Με αυτό το έργο, ένα πορτρέτο αγανάκτησης που συνδυάζει το θυμό με την τρυφερότητα, ο Εντουάρ Λουί, το τρομερό παιδί της γαλλικής λογοτεχνίας, εξερεύνησε τις προσωπικές αντιφάσεις ενός πληγωμένου άνδρα. Ένα αιχμηρό και βαθιά πολιτικό κείμενο, η εμβέλεια του οποίου ενισχύθηκε από το γεγονός ότι το κοινό είχε την ευκαιρία να δει τον ίδιο τον συγγραφέα να εξιστορεί, επί σκηνής, τις παιδικές του αναμνήσεις – σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Τόμας ΄Οστερμαϊερ.

Με τρεις αυτοβιογραφικές αφηγήσεις, ο 27χρονος Εντουάρ Λουί έχει καθιερωθεί ως μια ουσιαστική φωνή στη σύγχρονη λογοτεχνία που συνδέεται άμεσα με την πραγματικότητα γράφοντας για την κοινωνική τάξη, τη σεξουαλικότητα και τη βία. Τα μυθιστορήματά του έχουν εκδοθεί σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες, γεγονός που τον καθιστά κορυφαίο συγγραφέα της γενιάς του. «Όταν γράφω το «εγώ» σε ένα αυτοβιογραφικό κείμενο, είναι ένα «εγώ» διαποτισμένο από τον κόσμο, από κοινωνικούς μηχανισμούς, από κοινωνικές κατασκευές, από ταυτότητα φύλου, φυλετική ταυτότητα και ταξική ταυτότητα, διαποτίζεται από πολλά πράγματα που δεν είναι συνειδητά γνωστά στο υποκείμενο «εγώ» που μιλάει».

Ο Τόμας Όστερμαϊερ είναι ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες της σύγχρονης θεατρικής σκηνής. Στα 31 του χρόνια, το 1999, ανέλαβε την διεύθυνση της ιστορικής Σαουμπύνε του Βερολίνου. Η καλλιτεχνική του διαδρομή ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη φοίτηση του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου και αργότερα, στην Ανώτατη Σχολή Δραματικής Τέχνης Ernst-Busch. Ο Όστερμαϊερ έστρεψε από νωρίς το ενδιαφέρον του προς τη σύγχρονη δραματουργία, καλλιεργώντας, παράλληλα, την έλξη του για τα κλασικά κείμενα, όπου αναζητά σταθερά αναλογίες με τη εποχή μας.

Συντελεστές