Από τη στήλη Ο Θεατρόκοσμος της Νταίζης Λεμπέση
Καλεσμένη σε τέσσερις επίσημες πρεμιέρες σήμερα είπα να κάτσω στη γωνίτσα μου και να πάω με τους μαύρους κύκλους μου να δω κανονική παράσταση χωρίς επισημότητες. Και τι καλά που έκανα.
«Λύκαινες» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη εντελώς μου θα σου εξηγήσω μετά τα πόσα χρόνια κρατά η κολώνια σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κουντούρη που πρωτότυπο έχει κάνει πάλι τα μαγικά της αυτά που εκείνη ξέρει να κάνει χρόνια τώρα με μαεστρία φοβερή.
Η Ράνια Οικονομίδου είναι σπουδαία ηθοποιός δεν ξεκόλλαγαν τα μάτια μου από πάνω της. Οι σιωπές της μάθημα υποκριτικής.
Η Βίκυ Βολιώτη …πόση ευαισθησία βγάζει αυτό το κορίτσι μια γλύκα σκέτη.
Η Αγλαΐα Παππά που θαυμάζω χρόνια με ορμή και στέρεη δύναμη είναι εξαιρετική.
Η Νικολέτα Καρρά που σαφέστατα είναι μία καλλονή έχει έρθει για να πει ότι είναι πολλά περισσότερα από αυτό, δεν επαναπαύτηκε σε καμία ευκολία σε ρόλο πολύπλοκο και με διακυμάνσεις ήρθε για να μείνει.
Τελευταία η Ισιδώρα Δωροπούλου σε προσωπικό ρεσιτάλ κορίτσι μου σε καμάρωνα.
Όλες τις καμάρωσα.
Και ξέρεις όλα θα πάνε καλά γιατί και εγώ μόλις ήρθα σπίτι και άκουσα το τραίνο. Κορίτσια μου όλα θα πάνε καλά γιατί είναι μία πολύ ωραία δουλειά.
Υ.Γ.1 Η μαγική στιγμή που πας στο τέλος και παίρνεις αγκαλιά τον Βαγγέλη και του ζουπάς τα μάγουλα και του λες έχεις καταλάβει τι έχεις γράψει και έπειτα χάνεσαι στα μάτια του είναι για εμένα ανυπέρβλητη.
Εξηγούσε στον αδερφό μου τότε για το πάρτυ στην ταράτσα του Λαμπέτη που εμείς οι δυο είχαμε στήσει ξέφρενο χορό. Με ρώτησε αν το θυμάμαι και έσκασα χαμόγελο εννοείται ναι. Βλέπεις εγώ δεν χορεύω εύκολα χορεύω μόνο με όσους μένουν μέσα μου. Βαγγέλη είσαι μέσα μου.
Υ.Γ. 2 Τη Ράνια στο έργο τη λένε Νινέττα δε σου περιγράφω άλλο κατάλαβες εσύ …
Υ. Γ.3 Ευχαριστώ κορίτσια και αγόρια για αυτό που είδα.
Πληροφορίες για τη παράσταση εδώ
