Μήπως να CIΝΕΛΘΕΤΕ εσείς; Εμείς δυσκολευόμαστε μετά την κοροϊδία. Είδαμε στο θέατρο Κήπου και σχολιάζουμε.
Σύμφωνοι, ξέραμε πού πηγαίναμε και κρατούσαμε τον πήχυ χαμηλά. Καμία προσδοκία για ιδιαίτερη θεατρική ποιότητα, παρότι έχουμε συναντήσει και αξιοπρεπή stand up comedy που γελάσαμε αβίαστα και εκτιμήσαμε τα προσόντα των κωμικών ή την ευρηματικότητα των αστείων, αλλά μόνο ως εξαίρεση σε έναν θλιβερό κανόνα. Και επειδή η ελπίδα… πεθαίνει τελευταία, απλά διατηρούσαμε μια μικρή – τόση δα, μήπως η καλή μας τύχη – πού ξέρεις, μας επεφύλασσε μια αντίστοιχη εξαίρεση και περνούσαμε ένα δίωρο, στην καλύτερη περίπτωση με λυτρωτικό γέλιο και στη χειρότερη με ευχάριστη ξενοιασιά, ταιριαστή με την καλοκαιρινή διάθεση. Αυτά υποσχόταν άλλωστε η παράσταση «CΙΝΕΛΘΕΤΕ» από τους Διονύση Ατζαράκη και Θωμά Ζάμπρα στο θέατρο Κήπου, όπου τέτοια κοσμοσυρροή, ζήτημα να έχω πετύχει προσωπικά, μία ή δύο φορές! Πατείς με πατώ σε, κυριολεκτικά όμως! Διότι με κλειστούς όλους τους διαδρόμους, κατειλημμένα όλα τα σκαλιά, διπλές σειρές καθισμάτων πίσω, για να μετακινηθείς στο αδιαχώρητο έπρεπε αναπόφευκτα να πατήσεις πάνω σε χέρια και πόδια. Μια χοντρή, απαράδεκτη, επικίνδυνη παρανομία, που ωστόσο δεν φαίνεται να συγκινεί κανέναν!
Αφού λοιπόν «βολεύτηκαν» και οι όρθιοι σε κάγκελα, πεζούλια και ζαρντινιέρες, καταλαμβάνοντας κάθε ελεύθερο εκατοστό του χώρου, η παράσταση άρχισε… Με προπομπό τον Αλέξανδρο (επίθετο δεν συγκράτησα) που συστήθηκε ως εκφωνητής του τηλεοπτικού CΙΝΕΛΘΕΤΕ, ο οποίος αφού είπε μερικά άνοστα αστειάκια παραχώρησε τη θέση του στον Θωμά Ζάμπρα για μία ώρα. Έναν τύπο βαριεστημένο, που υποψιάζομαι ότι μας έκανε μεγάλη… χάρη να καταδεχτεί να εμφανιστεί, κόβοντας άσκοπες βόλτες μες στη βαρεμάρα πάνω- κάτω και ξεφουρνίζοντας ανάμεσα από μεγάλες παύσεις- σαν χαλασμένο μοτέρ που ρετάρει, όποια παμπάλαια κρυάδα του κατέβαινε, παρεμβάλλοντας ανά μία ατάκα τις κλίσεις του ρήματος γαμάω-ώ σε όλους τους χρόνους, συν τα «γαμάτα» παράγωγά του. Μετά το μαρτύριο, όπου οι δείκτες του ρολογιού έμοιαζαν κολλημένοι και μετά το διάλειμμα, έκανε την εμφάνισή του – ευτυχώς- ο ταλαντούχος Διονύσης Ατζαράκης.
