Γνώμη Κουλτουρόσοσουπας
Eίδαμε και σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στην παράσταση “Περί υποταγής” που συνεχίζει για 2η χρονιά τις εμφανίσεις της στο Θέατρο Eliart. Την ολιστική επιμέλεια (σύλληψη, σκηνοθεσία, ερμηνεία ) έχει η ομάδα Casus Belli, αφορμή πολέμου δηλαδή, που ελπίζουμε να είναι μοναχά θεατρική!
Η υπόθεση της παράστασης βασίζεται στο βιβλίο της Ποθητής Χαντζαρούλα «Σμιλεύοντας την Υποταγή» των εκδ. Παπαζήση. Μέσα από μαρτυρίες των υπηρετριών –ψυχοκόρες, του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα και ειδικότερα της μετεμφυλιακής Ελλάδας, η ομάδα Casus Belli δραματοποίησε την ιστορία της Ελευθερίας , που μοναχά ελευθερία δε γνώρισε. Κατά το δελτίο τύπου… Η ζωή μας ορίζεται από εμάς; Πόσο ελεύθεροι είμαστε όταν δεν έχουμε επιλογές; Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα ένα οκτάχρονο κορίτσι στέλνεται από την οικογένεια του σε ένα Αθηναϊκό αστικό σπίτι ως υπηρέτρια, όπου και παραμένει μέχρι το γάμο της. Μέσα από τα γεγονότα της ζωή της , άλλοτε κωμικά, άλλοτε τραγικά δοσμένα με γκροτέσκο ρεαλισμό βλέπουμε πως δέχεται αδιαμαρτύρητα αυτό που οι άλλοι της έχουν ορίσει.
Και η παράσταση μας ξεκινά με την επί σκηνής παιδική και πρώιμη ανεμελιά που υπάρχει ακόμα και στη φτώχεια.
Πόσες γενιές ακόμα, θα αφορά η παραπάνω πρόταση και πόσο ακόμα το εξατομικευμένο ή γενικό δουλικό θα γίνετε πραγματικότητα; Όχι στην Ελλάδα της δεκαετίας ΄50 με ΄60 μα και στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα. Το δουλικό με την ευρεία έννοια και η ψύχω-κόρη με την ειδική, για όλες εκείνες τις γυναίκες που έζησαν στα “πικρά ξένα χέρια…” των συμπατριωτών τους.
Η ομάδα Casus Belli σκηνοθέτησε και ερμήνευσε την παράσταση με τέμπο γρήγορο, χωρίς κοιλίες, αλλά με πολλές επεξηγήσεις που δε χρειαζόταν ως προς την ιστορία/δραματουργία.
Η δραματοποίηση ενός επιστημονικού κειμένου, σαφώς είναι δύσκολη υπόθεση, ωστόσο πάντα οι καταγραφές είναι γλαφυρότατες και βοηθητικές, τουλάχιστον για το λαό μας και οι αφαιρέσεις στη μεταφορά(του θεατρικού σανιδιού ) στιγμές και φορές, χρήσιμες.
Αναλυτικότερα μας άρεσε η σκηνοθεσία της Μαρίνας Νατιώτη (βοηθός σκηνοθέτη η Ανδρονίκη Αβδελιώτη), σκηνοθεσία με οικονομία, γρήγορη εναλλαγή σκηνών, ευφάνταστη και σε συνδυασμό με έξυπνα και λειτουργικά σκηνικά που μας ενθουσίασαν. Ναι θέατρο γίνεται από νέους ταλαντούχους ανθρώπους και σε πολύ περιορισμένο σκηνικό χώρο. Εξίσου μας άρεσαν οι φωτισμοί και όλη η ηχητική κάλυψη της δράσης.
Με αμφιθυμία ωστόσο δεχτήκαμε την ερμηνευτική απόδοση της ομάδας.
Όσο κι αν αναφέρεται στο δελτίο τύπου η πρόθεση η αφήγηση να γίνει και με κάποιο γκροτέσκο τρόπο (τα φοβόμαστε φαίνεται τα δράματα), οι ερμηνείες έγιναν με θερμοκρασία παραπάνω απ ότι χρειαζόταν. Αρκετά φρέσκα, αρκετά ανεβασμένα, σε μια ιστορία πολύ κακοποιητική, που όφειλε περισσότερες δημιουργικές σιωπές. Ίσως η επιλογή του έργου να ήταν πρόωρος τοκετός και μια πρώιμη γέννα, σε βιώματα που απαιτούν χρόνο για να χωνευτούν. Η κακοποίηση/εκμετάλλευση είναι διαδικασία ενδελεχής, υπόγειου ρυθμού παρά τις όποιες φανερές εξάρσεις της και ειδικά από την αστική τάξη. Εν τούτοις το χειροποίητο επί σκηνής μας συγκίνησε, καθώς και το φανερό αυθεντικό άγχος των ερμηνευτών.
Είμαστε σίγουροι ότι από την ομάδα Casus Belli θα δούμε καλό θέατρο και θα προτιμούσαμε κάτι περισσότερο καυστικό και ειρωνικό, θεωρώντας ότι ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους και στα εκφραστικά μέσα τους, χωρίς υποδείξεις μα με διάθεση αναμονής και υπομονής.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση «Περί υποταγής» είναι για την πρόσφατη ιστορική μνήμη μας, για μια καλή θεατρική ομάδα και για όσους δε θέλουν να γίνουν τα γκαρσόνια της Ευρώπης …μιλώντας πάντα ευρύτερα( περί) υποτακτικά.
Βαθμολογία
4,5 στα 10
Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Μαρίνα Νατιώτη. Βοηθός σκηνοθέτη: Γεωργία Κούρτη, Δήμητρα Κοντοέ. Φωτογραφία: Πάρης Χαβιάρας. Video: Ελένη Κορακάκη. Μουσική video: Σίσσυ Βλαχογιάννη. Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Μαρμαροτούρης. Παίζουν: Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Μαρίνα Νατιώτη, Ελίζα Πιτσικώνη, Μάριος Πλιάτσικας, Γεωργία Κούρτη. Διάρκεια: 60 λεπτά. ELIART, Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός , Τηλ.: 210 3477677
Φωτογραφικό υλικό