|
Από τη στήλη Τηλεοπτικά Μαντάτα #28 του Γιώργου Μπαστουνά για την Κουλτουρόσουπα.
Η ΕΡΤ τη φετινή τηλεοπτική σεζόν έχει φέρει τη μεγαλύτερη ανατροπή των τελευταίων χρόνων. Ρίχνοντας ήδη από την αρχή το βάρος στη μυθοπλασία έχει δώσει χώρο σε πολλούς δημιουργούς και ηθοποιούς να παρουσιάσουν ένα σημαντικό τηλεοπτικό περιεχόμενο. Πέραν της τηλεοπτικής μετάδοσης, καθοριστικό ρόλο έχει διαδραματίσει και η εκπληκτική πλατφόρμα «Ertflix», στην οποία ο καθένας μπορεί να παρακολουθήσει τα αγαπημένα του προγράμματα όποια ώρα της ημέρας επιθυμεί.

.
Η σειρά, η οποία είχε ανακοινωθεί από την αρχή της σεζόν και συγκέντρωσε ήδη τη μεγαλύτερη αναμονή, ήταν η «Αγάπη Παράνομη», βασισμένη στο εξαιρετικά πρωτοποριακό για την εποχή που γράφτηκεομότιτλο διήγημα του Κωσταντίνου Θεοτόκη. Η συγκεκριμένη ιστορία αφορά σε μία οικογένεια, όπου ο άντρας Στάθης Θεριανός, τον οποίο ερμηνεύει ο Νίκος Ψαρράς, ερωτεύεται κρυφά μία νεαρή κοπέλα. Κάνει το παν για να την παντρέψει με τον γιο του, ώστε να την έχει όσο πιο κοντά του γίνεται. Αφού το καταφέρνει και μετά την κατάταξη του γιου του στον στρατό επιδίδεται στο πάθος του, βιάζοντας τη νύφη του. Η ίδια, όπως και η σύζυγός του έρχονται αντιμέτωπες με το φριχτό έγκλημα με σοβαρές συνέπειες.

Ευγενία Ξυγκόρου, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Νίκος Ψαρράς, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
.
Αυτή η πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία μοιάζει εξαιρετικά επίκαιρη. Δεδομένης της επαναφοράς στο προσκήνιο των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, τα μηνύματα αυτής της σειράς είναι σημαντικά. Αποδίδεται η διαχρονική υφή των γεγονότων, τα οποία πολλές φορές αγγίζουν τους κόλπους της οικογένειας. Σημαντική είναι η εποχή στην οποία διαδραματίζονται τα δρώμενα, και συγκεκριμένα το 1906 στο νησί της Κέρκυρας.

Ελένη Ζιώγα
.
Είναι εντυπωσιακή η επιμέλεια του σεναρίου από την Ελένη Ζιώγα. Η ίδια, απουσιάζοντας αρκετά χρόνια από την τηλεόραση επέστρεψε με ένα σενάριο πολύ δομημένο, με διαλόγους δουλεμένους και με μία έντονη πλοκή. Παρότι μπορεί πολλοί να ξέρουν την υπόθεση και την κατάληξη, ο τρόπος, που έχει δομηθεί το κείμενο προσφέρει πολλαπλές ανατροπές. Η μόλις έξι επεισοδίωνμίνι σειρά (ήδη έχουν προβληθεί τα 4 – αναμένονται το Σάββατο τα 2 τελευταία) καταφέρνει να μεταδώσει σημαντικά μηνύματα και να αποτελέσει μία κραυγή στα αποτρόπαια που έχει να αντιμετωπίσει.

