5 θεατρικές παραστάσεις σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη είναι διαθέσιμες να τις απολαύσετε στο διαδίκτυο για λίγες μέρες ακόμα.
.
Ο ποιητικός λόγος, η αλληγορία η φαντασία ο στοχασμός, είναι στοιχεία που υπάρχουν στης παραστάσεις αυτές.
.
«Μόνος κόσμος / Έμιλι Ντίκινσον»
Παρουσιάστηκε: Βρυσάκι Χώρος Τέχνης & Δράσης 2017-18
Σκηνοθεσία /Δραματουργική επεξεργασία: Αλέξιος Κοτσώρης.
.
Μια γυναίκα συνδέεται με την ποίηση μέσα στο χρόνο και αφήνεται στην δική της ψυχική απομόνωση, στο μοναδικό καταφύγιο, στον μόνο κόσμο που θέλει. Το τότε και το σήμερα, το εδώ και το πάντα, βρίσκονται σε επικοινωνία και σύνδεση με την ζωή της ποιήτριας Emily Dickinson. Στην παράσταση βλέπουμε μέσα από επιστολές, ποιήματα και αναφορές, μία ταύτιση με την ζωή της σήμερα.
Η Αμερικανίδα ποιήτρια έγινε οικουμενική δίχως να ξεμυτίσει από το δωμάτιό της στην μικρή πόλη του Amherst. Το πρώτο γνωστό ποίημά της χρονολογείται το 1850, στα είκοσί της. Απέκτησε φήμη, δίχως ποτέ να εκδώσει βιβλίο όσο ζούσε. Επηρέασε δραστικά την αμερικανική ποίηση του 20ού αιώνα και έγινε μία από τις σημαντικότερες πένες της Αμερικής.
Η Αμερικανίδα ποιήτρια έγινε οικουμενική δίχως να ξεμυτίσει από το δωμάτιό της στην μικρή πόλη του Amherst. Το πρώτο γνωστό ποίημά της χρονολογείται το 1850, στα είκοσί της. Απέκτησε φήμη, δίχως ποτέ να εκδώσει βιβλίο όσο ζούσε. Επηρέασε δραστικά την αμερικανική ποίηση του 20ού αιώνα και έγινε μία από τις σημαντικότερες πένες της Αμερικής.
.
Ερμηνεύει: Χριστίνα Τασκασαπίδου.
.
Επιλογή κειμένων: Δημήτρης Ζαχαράτος. Επιμέλεια κίνηση σκηνογραφική ενδυματολογική: Αλέξιος Κοτσώρης. Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης. Μουσική: Violet Louise. Φωτογραφίες: Αρσένης Μίαρης. Βοηθός σκηνοθέτη: Φωτεινή Τεντολούρη
«Κάποιος να με φωνάξει»
Παρουσιάστηκε: θέατρο Μεταξουργείο 2015
Κείμενο: Αναστασία Βούλγαρη. Σκηνοθεσία: Αλέξιος Κοτσώρης.
.
Ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα στο εν δυνάμει και το πεπερασμένο.
Μια γυναίκα που περνά ολόκληρη τη ζωή της περιμένοντας την επιστροφή του πατέρα της. Η θυσία, η προδοσία, η εγκατάλειψη, και η μοναξιά στιγματίζουν την ύπαρξή της και καθορίζουν την πορεία της ζωής της, με φόντο την ιστορία της Ελλάδας. Μια αέναη αναζήτηση της χαμένης παιδικής ηλικίας, σε μια βασανιστική προσμονή αγάπης και τρυφερότητας.
Ένα νέο κοινωνικό μονόπρακτο βασισμένο σε αληθινή ιστορία.
.
Παίζουν: Ελένη Τζαγκαράκη, Αντιγόνη Δρακουλάκη.
.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης. Σκηνικά – Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη. κινησιολογία: Αυγουστίνος Κούμουλος. Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Κορακάκη. Βοηθός παραγωγής: Ηλίας Κουρέτας. Φωτογραφίες: Νικόλας Μάστορας. Μακιγιάζ: Make up Lab by Yiannis Marketakis. Γραφιστικά: malddim
«Σαρλβίλ …χαίρε καλοσύνη»
Παρουσιάστηκε: Θέατρο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2013-14
Κείμενο: Αχιλλέας Ε. Κούμπος. Σκηνοθεσία-Δραμ. επεξεργασία: Αλέξιος Κοτσώρης.
Διαδραματίζεται στην γαλλική επαρχία κοντά στα τέλη του 19ου αιώνα. Με σημείο αναφοράς τον ποιητή Αρθούρο Ρεμπώ διηγείται μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στην αλήθεια και τη μυθοπλασία, όπως μπορεί να συμβεί και στο μυαλό ενός ανθρώπου. Μια ιστορία αγάπης και ψυχικής δύναμης.
Η οικουμενικότητα της σκέψης του Αρθούρου Ρεμπώ – η ελευθερία – δεν νοείται χωρίς το απαραίτητο στοιχείο της, τη δύναμη. Αυτή η δύναμη που πηγάζει από το «μέσα» μας, παρουσιάζεται στο θεατρικό, παραθέτοντας ταυτόχρονα αποσπάσματα ποιημάτων και ρήσεις της εργογραφίας του και μας υπενθυμίζει ότι η ποίηση δεν αποκόπτει τη ζωή από την τέχνη, αλλά αντίθετα, μέσα από την ποίηση αυτές τέμνονται από την αναγκαιότητα της συνύπαρξής τους.
