.
.
Το «Μικρά όμορφα άλογα» είναι ένα υπαρξιακό δράμα-θρίλερ, σκηνοθετημένο από τον Μιχάλη Κωνσταντάτο, σκηνοθέτη του «Luton» του 2013. Πρωταγωνιστούν οι Γιώτα Αργυροπούλου, Δημήτρης Λάλος, Κατερίνα Διδασκάλου και Αλέξανδρος Καραμούζης. Προβλήθηκε το Σάββατο 14/11 για το 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το στόρι…
Η Αλίκη και ο Πέτρος είναι ένα ζευγάρι που λόγω οικονομικών προβλημάτων έχουν μετακομίσει σε μια μικρή παραθαλάσσια επαρχιακή πόλη, μαζί με τον γιο τους, Παναγιώτη. Νοσταλγώντας την πιο «αξιοπρεπή» ζωή τους στην Αθήνα, το ζευγάρι μένει συχνά στη βίλα της Άννας, της πλούσιας εργοδότριας του Πέτρου, που λείπει συχνά σε επαγγελματικά ταξίδια, χωρίς, φυσικά, να της το πουν. Με το όνειρο της επιστροφής στην Αθήνα να απομακρύνεται, η σχέση της Αλίκης και του Πέτρου δοκιμάζεται όλο και περισσότερο.
.
.
Στα θετικά (+) χαρακτηριστικά της ταινίας, ο Κωνσταντάτος χειρίζεται τον κοινωνικό σχολιασμό της ταινίας με ωριμότητα. Εκτός από το σπίτι και τις δουλειές τους στην Αθήνα, η Αλίκη και ο Πέτρος έχουν χάσει την κοινωνική θέση τους και θέλουν όσο τίποτα να την ανακτήσουν. Η ντροπή τους για την κατάστασή τους είναι τέτοια που όταν βρίσκουν παλιούς γνωστούς παριστάνουν ότι η βίλα τους ανήκει και, παρά τον κίνδυνο, τους προσκαλούν για δείπνο εκεί. Ταυτόχρονα, όμως, βλέπουμε τη ζωή στο σπίτι στην επαρχία και είναι… μια χαρά. Τα προβλήματά τους, λοιπόν, είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοδημιούργητα.

Αυτό δίνει στους χαρακτήρες μια ρεαλιστική τραγικότητα, η οποία συνοδεύεται από τιςπολύ δυνατές ερμηνείες της Αργυροπούλου και το Λάλου.Το πρωταγωνιστικό δίδυμο ερμηνεύει με επιδεξιότητα τηνπερίπλοκη σχέση αγάπης, απογοήτευσης και διακριτικής αποδοκιμασίας. Σπάνια κοιτάζουν ο ένας τον άλλο στα μάτια και σχεδόν σε κάθε σκηνή νιώθεις ότι είναι έτοιμοι να «εκραγούν». Ο Λάλος, μάλιστα, έχει πάντα μια αύρα ανεπαίσθητης απειλής που τον κάνει ιδιαίτερα απρόβλεπτο.
Σκηνοθετικά, ο Κωνσταντάτος κάνει αρκετά καλή δουλειά, με τα πλάνα να είναι αργά και μεγάλης διάρκειας (και πανέμορφα χάρη στην φανταστική διεύθυνση φωτογραφίας του Γιάννη Φώτου), χρησιμοποιώντας την απουσία της μουσικής σε δραματικές σκηνές, προσθέτοντας στον ρεαλισμό και τονίζοντας τις άριστες ερμηνείες.

Αυτή η απουσία πολλής μουσικής, όμως, έρχεται σε αντίθεση με την χρήση της σε σκηνές σασπένς. Αν και η μουσική είναι ταιριαστή, ο τρόπος που αρχίζει και τελειώνει όποτε μια σκηνή που θέλει να σε κάνει να νιώσεις αγωνία αρχίζει και τελειώνει, μετά από ένα σημείο αρχίζει και δίνει την εντύπωση του «φτιαχτού» (-), σα να προσπαθεί ο σκηνοθέτης να σε χειραγωγήσει, χωρίς να το κάνει διακριτικά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας όμως είναι ο ρυθμός της. Προκειμένου να τονίσει την μυστηριώδη ατμόσφαιρα, ο σκηνοθέτης κρατάει πολλές πληροφορίες, όπως το τι πρόκειται να κάνουν οι χαρακτήρες, κρυφές, και ως αποτέλεσμα πολλές σκηνές φαίνεται να μη συνδέονται για να φτιάξουν μια ενιαία πλοκή∙ κάποιες σκηνές, δε,μοιάζουν να μην έχουν αρχή, μέση και τέλος, αλλά μόνο τέλος.Αυτό κουράζει έντονα, σε σημείο που σε κάνει αισθάνεσαι τη διάρκεια της ταινίας μεγαλύτερη από ότι πραγματικά είναι.
Εν κατακλείδι (=), το «Μικρά Όμορφα Άλογα» είναι μια ταινία με καλά στοιχεία, της οποίας η ποιότητα υποβαθμίζεται εξαιτίας των λίγων, αλλά σημαντικών προβλημάτων της.
Βαθμολογία:
5,6 στα 10
..
Ακολουθήστε μας στα social media
..