έντονες, ζωντανές αλλά και πιο νωχελικές όπου απαιτούνταν, η σκηνική δράση στάθηκε επαρκέστατη στο να αποδώσει τις διακυμάνσεις του πρώτου υλικού. Όσον αφορά και την απόδοση του Ευαγγελάτου, παρότι είχε να συναγωνιστεί του Πλωρίτη η απόδοσή του ήταν εξαιρετική, με στίχους που «ρόλαραν» και απέδιδαν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν στο μέτρο των τραγουδιών, χωρίς αυτά να χάνουν την μαγεία τους. Η «Majestic Symphonic Orchestra» που ζωντάνεψε τις μουσικές υπό την καθοδήγηση του μαέστρου Αλέξιου Πρίφτη ήταν επίσης υπέροχη.
Το εγχείρημα ευτύχησε σαφώς και γιατί τους κύριους ρόλους τους ανέλαβαν άνθρωποι ταλαντούχοι. Δεν μπορεί κανείς να μην ξεχωρίσει τον Αιμιλιανό Σταματάκη στον ρόλο του Τσε, ο οποίος κυριολεκτικά μάγεψε με το ταλέντο του. Μια εξαιρετική φωνή, μια επιβλητική παρουσία και μια χορευτική δεινότητα που δεν την λησμονεί κανείς εύκολα. Μπορούμε να πούμε χωρίς υπερβολή ότι έκλεψε την παράσταση. Η πολυσυζητημένη Νάντια Μπουλέ μπορεί να μην έλαμψε τόσο όσο ο Σταματάκης αλλά σε καμία περίπτωση δεν στάθηκε ανεπαρκής για τον ρόλο της Evita. Τραγούδησε καλά, χόρεψε ακόμα καλύτερα και έκανε την έκπληξη, δίνοντας στην Evita της το ερμηνευτικό βάθος που χρειαζόταν. Δεν ήταν μια ρηχή και επιφανειακή Evita αλλά μια Evita που βίωνε και αυτό που συνέβαινε πάνω στη σκηνή την αφορούσε. Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο και για τον Μιχάλη Ψύρρα που κλήθηκε να ερμηνεύσει τον Juan Peron, ο οποίος παρότι εξαιρετικός φωνητικά, φάνηκε ξύλινος και αμήχανος σε σημεία, ίσως μειώνοντας το υποκριτικό υπόβαθρο του ρόλου του Peron. Στους βοηθητικούς ρόλους οι Άρης Πλασκασοβίτης, Ίαν Στρατής, Μαρία Δελετζέ και Άλεξ Οικονόμου υπήρξαν αξιοπρεπέστατοι, με τον τελευταίο να ξεχωρίζει στο «On this night of a thousand stars», παρά τα τεχνικά προβλήματα στο χειλόφωνό του.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με όμορφα, καλαίσθητα σκηνικά (Ζήσης Παπαμίχος), ατμοσφαιρικούς φωτισμούς (Αλέκος Γιάνναρος) και χρήση ειδικού καπνού αλλά και κοστούμια κομψά και λειτουργικά (Ηλένια Δουλαδίρη) έδωσαν και ένα όμορφο σκηνικό περιβάλλον. Και ερχόμαστε στην βασικότατη ένσταση που απασχόλησε αρκετούς από τους θεατές. Ο ήχος.
(-) Είναι απορίας άξιο πως γίνεται η μεγαλύτερη και θεωρητικά η πιο άρτια σκηνή της Θεσσαλονίκης να έχει τόσο μεγάλα προβλήματα ακουστικής. Παρακολούθησα δύο από τις τρεις παραστάσεις που προβλέπονταν για τη Θεσσαλονίκη από διαφορετικά σημεία του μεγάρου και διαπίστωσα το ίδιο πρόβλημα. Το πρώτο βράδυ το θέμα υπήρχε στο χειλόφωνο της Μπουλέ ενώ το δεύτερο σε αυτό του Οικονόμου. Στίχοι χάνονταν εξ’ ολοκλήρου και σε σημεία γινόταν δύσκολο να παρακολουθήσει ο θεατής την ροή των γεγονότων. Αν σκεφτεί κανείς ότι είναι ένα έργο δίχως πρόζα, καταλαβαίνει ότι κάθε στίχος έχει την σημασία του. Και δεν είναι η μόνη ανεπάρκεια που παρουσιάζει μια τόσο μεγάλη σκηνή, δεδομένου ότι η αίθουσα είτε δεν κλιματίζεται είτε κλιματίζεται κακώς, σε σημείο πολλοί θεατές να χρησιμοποιούν τα προγράμματα ως βεντάλιες. Τα επισημαίνουμε με την προσδοκία σε μελλοντικές παραγωγές να μην επαναληφθούν.
(=) Καταλήγοντας, η Evita του Μαλισσόβα ήταν ένα αξιοπρεπέστατο εγχείρημα να παρουσιαστεί κάτι που θα μοιάζει σε παράσταση του Broadway και του West End. Το σίγουρο είναι ότι είχε πολλές στιγμές καλλιτεχνικής διαύγειας και οι λίγες θολές δεν στάθηκαν ικανές να ακυρώσουν το τελικό αποτέλεσμα. Και μια Μπουλέ η οποία ήταν surprisingly good for it.
Βαθμολογία:
7/10
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ
;l
#Κουλτουρόσουπα #Kulturosupa #Θεατρομανία #Είδαμεκαισχολιάζουμε #ΜέγαροΜουσικής Θεσσαλονίκης #Evita
====================================
Καλοκαιρινές θεατρικές παραστάσεις 2017 – Περιοδείες – ΚΛΙΚ ΕΔΩ
======================================
7α Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης 2017
ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ – ΔΕΥΤΕΡΑ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 – ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ
Πρώτες πληροφορίες για τη μεγάλη βραδιά – Προσκλήσεις: ΕΔΩ
=================================================================================
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΕΔΩ
================================================================================
ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
===========================================================================
Φωτογραφικό υλικό
