Διάβασε και σχολιάζει η Μαριάννα Μπουρουτζη
Νουάρ λογοτεχνία… Είναι ένα ιδιαίτερο είδος, ευρωπαϊκό. Ή που θα αρέσει πολύ ή που δεν θα αρέσει καθόλου. Πάντως, στην ιστορία της λογοτεχνίας, οι συγγραφείς που πρεσβεύουν αυτού του είδους τη γραφή, έχουν δώσει αξιολογότατα μυθιστορήματα. Αντιστοίχως, το ρεύμα του νουάρ εξιτάρει. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πολλές από τις στιγμές που απολαμβάνουμε στη ζωή μας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως τέτοιες: μια ερωτική απογοήτευση, ένα αδιέξοδο, η παράξενη σχέση που συνάπτουμε με έναν περίεργο γείτονα, ένα αδιέξοδο στο οποίο μπορεί να βρεθούμε. Χωρίς πλάκα, τι χρώμα θα τις δίνατε; Για να υπηρετηθεί το νουάρ, χρειάζεται γνώση και καλή γραφή. Ο συγγραφέας Κυριάκος Γιαλένιος μας δίνει ένα δείγμα γραφής, ως πολλά υποσχόμενος μυθιστοριογράφος.
Η Υπόθεση:
Φθινόπωρο. Ένας άνδρας αγνώστων στοιχείων, έπειτα από μια ερωτική απογοήτευση μεταβαίνει σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη, η οποία υφίσταται ως τουριστικό θέρετρο, για ένα βράδυ. Τέτοια εποχή, μοιάζει ακατοίκητη. Στο οίκημα που θα μείνει, μένουν δύο καλόγεροι, αγνώστων στοιχείων και αυτοί, οι οποίοι βρίσκονται εκεί για να διεκπεραιώσουν κάποιες δουλειές για το μοναστήρι τους. Μέσα στη μοναξιά του, ο άγνωστος άνδρας θα θελήσει να κατέβει στο κέντρο της μικρής πόλης, για να εφοδιαστεί με τα απαραίτητά του τσιγάρα και ουίσκι. Εκεί, θα συναντήσει μια γυναίκα, την οποία θα προσπαθήσει να γνωρίσει, από κοινωνικό ενδιαφέρον. Παράλληλα, μετά από μια αδεξιότητά του, θα γνωρίσει και τους μοναχούς γείτονές του. Στο μεταξύ, θα γνωρίσει και έναν άλλο άντρα, ο οποίος μπαινόβγαινε στη φυλακή και μελετούσε ήρωες ταινιών. Τελικά, δεν θα φύγει, αλλά θα μείνει για αρκετές ημέρες. Και τελικά, όλοι αυτοί με τους οποίους συναναστρέφεται, έχουν τη δική τους ιστορία, κουβαλούν στην πλάτη τους διάφορα προβλήματα και ζουν το δικό τους δράμα, γύρω από τις σχέσεις. Πώς κατέληξαν οι καλόγεροι να αποκτήσουν την ιδιότητά τους; Τι συνέβη στη γυναίκα; Συνδέονται οι ζωές τους μεταξύ τους;
Ρίξε μια ματιά:
Είναι από τα ωραία σκοτεινά μυθιστορήματα. Η εναλλαγή α’ – γ’ προσώπου και η εναλλαγή των ιστοριών των προσώπων διαμορφώνει μια υποβλητική ατμόσφαιρα, με ένα λεπτό μυστήριο, που αποκαλύπτεται σταδιακά, ακριβώς όπως και οι χαρακτήρες. Στο επίκεντρο τίθενται οι σχέσεις τους με τον εαυτό τους, σε μια ένδον στροφή: προσπαθούν να κατανοήσουν πού βρίσκονται στη ζωή τους και να λύσουν τα προβλήματά τους. Η πλοκή εξελίσσεται με αναδρομικές και εμβόλιμες αφηγήσεις. Τελικά, οι διάφορες έννοιες αποκτούν μια μεταφυσική χροιά. Είναι καλό, γιατί είναι τόσο σύγχρονο, ώστε νομίζει κανείς πως μαθαίνει για τη ζωή του γείτονά του ή κάποιου γνωστού του. Οι διάλογοι και οι περιγραφές είναι τόσο άμεσες και το μυστήριο τόσο λεπτό, ώστε ο αναγνώστης μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον γρίφο που παρουσιάζεται μπροστά του.
Άσ’ το καλύτερα…
Αν δεν σου αρέσει αυτού τους είδους η λογοτεχνία, τη θεωρείς ψυχοπλακωτική και μίζερη.
.
Βαθμολογία:
3,5/5
Κυριάκος Γιαλένιος, Η νόσος των εραστών, εκδόσεις Ψυχογιός, Αθήνα 2018, σσ. 336
Φωτογραφικό υλικό