Ένας συμπαθέστατος κωμικός με πηγαία φλέβα και υποκριτικό υπόβαθρο, που αν μη τι άλλο έδωσε στοιχειώδη υπόσταση σε μια σταντ απ περφόρμανς, καταθέτοντας τα απαραίτητα προσόντα που απαιτεί το δύσκολο είδος. Ήτοι αυθεντικό χιούμορ, αμεσότητα, ετοιμότητα, ευφυΐα, ευελιξία, γρήγορο στακάτο ρυθμό, επικοινωνιακή ικανότητα, ατάκα «στον αέρα»… Και όντως ο Δ. Ατζαράκης διαθέτει τα ανωτέρω, συν εξαιρετική άρθρωση και δουλεμένη κινησιολογία, προσφέροντας αυθόρμητο γέλιο με συνεχή ροή λόγου και μια στοιχειώδη μορφή δραματοποίησης- απαραίτητη όταν μιλάμε για «παράσταση», έστω κι αν πρόκειται για σταντ απ κωμωδία. Μόνο που και αυτός, παρά το κωμικό ταλέντο του, δεν κατάφερε να ξεφύγει από τα τετριμμένα αστεία που έχουμε βαρεθεί να ακούμε χρόνια (με ελάχιστες παραλλαγές) και από την κλισέ θεματολογία που έχουμε κυριολεκτικά μπουχτίσει… όσο για τη βωμολοχία, το έχουμε πλέον πάρει απόφαση για το είδος, ότι «απορία ψάλτου βηξ». Όπου «ψάλτης» ο ατάλαντος κειμενογράφος με την ανύπαρκτη φαντασία και «βηξ» οι μόνιμες βρισιές…
Δικαίως θα πει κάποιος ότι όταν επιλέγεις παρόμοια «δρώμενα», πρέπει να ξέρεις τί σε περιμένει κατά κανόνα και δεν δικαιούσαι εκ των υστέρων να γκρινιάζεις. Ας πρόσεχες… Όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, όταν βλέπεις τεράστια μαζική προσέλευση και κυρίως νεαρόκοσμου, μεταξύ των οποίων και πάρα πολλά ανήλικα, που εισέπραξαν ασήκωτες για την ηλικία τους δόσεις χυδαιότητας και σεξουαλικών ή σεξιστικών σχολίων, σε μια παράσταση που ήταν απαραίτητο να προειδοποιεί περί ακαταλληλότητας. Εφόσον οι ανεύθυνοι συνοδοί πέρα βρέχει και πιθανότατα χαχάνιζαν αμέριμνοι με πέη, αιδοία, κώλους, «γαμάτα γαμίσια» και όλο το κομψό, σχετικό ρεπερτόριο, άκρως επιμορφωτικό/ παιδαγωγικό για 10χρονα! Πέραν αυτού του σοβαρότατου όμως, μπορεί να μην περιμέναμε τίποτα εξαιρετικό- παρά μόνο απλά αποδεκτό, ωστόσο:
– ΔΕΝ περιμέναμε με τίποτα σε επαγγελματική παράσταση, την ανεκδιήγητη εμφάνιση κάποιου σαν τον Θ. Ζάμπρα που προκλητικά υποτίμησε χιλιάδες θεατών, έχοντας πληρώσει για να δουν και να ακούσουν αυτό το άνευρο «πράμα»! Πολύ κατώτερο από τον τυχαίο πλακατζή της παρέας που έχουμε… τζάμπα και οι ατάκες του είναι σαφώς πιο ευρηματικές, με σαφώς πιο ανεβασμένη ενέργεια.
