Πριν και «ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΒΑΡΚΙΖΑ»… καθολική απογοήτευση… Βίντεο αυλαία +λίγα σχόλια…
Από την ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ σε όλα τα επίπεδα, ΚΑΚΗ παράσταση «ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΒΑΡΚΙΖΑ» του Μυρώδη Αδαμίδη, ή όταν το «ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΓΩ» σου κουνάει ως ΞΕΡΟΛΑΣ το χέρι στα μούτρα…
.
Όχι, αυτό δεν είναι θέατρο ντοκουμέντο, αλλά στρατευμένο.
Oχι, αυτή δεν είναι θεατρική παράσταση, αλλά μαθήματα κομουνιστικής συνείδησης.
Όχι, αυτό δεν είναι σκηνοθεσία, αλλά προβοκατόρικη επίδειξη προχειρότητας.
Όχι, αυτές δεν είναι ερμηνείες οι φωνές, τα ουρλιαχτά και τα κλάματα, αλλά μοτίβο μιας παρακμιακής μεθόδου. [παρά τις καλές προθέσεις/δυνατότητες της κ Θεοδώρας Σιάρκου].
.
Και όχι, αυτό δεν είναι θεατρικό κείμενο να παρουσιάζεται σε θεατρικές σκηνές, αλλά κατεύθυνση.
/
Για όλα τα παραπάνω υπήρχαν [θεατρικοί] τρόποι να αποδοθούν εντελώς διαφορετικά, κυρίως καλλιτεχνικά, περνώντας και το όποιο μύνημα… Κρίμα, κρίμα, κρίμα...
…και μένουμε για την ώρα μόνο σε αυτά τα λίγα όχι. Θα επανέλθουμε με πολλά όχι σε αναλυτική θεατρική γνώμη.
Βίντεο αυλαία με πολλά δυνατά ευνόητα χειροκρότημα, χθες βράδυ,6/2/2017/ στο γεμάτο Δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς.
Δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε συζήτηση μετά το τέλος, λόγω καθυστερημένης έναρξης και μεγάλης διάρκειας. Το θέατρο κλείνει στις 12 τα μεσάνυχτα. Από πλευρά μας ζητούμε συγνώμη.
Φωτογραφικό υλικό
