1995): λεπαδο = πεταλίδες, τεμαχοσελαχογαλεο = φιλέτα από σαλάχι και γαλέο, κρανιολειψανοδριμυποτριμματο = ξιδάτη σάλτσα από βραστά ψαροκέφαλα, σιλφιοτυρομελιτοκατακεχυμενο = σάλτσα από μέλι, κατσικίσιο τυρί και σίλφιο (το περιζήτητο, εξαφανισμένο πια σήμερα, αρτυματικό φυτό της Λιβύης) που περιχύνεται πάνω στα αμέσως επόμενα υλικά, κιχλεπικοσσυφο = τα ψάρια των βράχων, κίχλες και κόσσυφοι (όλοι σχεδόν οι μελετητές συμφωνούν πως δεν πρόκειται, όπως με την πρώτη ματιά θα συμπέραινε κανείς, για τα πτηνά τσίχλα και κοτσύφι), φαττοπεριστεραλεκτρυονοπτεκεφαλιο = αγριοπερίστερα, πιτσούνια και ψητά μυαλά κόκορα, κιγκλοπελεια = τρυγόνια, λαγωοσιραιοβαφη = φέτες λαγού σε σάλτσα από πετιμέζι, τραγαλοπτερυγών = η ερευνήτρια συμπεραίνει πως πρόκειται για επιδόρπιο από πέρδικες, οι οποίες σε κάποια αντιγραφή, από λάθος, μετατράπηκαν σε πτέρυγες. Ο γευστικός χαρακτήρας των εδεσμάτων, όπως συμπεραίνουμε, ορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τρεις σάλτσες -μία από ψαροκέφαλα, που τη συναντάμε μέχρι σήμερα σε αιγαιοπελαγίτικες συνταγές, και τις άλλες δύο που μας ξενίζουν λόγω της γλυκύτητάς τους, αλλά ήταν πολύ αγαπητές στην αρχαιότητα..
Φωτογραφικό υλικό
Δείτε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες των «Εικόνων Λέξεις» με μια ματιά, 
Επίσημη έναρξη: Πέμπτη 15 Απριλίου 2021
