Είδε και σχολιάζει ο Γιάννης Τσιρόγλου
Πολυαναμενόμενη ταινία καθώς για πρωταγωνιστές έχει Χαβιέ Μπαρδέμ, Πενέλοπε Κρουζ και Ρικάρντο Νταρίν. Για τους δυο πρώτους δεν χρειάζονται συστάσεις, πλέον μεγάλοι σταρ, που ούτε φανταζόντουσαν ξεκινώντας φτωχοί και ταπεινοί την καριέρα τους από την Ισπανία, να τους προσκυνά σήμερα όλο το Χόλυγουντ, ειδικά μετά την κατάκτηση των Οσκαρ που έχουν στην κατοχή τους. Αλλά και ο τελευταίος είναι μια μεγάλη ηθοποιάρα της Αργεντινής με τεράστιες επιτυχίες, τόσο που θεωρείται παγκοσμίως αναγνωρίσιμο πρόσωπο. Αυτοί λοιπόν οι τρεις ηθοποιοί συνέπραξαν σε ένα δράμα, ψυχολογικό το λένε… με σκηνοθέτη έναν Ιρανό, που βλέποντας τις εξαίρετες ταινίες του, «Ένας Χωρισμός». «Ο Εμποράκος», «Τι απέγινε η Έλι», ή «Το παρελθόν», θα καταλάβει κανείς πόσο σημαντικός, (και δις οσκαρούχος), σκηνοθέτης είναι, ο Ασγκάρ Φαραντί.
Μετά απ΄όλα αυτά αν δεν ισχύει το πολυαναμενόμενη σε αυτή την ταινία τότε σε ποια ισχύει; Και αν σας πω ότι η ταινία είναι μετριότατη μη μου πείτε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες… Όχι, δεν θα το δεχτώ!
Όπου, η Πενέλοπε Κρουζ μαζί με τα δυο της παιδιά φτάνουν στο χωριό της, κάπου στην Ισπανία, για να παραβρεθούν στον γάμο της αδελφής της. Το βράδυ του τζερτζελέ κάποιοι θα απαγάγουν την κόρη της αλλάζοντας δραματικά όχι μόνο την καλή διάθεση μα θα΄ ναι η αφορμή να βγουν στην επιφάνεια παλιά κρυμμένα μυστικά…
.

Ξεκινώντας από τα αρνητικά (–), όλο το πρώτο -μεγάλο σε χρονική διάρκεια- μέρος, που είναι η καταγραφή προσώπων, χαρακτήρων και καταστάσεων, το μόνο που προσφέρει είναι ένα «πανοραμίκ» μπέρδεμα με σόγια, φίλους και χαριτολογήματα. Εντελώς κουραστικό και φλύαρο που κανονικά έπρεπε να ξεπετάξει σε τουλάχιστον ένα δεκαπεντάλεπτο.
.

Επίσης, σε αυτό το πρώτο μέρος, που υποτίθεται είναι το καλωσόρισμα και τα προεόρτια του γάμου δεν εστιάζει στην ουσία των κεντρικών χαρακτήρων (που κάτι έχουν να πουν αργότερα…), αλλά αναμασά αδιάφορες καθημερινότητες τους. Δεν υπάρχει όριο, παρά φλυαρία, με εξαίρεση την ωραία τρέλα, το λες και τσαμπουκά, που κουβαλά η πιτσιρίκα κόρη.
Ερμηνευτικά δεν σε συνεπαίρνει κανένας τους. Κάτι προσπαθεί να κάνει ο Μπαρδέμ, αλλά δεν αρκεί. Πρόκειται για καλούς ούτως ή άλλως ηθοποιούς, αλλά σε αυτή την ταινία απλώς τα λένε…
.

Η ταινία χαρακτηρίζεται ψυχολογικό δράμα. Δράμα το καταλαβαίνω, ψυχολογικό από πού κι ως που; Ψυχολογικό επειδή κάποιος τους απαγάγει το παιδί τους και τους τρώει η αγωνία; Με βάση αυτά που είδαμε ο όρος είναι παντελώς αδόκιμος έως και παραπλανητικός. Περί ελαφρού κοινωνικού δράματος πρόκειται και τίποτα παραπάνω.
.

Για να καταγράφουμε όλες αυτές τις παρατηρήσεις, το μεγάλο φάουλ είναι η σκηνοθεσία του ιρανού Ασγκάρ Φαραντί. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως ενώ είχε ένα πολύ δυνατό με περιεχόμενο δράμα με την σπουδαία εμπειρία του δεν το αξιοποίησε ως όφειλε. Φταίει το καλοκαιρινό ευρωπαϊκό περιβάλλον; Οι σταρ ηθοποιοί ή πως βρισκόταν εκτός της «ασφάλειας» (και συνήθειας) της χώρας του; Το βέβαιο είναι πως ελάχιστα αξιοποίησε τα παραπάνω και δεν τον δικαιολογούμε. Στα χέρια του θα μπορούσε να βγάλει ένα σπαραγμό από την μάνα Κρουζ που χάνει την κόρη της, που αναγκάζεται να υποκύψει σε πρώην και νυν, που πνίγει το πάθος της, που βλέπει να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια της… Όσο για τον Μπαρδέμ που αυτός είναι ο βασικός πρωταγωνιστής του έργου, ελάχιστα τον αγγίζει μια αδικία που συντελείται, ξώφαλτσα περνούν οι αποκαλύψεις μα και οι αλλαγές που έρχονται αναπάντεχα στη ζωή του. Επιπλέον, ένα τσίτωμα στην απαγωγή χρειαζόταν, μια κορύφωση στους ψιθύρους και όπου υπήρχαν ανατροπές να μας αιφνιδιάσει… Δεν έκανε σχεδόν τίποτα.
.

Στα θετικά (+) ένα σενάριο που περιέχει ωραίους χαρακτήρες [και των δευτεροπρωταγωνιστών) παλιοί έρωτες, όμορφα μηνύματα, αδιέξοδα και πάθη. Ανατροπές και αδιέξοδα που τα΄ φερε έτσι η ζωή και εκεί που ήταν στην κορυφή, τώρα βρίσκονται στον πάτο περιμένοντας τον «γείτονα» να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Όλα αυτά, όταν οι πάντες ξέρουν τα καλά κρυμμένα μυστικά, αλλά να που γίνεται, αγνοούν οι ίδιοι!
Βαθμολογία
5,5/10
ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ
EVERYBODY KNOWS/TODOS LO SABEN
Κοινωνική, Έγχρ., Διάρκεια: 132′
Παραγωγή: Ισπανία – Γαλλία – Ιταλία
Σκηνοθεσία: Ασγκάρ Φαραντί
Πρωταγωνιστούν: Χαβιέ Μπαρδέμ, Πενέλοπε Κρουζ, Ρικάρντο Νταρίν.
.
Φωτογραφικό υλικό