Είδε ο Γιώργος Μπαστουνάς και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Η παράσταση «The Doctor» που παρουσιάζεται στο «Βασιλικό Θέατρο» αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον έργο του RobertIcke, το οποίο αποδίδεται σε μία συνολικά ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Η παράσταση θα παίζεται ακόμα για 2 εβδομάδες.
Εκκινώντας από τα θετικά (+) στοιχεία της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε το κείμενο του Robert Icke σε μετάφραση της Κατερίνας Ευαγγελάτου. Το κείμενο αποτελεί ένα σύγχρονο έργο, το οποίο καταπιάνεται με πολλαπλά θέματα και γεννά αρκετούς προβληματισμούς στον θεατή. Η παράσταση λαμβάνει αφετηρία από το εξής γεγονός: όταν μεταφέρεται μία έφηβη, η οποία προέβη σε διακοπή της κύησης στο σπίτι της, στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, η γιατρός αποφασίζει να μην επιτρέψει στο ιερέα να μπει στο θάλαμο της ασθενούς και να την κοινωνήσει, με την ασθενή μετά από λίγο να πεθαίνει. Τα ηθικά διλήμματα τόσο των γιατρών, όσο και της κοινής γνώμης δημιουργούν σοβαρές συγκρούσεις από τις οποίες εκφράζονται πολλαπλά θέματα, όπως οι προκαταλήψεις, ο διαχωρισμός του φύλου και της φυλής, η σημασία της θρησκείας, η λογοκρισία, η ταξική διαφοροποίηση. Δημιουργείται έτσι μία παράσταση που δεν αφήνει κανέναν να φύγει απροβλημάτιστο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του κειμένου ήταν οι φρέσκοι και καθημερινοί διάλογοι που δημιουργούσαν μία σημαντική οικειότητα.
Στην ανάδειξη του κειμένου συνέβαλε και η σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, η οποία κατάφερε να μεταφέρει μία ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που άλλοτε θύμιζε δράμα και άλλοτε θρίλερ. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η αριστοτεχνική αλλαγή των σκηνών, με τους ηθοποιούς σε δευτερόλεπτα να καταφέρνουν να βγαίνουν στην σκηνή και να τοποθετούνται στις θέσεις τους όσο τα φώτα ήταν κλειστά, χωρίς να γίνει κάποιο λάθος. Η σκηνοθέτις κατάφερε να διαμορφώσει μία παράσταση με αρχή, μέση και τέλος που κλιμακωνόταν σταδιακά. Ιδιαίτερα αριστοτεχνικές ήταν οι σκηνές με την τηλεοπτική συνέντευξη της πρωταγωνίστριας, καθώς και η τελευταία σκηνή του διαλόγου της με τον ιερέα.
Άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σκηνοθεσία ήταν το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη, το οποίο αποτελούνταν από ένα τραπέζι με σκαμπό, που άλλοτε λειτουργούσε σαν σπίτι και άλλοτε λειτουργούσε σαν κλινική. Βασικό συστατικό του σκηνικού αποτέλεσαν τα φώτα του Νίκου Βλασόπουλου που παρέπεμπαν άμεσα στα φώτα ενός νοσοκομείου, με τις πιο γλυκές και γήινες εναλλαγές να γίνονται, όταν η υπόθεση μεταφερόταν στο σπίτι της ηρωίδας. Ιδιαίτερα επιτυχημένοι οι χειρισμοί θύμιζαν ένα καλοκουρδισμένο όργανο. Η σκηνοθεσία αξιοποίησε πλήρως και το σκηνικό και τους φωτισμούς, με τα ευρήματα στη χρήση τους να διαδέχονται το ένα το άλλο.
Ιδιαίτερα ήταν τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα, με τις εναλλαγές τους να είναι συχνές, καθώς και η ηχητική διαμόρφωση του Ηλία Φλάμμου που «γέννησε» ένα ιδιαίτερο κλίμα.
Ως προς τους πρωταγωνιστές φαίνεται να πήρε όλη την παράσταση πάνω της η Στεφανία Γουλιώτη. Η ίδια ενσάρκωσε τον ρόλο της πρωταγωνίστριας με εξαιρετική ευαισθησία και ένταση. Η ικανότητά της να μεταβαίνει από συναισθηματικές κορυφώσεις σε πιο ήρεμες, εσωτερικές στιγμές ήταν εντυπωσιακή. Η ερμηνεία της δημιούργησε μια βαθιά συναισθηματική σύνδεση με το κοινό.
Ο Νίκος Χατζόπουλος έδωσε μια ισχυρή και σταθερή ερμηνεία. Η παρουσία του στη σκηνή ήταν επιβλητική και η φωνητική του απόδοση ενίσχυσε την αίσθηση του κύρους και της σοβαρότητας του χαρακτήρα του. Η προσέγγισή του στον ρόλο έφερε βάθος και πολυπλοκότητα.
