=
Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
“Τα Πάντα Όλα” είναι μια κωμωδία δράσης – επιστημονικής φαντασίας, γραμμένη και σκηνοθετημένη από τους Νταν Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ, ευρύτερα γνωστούς για την μαύρη κωμωδία τους “Άνδρας Ελβετικός Σουγιάς” (2016), όπου ο Ντάνιελ Ράντκλιφ (ο Χάρι Πότερ ντε!) υποδύεται ένα ζωντανό πτώμα που κλάνει (το οποίο προβλήθηκε και στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου). Πρωταγωνιστούν οι Μισέλ Γεό, Στέφανι Χσου, Κε Χε Κουάν, Τζένι Σλέιτ και Τζέιμι Λι Κέρτις.
Το στόρι…
Η Έβελιν, μια μεσήλικη Κινεζο-αμερικανίδα, έχει χάσει το παιχνίδι της ζωής. Η επιχείρηση της πάει κατά διαόλου, το ίδιο και η σχέση με τον άβουλο σύζυγο της, Γουάνγκ, και την λεσβία κόρη της, Τζόι, και πασχίζει να δείξει στον ηλικιωμένο πατέρα της ότι όλα είναι καλά. Όταν πηγαίνουν στην εφορία, η προσωπικότητα του Γουάνγκ αλλάζει. Η νέα προσωπικότητα εξηγεί ότι τα παράλληλα σύμπαντα είναι πραγματικά και ότι με την κατάλληλη τεχνολογία μπορείς να μεταπηδήσεις σε αυτά ή να αποκτήσεις πρόσβαση στις ικανότητες ενός παράλληλου εαυτού σου. Όμως ένα μυστηριώδες ον με τον όνομα Τζόμπου Τουπάκι απειλεί να καταστρέψει όλες τις πραγματικότητες.
Στα θετικά (+) της ταινίας:
Όπως φαίνεται από την παραπάνω περίληψη το “Τα Πάντα Όλα” είναι μια πολύ περίεργη ταινία. (Πόσο περίεργη; Σε ένα από τα παράλληλα σύμπαντα που βλέπουμε η ανθρωπότητα εξελίχθηκε με λουκάνικα αντί για δάχτυλα χεριών). Είναι όμως και τρομερά φιλόδοξη. Αναμειγνύει την αλλόκοτη κωμωδία με καταιγιστική δράση, έντονο δράμα και έξυπνη φιλοσοφία και το κάνει άψογα. Οι σκηνοθέτες-σεναριογράφοι εκμεταλλεύονται στο έπακρο την ιδέα των παράλληλων συμπάντων. Η κωμωδία είναι σουρεαλιστική, γεμάτη τρελές ιδέες, ο διάλογος πνευματώδης και οι σκηνές δράσης είναι ταυτόχρονα εκπληκτικά χορογραφημένες και ξεκαρδιστικές.
Το πιο εντυπωσιακό τμήμα της ταινίας είναι, όμως, το δράμα. Το υπόβαθρο του δράματος είναι οι σχέσεις των μελών της οικογένειας και συγκεκριμένα η αποξένωση που έχει δημιουργηθεί μεταξύ τους. Και αυτό το κάνει με μια ωμότητα που δε βλέπουμε συχνά στον κινηματογράφο. Παρά την εμφάνισή της είναι μια απαιτητική και έντονα συναισθηματική ταινία που πιθανότατα θα σε κάνει να πονέσεις.
Αυτός ο τρελός συνδυασμός πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό χάρη στο τρομερά ταλαντούχο καστ. Οι πρωταγωνιστές έχουν να κάνουν μια πολύ δύσκολη δουλειά αφού δεν υποδύονται μόνο έναν χαρακτήρα ο καθένας, αλλά και τους παράλληλους εαυτούς τους, πολλοί από τους οποίους είναι πολύ διαφορετικοί και τα σύμπαντα στα οποία ανήκουν περίεργα.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ταινίας που πρέπει να εκτιμήσει κάποιος είναι η χρήση των εφέ. Με μόλις 25 εκατ. δολάρια προϋπολογισμό υπάρχει η συνηθισμένη εξάρτηση από το CGI που υπάρχει συνήθως στις σύγχρονες ταινίες δράσης του Χόλυγουντ. Τα εφέ είναι κατά κύριο λόγο πρακτικά και αυτό βοηθάει κάποιες από τις πιο σουρεαλιστικές σκηνές να γίνουν πιο πιστευτές.
Στα αρνητικά (-) της ταινίας:
Όπως μπορεί κάποιος να συμπεράνει από τα παραπάνω, το “Τα Πάντα Όλα” δεν είναι για όλους. Είναι απλά υπερβολικά περίεργο και μπορεί για κάποιους να φανεί κάπως… σαχλαμάρα χωρίς συνοχή.
Εν κατακλείδι (=), “Τα Πάντα Όλα” είναι η πιο μοναδική, πιο φιλόδοξη ταινία των τελευταίων χρόνων. Μια ταινία που δε θα έπρεπε να πετύχει, αλλά πέτυχε. Μην την χάσεις.
Βαθμολογία:
7,4 στα 10
.
Ολα τα τελευταία νέα της Σινεμανίας της “Κ” .
Δείτε & αυτά:
Φωτογραφικό υλικό
