Η οικολογική (αριστερή) ΕΛΠΙΔΑ και ο φόβος του… αλτσχάιμερ! Από τη γεωπόνο Πίτσα Στασινοπούλου –«ΟΙΚΟ…νική Πραγματικότητα».
ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ! Ετελέψαμε! Και θα πρέπει να αποκαλύψω ενταύθα, βάσει εγκυρότατων πηγών της στήλης, ότι το ΠΡΩΤΟ συγχαρητήριο «τηλεγράφημα» στην Ελλάδα – ποτισμένο στο δάκρυ – το έστειλε ο… πλανήτης ΓΗ εκφράζοντας την άπειρη ευγνωμοσύνη του για την αποφυγή δεύτερου γύρου εκλογών με αβάσταχτο οικολογικό κόστος, καθώς το οικονομικό ενδιαφέρει προφανώς μόνο τους ιθαγενείς. Οι οποίοι έκαναν επιτέλους την ανατροπή, έβγαλαν τη γλώσσα στον κατασκευασμένο φόβο και υπερψήφισαν θεαματικά ένα κόμμα αριστερό ή «αριστεροφανές»… θα δείξει! Σημασία έχει τούτη τη στιγμή η υπαρκτή υπέρβαση, σχεδόν ιστορική σημειολογικά, και ο παραμερισμός της όποιας μιζέριας και μικροψυχίας απέναντι σε μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση που αφήνει την «εκ του ασφαλούς» κριτική από την κερκίδα της αντιπολίτευσης και μπαίνει με λαϊκή εντολή στον αγωνιστικό χώρο της ΕΥΘΥΝΗΣ… στο στάδιο με τα λιοντάρια… ως αδύναμος τοπικός Δαβίδ απέναντι σε έναν θηριώδη παγκόσμιο Γολιάθ! Και το μόνο που αρμόζει να ευχηθούμε ολόψυχα είναι… «σίδερο στη μέση του Δαβίδ» και η ταπεινή σφεντόνα του να επιβεβαιώσει τον μύθο…
Πέρα όμως από τις γενναιόδωρες ευχές, επειδή αιώνες τώρα διαπιστώνω ότι η τάξη των πολιτικών… άμα τη ανόδω στην εξουσία, προσβάλλεται συλλήβδην από την τρομερή νόσο αλτσχάιμερ ή αλλιώς αμνησία ή αλλιώς άνοια, οφείλω τώρα που είναι νωρίς και πριν την εξάπλωση της προσβολής, να θυμίσω κάποια πραγματάκια… Να θυμίσω ας πούμε στο νυν κυβερνών και πρώην αντιπολιτευόμενο κόμμα, τον σταθερό ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ προσανατολισμό του και τη σοβαρή επένδυση σε θέματα περιβαλλοντικά μείζονος σημασίας. Τις αντιδράσεις και επερωτήσεις του στη Βουλή για κρίσιμα ζητήματα διαχείρισης του δημόσιου χώρου, των δημόσιων πόρων, του εθνικού πλούτου, των βιοτόπων, της πρωτογενούς παραγωνής… Τις δυναμικές παρεμβάσεις και αγώνες του στα πεδία δράσης… Τις έντονες κινητοποιήσεις μέσα από συλλογικότητες ενεργών πολιτών… Τις κραυγές σε όλους τους τόνους απέναντι σε καταπατήσεις ή ανήθικες εκμεταλλεύσεις δημόσιων αγαθών… Την θερμή υπεράσπιση με λίγα λόγια του περιβάλλοντος σε όλες τις παραμέτρους του. Βεβαίως όλα αυτά τα εξαιρετικά, από τα έδρανα και την «ασφάλεια» της αντιπολίτευσης, ως είθισται.
