ΕΙΔΑΜΕ το «ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ» της ΑΛΕΞΙΟΥ ΠΡΙΝ απο ΕΣΑΣ για ΕΣΑΣ. Δείτε τι θα δείτε στο Μ2 απο 4 Νοεμβρίου.
Βρεθήκαμε Φλεβάρη μήνα του 2016 στο Νέο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου για το «Χειρόγραφο» της Χάρις Αλεξίου και αναδημοσιεύουμε τη θεατρική γνώμη μας για τη προσωπική κατάθεση της πολυαγαπημένης Χαρούλας Αλεξίου. Που αφορά τους σταθμούς ολόκληρης της ζωής της, όπως η ίδια τους έχει καταγράψει καθώς και ερμηνεύσει μέσα από κάποια πολυαγαπημένα τραγούδια που ακούγονται επί σκηνής, λίγο πριν δει η Θεσσαλονίκη από Παρασκευή 4 Νοεμβρίου στο μικρό Μέγαρο Μουσικής…
.
Το χειρόγραφο της ζωής μας ή το χειρόγραφο της Χαρούλας Αλεξίου! Είδαμε & Σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στο Νέο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου για το «Χειρόγραφο» της Χάρις Αλεξίου. Στη σκηνοθεσία αυτής της βιογραφικής μουσικής παράστασης ο Γιώργος Νανούρης. Η παράσταση είναι μια προσωπική κατάθεση της πολυαγαπημένης Χαρούλας Αλεξίου και αφορά τους σταθμούς ολόκληρης της ζωής της, όπως η ίδια τους έχει καταγράψει καθώς και ερμηνεύσει μέσα από κάποια πολυαγαπημένα τραγούδια που ακούγονται επί σκηνής.
Σήμερα και μόνο σήμερα και η Χαρούλα Αλεξίου αποφασίζει/τολμά να εκτεθεί στο κοινό της με έναν διαφορετικό τρόπο. Αυτή τη φορά δεν τραγουδάει μόνο επί σκηνής, με αυτή τη φωνή που όλοι μας αγαπήσαμε αλλά ταυτοχρόνως ή μάλλον πρωτίστως αφηγείται. Η αφήγησή της ξεκινάει εν είδει ημερολογίου με το πολυσήμαντο σήμερα που κάθε ημερολογιακή ζωή αξιώνεται και περιγράφει με σπονδυλωτό τρόπο την εξέλιξη της Χαρίκλειας Ρουπακιά σε Χάρις Αλεξίου. Άλλα όχι μόνο αυτό. Το χειρόγραφο της ζωής της δίδει εκμυστηρεύσεις από εκείνες της απαράμιλλα γυναικείες ,τις καθημερινές, τις υπαρξιακές και κυρίως πάνω από όλα τις καλλιτεχνικές όπως η ίδια με συγκίνηση ή σκέρτσο (χάρη) ξετυλίγει στο σανίδι. Δεν είναι η Αλεξίου η άγνωστη που δε συνάντησες στη ζωή σου, είναι όμως πολλά περισσότερα που ίσως πότε δε φαντάστηκες.
Το χειρόγραφο της ψυχής της και η ίδια η ενέργεια/δράση από μόνη της εμπεριέχει την τόλμη που οφείλει να δίνει ο καλλιτέχνης, τουλάχιστον θεωρητικά, όταν έχει δρέψει κατά πολύ τους καρπούς της επιτυχίας. Η καινούργια έκθεση στο φως ή μάλλον στο ημίφως (κατά Γ. Νανούρη επιμέλεια) δε φέρει μια κάποια ματαιοδοξία, αλλά παρακολουθώντας την παράσταση εστιάζει στην κραυγή της νέας επικοινωνίας, της νέας συνέχειας, στο χρονικό σήμερα. Και η έννοια της ταυτόχρονης συνύπαρξης με την παράλληλη αφήγησης μιας ζωής και ιστορίας είναι συγκινητική και καρποφόρα.
Το χειρόγραφο της φωνής της και ο Γιώργος Νανούρης επιμελείται κάτι πολύ δύσκολο, μια από τις κυτταρικές φωνές του τόπου μας και την γραφή της. Η σκηνοθεσία του περιέχει τους λιτούς φωτισμούς που ζευγαρώνουν με τις λέξεις και το αίσθημα και κατορθώνει να στιγματίσει με κινηματογραφικό τρόπο την ευαισθησία, το γέλιο, την όποια ειρωνεία ακόμα και την ίδια τη ζητούμενη/ ζώσα σημερινή κραυγή επικοινωνίας. Γιατί για επικοινωνία πρόκειται και όχι για μουσική παράταση και αν δώσεις στο Γ. Νανούρη ένα φακό ή ένα φωτισμό μπορεί να σου δώσει ένα θαύμα.
Το χειρόγραφο της ζωής της ή το χειρόγραφο της δικής μας που αποτυπώθηκε ενδελεχώς και σε πολλαπλές ακριβές στιγμές στην παρουσία της και τη φωνή της, κι ας άλλαξαν κυβερνήσεις και ας άλλαξε το νόμισμα. Δεν είναι λίγα σαράντα πέντε σχεδόν χρόνια καριέρας δεν είναι λίγα και τα όσα βιωματικά δικά μας και δικά της τραγούδησε αφού ερμήνευσε σχεδόν τον τόπο!
Όμως παρακαλούμε αυτή τη φορά μη τραγουδήσετε μαζί της απλά ακούστε την.
————————————————————————————————————————————————
.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
