Η Μιλάντα Σαρικιαχίδου προτείνει για την Κουλτουρόσουπα
Βιβλιοφάγος αρσενικό ή θηλυκό, (μεταφορικά) αυτός που διαβάζει πολλά βιβλία σε μικρό χρόνο, βιβλιομανής. Κάποτε όμως αντιλαμβάνεσαι ότι πέρασες όλη σου τη ζωή ανάμεσα σε σελίδες γιατί εκείνες αντικατέστησαν τους φίλους, τις απογοητεύσεις, τις αποτυχίες, τους φόβους και γιατί απλά αγαπούσες τα βιβλία. Ένα διάλειμμα όμως επιβάλλεται, ένα διάλειμμα για να αντιληφθείς την πραγματικότητα από την οποία κρύβεσαι όταν επιλέγεις να βυθιστείς στο βιβλίο. Μέχρι να επιστρέψεις… Παραθέτω λοιπόν τους τίτλους με τους οποίους θα αρχίσω ξανά….
Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες, Νικόλας Σμυρνάκη, Εκδόσεις Διόπτρα
Προσωπικά πάντα επιλέγω στις αρχές του έτους ένα βιβλίο με ψυχολογικές ή φιλοσοφικές καταβολές. Ανάγνωσμα που να ιντριγκάρει το μυαλό και να μου δώσει μια διαφορετική οπτική. Επέλεξα λοιπόν τον Σμυρνάκη. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες δήθεν βαθυστόχαστες σοφίες, μα και πόσα ανόητα κλισέ διαφεντεύουν τη ζωή μας;
Τι θα έλεγες να δούμε τον κόσμο… ανάποδα; Να καταρρίψουμε μερικές από τις «αλήθειες» (23 για την ακρίβεια) που έχουμε διδαχτεί; Το βιβλίο, διαποτισμένο από προσωπικές εμπειρίες και με αναφορές σε δεκάδες στοχαστές και στο έργο τους (Νίτσε, Σοπενχάουερ, Καζαντζάκης, Ντεκάρτ κ.ά.), προσφέρει μια φιλοσοφική και παράλληλα βαθιά εμπνευσμένη ματιά για τον κόσμο.
Ποια σημερινά αυτονόητα θα μετατραπούν σε αδιανόητα σε μερικά χρόνια από τώρα;
Μπορεί ο εγωισμός να είναι καλός; Μήπως η πλειοψηφία δεν έχει δίκιο; Κι αν έλκονται τα ομώνυμα; Λες να μη χρειάζεται να κάνεις ένα μόνο πράγμα (και καλά) για να πετύχεις; Φαντάζεσαι η λύπη να είναι προϋπόθεση της χαράς; Κι αν η ευτυχία δεν είναι μονάχα στιγμές; Τελικά, μήπως δεν είναι απαραίτητο να βλέπεις τα πράγματα θετικά; Άραγε, ο άνθρωπος αλλάζει ακόμα και όταν δεν θέλει; Κι επιτέλους, λες να είναι μια πλάνη το «για να αγαπήσεις τους άλλους πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου»;
Όσα δεν είπαμε ποτέ, Χόλι Μίλερ (Ηolly Miller), Εκδόσεις Μίνωας
Το μελό δε φεύγει από πάνω μου και το συγκεκριμένο βιβλίο συζητήθηκε πολύ από τους bookstagrammers, ο τίτλος επίσης τόσο οικείος σε βιώματα οπότε δεν υπήρχε αμφιβολία για την επιλογή μου.
Οι ερωτευμένοι έφηβοι Νεβ και Τζέιμι από την πρώτη στιγμή που συναντιούνται γίνονται αχώριστοι. Όλοι ξέρουν ότι θα είναι για πάντα μαζί – μέχρι που τους χωρίζει μια τραγωδία και ο Τζέιμι χάνεται βίαια από τη ζωή της Νεβ. Όλα όσα επιθυμούσαν να ζήσουν μαζί γκρεμίζονται σε μια στιγμή…Μόλις έναν δρόμο μακριά το ίδιο βράδυ ένας κεραυνός χτυπάει τον Ας. Όσο εκείνος αναρρώνει, η οικογένειά του παρατηρεί πάνω του μια δραστική αλλαγή, σαν να έχει γίνει ένας άλλος άνθρωπος.
Xρόνια αργότερα η τύχη φέρνει κοντά τη Νεβ και τον Ας – κι εκείνη αιφνιδιάζεται από την οικειότητα που νιώθει μαζί του. Ο Ας φαίνεται να έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Τζέιμι… Η Νεβ καλείται τώρα να αποφασίσει αν μπορεί να αγαπήσει ξανά όσο ακόμη πενθεί. Είναι έτοιμη για όλα όσα θα της προσφέρει η ζωή;
Η κόμψότητα του σκατζόχοιρου, Μύριελ Μπαρμπερί, Εκδόσεις Πατάκη
Όσο και να πενέυω τον εάυτό μου ότι έχω διαβάσει μέσα σε τόσα χρόνια όλα τα κλασικά, πάντα κάτι θα έχει ο οίκος Πατάκη που να μου ξέφυγε και ναι αυτό το αριστούργημα πρέπει να το διαβάσω. Κυκλοφόρησε το 2006 ως εκδοτικό φαινόμενο που ξεπέρασε τη δεκαετία. Και υπάρχει και καλύτερο….μεταφέρθηκε στομν κινηματογράφο.
