Τίμια θεατρική προσπάθεια η παράσταση “Αστερισμοί” με Στεφανία Γουλιώτη και Μάκη Παπαδημητρίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Είδαμε και σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στην παράσταση “Αστερισμοί” μια συμπαραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Στα σκηνοθετικά ηνία ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και στις ερμηνείες οι Στεφανία Γουλιώτη και Μάκης Παπαδημητρίου.
Οι “Αστερισμοί” έργο του νεαρού Άγγλου συγγραφέα Νικ Πέιν (Βραβείο Χάρολντ Πίντερ 2012, Βραβείο καλύτερου έργου 2012 εφημερίδας Evening Standard ) ήταν μια συγγραφική αφορμή για να ξεπεραστεί ο θάνατος του πατέρα του. Στην αμφιταλάντευση (ξεχνώ, δε ξεχνώ) του πένθους και στην κατάσταση της απώλειας, ο συγγραφέας αναζήτησε παρηγοριά στη φυσική και στους νόμους της και την βρήκε, ενώ έγραψε τους “Αστερισμούς”. Συγκεκριμένα η θεωρία των Κβαντικών Πολλαπλών συμπάντων, του πρόσφερε μια ανακούφιση από το τετελεσμένο του θανάτου, με τη σκέψη ότι ο άνθρωπος που αγαπούσε ή τουλάχιστον κάτι από αυτόν, κάπου βρίσκεται ακόμα. Η υπόθεση του έργου εξελίσσεται ανάμεσα σε μια θεωρητική φυσικό και ένα μελισσοκόμο και δείχνει ή τουλάχιστον προσπαθεί να δείξει, το πολλαπλό σύμπαν των σχέσεων, αρχή γενομένης της γνωριμίας τους και του “διάφορου” της εξέλιξής της.
Η θεωρία των Κβαντικών Πολλαπλών συμπάντων στην πιο απλή μορφή της προβλέπει έναν κόσμο όπου αμέτρητα “αντίγραφα “ του καθενός μας ζούνε τελείως διαφορετικά ή ελάχιστα παραλλαγμένες ζωές, χωρίς κανένα από αυτά τα “αντίγραφα” να ξέρει ποιο αντίγραφο πλεονεκτεί. Ότι μπορεί να συμβεί, συμβαίνει -και συμβαίνει τούτη εδώ τη στιγμή (Νικ Πέιν).
Ωστόσο η ιδέα του παράλληλου ταυτόχρονου δεν είναι καινούργια. Τουλάχιστον από τις αρχές του 20ου αιώνα η τέχνη προβληματίστηκε ιδιαιτέρως, με την επιτάχυνση της φυσικής και του οραματισμού μια άλλης γεωμετρίας πέραν της Ευκλείδειας. Η αναζήτηση νέων τρόπων αναπαράσταση της πραγματικότητας και η όραση μιας τέταρτης διάστασης (το πραγματικό όλον ενός αντικειμένου) ήταν και παραμένει ένα όνειρο με το οποίο ασχολήθηκαν κάποια από τα μεγαλύτερα μυαλά της τέχνης και της επιστήμης . Η αρχή φυσικά είναι αρχαία πλατωνική και σχετική με την ιδέα και την ιστορία της ελλιπούς εικόνας της ζωής και των πράξεων μας που ο Πλάτωνας υποστήριξε-το γνωστό matrix, όπως θα λέγαμε σήμερα.
Καλλιτεχνικά,τουλάχιστον στη ζωγραφική, που αποτελεί μια από τις περισσότερο βασανισμένες τέχνες αναπαράστασης, ο Πικάσο ήταν που έκανε τη διαφορά σχεδόν ταυτόχρονα χωρικά με τη θεωρία της σχετικότητα του Αϊνστάιν (άλλο ένα μυθικό ταυτόχρονο). Ο Πικάσο έφερε την επανάσταση στην αναπαράσταση με τις περίφημες “Δεσποινίδες της Αβινιόν” το 1907 και αφηγήθηκε χρωματιστά το ας πούμε “αστρικό σώμα” που κατά καιρούς ονειρευτήκαμε. Φυσικά είχε υπάρξει η μεγαλοφυΐα του Σεζάν του πατέρα όλων των ευνοούμενων ως σύγχρονων. Αναλυτικότερα το ριζοσπαστικό του Πικάσο ήταν ότι αποτύπωσε στον καμβά την ταυτόχρονη αναπαράσταση εντελώς διαφορετικών όψεων, το σύνολο των οποίων απαρτίζει το αντικείμενο, σε αντίθεση με το Σεζάν ο οποίος αναπαριστούσε στο μουσαμά με μιας το σύνολο των όψεων ενός πχ τοπίου όπως είχε αποτυπωθεί στο μυαλό του.