Η Αμαλία Νίνου έδωσε μια ερμηνεία γεμάτη πάθος και δυναμισμό. Οι σκηνές της χαρακτηρίστηκαν από έντονα συναισθήματα και μια αίσθηση αμεσότητας που κρατούσε το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο. Η ερμηνεία της ήταν πολυδιάστατη και άγγιξε διάφορες πτυχές του χαρακτήρα της.
Η Ζωή Ρηγοπούλου έφερε στον χαρακτήρα της μια αίσθησησοφίας και εμπειρίας. Η ερμηνεία της ήταν γεμάτη βάθος και αυθεντικότητα, προσθέτοντας κύρος και βαρύτητα στις σκηνές της. Η παρουσία της στη σκηνή ήταν επιβλητική και συγκινητική.
Οι ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών (Aurora Marion, Κίττυ Παϊταζόγλου, Μαριάννα Δημητρίου, Λευτέρης Πολυχρόνης, Νίκη Σερέτη, Σταύρος Καλλιγάς, Αλίκη Ανδρειωμένου) κινήθηκαν σε ικανοποιητικά μεν, αλλά μέτρια πλαίσια. Οι ηθοποιοί απέδωσαν τους ρόλους τους με επαγγελματισμό και συνέπεια, χωρίς όμως να ξεχωρίσουν ιδιαίτερα ή να αφήσουν μια βαθιά εντύπωση στο κοινό. Παρόλο που κατάφεραν να μεταφέρουν τα βασικά χαρακτηριστικά και τις απαραίτητες συναισθηματικές αποχρώσεις των χαρακτήρων τους, έλειπε η ένταση και η πρωτοτυπία που θα μπορούσαν να κάνουν τις ερμηνείες τους πραγματικά αξιομνημόνευτες. Παρ’ όλα αυτά, η συνολική τους απόδοση συνέβαλε στην αρμονία και την ισορροπία της παράστασης, υποστηρίζοντας το σύνολο του έργου με τρόπο που δεν αποσπούσε αρνητικά την προσοχή από τα κεντρικά σημεία της δράσης.
Στα αρνητικά (-) σημεία της παράστασης θα εντάσσαμε αρχικά τη διάρκειά της. Μία παράσταση, η οποία κρατά σχεδόν 3 ώρες σπάνια δεν κουράζει τον θεατή. Κάτι τέτοιο συνέβη και σε αυτήν την παράσταση. Παρά την αξιοπρόσεκτη προσπάθεια να κρατηθεί ενεργό το ενδιαφέρον, αυτό δεν επιτεύχθηκε. Υπήρχαν σημεία που η πλοκή έκανε «κοιλιά», ιδιαίτερα στις μεγάλες σε διάρκεια σκηνές.
Πέραν αυτού, η συμπερίληψη πολλών στοιχείων στο κείμενο οδήγησε σε μία μίξη, η οποία μπορεί να είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως φάνηκε να αφήνει κάποια θέματα σε μία επιδερμική αποτύπωση. Προσπάθησε να πει λίγο απ’ όλα, χωρίς όμως να πει κάτι πλήρως. Σύγχυση επίσης δημιουργήθηκε για αρκετή ώρα με την αντιστροφή των ρόλων των προσώπων, όπου οι γυναίκες παρουσιάζονταν σαν άνδρες και το αντίστροφο, καθώς και οι λευκοί σαν μαύροι και το αντίστροφο. Δεν έγινε κατανοητό από το κείμενο αυτό το εύρημα, ούτε όμως από την σκηνοθεσία ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε.
Συνολικά, θα λέγαμε πως η παράσταση αποτελεί ένα σύγχρονο κείμενο, το οποίο λαμβάνει μίας προσεκτικής αντιμετώπισης από τη σκηνοθεσία, με κάποια ζητήματα ωστόσο να χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Βαθμολογία: 7,2/10
ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
«The Doctor» του Ρόμπερτ Ίκε.
Όταν μία έφηβη μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Ινστιτούτο Elizabeth μετά από μια αυτοσχέδια έκτρωση, η Καθηγήτρια Ρουθ Γουλφ αρνείται την είσοδο ενός ιερέα στο θάλαμο του κοριτσιού, διότι δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της ασθενούς. Γύρω από αυτήν την απόφαση, ξεσπά ένα σκάνδαλο που σύντομα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου. Ερμηνεύουν: Στεφανία Γουλιώτη Νίκος Χατζόπουλος Αμαλία Νίνου Κίττυ Παϊταζόγλου Μαριάννα Δημητρίου Aurora Marion Λευτέρης Πολυχρόνης Νίκη Σερέτη Σταύρος Καλλιγάς Αλίκη Ανδρειωμένου και η Ζωή Ρηγοπούλου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη : 7.00 μμ Πέμπτη – Παρασκευή : 9.15 μμ Σάββατο : 9.15 μμ Κυριακή : 8.00 μμ
-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
