.
Είδε ο Γιώργος Κελεσίδης και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
To «No Time To Die» είναι η 25η ταινία του Τζέιμς Μποντ, με τον Ντάνιελ Γκρεγκ για πέμπτη και τελευταία στο ρόλο του θρυλικού μυστικού πράκτορα. Με τον Σαμ Μέντες του «Skyfall» (2012) και «Spectre» (2015) να έχει φύγει από το franchise, στο τιμόνι του σκηνοθέτη βρίσκεται ο Κάρι Φουκουνάγκα γνωστός από την πρώτη σεζόν της αστυνομικής σειράς “True Detective” (2014).
Το στόρι…
Μετά τα γεγονότα του «Spectre», ο Τζέιμς Μποντ έχει φύγει από την ΜΙ6 και βρίσκεται σε διακοπές με την σύντροφό του, την ψυχίατρο Μάντελεϊν Σουάν στην Ιταλία. Όταν, όμως, επισκέπτεται τον τάφο της παλιάς ερωμένης του, Βέσπερ, της οποίας ο θάνατος ακόμα τον στοιχειώνει, η εγκληματική ομάδα Spectre επιχειρεί να τον σκοτώσει. Ο Μποντ γλιτώνει, αλλά πεπεισμένος ότι η Μάντελεϊν τον πρόδωσε την διώχνει μακριά του. Μερικά χρόνια μετά, ένας επιστήμονας της ΜΙ6, πέφτει θύμα απαγωγής, έχοντας μαζί του το βιοχημικό όπλο «Ηρακλής». Ο φίλος του Μποντ και πράκτορας της CIA, Φίλιξ, τον προσλαμβάνει για να βρει τον επιστήμονα και το όπλο, που βρίσκονται στην Κούβα. Η αποστολή, όμως, δεν πάει όπως υπολογίζονταν, καθώς μπλέκονται στα πόδια του ο διαβολικός ηγέτης της Spectre, Μπλόμφελντ, η νέα πράκτορας 007 της ΜΙ6, καθώς κι ένας νέος μυστηριώδης εχθρός που ζητάει εκδίκηση.
Στα θετικά (+) της ταινίας:
Γενικά, οι ταινίες Τζέιμς Μποντ του Ντάνιελ Γκρεγκ είναι (ή προσπαθούν να είναι) κάπως πιο σκοτεινές και «ψαγμένες» από τις παλιότερες, και κυρίως αυτές που πρωταγωνιστούν οι Σον Κόνερι και Ρότζερ Μουρ. Αυτό είναι καλό, γιατί δίνει στις σκηνές δράσεις την αίσθηση του κινδύνου. Και σε ένα franchise κατασκόπων, όπου οποιοσδήποτε μπορεί να σε προδώσει και υπάρχουν εγκληματικές οργανώσεις που θέλουν να σε σκοτώσουν αυτό είναι πολύ σημαντικό. Στην αίσθηση αυτή του κινδύνου, το «No Time To Die» κάνει θραύση, αφού χρησιμοποιεί το στάτους του ως τελευταία ταινία της σειράς, κάνοντας τις απειλές του πραγματικότητα. Βέβαια, αυτό δε θα ήταν αρκετό, αν, όπως συνηθίζεται στις ταινίες Τζέιμς Μποντ, οι σκηνές δράσης δεν ήταν απλά σκηνοθετημένες καλά, αλλά και γραμμένες με τέτοιον τρόπο που δείχνουν την προσωπικότητα των χαρακτήρων. Η προαναφερόμενη σκηνή, όπου ο Μποντ πάει να βρει τον επιστήμονα στην Κούβα είναι ένα τέλειο τέτοιο παράδειγμα και η ύπαρξή της προσδίδει στην ταινία απαράμιλλη γοητεία.
