Είδε ο Γιώργος Κελεσίδης και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Το “The Last Duel” είναι ένα ιστορικό δράμα, σκηνοθετημένο από τον βετεράνο Ρίντλεϊ Σκοτ, βασισμένο στο μυθιστόρημα “The Last Duel: A True Story of Trial by Combat in Medieval France” του Έρικ Γιάγκερ, που με τη σειρά του είναι βασισμένο σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Πρωταγωνιστούν οι Ματ Ντέιμον, Μπεν Άφλεκ (που έχουν γράψει και το σενάριο μαζί με την Νικόλ Χολοφσένερ), Άνταμ Ντράιβερ και Τζόντι Κόμερ.
Το στόρι…
Στη Γαλλία του 14ου αιώνα, ο γενναίος, αλλά απερίσκεπτος Ζον ντε Καρούζ (Ντέιμον) και ο χαρισματικός, αλλά ταπεινής καταγωγής Τζακς λε Γκρι (Ντραίβερ) καταλήγουν από φίλοι, εχθροί, όταν ο τελευταίος κερδίζει την εύνοια του κόμη της περιοχής. Όταν η σύζυγος του ντε Καρούζ, Μαργκερίτ κατηγορεί τον λε Γκρι για βιασμό, η διαμάχη αυτή καταλήγει σε μονομαχία μέχρι θανάτου, από το αποτέλεσμα της οποίας εξαρτάται και το μέλλον της.
Στα θετικά (+) της ταινίας:
Το σενάριο χειρίζεται το βασικό θέμα του με πανέξυπνο τρόπο και η δομή του είναι εξίσου ευφυής. Η ταινία είναι χωρισμένη σε τρία μέρη. Στο πρώτο βλέπουμε τα γεγονότα μέσα από τα μάτια του λε Γκρι, στο δεύτερο μέσα την οπτική του ντε Καρούζ και τέλος, μέσα απο την οπτική της Μαργκερίτ. Η τεχνική αυτή φανερώνει όμορφα την περιπλοκότητα των χαρακτήρων, αφού μας δείχνει την οπτική τους γωνία. Το χτίσιμο της μονομαχίας γίνεται αργά και υπομονετικά και διακυβευονται τόσα πολλά που προκαλείται τρομερή αγωνία. Πραγματικά θα σε κάνει να ιδρώσεις από το άγχος.
Οι ερμηνείες είναι, επίσης, εξαιρετικές. Ο Ματ Ντέιμον δε θυμίζει σε καμία περίπτωση τους συνηθισμένους του χαρακτήρες. Ο Άνταμ Ντράιβερ, που είναι καταφέρνει να είναι γοητευτικός και ταυτόχρονα απειλητικός και θα του άξιζε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το ίδιο και στην Τζόντι Κόμερ που δίνει μια τραγικά ανθρώπινη ερμηνεία. Τέλος, ο Μπέν Άφλεκ, που για κάποιο λόγο είναι υποψήφιος για Χρυσό Βατόμουρο, είναι ξεκαρδιστικός σε έναν σπάνιο κωμικό ρόλο.
Όπως θα περίμενε κανείς από μια ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ, τα σκηνικά και τα κουστούμια είναι φανταστικά. Καταφέρνουν είναι ταυτόχρονα ρεαλιστικά και στυλιζαρισμένα (οι περικεφαλαίες κυρίως, είναι ότι καλύτερο). Γενικά, είναι τρελό που δεν κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Στα αρνητικά (-) της ταινίας:
Κάποιες σκηνές είναι κάπως αμήχανα κομμένες και δίνουν την εντύπωση ότι τελειώνουν λίγο πιο νωρίς απ’ ότι θα έπρεπε. Ξέροντας τον Σκοτ, πιθανότατα υπάρχει μία άλλη εκδοχή της ταινίας, στην οποία αυτό δεν ισχύει, αφού σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις (“Blade Runner”και “Το Βασίλειο των Ουρανών”) το “director’s cut” που κυκλοφόρησε ήταν εμφανώς βελτιωμένο.
Εν κατακλείδι (=), το “The Last Duel” είναι μακράν η καλύτερη ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ εδώ και πολλά, μα πολλά χρόνια κι ένα από τα καλύτερα δράματα της χρονίας.
Βαθμολογία:
7,6 στα 10
Ολα τα τελευταία νέα της Σινεμανίας της “Κ”