Αδιανόητη ΣΑΧΛΑΜΑΡΑ η παράσταση του ΚΙΜΟΥΛΗ «ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ» -ποιου Αριστοφάνη;
Είδαμε και σχολιάζουμε + βίντεο.
Ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης χρειάζεται επειγόντως διακοπές. Αυτό είναι το συμπέρασμα για έναν ηθοποιό που εκτιμάμε και αναγνωρίζουμε το ταλέντο του, αλλά η εργασιομανία του, να δουλεύει ακατάπαυστα χειμώνα, καλοκαίρι, είχε τα χθεσινά τραγικά αποτελέσματα στην παράσταση «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη στο θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης.
.
–Μιας Κιμούλειας παράστασης που τα έκανε όλα ο ίδιος –με κάποια βοηθήματα. Το διασκεύασε, το σκηνοθέτησε, παίζοντας φυσικά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αν και πιστεύουμε κυρίαρχο λόγο είχε στα πάντα.
.
–Μιας απογοητευτικής παράστασης συνόλου που θύμιζε αποσπάσματα τηλεοπτικού σοου και μάλιστα άλλης δεκαετίας.
.
–Μιας παράστασης που έφερνε στο νου αισθητικά και ποσοτικά μετριότατης επιθεώρησης, εφόσον κυριαρχούσε η προχειρότητα σε όλα του τα επίπεδα.
.
–Μιας παράστασης όπου δεν υπήρξε κανένα θετικό στοιχείο και αν κάποια λίγα έξυπνα γινόντουσαν επι σκηνής –αλλοίμονο αν δεν υπήρχαν και αυτά- τα καταβρόχθιζε η γενική εικόνα της σαχλαμάρας.
.
-Μιας παράστασης που αδυνατούσες να πιστέψεις ότι είναι κατόρθωμα του Γιώργου Κιμούλη και όχι κάποιου τηλεοπτικού μαϊντανού, για να μη πούμε ονόματα, που βρίσκεται στις δόξες του..4
.
Και εξηγούμε…
–Η ακατάπαυστη βωμολοχία από όλους και σε όλα.
Πρωταγωνιστές, δευτοροπρωταγωνιστές, χορός, τραγούδια. Θα τα γράψουμε όπως τα λένε… Πούτσες, μουνιά, γαμίσια, μαλάκες και πούστηδες, έδιναν και έπαιρναν από το στόμα τους πριν ολοκληρώσουν τη φράση τους, η στο ενδιάμεσο της, αλλά σχεδόν πάντα τις περιείχαν. Μιλάμε για κυκεώνα… ποιοτικού διαλόγου με όλα τα παραπάνω κοσμητικά επίθετα, συμπληρώστε και τ’αρχίδια που ξεχάσαμε… [και ζητάμε συγγνώμη προκαταβολικά], αλλά να καταλάβετε το μέγεθος…
.
-Το κατακρεουργημένο έργο.
Δε θα πιστεύετε ότι βλέπετε Θεσμοφοριάζουσες αλλά μια κωμωδιούλα της εποχής γραμμένη στο πόδι για να προλάβουμε συμφωνίες και κλεισμένες ημερομηνίες περιοδείας. Αυτό δεν ήταν διασκευή αλλά βραζιλιάνικη σαπουνόπερα σε επανάληψη με αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα.
.
– Μια παρωδία που μπορεί να στεκόταν ως ιδέα – ένα ζωντανό όνειρο- αλλά πώς να δέσει το γλυκό όταν δεν υπήρχε υπόβαθρο περιεχομένου και ουσίας.
Διαβάστε… Ένας πολύ βαρύς και ασήκωτος άνδρας, βασανισμένος από εφιάλτες ανεργίας και με όλα τα συναφή, θα δεχτεί επίσκεψη από ένα μακρινό του μπατζανάκη… ο οποίος δεν είναι άλλος από τον ποιητή Ευριπίδη… εκλιπαρώντας την βοήθεια του. Παρά του ότι αγνοεί πλήρως την ύπαρξη του και μετά από διάφορα επικοινωνιακά τερτίπια μεταμορφώνεται με ευκολία σε γυναίκα, διεισδύει στα Θεσμοφόρια, ταυτόχρονα αποκτά και σούπερ γνώσεις Ευριπίδη… βγάζοντας εις πέρας την μπατζανάκεια…. αποστολή του…. Και μετά ξύπνησε… κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…
-Τα σαχλά πρόσθετα που έκαναν ακόμη χειρότερη την παράσταση. –Ατέλειωτες, “επίκαιρες” πολιτικό-επαναλήψεις.
