Η θρυλική Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ναταλία Τσαλίκη – στο θέατρο Θησείον. Είδαμε & σχολιάζουμε…
Βρεθήκαμε στο θέατρο Θησείον για την παράσταση Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα. Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο «Souvenir» του Στίβεν Τέμπερλι και αφορά την προσωπική ανάμνηση του ακομπανιατέρ Κόσμου Μακ Μουν, από τη θρυλικότερη φάλτσα τραγουδίστρια της όπερας Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς. Ερμηνεύουν οι Ναταλία Τσαλίκη και Προμηθέας Αλειφερόπουλος.
Η μυθική ζωή της Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς είναι μια ιστορία πασίγνωστη στους κύκλους της κλασσικής μουσικής και από πέρυσι και στο ευρύτερο κοινό, εξαιτίας της γαλλικής ταινίας «Marguerite» του Ξαβιέ Τζιανολί (2015). Η Φλόρενς έζησε στην Νέα Υόρκη και μεγαλούργησε τραγουδώντας φάλτσα (αβάστακτα παράφωνα και φάλτσα) διάσημες άριες με αγαπημένο μουσουργό τον κ. Μότσαρτ αλλά και άλλους όπως ο Σούμπερτ, ο Βέρντι και ο Μπράμς. Προερχόταν από εύπορη οικογένεια και είχε διδαχτεί και διδάξει και η ίδια κλασσική μουσική. Μετά το θάνατο του πατέρα της και τη διαχείριση της κληρονομίας της, αρχίζει ξανά τα μαθήματα ορθοφωνίας και η καλλιτεχνική της δραστηριότητα ως τραγουδίστρια της όπερας ξεκινά το 1912. Οργανώνει ετήσια κονσέρτα στο φουαγέ του ξενοδοχείου «Ritz-Carlton» της Νέας Υόρκης και φτάνει να εμφανιστεί στα 76 της χρόνια και στο Κάρνεγκι Χολ (25/10/1944) ξεπουλώντας κυριολεκτικά όλα τα εισιτήρια.
Το πάθος της για τη μουσική και την ανάγκη για ερμηνεία παραμένει μέχρι σήμερα απαράμιλλο ανεξαρτήτως των ανύπαρκτων φωνητικών της προσόντων. Όση κριτική και αν δέχθηκε, όπως κι αν χαρακτηρίσθηκε, κατόρθωσε να πραγματοποιήσει το όνειρό της σε όλο του το μεγαλείο και να είναι και sold out. Η δική της πραγματικότητα ήταν απόλυτη και παρά τη μισαλλοδοξία και τις ψευδαισθήσεις για τις οποίες κατηγορήθηκε, εκείνη προτιμούσε να απαντά ότι «Ο κόσμος λέει ότι δεν μπορώ να τραγουδήσω, αλλά δεν μπορούν να πουν ότι δεν τραγούδησα». Και τραγούδησε!
Αυτό το αίσθημα της πίστης, της απολυτότητας και της οχύρωσης σε μια ουτοπική αυτοπραγμάτωση προσπάθησαν να μας μεταφέρουν και οι συντελεστές της παράστασης «Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς-Ενθύμιο» και το κατόρθωσαν. Η σκηνοθεσία του Γιάννου Περλέγκα κινήθηκε λιτά στις ερμηνείες των ηθοποιών του και στην ουσία της ουτοπικής φαντασίωσης μιας καλλιτέχνιδας που παγκοσμίως τουλάχιστον θαυμάστηκε για το θάρρος της. Δραματουργική αφήγηση με μέτρο και περιεκτικότητα αναφορικά με τη βιογραφία της Φλόρενς, διαδραστικότητα, αφηγήσεις εμπνευσμένες και από τους δύο πρωταγωνιστές, μανιέρες χαριτωμένες και ταπεραμέντο αναλόγως των ρόλων και του ονείρου/αυταπάτης, γρήγορες και αφοπλιστικές σκηνές και μεγάλη δόση ψυχικής και κυριολεκτικής απογύμνωσης. Αυτή η διάχυτη απογύμνωση, ψυχική και αναπαραστασιακή ήταν και η ουσία αυτής της θεατρικής δράσης/σκηνοθεσίας. Δεν είναι μια παράσταση εύκολη ούτε ακουστικά (πολλοί κακοί ήχοι) ούτε και ως αναπαράσταση (ψυχική & σκηνική έκθεση), αλλά αν επιμένεις ως θεατής θέλεις σίγουρα να την ξαναδείς.
