«Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»: Θεατρική μαεστρία στο θέατρο ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ. Είδαμε και Σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στο θέατρο Εμπορικόν για την παράσταση «Ο χορός του θανάτου» του Αυγ. Στρίντμπεργκ (1900). Τα σκηνοθετικά ηνία της παράστασης έχουν οι Δημήτρης Καταλειφός και Ελένη Σκότη. Ερμηνεύουν οι Δημήτρης Καταλειφός, Φιλαρέτη Κομνηνού και Βασίλης Μπισμπίκης. Μουσική επιμέλεια Σταύρος Γασπαράτος, μετάφραση Δήμος Κουβίδης και σκηνικά – κοστούμια Μικαέλα Λιακατά.
Ο μισογυνισμός του Αυγ. Στρίντμπεργκ και η απέχθεια του για το γάμο αν και έκανε τρείς, είναι πληροφορίες γνωστές. Άγνωστη όμως παραμένει η αστείρευτη δημιουργικότητα του την οποία διοχέτευε συνεχώς και σε διάφορα είδη τέχνης (ζωγραφική, φωτογραφία) εκτός της θεατρικής γραφής (πολυγραφότατος). Ζωτικό θέμα της δραματουργίας του παραμένει η αντιπαλότητα/προβληματισμός της σχέση ανάμεσα στα δύο φύλα ή όπως εύστοχα θα σχολιάσει σ’ ένα θεατρικό του σημείωμα ο Άγγελος Τερζάκης “Η γυναίκα θ’ ασκήσει πάνω στη ζωή του Στρίντμπεργκ μια αλλόκοτη και αντιφατική έλξη. Έχει συνειδητοποιήσει όσο κανένας άλλος το δραματικό, το σχεδόν μοιραίο βάρος του θηλυκού στοιχείου μέσα στη ζωή. Έβλεπε στην πάλη άντρα – γυναίκας μια στοιχειακή αναμέτρηση, που παίρνει διαστάσεις φυσικού νόμου”.
Φυσικός νόμος για τους ήρωες του Στρίντμπεργκ, είναι η μόνιμη πλήξη και αντιπαλότητα που χρόνια διατηρούν στο οικογενειακό τους σπίτι/φυλακή και στον από εικοσιπενταετίας γάμο τους. Τίποτε δεν είναι ικανό να αποσπάσει την προσοχή τους από τη μεταξύ τους συγκρουσιακή σχεσιακή αλληλεπίδραση (παιδιά, ξένοι, κοινωνικότητα) τουναντίον είναι κάποια ακόμα στοιχεία, ένας εμπλουτισμός για να συνεχίσουν. «Ο χορός του Θανάτου» είναι ένα από τα ωραιότερα νατουραλιστικά δράματα (προηγείται του θεάτρου του Παραλόγου) για τη ενδελεχή σύγκρουση ενός ζευγαριού στην καθημερινότητα ή μάλλον στην αιωνιότητα… κατά το «Ευαγγέλιο» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ.
Φαλλός ή μαστός και ο Δημήτρης Καταλειφός θα συν-σκηνοθετήσει με την Ελένη Σκότη και θα ερμηνεύσει ως φυσικό φαινόμενο το ρόλο του παρανοϊκού, μεγαλομανιακού, αυταρχικού, αβυσσαλέου και ανυποχώρητου Έντγκαρ. Η σωματική παρουσία του επί σκηνής (στάση/κίνηση) και η συνολική εκφραστικότητά του, απέδωσαν έναν απαράμιλλο θεατρικό ήρωα και δύσκολα υπάρχει ηθοποιός που να κινείται έντεχνα και σύμφωνα με τις συλλαβές των λέξεων (ήχους) ενός συγγραφέα πάνω στο θεατρικό σανίδι. Ο Δ. Καταλειφός το κατορθώνει πληθωρικά και χαρακτηριολογικά (ρόλος).
Μαστός ή φαλλός με τη Φιλαρέτη Κομνηνού να στέκεται/ερμηνεύει ισότιμα ως Αλίκη και ως θα φοβόταν/επιθυμούσε και ο ίδιος ο Στρίντνμπεργκ. Κραταιά στη θέση της, διαυγής στην μάχη, αμφιθυμική συνεχώς, εφευρετική, υστερική ,σχεσιακή, συγκρουσιακή, ανθεκτική ή ένα ποίημα από μόνη της.
Άξιος συμπρωταγωνιστής και ο Βασίλης Μπισμπίκης που έμεινε για λίγο και ταλαντεύτηκε στα ζοφερά μυστικά ενός γάμου. Ήπιος και σαφής, αν και άργησε να «εισαχθεί».
Στα συν [+] της παράστασης:
1. Η έντεχνη φυσικότητα της σκηνοθεσίας, ως όφειλε σε ένα από τα θεατρικά του Αυγ. Στρίντμπεργκ που αναδεικνύει πλήρως την προβληματική της ζωής του, των πρωταρχικών αντικειμένων του (γονείς) και των οιδιπόδειων επιλύσεων του, με χαρακτηριολογικές αναλύσεις /προεκτάσεις (ρόλος), από τις σπουδαιότερες στην παγκόσμια θεατρική λογοτεχνία.
2. Η έντεχνη φυσικότητα του συνόλου των ερμηνειών όπως περιγράφηκαν άνωθεν.
3. Τα σκηνικά κοστούμια της παράστασης από τη Μικαέλα Λιακατά.
4. Οι λειτουργικοί φωτισμοί της Κατερίνας Μαραγκουδάκη
5. Η μουσική επιμέλεια του ταλαντούχου Σταύρου Γασπαράτου
Στα πλην [-] της παράστασης:
1. Η δύσκολη σκηνή του θεάτρου Εμπορικόν.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση «ο χορός του θανάτου» είναι για την εξαιρετικά φυσική θεατρική αναπαράσταση ενός αριστουργήματος, που δε θα ησυχάσει ποτέ και για τις μοναδικές ερμηνείες των Δημήτρη Καταλειφού και Φιλαρέτης Κομνηνού. Αν θέλετε να δείτε Στρίντμπεργκ χωρίς ακρότητες, σπεύσατε!
Βαθμολογία
7,5 στα 10
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
