Είδε ο Γιώργος Τοκμακίδης και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από την κυκλοφορία του πρώτου ομώνυμου επιτραπέζιου, θα μιλήσουμε για την πρόσφατη κινηματογραφική μεταφορά του πολυαγαπημένου αυτού σύμπαντος. Κατάφερε να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες των αναρίθμητων οπαδών- φαν ή ακολουθεί την επάλληλη σειρά απογοητευτικών μεταφορών της πρωταρχικής πηγής επί της οθόνης;
Υπόσχεση:
Το επιτραπέζιο «Dungeons&Dragons» κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να συναρπάσει το πλήθος που το επέλεξε ως μέσο ψυχαγωγίας του. Ποιο είναι όμως εκείνο το χαρακτηριστικό που κάνει αυτό το επιτραπέζιο να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα; Ο «ανοιχτός» του κόσμος και οι απεριόριστες του επιλογές, είναι η απάντηση. Αυτό το παιχνίδι δε δημιουργήθηκε για να ολοκληρωθεί σε μια νύχτα. Οι παίκτες φτιάχνουν τους χαρακτήρες τους και μαζί με αυτούς και την ίδια την πλοκή. Η πρωτοτυπία του παιχνιδιού ανανέωσε και τον κόσμο των «ηλεκτρονικών παιχνιδιών» (videogames) μετά από χρόνια, με τους παίκτες και τους χειριστές να έχουν τη δυνατότητα για καθολική εξερεύνηση. Άραγε, με τον ίδιο τρόπο γράφτηκε και το σενάριο της ταινίας;
.jpg)
Ο λόγος:
Η ταινία συνυπογράφεται από το κινηματογραφικό δίδυμο των Τζον Φράνσις Ντάλεϊ και Τζόναθαν Γκόλντστιν. Αυτοί οι δύο σκηνοθέτες και σεναριογράφοι αποτέλεσαν την καλύτερη επιλογή των παραγωγών της εταιρείας «Πάραμαουντ» (Paramount Studios). Η δουλειά τους στην ταινία «Game Night» ήταν εξαιρετική και η σκηνοθετική τους προσέγγιση αποτέλεσε το «χρυσό εισιτήριο» για την ανάληψη του νέου του πρότζεκτ.
Μετά την κοινή τους απόφαση να αποχωρήσουν από την σκηνοθεσία της ταινίας «The Flash», για λογαριασμό της εταιρείας παραγωγής «WarnerBrothers», οι σκηνοθέτες άρχισαν να δουλεύουν το σενάριο που θα ανανέωνε την κινηματογραφική πορεία του φανταστικού κόσμου. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί ότι άλλες τρεις ταινίες «Dungeons&Dragons»έχουν κυκλοφορήσει από το 2000 μέχρι το 2012 με μικρή επιτυχία και ακόμα πιο μικρό κεφάλαιο για την διεκπεραίωση τους. Γκόλντστιν και Ντάλεϊ επρόκειτο να το αλλάξουν αυτό…
Πλοκή:
Βρισκόμαστε σε έναν φανταστικό κόσμο μεσαιωνικής διάστασης, όπου η μαγεία κυριαρχεί. Μια ετερόκλητη ομάδα ηρώων που αντιμετωπίζουν ο καθένας τη δική του προσωπική αποτυχία, θα συμμαχήσουν για το κοινό καλό. Ένας ξεπεσμένος βάρδος-ιππότης, μια κυνική βάρβαρη πολεμίστρια, ένας μάγος με έλλειψη αυτοπεποίθησης και μια πολυμορφική επαναστάτρια ξωτικό θα ενώσουν τις δυνάμεις τους, αλλά και τις απατεωνιές τους για να εκθρονίσουν έναν παλιό τους σύντροφο. Θα τα καταφέρουν πριν το βασίλειο παραδοθεί στον «Κόκκινο Μάγο»;
Σκηνοθεσία:
Η σκηνοθετική προσέγγιση που ακολουθείται είναι αυτή δύο σύγχρονων καλλιτεχνών. Ο ρυθμός είναι γρήγορος και ο τόνος κωμικός και ανάλαφρος. Δε λείπουν βέβαια και οι σοβαρές στιγμές, στιγμές εξομολόγησης των απογοητεύσεων, των αποτυχιών και των φόβων των πρωταγωνιστών. Αυτός ήταν και ένας από τους στόχους των σεναριογράφων. Δεν ήθελαν αψεγάδιαστα πρότυπα ηρώων, αλλά κανονικούς ανθρώπους, με αδυναμίες και προβλήματα, όπως οι παίκτες του επιτραπέζιου, οι καθημερινοί και κανονικοί άνθρωποι.
Η μαγεία ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του κόσμου αυτού, αποτυπώνεται με ευρηματικότητα και ευφυΐα. Δεν είναι η μαγεία που αποτυπώνεται στις ταινίες του Χάρρυ Πότερ, αλλά μέσα από αυτή οι χαρακτήρες διευκολύνουν ή δυσκολεύουν τη θέση τους.
