«Τηλεοπτικά Μαντάτα» #19
.
Μετά βαΐων και κλάδων ξεκίνησε η νέα σειρά του MEGA «Σιωπηλός δρόμος» με συνεχή τρέιλερ, δελτία τύπου, κατάκλιση των social media, διθυραμβικές κριτικές από τους δημοσιογράφους, που παρακολούθησαν νωρίτερα την πρεμιέρα, κ.ά. Μία σειρά, η οποία παρουσιαζόταν, πως έγινε με προδιαγραφές εξωτερικού… Κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν φάνηκε! Αντίθετα, φάνηκε να αποτελεί ένα αντίγραφο εξωτερικού με εντελώς πρόχειρους όρους εσωτερικού…
Η υπόθεση πραγματεύεται την απαγωγή εννέα μαθητών και την προσπάθεια εξιχνίασης αυτής, με την τοπική κοινωνία να κλυδωνίζεται και πλήθος μυστικών να βγαίνουν στην φόρα. Γνωστή η συνταγή και αρκετά επιτυχημένη, αν κρίνουμε από το μοτίβο, που ακολουθούν οι σειρές αυτού του είδους. Όμως πέρα από ένα γνώριμο μοτίβο χρειάζονται και περαιτέρω προϋποθέσεις για να οδηγήσουν στην επιτυχία. Από μόνο του δυστυχώς δεν αρκεί και μάλιστα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ αν δεν γίνει με τον σωστό τρόπο.
Ξεκινώντας από τα θετικά (+) αρχικά βρίσκουμε το σενάριο του επιτυχημένου συγγραφικού διδύμου των «Άγριων Μελισσών», και συγκεκριμένα της Μελίνας Τσαμπάνη και του Πέτρου Καλκόβαλη. Οι ίδιοι φαίνονται γνώστες του αντικειμένου και δημιούργησαν ένα σενάριο, το οποίο κινείται σε λιτά πλαίσια χωρίς ανούσιες υπερβολές, με μία ιστορία, που φαίνεται σταδιακά να ανοίγεται και να θέτει πολλά ζητήματα. Το είδος του θρίλερ δεν χρειάζεται υπερβολές για να θεμελιωθεί, αλλά μία μετρημένη και μεστή διαμόρφωση. Δυστυχώς, παρά τα θετικά στοιχεία δεν κατάφερε να ξεφύγει από κάποιες μελοδραματικές εκφάνσεις, που πέρα από το ανιαρό περιεχόμενο που είχαν, φάνηκαν να νοθεύουν και το κλίμα, που σταδιακά χτιζόταν.
Ένα ακόμη θετικό στοιχείο είναι η μουσική του Θοδωρή Ρέγκλη, η οποία φάνηκε να εμπλουτίζει με πολύ ικανό τρόπο το περιεχόμενο και να δίνει αρκετούς πόντους στην κατά τα άλλα προβληματική σκηνοθεσία.
Ως προς τα αρνητικά σημεία της σειράς (-), θα εντάσσαμε αρχικά την σκηνοθεσία του Βαρδή Μαρινάκη. Αν εξαιρέσουμε τα πανοραμικά πλάνα, τα οποία ήτανεντυπωσιακά (αν και χρησιμοποιήθηκαν καταχρηστικά, καθώς υπήρχαν σε πολλαπλά σημεία σε ένα σχεδόν επαναλαμβανόμενο μοτίβο), εντούτοις στα λοιπά στοιχεία ήταν κατώτερη των πολύ υψηλών απαιτήσεων. Η σκηνοθετική ματιά παρά την αρχική λιτή της προσέγγιση, κατέληξε σε υπερβολές και σημεία, που περισσότερο ήθελες να γελάσεις, παρά να προβληματιστείς και να εγκλιματιστείς στην υπόθεση.
Φυσικά στην παραπάνω σκηνοθετική κατάληξη φάνηκε να ευθύνονται οι περισσότεροι ηθοποιοί, οι οποίοι έμοιαζαν εντελώς αταίριαστοι σαν σύνολο μεταξύ τους, σε ένα καστ, που δεν είχε χημεία και δυναμισμό. Πολλές ερμηνείες έμοιαζαν κάτω του μετρίου προσπαθώντας μάταια να μας πείσουν για την υπόσταση των ρόλων τους. Αυτή η μέτρια απόδοση ήταν εκτεθειμένη από την σκηνοθεσία στα μάτια των τηλεθεατών, που όχι μόνο δεν βελτίωσε τις ατέλειες, αλλά φάνηκε να τις παρουσιάζει μεγεθυμένες.
Φανερές εξαιρέσεις ήταν ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο οποίος ήταν πολύ ισορροπημένος στο ρόλο του, προσφέροντας το μυστήριο, που η υπόθεση απαιτούσε, και φυσικά η Πηνελόπη Τσιλίκα, η οποία ήταν η έκπληξη της σειράς, με ωραίο πλάνο, έντονες εναλλαγές και μετρημένη απόδοση. Δικαίως τέθηκε πρωταγωνιστικά και σίγουρα θα ανεβάσει το περιεχόμενο.
Δεν ξέρω κατά πόσο οι συντελεστές και το κανάλι έχουν μεγάλες προσδοκίες για τη σειρά, πάντως πιστεύω, πως ήδη από την επόμενη εβδομάδα θα πάρει την κατιούσα στα νούμερα τηλεθέασης. Είναι σημαντικό να γίνονται παραγωγές και να επενδύονται χρήματα στη μυθοπλασία. Όμως, η ίδια θα πρέπει να γίνεται με σοβαρούς όρους και να προσφέρει αυτό το οποίο υπόσχεται. Ο τηλεθεατής δεν θα κρατηθεί στην οθόνη του ούτε με μετρίου περιεχομένου σειρές, ούτε με κακέκτυπα ξένων σειρών. Ας σταματήσουμε τον άκρατο μιμητισμό και ας εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας στη δημιουργία πρωτότυπου περιεχομένου. Και θα αναφέρω ενδεικτικά τον Τσαφούλια, ο οποίος με το «Έτερος εγώ» απέδειξε τι σημαίνει καλή μυθοπλασία, η οποία έχει και εξαγωγικές δυνατότητες. Και το πέτυχε γιατί βασίστηκε στις δικές του δυνάμεις και προσπάθησε να δημιουργήσει ένα αρμονικό σύνολο.
Συνολικά(=), θα λέγαμε, πως η σειρά παρά το ενδιαφέρον περιτύλιγμα και τις υψηλές προσδοκίες, που είχε δημιουργήσει από τα εκκωφαντικά δελτία τύπου, εντούτοις δεν απέδωσε. Η ανεπαρκής σκηνοθεσία και οι κάτω του μετρίου ερμηνείες νόθευσαν ένα σενάριο με προοπτική και μία σειρά η οποία με άλλους όρους ίσως να είχε αποδώσει πολλά…
Φωτογραφικό υλικό
