Διάβασε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.

Ένα βιβλίο που εσωκλείει μια ολόκληρη κοσμοθεωρία, μια ιστορική πτυχή άγνωστη κι ένα παρελθόν βυθισμένο στη δεισιδαιμονία.
Η βραβευμένη θεατρικής συγγραφέας και ποιήτρια Κίραν Χάργκρεϊβ γνωστοποιεί στο αναγνωστικό κοινό μία άγνωστη δίκη μαγισσών που έλαβε χώρα στη Νορβηγία τις πρώτες δεκαετίες του δέκατου έβδομου αιώνα. Αναβιώνοντας τις διάσημες μάγισσες του Μίλλερ, τις μάγισσες του Σάλεμ.

Πάμε λοιπόν!
Στο Βάρντε, ένα Νορβηγικό ψαροχώρι, παραμονές Χριστουγέννων του 1617, ξεσπά μια καταιγίδα φονική, που οδηγοί στο θάνατο όλους του άντρες του χωριού που εκείνη την ώρα ψάρευαν.. Μένουν πίσω οι γυναίκες, οι οποίες καλούνται να βρουν τρόπους για να επιβιώσουν σε έναν τόπο άγονο, όπου επιβιώνει κανείς εξολοκλήρου από την θάλασσα. Οι γυναίκες πενθούν όμως αναστηλώνονται και αποδεικνύουν ότι διαθέτουν δυνάμεις, την ύπαρξη των οποίων και οι ίδιες αγνοούσαν. Η αναπτέρωση αυτή όμως αυτή θεωρείται ύποπτη από τον ανδροκρατούμενο πληθυσμό, για τον κυβερνήτη της ευρύτερης περιοχής και τους ομοίους του, συνιστά πράξη ανίερη, που διαταράσσει την καθεστηκυία τάξη και εκπορεύεται από δυνάμεις του διαβόλου. Ένα κυνήγι μαγισσών ξεκινά και δικαστήρια ορθώνονται.
Αξίζει να το διαβάσεις! Ένα από τα σημεία ενδιαφέροντος του βιβλίου είναι η διαπίστωση ότι η γυναίκα του 17ου αιώνα κι όχι μόνο, υπέφερε τόσο από την απουσία του άντρα – προστάτη μιας και υπήρχε αδυναμία επιβίωσης, όπως ακριβώς οι γυναίκες του Βάρντε όσο και από την παρουσία ενός άντρα κυριάρχου. Η Μάρεν έχασε τον ψαρά πατέρα, τον ψαρά αδερφό και τον ψαρά αρραβωνιαστικό, πόνεσε, πείνασε, αναγκάστηκε να βγει στον ωκεανό με μια ψαρόβαρκα. Η Ούρσα είναι παντρεμένη με τον επίτροπο Κόρνετ, καταπιεσμένη, αντίθετη με το κυνήγι μαγισσών που εξαπολύει, υποταγμένη στα αυστηρά του ήθη. Οι γυναίκες δεν μπορούν και δεν πρέπει να ζουν ανεξάρτητες και χωρίς ανδρική προστασία κι ας υποφέρουν απ’ αυτή.

Τα ήθη, οι αντιλήψεις και ο τρόπος ζωής ενός άγριου ακριτικού τόπου περιγράφονται με τόση αληθοφάνεια όπου έχεις την εντύπωση ότι περπατάς κι εσύ στα λασπωμένα στενά του Βάρντε, μυρίζεις την απλυσιά των γυναικών, αγγίζεις τα τομάρια που στεγνώνουν στις αυλές. Και πράγματι η συγγραφέας αξίζει συγχαρητηρίων για κάθε ανάσα ψύχους που νιώθει ο αναγνώστης καθώς γυρνά τις σελίδες. Για τον φανατισμό των θρησκευτικών αρχηγών, την έλλειψη ανθρωπιάς, την ευκολία χειραγώγησης του όχλου που φοβάται για τη ζωή του, την καχυποψία που οδηγεί στην απώλεια της αλληλεγγύης.
Συγκινεί και ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας έχει χειριστεί τους χαρακτήρες της, τις γυναίκες της, που είναι τόσο αληθινές και οικείες, μα που πάνω απ’ όλα έχουν τόσα πολλά να μοιραστούν μαζί μας και να μας διδάξουν για τις αξίες της ανθρώπινης ζωής και κυρίως της γυναικείας δύναμης, που ακόμα και σε μια εποχή όπως εκείνη, βρήκε το θάρρος να το υψώσει το ανάστημά της και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, κόντρα σε άγραφους νόμους και κοινωνικές συμβάσεις, υπηρετώντας τους ρόλους που οι ίδιες επέλεξαν για τους εαυτούς τους κι όχι αυτούς που τους επέβαλλαν με το έτσι θέλω κάποιοι άλλοι, όποιο κι αν ήταν το προσωπικό κόστος για τις ίδιες.

Άφησε το στη άκρη εάν σε κουράζουν τα βαριά βιβλία. Το διάβασμα εδώ είναι αργό, μεστό από περιγραφές. Μια πλοκή αργή, χωρίς εντάσεις όπως ακριβώς και το τοπίο, η ησυχία, η υποτονική ατμόσφαιρα.
Βαθμολογία:
4/5

Πληροφορίες για το βιβλίο θα βρείτε εδώ
.
ΤΕΧΝΗ – ΒΙΒΛΙΟ – KULTUROSUPA.GR
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media