– ΔΕΝ περιμέναμε με τίποτα ότι μετά από μια 15εντία και βάλε, για το σταντ απ, σαν να μη πέρασε μια μέρα! Κολλημένο αυτιστικά θαρρείς, στα ίδια ανούσια θέματα, ίδια χιλιοειπωμένα αστεία, ίδιες γελοίες βωμολοχίες… Που ενώ για κάθε φυσιολογικό ενήλικα έχουν εξαντληθεί προ πολλού σε βαθμό πλέον εμετικό, παραδόξως για τους εκτός εποχής «comediens» συνεχίζουν να αποτελούν «πηγή έμπνευσης» με κορωνίδα τα σεξογκομενικά που έχουν τον ατέλειωτο, λες και δεν τα εμπεδώσαμε αρκετά! Συν ολίγον από φεισμπουκ, κόμπλεξ, μανάδες – πατεράδες, σχολικά χρόνια και βεβαίως η πανταχούσα παρούσα «διαδραστικότητα» με το κοινό, του τύπου «Πόσοι πηδήξατε σήμερα;» ή «Στην τουαλέτα πας; Από κατούρημα γυρνάς; Ανακουφίστηκες;» και λοιπά ευφάνταστα, γελαστικά και πρωτάκουστα…
– ΔΕΝ περιμέναμε επίσης με τίποτα μετά από τόσα χρόνια κατάχρησης, ότι το ρήμα γαμάω και τα γεννητικά όργανα, εξακολουθούν να θεωρούνται για τους συντελεστές… εμπνευσμένο χιούμορ, σε μια έκρηξη φαντασίας, ώστε να το εντάξουν σε όλες τις παρλαπίπες! Μα τόση φτώχεια πια, καταντάει θλιβερή…
Όσο για τους CΙΝΕΛΘΕΤΕ, αυτό που σίγουρα ΔΕΝ περίμεναν, ήταν η κοσμοπλημμύρα! Βγάζοντας σέλφις στο τέλος με το πολυπληθές κοινό στις κερκίδες, για την κατάλληλη «προώθηση». Αν όμως ήταν προσεκτικοί θα μπορούσαν να «μυριστούν» διάφορα… ότι ας πούμε οι μόνοι που αντιδρούσαν (και μάλλον υποτονικά) ήταν οι πιιτσιρικάδες… ότι το υπόλοιπο νεανικό ή ώριμο κοινό παρέμεινε ψυχρό… ότι η ενέργεια ως βασικό συστατικό παρόμοιων παραστάσεων, ήταν άφαντη, έχοντας υποκατασταθεί από αφόρητη πλήξη για ένα ανούσιο, κακόγουστο, κουραστικό δίωρο… Αν επίσης τους διέκρινε στοιχειώδης επαγγελματισμός, θα έπρεπε να κάνουν αυτοκριτική και να νιώσουν εξαιρετικά άβολα που προσέφεραν τόσο φτηνή και πρόχειρη τροφή σε ανθρώπους που συνέρρευσαν μαζικά, «πεινασμένοι» για λίγο πολύτιμο γέλιο… Και συνάμα ντροπή που γέμισαν τις τσέπες τους με μπόλικο χρήμα στερημένων «έναντι πινακίου (άνοστης) φακής», για μια ξεπέτα με κλισαδούρες της κακιάς ώρας. Οπότε το (προφητικό) CΙΝΕΛΘΕΤΕ, μπορεί να απευθύνεται σε εμάς ως… υπόδειξη μετά την θέαση – και είναι αλήθεια το παλεύουμε, αλλά πρωτίστως αφορά εσάς ως κυριολεξία. Χωρίς λογοπαίγνιο.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:
ΜΗΔΕΝ ΣΤΑ 10
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #Θεατρομανία #ΕίδαμεΚαιΣχολιάζουμε #ΠίτσαΣτασινοπούλου #ΘέατροΚήπου #CΙΝΕΛΘΕΤΕ #ΔιονύσηςΑτζαράκης #ΘωμάςΖάμπρας
;
Δείτε & αυτά:
–ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2017. [Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος & Σεπτέμβρης] Θέατρο, συναυλίες, φεστιβάλ και άλλα πολλά. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΕΔΩ
–Θέατρο Δάσους & Θέατρο Γης 2017: Θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες –ΕΔΩ
–Καλοκαιρινές θεατρικές περιοδείες 2017 – ΕΔΩ
–Καλοκαιρινές Συναυλίες 2017 –ΕΔΩ
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα. Πρόγραμμα παραστάσεων –ΕΔΩ
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ – ΕΔΩ
–Σινεμά με Θέα 2017 στο Μέγαρο Μουσικής: Πρόγραμμα προβολών – Ταινιών –ΕΔΩ
–ΕΙΔΑΜΕ θεατρικές παραστάσεις & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ –ΕΔΩ
–ΕΙΔΑΜΕ μουσικές συναυλίες & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ –ΕΔΩ
-Φεστιβάλ Καλοκαιριού 2017 –ΕΔΩ
.
Φωτογραφικό υλικό