Όπου Σαμαράς, Βενιζέλος, Σύριζα, Χρυσή Αυγή, Πάγκαλος «μαζί τα φάγαμε», ΓΑΠ «λεφτά υπάρχουν», συνδυασμένα πάντα με σεξουαλικά υπονοούμενα σε μια από τα ίδια βαρετές ατάκες που μπορεί να είχαν άλλο προφίλ, σε τίποτα όμως δεν πρόσθεταν φρεσκάδα, εξυπνάδα, γέλιο, ή εύστοχα χτυπήματα κάτω από την ζώνη… ώστε να τα απολαύσεις. Τα ξέρουμε, τα είδαμε, τα ζήσαμε, τα χιλιο-ακούσαμε… φτάνει πια, ο κόσμος προχωρά…
.
-Βίντεο προβολές – κανονικό σινεμά.
Όπου το σκηνικό μια σκηνή θεάτρου, πρόβαλε αυτά που δεν μπορούσαν[;] να παίξουν στη σκηνή, ή δεν υπήρχε [;] ο σκηνοθετικός κρίκος να συνδεθούν [;] ζωντανά, και για παράδειγμα… πως χέζει ο Κιμούλης – γυναίκα στο δάσος… Μα αν είναι δυνατόν!!!
.
–Επέλαση τραβεστί με παπά και με κουμπάρο…
Όπου η «πρωτότυπη διασκευή» μεταφέρεται σε ένα θίασο ανδρών, ντυμένων κραυγαλέα γυναικών… βλέπε drag queen, ώστε μεταλλάσσοντας τον ήρωα σε Ντάνα Ιντερνάσιοναλ να διασκεδάσουν μαζί του… Το τι καλιαρντά κατακλύζουν βλακωδώς όλη την παράσταση με στόχο το εύκολο χάχανο δεν μπορείτε να φανταστείτε, παρά την ευθυμία της συγκεκριμένης δεκαπεντάλεπτης πράξης να πιάνουν πουλιά στον αέρα… με τρελή χάρη και τρελό ναζί, σαφώς όλα ετοιμόλογα μεγεθυμένα.. Στο λεξιλόγιο τους πέρα από «πουλιά», παρελαύνουν τηλεοπτικά πρόσωπα τελευταίας κυρίως κοπής, συνδυασμένα φραστικά με σκυλο-ποπ-τράγουδα και πασπαλισμένο το πακέτο από φτερά και πούπουλα..
,
Και ρωτούμε, έως πότε θα βλέπουμε και θα ακούμε τις ίδιες άθλιες γραφικότητες;;; με το ίδιο πάντα αισχρό τρόπο παρουσίασης τους; Επιτέλους, αφήστε την κοινότητα στην κοσμάρα τους και επιτέλους ξεκολλήστε από τις αδερφίστικες ευκολίες. Όχι, ο κόσμος δεν διασκεδάζει με στιγμιαίες «τσόντες» και σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό Αριστοφάνης.
Και ρωτούμε, έως πότε θα βλέπουμε και θα ακούμε τις ίδιες άθλιες γραφικότητες;;; με το ίδιο πάντα αισχρό τρόπο παρουσίασης τους; Επιτέλους, αφήστε την κοινότητα στην κοσμάρα τους και επιτέλους ξεκολλήστε από τις αδερφίστικες ευκολίες. Όχι, ο κόσμος δεν διασκεδάζει με στιγμιαίες «τσόντες» και σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό Αριστοφάνης.