Ο Ντάνιελ Γκρεγκ είναι ο Τζέιμς Μποντ εδώ και περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια κι έχει καταφέρει να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους ερμηνεύοντας έναν πολύ στωικό και σιωπηλό Μποντ. Στο «No Time To Die», ο Μποντ είναι πιο ευάλωτος από ποτέ και ο Γκρεγκ στέκεται εύκολα στο ύψος των περιστάσεων.
Εξίσου καλοί είναι οι παλιοί γνώριμοι από τις προηγούμενες ταινίες, Ραλφ Φινς (Μ), Τζέφρι Ράιτ (Φίλιξ), Μπεν Γουίσο (Q), Ναόμι Χάρις (Μανιπένι), Κριστόφ Βαλτζ (Μπλόφελντ) και Λέα Σέντου (Μαντελέιν). Από τους καινούριους ηθοποιούς του franchise ξεχωρίζουν η Λασάνα Λιντς, η οποία υποδύεται την αντικαταστάτρια του Μποντ ως 007 και η Άνα ντε Άρμας, της οποίας ο ρόλος αν και μικρός είναι ιδιαίτερα ψυχαγωγικός χάρη στη χημείας της με τον Γκρεγκ (ήταν άλλωστε μαζί και στο «Στα Μαχαίρια» του 2019).
Το theme song της ταινίας, που έχει αναλάβει η νεαρή ποπ σταρ Μπίλι Έιλις είναι αργό και μελαγχολικό, όπως, φυσικά, αρμόζει στην τελευταία (και γενικά πιο δραματική) ταινία Τζέιμς Μποντ της εποχής του Γκρεγκ.
Στα αρνητικά (-) της ταινίας:
Μακράν το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας είναι ο βασικός ανταγωνιστής, Λιούτσιφερ Σάφιν. Στην αρχή φαίνεται πολλά υποσχόμενος, αφού αποδεικνύει την ευφυΐα του ξεγελώντας τον Μποντ, την ΜΙ6, την CIA, αλλά και τον πανούργο Μπλόφελντ και το κίνητρό του, η εκδίκηση για τη δολοφονία της οικογένειάς του από την Σπεκτρ είναι κάτι απολύτως κατανοητό. Από εκεί και πέρα, όμως, αρχίζει και φαίνεται ότι δεν ήξεραν πως να χειριστούν τον χαρακτήρα του, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε τρομοκράτη που κάθεται και φιλοσοφεί στο εξωτικό νησί του, κ-Ξέρεις κάτι, κύριε Μποντ; Δεν ήμαστε τόσο διαφορετικοί!-αι είναι κρίμα, γιατί ο Ράμι Μάλεκ, που τον υποδύεται, έχει αποδείξει πολλές φορές ότι είναι τρομερός ηθοποιός, όταν του δίνεται καλό υλικό. Έτσι, ο Σάφιν φαίνεται μικρότερη απειλή, γιατί γίνεται ολοφάνερο ότι δεν είναι τρισδιάστατος χαρακτήρας, αλλά ένα εμπόδιο που υπάρχει για λόγους πλοκής και όταν τον βλέπουμε να μιλάει νιώθουμε ότι χαραμίζεται χρόνος.
Ένα άλλο πρόβλημα, είναι ο ρυθμός της ταινίας κατά το πρώτο μισάωρο της, καθώς η πλοκή αργεί να ξεκινήσει πραγματικά και ο Μποντ βγαίνει από τη σύνταξη όχι μία, αλλά ΔΥΟ φόρες.
Εν κατακλείδι (=), το «No Time To Die» είναι μια αρκετά καλή κατασκοπική ταινία, χωρίς να φτάνει το επίπεδο του «Skyfall». Έχει δράση, ανατροπές, ιδιοφυή σχέδια και one-liners και αποχαιρετά ικανοποιητικά τον Μποντ του Ντάνιελ Γκρεγκ.
Βαθμολογία:
6.9 στα 10
.
Ολα τα τελευταία νέα της Σινεμανίας της “Κ” .
Δείτε & αυτά:
.
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..