Προσεύχομαι στο σύμπαν κι ο καθένας στον δικό του Θεό, η επάρατος λήθη να… αργήσει να ενσκύψει στις τάξεις των νέων κυβερνώντων. Αν δε, ενωθούν μαγικά οι ειλικρινείς προσευχές ΟΛΩΝ μας, ίσως καταφέρουμε με τη συσσωρευμένη συμπαντική ενέργεια, να αποφύγουμε την «επάρατο» εντελώς! Που σημαίνει ότι θα αξιωθούμε να ζήσουμε σε τούτη τη ζωή το μέγιστο των θαυμάτων, την πραγματική, ανέλπιστη ανατροπή που θα μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια! Πολιτικούς συνεπείς στα λεγόμενα και τις πράξεις τους, τις πρώην και τις νυν… Επίσης πολιτικούς «δύσκαμπτους», αγύμναστους βρε αδερφέ, ανεπίδεκτους σε λογής κυβιστήσεις και σε πείσμα του εθνικού σπορ της κωλοτούμπας… Πολιτικούς με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και στοιχειώδες ηθικό ανάστημα που εμείς ο «απλός λαός» το λέμε Τσίπα κύριε Τσίπ(ρ)α… αμήν! Και κάνω λόγο για «στοιχειώδες», γιατί – αλίμονο- δεν είμαι πλεονέκτρια και κάπου… φοβάμαι γενικώς τα «πλεονάσματα» και δη αυτό της ευτυχίας! Πολύ δύσκολο πράγμα η διαχείριση της ευτυχίας και μάλιστα όταν ουδέποτε αξιώθηκες ως λαός να εντρυφήσεις σε παρόμοια μυστηριώδη μονοπάτια…
Για να επανέλθω όμως στις υπενθυμίσεις που με αφορούν ως στήλη, θα αναφέρω εν συντομεία και εν μέρει τα ανοιχτά και συνάμα ζεματιστά περιβαλλοντικά μέτωπα με την ευρεία έννοια, που η παρούσα κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει. Και συνιστώ στα στελέχη της, πριν προβούν σε οτιδήποτε, καθημερινά, σταθερά και συνειδητά να κοιτάζονται προηγουμένως στον καθρέφτη και να ανακαλούν μνήμες της αντιπολίτευσης. Εύχομαι δε, η παρούσα ενέργεια να τους γίνει μια απαραίτητη καθημερινή συνήθεια, κάτι σαν το… βούρτσισμα των δοντιών! Πρόκειται για θέματα καυτά που μέσα από αυτή τη στήλη πολλάκις καταπιάστηκα αναλυτικά και τώρα βρίσκω εξαιρετική ευκαιρία να ανασύρω επιγραμματικά προς υπενθύμιση της νέας «οικολογίζουσας» (ελπίζω χωρίς εισαγωγικά) κυβέρνησης.
Με πρώτο και καυτό, το πρόσφατο κατάπτυστο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό που δίνει τη δυνατότητα καταπάτησης των ακτών από κάθε επίδοξο επενδυτή, προκειμένου να εκμεταλλεύεται εμπορικά ένα κατ’ εξοχήν δημόσιο χώρο και να χτίζει πάνω στο κύμα… ό,τι γουστάρει, έναντι πινακίου φακής για το κράτος και μιας… τσουβαλάρας για τον ίδιο! Η μαζική αντίδραση που ξεσήκωσε το παρόν τερατούργημα σε κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο, με πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων ΔΙΚΑ σας στελέχη, πιστοποιεί τη λαϊκή βούληση να προχωρήσετε σε κατάργησή του ΤΩΡΑ! Και βεβαίως κοντά σ’ αυτό, οφείλετε να προχωρήσετε παράλληλα και σε αναθεώρηση του αμφιλεγόμενου έως ύποπτου ρόλου του περίφημου ΤΑΙΠΕΔ ή ακόμη καλύτερα ακύρωσή του, καθώς η αξιοποίηση της δημόσιας εθνικής γης και περιουσίας δεν μπορεί παρά να υλοποιείται μέσω των θεσμικών υπουργείων, με δημόσια διαβούλευση, με κοινοβουλευτικό έλεγχο και με απόλυτη διαφάνεια. Δεν μπορεί ένα- μη δημόσια ελεγχόμενο- «Ταμείο Αξιοποίησης» να προβαίνει σε πωλήσεις λιμανιών, νησιών, ακτών, δημόσιων εκτάσεων ή ακινήτων… Το αισχρό ξεπούλημα έχει όρια και όρους και επιτέλους επιβάλλεται φραγμός!
