Χειροποίητα αριστουργηματική η «ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ». Είδαμε στο Θέατρο Τέχνης και σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης «Αδαμαντία» στο θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν. «Η Αδαμαντία» είναι ένας θεατρικός μονόλογος που δημιουργήθηκε από γράμματα της κυρίας Αδαμαντίας προς το σύζυγό της που διέμενε στην Αίγυπτο και ο Γιώργος Λαζάνης (1928-2006) είχε κρατήσει στο θέατρο της Φρυνίχου ίσως ως πιθανό υλικό για κάποια μελλοντική παράσταση. Ο σκηνοθέτης Κώστας Καπελώνης τα ανακάλυψε και τα παρέδωσε στον Παναγιώτη Μεντή για την τελική επεξεργασία ενός μονολόγου στο σανίδι. Στην ερμηνεία/πρωταγωνίστρια η Μάνια Παπαδημητρίου και στη μουσική ο Σταύρος Σιόλας.
Η κα Αδαμαντία είναι μια προσωπική ιστορία που εξελίσσεται σε 120 γράμματα περίπου. Η ζωή και καταγραφή της, αναφέρεται κυρίως στη εξ αποστάσεως συζυγική ζωή/κλίνη της και στην πορεία της από τη Λήμνο μέχρι την Αίγυπτο του Νάσσερ και την Ελλάδα των Καραμανλή, του Εμφυλίου και του Παπανδρέου. Στη προσπάθεια της να επιβιώσει και να αναθρέψει τα τρία της παιδιά αναγκάζεται να υποχωρήσει αρκετά και ποικιλοτρόπως και να συμβιβαστεί με την έκαστη κατάσταση και πατρίδα που η ίδια θα βρεθεί. Πρόκειται για ένα ουσιαστικό κωμικοτραγικό μονόλογο που όπως και η ίδια η ζωή μας, εξελίχθηκε παράλληλα (αλλά) και στα όρια του πάντοτε πάσχοντος και ζωηρού ελληνισμού της πρόσφατης ιστορίας.
Όταν οι άνθρωποι είναι ικανοί και το δημιουργικό δίδυμο Καπελώνης –Μεντής φρόντισε με σπάνια ευαισθησία το υλικό της κυρίας Αδαμαντίας ως να ήταν μάνα τους, αδελφή τους ή γυναίκα τους. Με το πλούμισμα που της αρμόζει, παρουσιάστηκε στη σκηνή μια γυναίκα με ευστροφία αξιοπρόσεχτη και ιδιαίτερη ευφυΐα, από εκείνες που μόνο οι γυναίκες της παλαιάς κοπής διέθεταν βάζοντας πάντα ως προτεραιότητα το δικό τους μικρόκοσμο στον ταραγμένο μακρόκοσμο.
Μονόλογος ξεκαρδιστικός, ευαίσθητος, γεωγραφικά διακριτός, πολιτικά ευανάγνωστος και θεατρικά εξαιρετικός σε μια σκηνοθεσία με χαρίσματα και νεύρο. Αξιοσημείωτη παραμένει και απαράμιλλης ομορφιάς η εισαγωγή της προσωπικής αφήγησης της ηρωίδας με την πρόσθεση της προσωπικής ιστορίας της θητείας και της μαθητείας της ίδιας της Μάνιας Παπαδημητρίου στο θέατρο Τέχνης. Χειροποίητες στιγμές από εκείνες που μόνο αν τις δείτε θα κατανοήσετε την χάρη και την ομορφιά τους άνευ περισσότερου σχολίου.
Βασίλισσα επί σκηνής η Μάνια Παπαδημητρίου ως βασίλισσας της ζωής υπήρξε η κυρία Αδαμαντία και ας υποστήριζε την κοινή θνητότητά της. Η Μάνια Παπαδημητρίου δε χρειάζεται συστάσεις, αλλά αναφορικά με τούτη την παράσταση απλά και απλόχερα μας υπενθυμίζει ποια είναι και από πούθε έρχεται (θεατρικά) ! Ερμηνεία έντεχνης ροής και θερμοκρασίας -παρά το άγχος της πρεμιέρας- μοναδική εσωτερική μανιέρα, ολιστική εκφραστική δεινότητα (αφήγηση/ τραγούδι), μετρημένο αίσθημα και κυρίως ανεπιτήδευτη προσωπική έκθεση. Μονολεκτικά αυθεντική και άξια που ήρθε, ερμήνευσε/κατέθεσε και αποχώρησε, αφού καταχειροκροτήθηκε, ως μια πραγματική θεατρική κυρία.
Στα συν[+] της παράστασης:
1. Η ιδέα να μεταφερθούν στο σανίδι τα γράμματα της κυρίας Αδαμαντίας.
2. Η ευαίσθητη σκηνοθεσία του Κ. Καπελώνη και η δημιουργική επιμέλεια των κειμένων από τον Π. Μεντή.
3. Η αυθεντική και απαράμιλλα έντεχνη ερμηνεία της Μάνιας Παπαδημητρίου.
4. Η μουσική του Σταύρου Σιόλα.
Στα πλην[-] της παράστασης:
1. Τα σκηνικά της παράστασης -χρειαζόταν ένας περισσότερος βασανισμός/σκεπτικισμός.
2. Τα κοστούμια στο σύνολό τους.
3. Οι μη λειτουργικοί φωτισμοί.
4. Η επιμέλεια κίνησης που υπήρξε αρκετά άστοχη.
Εν κατακλείδι[=]
η παράσταση “Αδαμαντία” είναι για την προσωπική αφήγηση μιας γυναίκας από κείνες της παλαιάς κοπής, και για την εξαιρετική ερμηνεία της Μάνιας Παπαδημητρίου.
Βαθμολογία
7 στα 10
ΥΓ: Στο Θέατρο Τέχνης πνέει ένας δημιουργικός άνεμος και τελευταίως οι Ελληνίδες ηθοποιοί (Ν. Μεντή, Μ. Βιδάλη, Αλεξ. Παλαιολόγου, Κ. Διδασκάλου, Μ. Παπαδημητρίου, Λ. Παπαληγούρα) δίνουν μοναδικές στιγμές στους θεατρικούς μονολόγους.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