Ευγενία Ξυγκόρου, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Νίκος Κουτελιδάκης
Η σκηνοθεσία του Νίκου Κουτελιδάκη ξεπερνά τα στενά όρια της μικρής οθόνης και αποκτά χαρακτήρα κινηματογραφικό. Πολλαπλές εναλλαγές, παραστατική αποτύπωση της εποχής, επικέντρωση σε σημεία προοικονομίας των γεγονότων τα οποία υπάρχουν έντονα στο έργο του Θεοτόκη (όπως η βασκανία, οι προλήψεις, η συμμετοχή της φύσης στην πλοκή). Το θέαμα δεν είναι καθόλου στατικό, ενώ καταφέρνει να αποδώσει χαρακτήρες δομημένους χωρίς να δημιουργεί καρικατούρες, αλλά ολοκληρωμένα και αυθύπαρκτα πρόσωπα.
Η ενδυματολογία της Κικής Πίττα είναι πολύ προσεγμένη, παραπέμποντας σε εκείνην την εποχή, όπως και τα σκηνικά της ίδιας, τα οποία φέρουν μία απλότητα. Η μουσική του Χρίστου Στυλιανού αποτελεί επίσης ένα δομικό στοιχείο της πλοκής, όπως και η εντυπωσιακή φωτογραφία.
.
Ως προς τους πρωταγωνιστές το δίδυμο των Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη και Νίκου Ψαρρά κλέβει τις εντυπώσεις. Έχουν ένα εντυπωσιακό δέσιμο μεταξύ τους με τον έναν να μοιάζει να συμπληρώνει τον άλλον. Δύο θεατρικοί πρωταγωνιστές επανέρχονται στην μικρή οθόνη και αυτό από μόνο του αποτελεί είδηση. Το ότι συμμετέχουν σε μία τέτοια υψηλών προδιαγραφών σειρά αποδεικνύει, πως έχουν σωστό κριτήριο επιλογής. Γιατί κι άλλοι επέστρεψαν με σειρές που θέλουμε να ξεχάσουμε… Και πράγματι έλειψαν από την τηλεόραση.

Ο Νίκος Ψαρράς που τον βλέπουμε συχνότερα σε τηλεοπτικά περάσματα καταφέρνει να διαμορφώσει ένα ήρωα με πολλές πτυχές διαμορφώνοντας σταδιακά τις εντάσεις και την πάλη με τις σκέψεις του. Δεν αναπαριστά απλώς και μόνο έναν κυνικό ήρωα. Αντίθετα, δίνει υπόσταση, φωτίζοντας μία τέτοια προσωπικότητα που καταλήγει να εγκληματεί με βάναυσο τρόπο.
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, για ακόμη μία φορά άφησε έντονο το στίγμα της. Σε μία ανδροκρατούμενη εκείνην την εποχή κοινωνία καταφέρνει να υψώσει ανάστημα ήδη από την αρχή της σειράς. Εδώ δεν υπάρχει το δίπολο ισχυρός άντρας-υποταγμένη γυναίκα. Η παρουσία της έντονη και καταλυτική. Καταφέρνει να κάνει τον ρόλο δικό της και να εντυπωσιάσει τόσο με τις πιο ανάλαφρες στιγμές, όσο και με τις πιο δραματικές σκηνές. Σημαντικές ερμηνείες, που έλειπαν από την τηλεόραση…

Το δίδυμο των μικρών πρωταγωνιστών, δηλαδή των Μιχαήλ Ταμπακάκη και τηςΕυγενίας Ξυγκόρου κινείται σε μία ορθή κατεύθυνση, αποκτώντας σταδιακά χημεία, επεισόδιο με το επεισόδιο. Οι συγκρούσεις του πρώτου με τον πατέρα του, και η ήρεμη και διαλλακτική διάθεση της δεύτερης συμβάλλουν σε ερμηνείες που κινούνται σε σωστό μέτρο. Ο σκηνοθέτης έχει προσέξει ιδιαίτερα τους νεαρότερους, χωρίς να τους εκθέτει σε μία υπερβολική απόδοση.

Η σειρά αυτή αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ΕΡΤ για τους εξής τρεις λόγους: Πρώτον, γιατί αποτέλεσε μία σταγόνα στον ωκεανό μέτριων σειρών και ανούσιων ριάλιτι, τα οποία φέτος όλο και περισσότερο πέφτουν. Δεύτερον, γιατί έκανε διψήφια ποσοστά (!!!) σε μία ανταγωνιστική μέρα, φέρνοντας την ΕΡΤ στο προσκήνιο της τηλεθέασης (φαντάζομαι στο Εrtflixθα έσκισε ακόμα περισσότερο). Τρίτον, γιατί απέδειξε, πως η κρατική τηλεόραση μπορεί αν θέλει να κάνει θαύματα. Και εδώ τα έκανε!
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..