Και πως θεατρικά να σκηνοθετήσεις ή να ερμηνεύσεις ένα συγγραφικό κείμενο που φιλοδοξεί να αναπαραστήσει τις διαφορετικές όψεις μια ανθρώπινης σχέσης και της διάρκειας αυτής ,με τα διάφορά της και τα εν εξελίξει αντίγραφά της;
Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος με συνεπικουρία την επιμέλεια κίνησης από την Αγγελική Στελλάτου προσπάθησε να σκηνοθετήσει τους ηθοποιούς του κατά Πέιν Ευαγγέλιο. Η διαδοχή των παράλληλων συμβάντων της σχέσης και όσα διαδραματίζονταν σε αυτήν ξεχώριζαν από τις κινήσεις των ηθοποιών(παρά από το λόγο ή οτιδήποτε άλλο, δε θα κάνουμε υποδείξεις) και τις κάποιες παύσεις. Ωστόσο θεατρικά το αποτέλεσμα ήταν μια επίπεδη αποτύπωση άνευ εμπνεύσεως, μιας ιστορίας που τουλάχιστον έπρεπε να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον. Επιπλέον συνέβαινε το δραματικό, να μην βλέπουμε τις εκφράσεις των ηθοποιών αλλά εν προκειμένου τις πολλές όψεις τους-το τι πλάτη και πλευρά είδαμε δεν περιγράφετε! Θεωρούμε αβασάνιστη τη αναπαράσταση/σκηνοθεσία αυτού του εξαιρετικού κειμένου και σίγουρα φτωχά βοηθούμενη από την επιμέλεια κίνησης και τους προφανείς αστρικούς/ζαλιστικούς φωτισμούς.
Ερμηνευτικά η χάρη και το ταλέντο των δύο καλών ηθοποιών μας εξέπληξε με περισσότερο εκείνο της Στ. Γουλιώτη. Και οι δύο τους κατανόησαν πλήρως τα παράλληλα, πολλαπλά σύμπαντα/συμβάντα των ρόλων που ερμήνευαν και προσπάθησαν με δυο κορμιά να αποδώσουν ότι δεν κατάφεραν όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης. Άθλος ερμηνευτικός η αποτύπωση του παράλληλου – με ελάχιστες διαφορές στην ιστορία- και ειδικά σε ένα κοινό που δεν είναι συνηθισμένο σε αυτές τις θεωρίες(και πως αλλιώς, θα ήμασταν “άλλου” όπως γραφικά και αγοραία συχνά αναφέρουμε).
Η αποτύπωση της ζωής και των νέων τρόπων αναπαράστασης αυτής είναι κάτι που σίγουρα θα απασχολήσει και τον 21ο αιώνα. Η βαθύτερη ανάγκη μας να υπάρχουμε και να μην πεθάνουμε θα μας οδηγήσει βιωματικά, καλλιτεχνικά και επιστημονικά σε πολλούς δρόμους. Ναι εχθρός μας είναι το ευρισκόμενο μέγεθος που όλοι έχουμε στο μυαλό μας και λέγεται χρόνος ,ναι εχθρός μας είναι το τετελεσμένο του θανάτου.
Εν κατακλείδι[=]
η παράσταση “Αστερισμοί” είναι για να λυθεί κάπως το άγχος θανάτου μας και για να εντρυφήσουμε στη θεωρία των Κβαντικών Πολλαπλών συμπάντων.
Βαθμολογία
6 στα 10
ΥΓ: στην έναρξη παράσταση υπάρχει βιντεοσκοπημένη συνέντευξη δύο επιστημόνων, των αστροφυσικών Μάνου Δανέζη και Στράτου Θεοδοσίου.
Μετάφραση
Δημήτρης Κιούσης
Σκηνοθεσία
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Βίντεο – Εικαστικό περιβάλλον
Παντελής Μάκκας
Σχεδιασμός φωτισμών
Σάκης Μπριμπίλης
Επιμέλεια κίνησης
Αγγελική Στελλάτου
Μουσική
Σταύρος Γασπαράτος
Παίζουν οι ηθοποιοί
Στεφανία Γουλιώτη
Μάκης Παπαδημητρίου
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
από 27.11.2013
μέχρι 13.4.2014
Παραστάσεις
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15
Κυριακή 19:00
Τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη, Πέμπτη:
Κανονικό 12€
Φοιτητικό/Ανέργων 10€
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή:
Κανονικό 15€
Φοιτητικό/Ανέργων 12€
Δημήτρης Κιούσης
Σκηνοθεσία
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Βίντεο – Εικαστικό περιβάλλον
Παντελής Μάκκας
Σχεδιασμός φωτισμών
Σάκης Μπριμπίλης
Επιμέλεια κίνησης
Αγγελική Στελλάτου
Μουσική
Σταύρος Γασπαράτος
Παίζουν οι ηθοποιοί
Στεφανία Γουλιώτη
Μάκης Παπαδημητρίου
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
από 27.11.2013
μέχρι 13.4.2014
Παραστάσεις
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15
Κυριακή 19:00
Τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη, Πέμπτη:
Κανονικό 12€
Φοιτητικό/Ανέργων 10€
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή:
Κανονικό 15€
Φοιτητικό/Ανέργων 12€
Φωτογραφικό υλικό
