ΔΗΘΕΝ, ΔΗΘΕΝ και πάλι ΔΗΘΕΝ… «H Πατρίς λυπάται πολύ» και εμείς ακόμα περισσότερο για τον χρόνο που χάσαμε…
Είδαμε την παράσταση στο θέατρο Αυλαία + σχολιάζουμε
Η Κουλτουρόσουπα σεργιάνησε στα θεατρικά Δευτερότριτα της πόλης παρακολουθώντας τη παράσταση “Η Πατρίς λυπάται πολύ” στο θέατρο Αυλαία. Παρακάτω η άποψη της…
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου πρόκειται για μια παράσταση που αποτελείται από τα μονόπρακτα έργα «Η Πατρίς λυπάται πολύ», «Σκέψου πως είσαι ο θεός», «Περιμένετε να περάσει ο καύσωνας» και «Ο άνθρωπος μέσα στον κύκλο» του MATEI BIZNIEK που κυκλοφορούν στο βιβλίο «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου».
– Ε που είσαι απάντησέ μου…
– Θέλω να περάσω τα σύνορα!
– Έχεις διαβατήριο σε ισχύ;
– Όχι, δεν έχω διαβατήριο.
– Ότι είναι παράνομο μπορεί να στραφεί εναντίον σου.
– Ζητάτε να σας διηγηθώ τη ζωή μου.
– Προβλέπεται απ’ τον κανονισμό.
– Η ζωή μου όλη ήταν μια καταιγίδα.
– Εθνικότης;
– …
– Η Πατρίς λυπάται πολύ.
– Ε που είσαι απάντησέ μου…
– Θέλω να περάσω τα σύνορα!
– Έχεις διαβατήριο σε ισχύ;
– Όχι, δεν έχω διαβατήριο.
– Ότι είναι παράνομο μπορεί να στραφεί εναντίον σου.
– Ζητάτε να σας διηγηθώ τη ζωή μου.
– Προβλέπεται απ’ τον κανονισμό.
– Η ζωή μου όλη ήταν μια καταιγίδα.
– Εθνικότης;
– …
– Η Πατρίς λυπάται πολύ.
Ξεκινώντας να περιγράφουμε το θέαμα που είδαμε να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι η συγκεκριμένη παράσταση ανήκει στις κλασικές περιπτώσεις παραστάσεων που καρπώνονται την ταυτότητα του προχωρημένου, του μοντέρνου και του καινοτόμου. Και τελικώς καταλήξαμε να την χαρακτηρίσουμε με τρείς λέξεις.
ΔΗΘΕΝ,
ΔΗΘΕΝ
ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ…
Μπροστά μας ξετυλίχθηκε ένα μακροσκελές και ασυγχρόνιστο κείμενο. Με συμβολισμούς δυνατούς που όμως αποδυναμώνονταν και χάνονταν στην ροή του. Ένα άκρως προβληματικό κείμενο από την αρχή ως το τέλος που δεν μπορούσε να κρατήσει και να παρασύρει ούτε λεπτό τους θεατές.
Μια ατέλειωτη ανία που άγγιζε τα όρια του εκνευρισμού. Με λίγα λόγια το κείμενο που παρουσιάστηκε στο κοινό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία ολοκληρωτικά αποτυχημένη θεατρική ιδέα.
Οι ερμηνείες της παράστασης από τους (Δήμητρα Λαρεντζάκη, Αλέξανδρος Κωχ, Στέφανος Πίττας, Γιώργος Σοφικίτης) δεν μπόρεσαν να σώσουν το οτιδήποτε που θα μπορούσε να σωθεί. Αδύναμες, ανώριμες και νευρικές ερμηνείες που δεν κατάφεραν να εξελίξουν το έργο (όσο αυτό ήταν εφικτό!). Πολύ συχνά οι λανθασμένες τους ανάσες, σε ένα αρκετά γρήγορο κείμενο, αποκάλυπταν έναν ερασιτεχνισμό και μια κόπωση στην διάρκεια της παρουσίασης του κάθε χαρακτήρα που υποδύονταν. Έλειπε καθολικά από όλους τους συντελεστές συναίσθημα, δυναμική και ψυχή. Δεν κατόρθωσαν να σπάσουν ποτέ τον “τοίχο” ανάμεσα σε αυτούς και το κοινό, μην έχοντας φυσικά και τη βοήθεια του κειμένου.
Καταλήγοντας[=] στην σκηνοθεσία της παράστασης, από τον Τριαντάφυλλο Δελή, θα λέγαμε ότι ίσως ήταν το μοναδικό στοιχείο που θα μπορούσε να είχε κάποιο ενδιαφέρον αν δεν χαντακώνονταν από τα “προχωρημένα” στοιχεία της. Σε ένα άκρως καλαίσθητο ασπρόμαυρο φόντο με εικόνες, φωτισμούς και μελωδίες πειραγμένες και σύγχρονες χάθηκε η ουσία του έργου. Η σκηνοθεσία είχε σαν βάση της, την έντονη σωματικότητα των ηθοποιών που σαν αποτέλεσμα χαρακτηρίστηκε ως κάκιστο προκαλώντας σύγχυση στα νοήματα και για πολλοστή φορά εκνευρισμό στους θεατές. Το εγχείρημα αυτό φάνταζε ως ανούσιο βάζοντας τους ηθοποιούς να κινούν χέρια, πόδια, πρόσωπα προσπαθώντας να μεταδώσουν τι;;; Ακόμα το ψάχνουμε! Μέσα σε όλα και η σκηνοθετική παρουσία ενός ηθοποιού με βαμμένο άσπρο το πρόσωπο του να εξαφανίζει παντελώς τον συμβολισμό του. Το να δημιουργούμε κάτι που το προμοτάρουμε ως κάτι το μοντέρνο και το διαφορετικό χωρίς όμως ουσία δεν καταφέρνουμε τίποτα περισσότερο από το να δημιουργήσουμε ότι πιο παρωχημένο έχει παρουσιασθεί.
Το μεγάλο και ίσως μοναδικό μπράβο αξίζει στους αριστουργηματικούς φωτισμούς της παράστασης που έδιναν ζωντάνια και ενδιαφέρον στο έργο!
Εν ολίγοις[=],
Επρόκειτο για ένα αποτυχημένο (από την αρχή ως το τέλος) θεατρικό εγχείρημα που μας δημιουργεί την ανάγκη να τονίσουμε ότι η εποχή χρειάζεται, όσο ποτέ, ειλικρινή θεάματα με έντονα μηνύματα και συμβολισμούς. Επαινούμε την δημιουργία της αληθινής τέχνης και ενθαρρύνουμε τις καινούργιες ιδέες αρκεί πίσω από αυτές να υπάρχει νόημα και ψυχή και όχι δηθενισμός…
Βαθμολογία
2,5 στα 10
.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Έρση Βασιλικιώτη
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Έρση Βασιλικιώτη
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ- ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Τριαντάφυλλος Δελής
ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ-VIDEO MAPPING: Στάθης Μήτσιος
ΠΑΡΑΓΩΓΗ Σάσα Νάτση
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Δήμητρα Λαρεντζάκη, Αλέξανδρος Κωχ, Στέφανος Πίττας, Γιώργος Σοφικίτης
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 10-11, 17-18, 24-25 Φεβρουαρίου & 3-4 Μαρτίου 2014
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ Δευτέρα-Τρίτη 21.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ Κανονικό 10€, Φοιτητικό-Ανέργων 5€
Φωτογραφικό υλικό