Όσον αφορά τα εφέ, οι σκηνοθέτες επιλέγουν μια σύμπραξη πρακτικών και ψηφιακών αντίστοιχων. Στη σύγχρονη εποχή του κινηματογραφικού «μπλοκ μπάστερ», όπως προσδοκά να είναι το «Dungeons and Dragons» δεν είναι κάτι το δεδομένο, αλλά ανάθεμα και αν δεν φαίνεται η καλή δουλειά!Οι ισορροπίες είναι ιδιαίτερα προσεγμένες και τα ψηφιακά εντείνουν την απεικόνιση του φανταστικού και φαντασμαγορικού κόσμου, αλλά και την παράταση των κωμικών στιγμών.
.jpeg)
Ερμηνείες:
Πρωταγωνιστής της ταινίας θα λέγαμε ότι είναι ο Κρις Πάιν. Βέβαια, οι δημιουργοί και συγγραφείς της ιστορίας δεν επικεντρώνονται εξ ολοκλήρου πάνω του. Αντιθέτως, εστιάζουν στην ομάδα, στο σύνολο, όπως συμβαίνει στο επιτραπέζιο. Κεφαλή λοιπόν της ομάδας είναι ο Κρις Πάιν, ο οποίος λατρεύει να καταστρώνει σχέδια που αποτυγχάνουν με σειρά προτεραιότητας. Το κωμικό του αισθητήριο είναι στοχευμένο και σε αυτή την ταινία δεν υπάρχει κάποιος να τον κρατήσει πίσω. Στην τριλογία των καινούργιων ταινιών «StarTrek» είχαμε λάβει μια γεύση από την κωμική του ενέργεια. Στην εν λόγω ταινία είναι ασυγκράτητος, ενώ σε μια συγκεκριμένη στιγμή, που κάνει λόγο για την αποτυχία, φαίνεται σα να απευθύνεται σε εμάς τους θεατές!
Συμπρωταγωνίστρια του είναι η Μισέλ Ροντρίγκεζ ως η βάρβαρη πολεμίστρια με συναισθηματικά ζητήματα που πρέπει να ξεπεράσει. Η ηθοποιός καταφέρνει με έναν μοναδικό τρόπο να κρατήσει τον χαρακτήρα της συμπαθή, αν και διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης πρωταγωνίστριας του Χόλυγουντ. Η Μισέλ Ροντρίγκεζ εργάστηκε αρκετά για τον ρόλο, με εντατική γυμναστική, έτσι ώστε να καταφέρει να φθάσει τη σωματική διάπλαση του χαρακτήρα της. Εκτός αυτού, δηλώνει μεγάλη φαν του επιτραπέζιου παιχνιδιού, αφού παίζει με τον συμπρωταγωνιστή της Βιν Ντίζελ των ταινιών «Μαχητές Των Δρόμων» (Fast and the Furious)
Ο ανταγωνιστής αυτής της ξεκαρδιστικής ομάδας απατεώνων υποδύεται από έναν ακόμα μεγαλύτερο απατεώνα, τον χαρακτήρα του Χιού Γκράντ. Ο τελευταίος είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις ηθοποιών, που αν και σύστησε στο κοινό κάτι συγκεκριμένο (πρότυπο αμήχανου Βρετανού γοητευτικού άνδρα), κατάφερε να ξεφύγει από αυτό. Η επανεφεύρεση βέβαια χρειάζεται πέρα από τη θέληση του ηθοποιού και έναν ισχυρό σκηνοθέτη. Στην περίπτωση του Χιού Γκράντ, αυτός ο σκηνοθέτης ήταν ο Γκάι Ρίτσι και έκτοτε ένα νέο εύρος ρόλων άνοιξε για τον ηθοποιό. Στην ταινία λοιπόν βλέπουμε αυτή τη νέα εκδοχή του Χιού Γκράντ και είναι απολαυστική.
Το καστ συμπληρώνει ο Ρεζέ Ζαν Πέιτζ, γνώριμος από τη σειρά «Μπρίτζερτον» (2020-) παραγωγής του συνδρομητικού καναλιού «Netflix». Ο χαρακτήρας του Πέιτζ, ως ένας αρχαίος μάγος λειτουργεί σα σύμβουλος της ομάδας, και ο ίδιος απολαμβάνει να υποδύεται τη γοητευτική πλευρά της μαγείας. Η σεκάνς στην οποία συμμετέχει και πρωταγωνιστεί είναι μια από τις πιο απολαυστικές, από άποψη δράσης και κωμωδίας.
Την ομάδα των ευγενών απατεώνων έρχεται να προσθέσει με την παρουσία του ο Τζάστις Σμιθ. Ο νεαρός ηθοποιός είναι φρέσκο πρόσωπο στη βιομηχανία του θεάματος και το Χόλυγουντ επιλέγει να του δίνει παρόμοιους ρόλους. Οι χαρακτήρες που συνηθίζει να υποκρίνεται με μεγάλη επιτυχία, δεν έχουν συνήθως αυτοπεποίθηση και περνούν από αρκετές εσωτερικές με τον εαυτό τους δοκιμασίες για να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να λυτρωθούν. Ο χαρακτήρας του είναι ακριβώς αυτή η περίπτωση με τις δικές του κωμικές και δραματικές στιγμές. Αποκορύφωμα του προαναφερθέντος δίπολου είναι όταν με ένα ξόρκι αφυπνίζουν τους νεκρούς πολεμιστές μιας ιστορικής μάχης.
