Είδε και σχολιάζει η Χρύσα Καρδαρά, Φιλόλογος – Θεατρολόγος
Η παράσταση «Χόρεψε με πατέρα» στην οποία πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Αρμένης, ο οποίος επίσης σκηνοθετεί το έργο και η Κατερίνα Αντωνιάδου, νεαρή ηθοποιός και θεατρική συγγραφέας που υπογράφει η ίδια το κείμενο του έργου.
Η παράσταση παρουσιάζει έναν ηλικιωμένο πατέρα σε πολύ βαριά κατάσταση γεροντικής άνοιας με στοιχεία έντονου παραληρήματος και συνεχή απουσία επαφής με την πραγματικότητα. Η κόρη του νιώθει υποχρεωμένη να τον φροντίζει, όμως, στην πραγματικότητα, αναμετριέται με τα τραύματά της και η από πολλά χρόνια κατεστραμμένη σχέση με τον πατέρα της, δεν την αφήνει να τον βοηθήσει πραγματικά.
Ο Γιώργος Αρμένης με μια συγκινητική υποκριτική, χωρίς εύκολες υπερβολές, μας δίνει εξαιρετικά και με ρεαλισμό, την τραγικότητα του γέρου ανθρώπου που έχασε το μυαλό του. Η Κατερίνα Αντωνιάδου, πειστική στον αδιέξοδο ρόλο της φροντίστριας κόρης, με καθαρή άρθρωση, στους μονολόγους της παραπέμπει υποκριτικά σε αρχαία τραγωδία μέσα σε ένα κατά τα άλλα σύγχρονο νεοελληνικό κείμενο ως προς τη γλώσσα που χρησιμοποιείται. Το παίξιμο της τείνει να εκφράζει άλλοτε ειρωνεία προς τον γέρο πατέρα ή μια ροπή προς τον κυνισμό στην αντιμετώπιση του αφού κουράστηκε και δεν αντέχει άλλο. Άλλες φορές έχει μια ψυχραιμία που γεννάει γέλιο, ειδικά όταν κάνει ότι συμφωνεί με το παραλήρημα και πάει με τα νερά του και άλλες στιγμές πάλι φτάνει στην απελπισία και στην απόγνωση χωρίς όμως μελοδραματικές και υπερβολικές κορυφώσεις, όπως ίσως θα ήταν αναμενόμενο για ένα τέτοιο θέμα.
Το σκηνικό φόντο μίνιμαλ με έναν απλό καναπέ, ένα τραπέζι και μια καρέκλα. Ωραία σκηνοθετική ιδέα, τα κόκκινα λουλούδια που δεσπόζουν στο βάζο, τα οποία πιθανόν συμβολίζουν την ανάγκη για ζωή μέσα σε μια καταθλιπτική κατάσταση. Η σχέση του πατέρα και της κόρης είναι σχέση αγάπης και μίσους. Στη συνάντηση τους δεν υπάρχουν σκηνές καθαρής αγάπης και τρυφερότητας. Όλες οι στιγμές αγάπης και τρυφερότητας ανάμεσα στον πατέρα και την κόρη επισκιάζονται πάντοτε από κάποιο αρνητικό ή νοσηρό συναίσθημα. Σε αυτό τον σύγχρονο αστικό μύθο, δεν υπάρχει η κάθαρση ούτε για τους ήρωες ούτε για τους θεατές.
Το έργο φωτογραφίζει το αδιέξοδο, εμμένει με επαναλήψεις στην παραληρηματική επικοινωνία και τελειώνει με την συνέχιση του αδιέξοδου. Για πόσο ακόμα άραγε; Οι συχνές επαναλήψεις στο κείμενο προκαλούν τον θεατή να υποψιαστεί ότι αυτός ο διάλογος του παραλόγου μεταξύ πατέρα και κόρης δεν είναι η μόνη φορά που συμβαίνει. Υπονοείται ότι μάλλον μιλούν με αυτόν τον τρόπο, κάθε φορά που η κόρη τον επισκέπτεται. Ωστόσο αυτή η μονομερής προβολή της αδιέξοδης επικοινωνίας μεταξύ πατέρα και κόρης, η έμφαση στο παραλήρημα του ηλικιωμένου που συνδέεται με την υστερική στάση της κόρης, κάνουν το έργο μονότονο και κινδυνεύουν να κουράσουν το θεατή.
Το «Χόρεψε με πατέρα» είναι μια παράσταση που σκοπεύει να προβληματίσει σχετικά με την αντιμετώπιση στα γηρατειά, το κοινό των ηλικιωμένων αλλά και των νέων ανθρώπων. Μια γροθιά στο στομάχι για τους υπερήλικες που πιθανά βλέπουν πάνω στη σκηνή να καθρεφτίζεται η πιθανή δική τους κακή κατάληξη στη δύση της ζωής τους. Από την άλλη, οι νέοι άνθρωποι μπορούν να βάλουν εύκολα τον εαυτό τους στη θέση της πρωταγωνίστριας και ίσως να αναρωτηθούν: Πόσοι άραγε από εμάς θα φερόμασταν με τον ίδιο τρόπο στον ανιακό γονιό μας; Μαζί με την φροντίστρια – κόρη, οι θεατές αναμέτριουνται κι αυτοί με τα τραύματα τους και τα οικογενειακά βιώματα τους και δικαιολογούν ή κρίνουν την ηρωίδα σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας.
Η παράσταση παρουσιάζεται στο θέατρο Αργώ (μετρό μεταξουργείο) και συνεχίζει το ταξίδι της σε πόλεις της περιφέρειας καθώς ακολουθούν παραστάσεις στο Ξυλόκαστρο, Καρπενήσι, Τρίπολη, Λάρισα, Ξάνθη, Καβάλα, Άρτα, Ιωάννινα και Βόλος.