-Φινάλε…
Όταν δεν υπάρχει καλογραμμένο κείμενο, δεν υπάρχει δουλειά απο πίσω, δεν υπάρχει και εύστοχο φινάλε. Ο ήρωας ξυπνά και όλα μέλι γάλα… Τόσο απλό.. τόσο κοινότυπο.. Πάμε παρακάτω…
Σκηνοθεσία – ερμηνείες…
Ολοι γενικά είναι καλοί ηθοποιοί με Πιατά και Κιμούλη να εχουν δώσει προ πολλού εξετάσεις. Όμως αν είναι ευχαριστημένοι απο τη συγκεκριμένη παράσταση, εμείς πάμε πάσο…
.
Αλευράς έκανε ότι έκανε και στις αθλιότητες των παραστάσεων του Μουτσινά, καθώς και στα τηλεοπτικά σοου, απλά του πήγαινε γάντι το γυναικωτό, έχει σουξέ στις μεταμφιέσεις.
.
Αντίθετα απαράδεκτη υπήρξε η Φαίη Ξυλά που κακάριζε συνεχώς ενώ δεν ήξερε ούτε να σταθεί, ούτε να πατήσει πόδι στο τσαμπουκά του ρόλου της.
.
-Ανύπαρκτη σκηνοθεσία, αδιάφορα κοστούμια, χορός, τραγούδια, λοιποί συντελεστές, κανένας φυσιολογικός ειρμός παράστασης αρχαίας κωμωδίας, έστω και «μοντέρνας» ας την πούμε ματιάς, καθώς κυριαρχούσε ένας χαβαλέ σχολείου ενω επρόκειτο για επαγγελματικό θιάσο φτασμένων πρωταγωνιστών. Μια λαικίστικη παράσταση που τρέχει σε όλη την Ελλάδα απο μια σημαντική εταιρεία όπως είναι αυτή του Ακροπόλ.
Εν ολίγοις[=]
Μια παρωδία του έργου του Αριστοφάνη φρικτά διασκευασμένη, το σωστότερο θα ήταν κατακρεουργημένη από τον Γιώργο Κιμούλη [που πέρσι θαυμάσαμε ως Μήδεια…] και τον μπλογκερ Πιτσιρίκο, τραβηγμένη απ τα μαλλιά σε όλα του τα επίπεδα, με στόχο το εύκολο χάχανο, αφήνοντας κατά μέρος όλα τα μηνύματα του ποιητή. Από τον όλεθρο δεν σώζεται κανείς, ωστόσο εχουν και τα καλά τους σημεία… «Ώρες» και στιγμές, ένιωθες ότι έβλεπες εορταστικό πρόγραμμα της Ρούλας Κορομηλά. Οπότε τι να πούμε; ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΩΡΓΟ; Ειλικρινά απορούμε μαζί του…
Βαθμολογία
3,5 στα 10
.
Παρακάτω βίντεο αυλαίας, χθες βράδυ, στο σχεδόν μισογεμάτο Θέατρο Δάσους.
.
Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Διασκευή, δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Κιμούλης & Πιτσιρίκος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης
Σκηνικά- Κουστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Video: Κώστας Κιμούλης
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Χορογραφίες: Έλενα Γεροδήμου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χάρης Χιώτης, Τόνια Ντούσκα
Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Διασκευή, δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Κιμούλης & Πιτσιρίκος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης
Σκηνικά- Κουστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Video: Κώστας Κιμούλης
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Χορογραφίες: Έλενα Γεροδήμου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χάρης Χιώτης, Τόνια Ντούσκα
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Δημήτρης Πιατάς, Φαίη Ξυλά, Θανάσης Αλευράς, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Ραφαήλος και Χάρης Χιώτης.
Χορός: Νάντια Ανθοπούλου, Τόνια Καζάκου, Αναστασία Κατσιναβάκη, Ντέπυ Μαλλιαρου, Ισιδώρα Μπουζιούρη, Μαρίνα Μυρτάλη, Ματίνα Νικολάου, Κατερίνα Νικολοπούλου, Αρετή Ντάλιου, Αρετή Πασχάλη, Κωνσταντίνα Σπάθη, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Ειρήνη Τσαβά.
Παραγωγή: Θεοφάνης Γ. Κιρκινέζος
Φωτογραφικό υλικό