Τέλος, η Σοφία Λίλι είναι το πρόσωπο του πολυμορφικού ξωτικού. Η ερμηνεία της, όταν δεν μεταμορφώνεται, βρίσκεται στα μάτια της. Ενσαρκώνει τον χαρακτήρα που δεν αντιλαμβάνεται πλήρως τον κόσμο στον οποίο την εισάγουν οι απατεώνες πρωταγωνιστές. Δεν αργεί όμως να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του σχήματος τους. Ακολουθεί ένα μοτίβο πρωταγωνίστριας πιο κοντά σε αυτό που προβλέπεται στα πλαίσια της μεσαιωνικής λογικής. Με αυτό τον τρόπο, ξεχωρίζει πλήρως από την συμπρωταγωνίστρια της Μισέλ Ροντρίγκεζ.
Τεχνικό κομμάτι:
Όλα τα τμήματα λάμπουν στον δικό τους τομέα. Η φωτογραφία είναι ζωντανή και μοντέρνα με τα χρώματα να μη φοβούνται να είναι κάτι παραπάνω από κανονικά. Το σκηνικό κομμάτι ακολουθεί την αισθητική της φωτογραφίας και αποδίδει κτίρια και χώρους μεσαιωνικούς μεν, μοντέρνους δε. Ο κόσμος εξάλλου δεν ακολουθεί τις επιταγές του δικού μας ρεαλιστικού.
Στην αλυσίδα προστίθεται ο κρίκος του ενδυματολογικού τμήματος, αλλά και εκείνος του «makeup». Τα ρούχα αν και μεσαιωνικής αισθητικής, είναι πλήρως λειτουργικά και απλοϊκά, στον βαθμό που θα μπορούσε κάποιος παίκτης του επιτραπέζιου να φτιάξει μοναχός του. Η λογική εξάλλου του παιχνιδιού είναι η ατομική πρωτοβουλία και όλα συναινούν στην προάσπιση αυτής. Δε λείπουν βέβαια και οι αστραφτερές πανοπλίες ή τα πορφυρά ενδύματα των μάγων που ενισχύουν τη χρωματική παλέτα των κάδρων. Αποκορύφωμα βέβαια για άλλη μία φορά είναι η απεικόνιση των προ αιώνων νεκρών μαχητών που ξυπνούν για να βοηθήσουν τους ήρωες μας.
Κλείνοντας, η μουσική είναι ηρωική και πατάει στα χνάρια της κλασικού πλέον θέματος από την ταινία «Braveheart» (1995). Οι νότες που εξέρχονται από το πνευστό όργανο της γκάιντας προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα…νότα (λογοπαίγνιο) και κάτι το μεσαιωνικά εύθυμο και ζωηρό.
Αποτίμηση:
Η ταινία, όπως και πολλές ταινίες του Χόλυγουντ είχε σχεδιαστεί να είναι πολύ διαφορετική. Άλλοι ηθοποιοί θα βρίσκονταν σε καίριους ρόλους και άλλη ιστορία θα βλέπαμε στην ασημένια οθόνη. Οι εξελίξεις κύλησαν με αυτό τον τρόπο ώστε να δούμε μια ταινία που δεν απογοητεύει ούτε στο ελάχιστο.
Στις αρχές του 21ου αιώνα, έγινε ένα κινηματογραφικό άνοιγμα στον χώρο της επικής φαντασίας με την επιτυχία του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Ακολούθησαν κι άλλες μεταφορές, όπως οι ταινίες του «Χάρρυ Πότερ», της «Νάρνια» και του «Έραγκον». Η συγκεκριμένη ταινία μας γυρνάει με τον σύγχρονο τρόπο της σε αυτή την περασμένη αίγλη των επικών φανταστικών κόσμων. Οι φίλοι του επιτραπέζιου παιχνιδιού θα ευχαριστηθούν με την ταινία, ενώ όσοι διαβάσουν αυτό το άρθρο θα θελήσουν να παίξουν το παιχνίδι από καθαρή περιέργεια!
.jpeg)
Θα έβαζα με ταπεινότητα όπως πάντα ένα 7,7/10 για τις γεμάτες σκηνές με κάθε λογής συναισθήματα.
Dungeons & dragons: Honouramong, 2023 εγχρ. Διάρκεια: 2 ώρες και 19 λεπτά Είδος: Επική φαντασία-περιπέτεια Σκηνοθεσία: Τζον Φράνσις Ντάλεϊ και Τζόναθαν Γκόλντστιν Πρωταγωνιστές: Κρις Πάιν, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Χιού Γκράντ, Τζάστις Σμιθ, Σοφία Λίλι.