Ποιος ορίζει τι είναι τέχνη και η Ναταλία Τσαλίκη ερμηνεύει μια Φλόρενς και με τη δική της εκφραστική οπτική, δίνοντας μας ένα ρόλο αυθεντικά ουτοπικό και απόλυτα δοσμένο στο πάθος του. Οι απαιτήσεις του ρόλου είναι πολλές και εξαιτίας της ταλαιπωρίας των φωνητικών χορδών της, αλλά η Τσαλίκη δε έχασε βηματισμό στην συγκινητική ροή μιας ζωής που κινήθηκε αυτιστικά στον κόσμο. Μια τέτοια ηρωίδα όπως η Φλόρενς είναι δύσκολο να πραγματωθεί στη σκηνή και στην συγκεκριμένη παράσταση μοιάζει να προχωρεί με την ερμηνεία της Ναταλίας Τσαλίκη αβίαστα και σκηνή τη σκηνή.
Ταιριαστός ακομπανιατέρ ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος τόσο στην παράσταση (& μετάφραση) όσο και στη σκηνή. Φροντιστής, έκπληκτος ακόμα και ως ρόλος και στοργικός όπου και όσο αδιάλειπτα μπορεί. Η ερμηνεία του στηρίχθηκε στο αίσθημα της πίστης και στην πειθώ ενός ονείρου πέρα από κάθε λογική, που φαίνεται ως να αναφωνεί ανθρωπιστικά επί σκηνής και γιατί όχι;
Στο σύνολο η δυναμική της παράστασης κατόρθωσε να είναι ουτοπική/ονειρική μέσα στην τόση αυτιστική επιμονή, μεταδίδοντας το αίσθημα της πίστης και του θάρρους σε μια εποχή απολύτως εχθρική και απαξιωτική. Η Φλόρενς προχώρησε όπως μπορούσε στη ζωή και το μυστήριο είναι ότι στην τόση κακοτεχνία της απλώς αγαπάς την τέχνη και συλλογίζεσαι την πυγμή στη ζωή.
Στα συν[+] της παράστασης:
1. Η ιδέα να μεταφερθεί στο θεατρικό σανίδι η ζωή της Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς.
2. Η μετάφραση του έργου και η δραματουργική επεξεργασία του.
3. Η σκηνοθετική επιλογή της σκηνικής γύμνωσης και της απόλυτης έκθεσης στο κοινό από μέρους των ερμηνευτών.
4. Το πάθος της ερμηνείας των ηθοποιών και η πίστη τους στη συγκίνηση, στο αίσθημα της Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς.
5. Τα σκηνικά / κοστούμια της Λουκίας Χουλιάρα.
6. Επιμέλεια Ήχου / Βίντεο από την Αφροδίτη Ρήγα. Εξαιρετικά!
7. Φωνητική διδασκαλία από την Ευαγγελία Καρακατσάνη.
Στα πλην[–] της παράστασης:
1.Οι φωτισμοί στο σύνολό τους.
2. Η επιμέλεια κίνησης.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση «Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς-Ενθύμιο» είναι μια δύσκολη παράσταση απογύμνωσης και πάθους στη ζωή και στη σκηνή, απολύτως φροντισμένη από τους συντελεστές της και άκρως συγκινητική. Κατά τη γνώμη μας και μονολεκτικά, ευεργετική!
Βαθμολογία
7 στα 10
Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