Θα σας θυμίσω επίσης το μέγιστο θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού, που ίσως μοιάζει να έχει «παγώσει», αλλά τίποτα δεν εγγυάται για τη συνέχεια… Θα σας θυμίσω τους αγώνες που δώσατε γι αυτό μαζί με το σύνολο της κοινωνίας, προκειμένου να μην μετατραπεί σε εμπορεύσιμο είδος, το πλέον πρωταρχικό δημόσιο αγαθό, καθοριστικό για την επιβίωση καθεαυτή. Και μόνο από σεβασμό στην κοινή λογική και ηθική, αλλά και στους δικούς σας αγώνες, έχετε υποχρέωση, όχι απλά να το «παγώσετε» εν είδει αναμονής, αλλά να το ξεκαθαρίσετε ορθά – κοφτά δια παντός και προς πάσα κατεύθυνση! Να φωνάξετε δυνατά και καθαρά σε κάθε επίδοξο «έμπορο νερού» ότι στην Ελλάδα της αριστερής κυβέρνησης, «ιδιωτικοποίηση νερού» ΤΕΛΟΣ! Οριστικά και αμετάκλητα, ακόμη και με το πιστόλι στον κρόταφο! Είναι μια θεμελιώδης «κόκκινη γραμμή» που ΔΕΝ μπαίνει σε καμιά διαπραγμάτευση και για κανένα λόγο, παράλληλα με την άλλη «κόκκινη» που αφορά στην ενέργεια –ΔΕΗ και το καταναλωτικό ρεύμα.
Θεωρώ μάλλον περιττό να κάνω αναφορά στα λογής μεταλλεία χρυσού σε Μακεδονία και Θράκη, τύπου Σκουριών, με τις ανυπολόγιστες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία, τον πρωτογενή παραγωγικό τομέα. Και αυτό γιατί στις εν λόγω περιπτώσεις, δεν πρωτοστατήσατε απλά… σαρώσατε! Σε σημείο μάλιστα να εισπράττετε μομφές για «καπέλωμα» ή «εκμετάλλευση» , πέρα για πέρα δίκαιων αγώνων. Μου είναι αδιανόητη, έστω και η υποψία κωλοτούμπας στις συγκεκριμένες οικολογικές καταστροφές ασύλληπτου μεγέθους που υπερασπιστήκατε μέχρις εσχάτων… Έτσι δεν είναι; Ούτε θεωρώ σκόπιμο να αναφερθώ στις θυελλώδεις αντιδράσεις σας απέναντι σε δασοκτόνους νόμους που επιτρέπουν «τεχνηέντως» την οικοπεδοποίηση πολύτιμων δασικών εκτάσεων. Ή απέναντι σε νομικά τερτίπια που με όχημα την «πράσινη ανάπτυξη», τις ανανεώσιμες πηγές, την στρεβλή ανάπτυξη – όπως την εννοεί κάθε καιροσκόπος ή τυχοδιώκτης – βιάζουν ανεπίτρεπτα τους πολύπαθους βιότοπους της χώρας. Τους ήδη υποβαθμισμένους, που παρότι «προστατευόμενοι», άνευ ουδεμιάς προστασίας! Για την ακρίβεια ξέφραγα αμπέλια, έρμαια της ασυδοσίας οποιουδήποτε, με κλειστούς ή φυτοζωούντες Φορείς Διαχείρισης, με κλειστά ή υπολειτουργούντα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Είναι κι άλλα πολλά… για την πολιτική της ενέργειας, τον πρωτογενή τομέα παραγωγής, την άναρχη δόμηση, τη διαχείριση των απορριμμάτων, την ανεξέλεγκτη ρύπανση, τη βιώσιμη περιβαλλοντικά ανάπτυξη… Είναι και το ρημαδοΜΕΤΡΟ της «συμπρωτεύουσας» που μάλλιασε η γλώσσα μας κι ΕΛΠΙΔΑ πουθενά! Που ΑΝ παρεμπιπτόντως, περάσει η ΕΛΠΙΔΑ κι από δω, ανδριάντα θα σας στήσουμε κύριε Αλέξη μας, δίπλα στου εθνάρχη! Όμως δεν είναι σωστό με το «καλωσήρθατε» να σας πάρω από τα μούτρα, λες και δεν υπάρχει αύριο! Άλλωστε κατανοώ τις προτεραιότητες – καυτές πατάτες. Αυτές που αφορούν στην ανεργία, την υγεία, την παιδεία, την ΕΠΙΒΙΩΣΗ πρωτίστως των καταπονημένων πολιτών, με την αίσθηση ως τώρα ενός ανάλγητου κράτους – αντιπάλου…. Και ειλικρινά σας λέω, δεσμεύομαι δημόσια ότι αν καταφέρετε να αντιστρέψετε τις σχέσεις αντιπαλότητας κράτους-πολίτη και τις μετατρέψετε σε σχέσεις συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, εγώ «θα κλείσω ως οικολόγος» και – μα τω Θεώ! – δεν πρόκειται να βγάλω τσιμουδιά! Αντίθετα, μπροστά στο μέγα θαύμα θα υποκλιθώ. Α- λήθεια! Με ένα «Α» στερητικό μπροστά από τη «λήθη»…
Φωτογραφικό υλικό
