.
Eίδε άκουσε και σχολιάζει ο Γιώργος Μπαστουνάς
Ίσως το σημαντικότερο και το πιο πετυχημένο μουσικό ελληνικό συγκρότημα όλων των εποχών με αμέτρητες πωλήσεις δίσκων, αλλεπάλληλες sold out εμφανίσεις και φυσικά τραγούδια, που έμειναν ανεξίτηλα στον χρόνο.
Οι Πυξ Λαξ, οι οποίοι συμπλήρωσαν 30 χρόνια από την ίδρυσή τους, αποφάσισαν να πάνε «Κόντρα στου χρόνου την σκουριά» και να επανενωθούν. Και αυτή ήταν η σωστότερη απόφαση. Στα πλαίσια της φετινής τους περιοδείας έκαναν μία στάση στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο κατάμεστο Θέατρο Γης, το οποίο «πλημμύρισε» από κόσμο κάθε ηλικίας, που ήρθε να δει από κοντά το πιο διαχρονικά επίκαιρο συνάμα συγκρότημα.
Λίγο πριν τις 22:00 και ενώ ο κόσμος ερχόταν ασταμάτητα ξεκίνησε η συναυλία. Στην σκηνή με λιτό τρόπο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μακρόσυρτες εισαγωγές ανέβηκαν τα μέλη του συγκροτήματος –παλιά και νέα- με προεξέχοντες και πιο γνώριμους τους Μπάμπη Στόκα και Φίλιππο Πλιάτσικα.
Η συναυλία αυτή ήδη από το πρώτο της λεπτό φάνηκε να είχε κάτι διαφορετικό στην ατμόσφαιρα· μία συγκίνηση, μία νοσταλγία. Το πρώτο τραγούδι «Νότος» ήταν αφιερωμένο στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, που «έφυγε» πρόσφατα και στον οποίο το αγαπημένο συγκρότημα αφιέρωσε τις υπολειπόμενες συναυλίες.
Και η ιστορία τους άρχισε να ξετυλίγεται σαν ένα μεγάλο κουβάρι με μνήμες, όνειρα, απωθημένα, χαμόγελα, δάκρυα. Το ρεπερτόριο τεράστιο, όπως και η γκάμα των τραγουδιών. Από ροκ μέχρι λαϊκά και έντεχνα ακούσματα απέδειξαν για ακόμα μία φορά, πως μπορούν σε ένα πρόγραμμα να ενώσουν αρμονικά ποικίλα είδη μουσικής.«Ανόητες αγάπες», «Πούλα με», «Άστη να λέει», «Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;», «Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο», «Πούλα με», «Φωτιά», «Εσύ εκεί», «Μια συνουσία μυστική» ήταν μερικά μόνο από τα τραγούδια, που ερμήνευσαν. Και δεν ήταν μόνοι τους. Όλοι μας από κάτω και ο Μάνος από ψηλάσυνοδεύαμε τις φωνές και τις μελωδίες τους.
Και πέτυχαν να γίνουμε όλοι μία μεγάλη παρέα. Μπύρες, ποτά, τσιγάρα, καπνογόνα έδιναν και έπαιρναν σε μία συναυλία, που τα είχε όλα! Οι βαθιά συγκινησιακές φωνές τους έδωσαν παλμό στην βραδιά. Και το κοινό ανταποκρίθηκε με τον πιο ζεστό και δοτικό τρόπο.
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στους μουσικούς, οι οποίοι με τις εξαιρετικές ενορχηστρώσεις των τραγουδιών έδειξαν μία αρμονική συνύπαρξη και μία σημαντική ανανέωση στα ήδη γνωστά και αγαπημένα «κλασικά» τραγούδια του συγκροτήματος.
Το μόνο ίσως λιγάκι, που ξένισε ήταν τα νέα τραγούδια, τα οποία ήταν εμφανές, πως το κοινό δεν τα ήξερε και κάπως αμήχανα περίμενε την στιγμή, που θα επανέλθουν στις παλιές επιτυχίες. Τις εντυπώσεις από τα νέα κομμάτια «τράβηξε» το «Χρωστάω μια συγγνώμη» του Φίλιππου Πλιάτσικα με ένα ιδιαίτερο μήνυμα.
Σίγουρα έλειψαν κομμάτια, που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο πρόγραμμα, όπως η –συγκλονιστική- «Πυξίδα» ή το νεώτερο «Άσπρο Πουκάμισο», που έκανε πέρσι αίσθηση. Ωστόσο, αξίζει να επαινεθεί η ένταξη στο πρόγραμμα παλαιότερων όχι τόσο γνωστών και εμπορικών κομματιών, που μας ταξίδεψαν σε εκείνες τις εποχές και συνέθεσαν μία συνολική εικόνα για τη δισκογραφία τους.
.
Οι Πυξ Λαξ ήταν, είναι και θα είναι ιστορία, που επαναλαμβάνεται με τον πιο ωραίο τρόπο. Και προς όποιους σπεύδουν να τους κατηγορήσουν για ακόμα μία «τελευταία» συναυλία ή για κερδοσκοπικά κίνητρα, να πούμε, ότι τέτοια συγκροτήματα λείπουν από την ελληνική μουσική σκηνή και το κενό τους, όπως φάνηκε από την αποχή τους ήταν δυσαναπλήρωτο.
Επέστρεψαν την κατάλληλη εποχή και φαίνεται, ότι έχουν ακόμα πολλά να πουν… Ήρθαν για να μείνουν… Και σίγουρα το αξίζουν!
Φωτογραφίες – Fbpage: Πυξ Λαξ – Official
.
Δείτε & αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