Σπάνιες στιγμές αληθινής ομορφιάς μέσα από υπέροχες σελίδες λογοτεχνίας, με έξυπνο χιούμορ, ευαισθησία και αγάπη για τη ζωή, σε μια αριστουργηματική αφήγηση με δύο πρόσωπα: «Το όνομά μου είναι Ρενέ. Είμαι πενήντα τεσσάρων χρονών, χήρα, μικρόσωμη, στρουμπουλή και άσχημη. Τα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια είμαι η θυρωρός του κτιρίου στην οδό Γκρενέλ 7, ενός όμορφου μεγάρου, που χωρίζεται σε οκτώ μεγάλα υπερπολυτελή διαμερίσματα. Δε σπούδασα, ήμουν πάντοτε φτωχή, διακριτική και ασήμαντη. Ανταποκρίνομαι όμως τέλεια σε ό,τι η κοινωνία πιστεύει ως υπόδειγμα θυρωρού πολυκατοικίας κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι γνωρίζω πολύ περισσότερα από τους πλούσιους αλαζόνες.»
«Το όνομά μου είναι Παλόμα. Είμαι δώδεκα χρονών και μένω στην οδό Γκρενέλ 7, σ’ ένα αρχοντικό διαμέρισμα. Εντούτοις, παρά την καλοτυχία και τα πλούτη, από πολύ καιρό γνωρίζω ότι ο τελικός προορισμός μου είναι η γυάλα με τα ψάρια. Πώς το γνωρίζω; Τυχαίνει να είμαι έξυπνη. Εξαιρετικά έξυπνη, μάλιστα. Γι’ αυτό έχω πάρει την απόφασή μου στο τέλος της σχολικής χρονιάς, τη μέρα των γενεθλίων μου, στις 16 Ιουνίου, θ’ αυτοκτονήσω».
Δύο ηρωίδες διαφορετικές μεταξύ τους, με κρυμμένους εσωτερικούς κόσμους και ανείπωτα μυστικά, που θα αποκαλυφθούν με την άφιξη του κυρίου Όζου, ενός καλλιεργημένου και πλούσιου Γιαπωνέζου.
Πώς να μεγαλώσετε χωρίς αξιοπρέπεια, Clare Pooley, Εκδόσεις Μεταίχμιο
Τη γνώρισα από ο «πράσινο σημειωματάριο» και με γέμισε τόσα συναισθήματα. Επιπρόσθετα απολαμβάνω να διαβάζω βιβλία με ηρωες της τρίτης ηλικίας, έχουν μια γλύκα και μια φινέτσα.
H Ντάφνι ξέρει ότι η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός. Ξέρει επίσης ότι η κοινωνία δεν της δίνει πια καμία απολύτως σημασία – πράγμα που εκμεταλλεύεται ευχαρίστως για να αποκρύψει ορισμένα σκοτεινά στοιχεία της ζωής της. Όταν κλείνει τα εβδομήντα, αποφασίζει ότι χρειάζεται μερικούς φίλους γύρω της. Η προοπτική να γραφτεί σε μια κοινωνική λέσχη ηλικιωμένων την τρομοκρατεί – δεν είναι του γούστου της να παίζει χαρτιά και να ανταλλάσσει αβρότητες.
Όμως τα μέλη της λέσχης δεν είναι όπως περίμενε. Εκεί συναντάει τον Αρτ, έναν αποτυχημένο ηθοποιό και ορκισμένο κλεπτομανή, τη Ρούμπι, τη θηλυκή εκδοχή του Banksy που πλέκει παθιασμένα. Και τη Λίντια, που ανέλαβε την οργάνωση της λέσχης, αλλά τελικά τα βρίσκει σκούρα.
Μετά την απρόσμενη κατάρρευση του μισού κτιρίου, το δημοτικό συμβούλιο απειλεί να βάλει λουκέτο στη λέσχη – δεν έχουν καταλάβει όμως με ποιους τα έβαλαν. Οι ηλικιωμένοι με τη βοήθεια των νηπίων του παιδικού σταθμού, ενός έφηβου πατέρα και μιας υπέργηρης σκυλίτσας, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σώσουν την πολύτιμη λέσχη…
Το καφέ Pumpkin Spice, Λόρι Γκίλμορ, Εκδόσεις Ψυχογιός
Όπου και να κοιτάξω στο ελληνικό bookstagram έβλεπά κούπες καφέ, κίτρινα φύλλα και το βιβλίο αυτό. Χαμός κοινώς, δε γίνεται να μη το διαβάσω!
Όταν η θεία της Τζίνι τής χαρίζει το αγαπημένο της καφέ Pumpkin Spice στη μικρή πόλη Ντριμ Χάρμπορ, η νεαρή γυναίκα αρπάζει την ευκαιρία να ξεφύγει από τη βαρετή δουλειά γραφείου της και να κάνει μια καινούργια αρχή. Ο Λόγκαν είναι ένας ντόπιος αγρότης που αποφεύγει πάση θυσία τα κουτσομπολιά του Ντριμ Χάρμπορ. Η άφιξη της Τζίνι όμως θα διαταράξει τη ρουτίνα του, παρόλο που δε θέλει να έχει καμία σχέση με αυτό το εκνευριστικά χαρούμενο κορίτσι. Ωστόσο τον ελκύει με έναν ανεξήγητο τρόπο. Θα κερδίσει η Τζίνι με την ξέγνοιαστη συμπεριφορά της τον στρυφνό αλλά πανέμορφο Λόγκαν, ή μήπως το κορίτσι της πόλης βρήκε το μόνο άτομο που δεν μπορεί να μαγέψει με τη γοητεία της ή τους pumpkin spice λάτε της;
Το Καφέ Pumpkin Spice είναι μια ρομαντική ιστορία για τους λάτρεις της σειράς Οικογένεια Γκίλμορ, με δύο εντελώς αντίθετους χαρακτήρες κι ένα εγγυημένα καλό τέλος!
Όμορφες γιορτές και μια χρονιά σαν βιβλίο αγαπημένοι μου!