«Xωρίζουμε, Λέμε»: Μια ακόμα παρωχημένη παράσταση από το δίδυμο Α. Ρήγα – Δ. Αποστόλου. Είδαμε & Σχολιάζουμε.
Μετά την ολοκλήρωση της σειράς παραστάσεων στην Αθήνα, το θεατρικό έργο “Χωρίζουμε, λέμε” παρουσιάζεται στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στο Θέατρο “Αριστοτέλειον” για λίγες μόνο παραστάσεις. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλέξανδρος Ρήγας και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τον ίδιον, την Ελένη Καστάνη και τον Ρένο Χαραλαμπίδη.
ToΔελτίο Τύπου αναφέρει: Εκλογές, κόμματα, οικονομία, ξανά εκλογές, social media, χλιδάτο παρελθόν, άγνωστο μέλλον… Ένα ζευγάρι με πολλά μαζεμένα ο ένας για τον άλλον – απευθύνεται σε έναν δικηγόρο για το διαζύγιο του. Ο δικηγόρος όμως, καταλήγει να είναι κάτι παραπάνω από δικηγόρος. Και το ζευγάρι καταλήγει να φεύγει αλλιώς απ’ ότι σχεδίαζε…
Τι παρακολουθήσαμε;;; Μια από τα ίδια, σε μία πιο ήρεμη απόδοση, σε σχέση με τις προγενέστερες θεατρικές παρουσιάσεις του καλλιτεχνικού διδύμου Ρήγα-Αποστόλου που εμπεριείχαν κυρίως σκουξίματα και υστερικές ερμηνείες. Κατά τα άλλα το κείμενο αναλώθηκε σε επιθεωρησιακά σχόλια γύρω από την πολιτική και τη λοιπή κοσμική ζωή της χώρας, σε ατάκες που αναφέρονται σωρηδόν στα κοινωνικά δίκτυα, φυσικά υπήρξε έντονη αναφορά στην σεξουαλική ζωή του ζευγαριού και όλο αυτό έκλεισε με μια άτσαλη, ανώριμη εξομολόγηση των δύο πρωταγωνιστών καταλήγοντας σε μια αποτυχημένη καλλιτεχνική κάθαρση των ηρώων. Κοινώς, άντε να τελειώνουμε. Άποψη μας είναι ότι το συγκεκριμένο δίδυμο πρέπει να ξεκουραστεί. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Έχουν επιτακτική ανάγκη κείμενα δεύτερων αναγνώσεων (ακόμα και στην κωμωδία) ενώ οι ίδιοι φαίνεται να προσπαθούν επανειλημμένα να επαναφέρουν τις επιτυχίες του παρελθόντος τους.
Το προσεγμένο σκηνικό της παράστασης επιμελήθηκε η Λία Ασβεστά, όπου διαμορφώθηκε ως ένα δικηγορικό γραφείο όπου το ζευγάρι είχε προσέλθει με σκοπό τη λύση του γάμου τους. Η σκηνοθεσία του έργου από τον Α.Ρήγα απλοϊκή και μονότονη. Μια σκηνοθετική επιμέλεια της σειράς με την προσθήκη κάποιων ενδιάμεσων μαρτυριών, με την μορφή βίντεο, όπου οι εκάστοτε χαρακτήρες ερμηνεύονταν από μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών (Βασιλική Ανδρίτσου, Κώστας Αποστολάκης, Χρυσούλα Διαβάτη, Κώστας Δόξας, Γιάννης Ζουγανέλης, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Μπέσυ Μάλφα, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Νίκος Μουτσινάς, Άννα Παναγιωτοπούλου, Τζέσυ Παπουτσή, Σπύρος Πούλης). Εν ολίγοις, οι ηθοποιοί τοποθετήθηκαν πάνω στην σκηνή και παρουσίασαν τον ρόλο τους σε έναν ανέμπνευστο σκηνοθετικό καμβά..
Όσον αφορά το ερμηνευτικό κομμάτι του έργου, απορούμε για ποιο λόγο ο Α.Ρήγας συνεχίζει να επιλέγει να εμφανίζεται στις παραστάσεις του καθώς πρόκειται για έναν αρκετά αδύναμο και με περιορισμένες δυνατότητες ηθοποιό. Άποψη μας είναι, ότι η παρουσίαση του συγκεκριμένου ρόλου από κάποιον άλλον συνάδελφο του θα μπορούσε να επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα στην παράσταση. Ο παρών ρόλος ήταν αμιγώς κωμικός και ο ίδιος πολύ βαρύς και καλλιτεχνικά κουρασμένος.
Η Ελένη Καστάνη, σε αντίθεση με τον συμπρωταγωνιστή της, συνάντησε έναν χαρακτήρα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της. Υπήρξε πληθωρική, είχε κέφι, διασκέδαζε το κείμενο της και συγχρόνως και τους θεατές. Είίναι μια καθολικά καλή ηθοποιός τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό μοτίβο.
Και φτάνουμε στον Ρένο Χαραλαμπίδη που δυστυχώς συνέβη το αναμενόμενο. Όταν βρίσκεσαι σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο που δεν σου ταιριάζει θα καταλήξεις διεκπεραιωτικός και η παρουσία σου θα χαρακτηριστεί αδιάφορη. Μια εξαιρετικά ιδιαίτερη ερμηνευτική φιγούρα με αξιοζήλευτες δυνατότητες, πνίγηκε μέσα σε ένα τόσο συμβατικό θεατρικό περιβάλλον. Η αμηχανία του φαινόταν καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, παρομοιάζοντας τον σαν ένα ψάρι έξω από τα νερά του. Σαφώς ο Χαραλαμπίδης δεν είναι αυτός. Ο Χαραλαμπίδης ανήκει στα “Φτηνά Τσιγάρα” του…
Εν κατακλείδι [=]
Μια ακόμα πανομοιότυπη θεατρική απόπειρα των Ρήγα-Αποστόλου με τα γνωστά κλισέ τους, πιο προσεγμένη όμως σε σχέση με τις τελευταίες παραστάσεις τους, προσφέροντας κάποιες ατόφιες στιγμές κωμικού λόγου στο κοινό που δεν κατόρθωσαν όμως να φανούν επαρκείς και να μας ενθουσιάσουν…
Βαθμολογία:
5.5/10
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
