Μετά από κάποια χρόνια ενασχόλησης με τηλεοπτικές σειρές και απουσίας από τον κινηματογράφο, ο Ντέιβιντ Φίντσερ επέστρεψε με ένα έργο άξιο των προσδοκιών του θεατή. Η ολοκαίνουργια ταινία που σκηνοθετεί, το «Mank» βασίζεται σε σενάριο που είχε γράψει ο πατέρας του Τζακ τη δεκαετία του 1990 και είναι από τις 4 Δεκεμβρίου διαθέσιμη στη συνδρομητική πλατφόρμα Netflix.
Σε ασπρόμαυρο φόντο, αναδρομή στη δεκαετία του 1930 όταν το Χόλυγουντ ζούσε ακόμα την ρομαντική του εποχή. Η πλοκή ακολουθεί τα γεγονότα που οδήγησαν τον Χέρμαν «Μάνκ» Μάνκιεβιτς να εμπνευστεί και να γράψει το σενάριο για τον «Πολίτη Κέιν» (1941). Μια ταινία η οποία εκτόξευσε τη καριέρα του ήδη τότε γνωστού Όρσον Γουέλς και απασχόλησε έντονα στην εποχή της καθώς περιγράφει ουσιαστικά την ζωή του εκδότη Γουίλιαμ Ράντολφ Χέρστ και το πώς εκείνος καταστράφηκε οικονομικά. Μετά από τη μεγάλη εμπορική αποτυχία «Ο πολίτης Κέιν» κατάφερε να αποσπάσει ένα από τα 9 βραβεία Όσκαρ για τα οποία είχε προταθεί στη τελετή του 1942, εκείνο του πρωτότυπου σεναρίου, το οποίο πρόσφερε στον Μάνκιεβιτς την μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του.
Ο Γκάρυ Όλντμαν υποδύεται τον Χέρμαν Μάνκ Μάνκιεβιτς, έναν αλκοολικό, πρώην θεατρικό συγγραφέα και νύν σεναριογράφο ο οποίος γράφει το καλύτερο κείμενο της ζωής του εκεί που νόμιζε πως είχε πλέον ξοφλήσει. Ένας άνθρωπος χαμένος στη τρέλα των καταχρήσεων, πάντα βαθιά σκεπτόμενος. Αγαπούσε τους ανθρώπους γύρω του και επιδίωκε να είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος μέσα από το χιούμορ του. Μια συγγραφική διάνοια που έπαιρνε έμπνευση απ την ίδια την ζωή.
Κάνουν την εμφάνιση τους μεγάλες προσωπικότητες που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο το διάστημα που εργάστηκε «Μάνκ» ως σεναριογράφος στα στούντιο Metro-Goldwyn-Mayer. Μία μεγάλη σταρ της εποχής που είχε περίεργη σχέση με τον σεναριογράφο, η Μάριον Ντέιβις την οποία υποδύεται η Αμάντα Σέιφιλντ. Ως Ρίτα Αλεξάντερ, γραμματέα του όσο έγραφε το σενάριο, από την οποία εμπνεύστηκε και μια εκ’ των ηρωίδων της ταινίας, η Λίλη Κόλινς. Ενώ στο ρόλο του περίφημου Όρσον Ουέλς είναι ο Τόμ Μπέρκ.
Ο Ντέιβιντ Φίντσερ έχει μάθει να μην απογοητεύει το κοινό του, δημιουργώντας πλάνα που δίνουν ιδιαίτερη αισθητική στις ταινίες του. Σε κάθε σκηνή του «Mank» υπάρχει η αναμονή για εκείνο το ένα πλάνο που θα κεντρίσει τη προσοχή του θεατή και θα τον κάνει να κολλήσει ακόμα περισσότερο. Το ασπρόμαυρο προσφέρει πολλά στη ταινία δίνοντας την εντύπωση της εποχής που παρουσιάζεται μέσα από αυτή. Τα σκηνικά τόσο προσεγμένα που τραβάνε έντονα το ενδιαφέρον και ο φωτισμός προσαρμοσμένος στο ασπρόμαυρο φόντο «ντύνει» επιδέξια τα πλάνα.
Μια ταινία που αν και θα μπορούσε να θεωρηθεί βαρετή, είναι τόσο καλά δομημένη που δεν αφήνει το θεατή να βαρεθεί ούτε λεπτό. Συνεχείς και εναλλασσόμενοι διάλογοι και μονόλογοι, έξυπνες ατάκες και εικόνες και γεγονότα που δημιουργούν μια υπέροχη εμπειρία. Η παρουσίαση της αίγλης εκείνης της εποχής δημιουργεί αίσθηση ζεστασιάς. Λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Χόλυγουντ κατά τον Τζάκ Φίντσερ έζησε τα τελευταία χρόνια της αθωότητας του.
Μια από τις καλύτερες ταινίες του Ντέιβιντ Φίντσερ η οποία σε μια κινηματογραφική αίθουσα θα ήταν ακόμα πιο απολαυστική. Τόσο όμορφη που ηρεμεί τον θεατή και τον κάνει να θέλει να τη δει ξανά παρά τις δύο και κάτι ώρες που διαρκεί. Όπως λέει μέσα στη ταινία ο παραγωγός ταινιών Λούις Μάγιερ «Αυτή είναι μια βιομηχανία στην οποία ο αγοραστής με τα λεφτά του δεν παίρνει τίποτα πέρα από μια ανάμνηση. Αυτό που αγόρασε εξακολουθεί να ανήκει στον πωλητή. Αυτή είναι η πραγματική μαγεία των ταινιών.» Αυτή η ταινία είναι σίγουρα μια εμπειρία που όλοι θέλουν να ζήσουν
Βαθμολογία:
7,4/10
.
Φωτογραφικό υλικό