.
Παίζουν: Αλέξιος Κοτσώρης, Αντιγόνη Κουλουκάκου, Αυγουστίνος Κούμουλος, Έλενα Μεντζέλου, Αγγελική-Ειρήνη Μήτση, Αλέξανδρος Παπαϊωάννου, Ελένη Τζαγκαράκη.
.
Πρωτότυπη μουσική: Στέφανος Κορκολής. Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου. Σκηνικό-Βίντεο-φώτα: Αλέξανδρος Τσαντίλας .
Φωτογραφία αφίσας: Τάκης Διαμαντόπουλος. Φωτογραφίες παράστασης: Σοφία Φακούδη. Μακιγιάζ: Make up Lab by Yiannis Marketakis. Χτενίσματα: Νικόλας Βιλλιώτης. Κόσμημα: Περικλής Κονδυλάτος. Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος . Βοηθοί σκηνοθέτη: Χρύσα Λαγού Ηλίας Κουρέτας. Γραφιστικά: malddim Διδασκαλία κειμένου: Ευγενία Αποστόλου.
«Σαν βροχή»
Παρουσιάστηκε: Θέατρο Βαφείο Λάκης Καραλής 2012
project βασισμένο στο μονόπρακτο του Tennessee Williams “Μίλα μου σαν τη βροχή”
Σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη – Παναγιώτας Πανταζή.
-96206.jpg)
.
Πριν τη βροχή. Ένα άθλιο δωμάτιο σε κάποια μεγαλούπολη, με φόντο τη ζοφερή ατμόσφαιρα μιας κοινωνίας σε κρίση. Ένας άντρας και μια γυναίκα. Εκείνη τον περιμένει, σαν από αιώνες, καθηλωμένη σε μια καρέκλα, σκιά του εαυτού της, ζώντας μόνο με νερό. Εκείνος είναι χαμένος για μέρες… Όμως πάντα επιστρέφει, κάθε φορά και πιο εξαντλημένος, σακατεμένος, ταπεινωμένος από το σεξ, το αλκοόλ, τα όργια… Νέοι αλλά ήδη τσακισμένοι, αποκλεισμένοι, σαν να τους ξέβρασε ο κόσμος σ’ εκείνο το δωμάτιο, παρίες.
Η βροχή αρχίζει και μαζί της η τελετουργία των λέξεων. Η γυναίκα και ο άντρας αφηγούνται ο καθένας τη δική του ιστορία λησμονιάς, φυγής –τον δικό του τρόπο να εξαφανιστεί μέσα από την απώλεια του σώματος και της ταυτότητας. Δεν έχουν τίποτε, πέρα από τις ιστορίες που αφηγούνται, για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Και μοιάζουν οι δυο τους σαν δυο φυλακισμένοι που ανταλλάσσουν απεγνωσμένες κραυγές μέσα από τα μοναχικά κελιά τους: δεν ενώνονται ποτέ, αλλά συνδέονται μ’ έναν δεσμό απελπιστικά ακατάλυτο – είναι, στην ουσία, μία ψυχή.
Η βροχή αρχίζει και μαζί της η τελετουργία των λέξεων. Η γυναίκα και ο άντρας αφηγούνται ο καθένας τη δική του ιστορία λησμονιάς, φυγής –τον δικό του τρόπο να εξαφανιστεί μέσα από την απώλεια του σώματος και της ταυτότητας. Δεν έχουν τίποτε, πέρα από τις ιστορίες που αφηγούνται, για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Και μοιάζουν οι δυο τους σαν δυο φυλακισμένοι που ανταλλάσσουν απεγνωσμένες κραυγές μέσα από τα μοναχικά κελιά τους: δεν ενώνονται ποτέ, αλλά συνδέονται μ’ έναν δεσμό απελπιστικά ακατάλυτο – είναι, στην ουσία, μία ψυχή.
.
Παίζουν: Παναγιώτης Μπρατάκος, Μαρία Μαλλούχου, Σταύρος Κώττας.
.
Δραματουργική επεξεργασία: Παναγιώτα Πανταζή – Αλέξιος Κοτσώρης. Βοηθός Σκηνοθέτη: Ράνια Αηδώνη. Φωτισμοί: Παντελής Μαντζανάς. Σκηνικά-κοστούμια: Ερριέτη Τσεκούρα. Μουσική: Δημήτρης Παναρετάκης. Φωτογράφιες: Αγγελική-Ειρήνη Μήτση. Επιμέλεια γραφιστικών: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
«Τυχερός»
Παρουσιάστηκε: Θέατρο Ρουφ 2011
Κείμενο, Σκηνοθεσία, Μουσική επιμέλεια: Αλέξιος Κοτσώρης.
.
«Ο φόβος για την αλλαγή υπάρχει. Για κάποιους είναι μεγάλος, για κάποιους άλλους όχι. Η επιλογή είναι δική μου. Μέσα από τη μάχη με τους φόβους μου, συνειδητοποιώ πόσο τυχερός είμαι.»
.
Παίζουν: Αυγουστίνος Κούμουλος, Μάριος Ντερντές.
.
Φωτισμοί: Παντελής Ματζανάς. Κοστούμια : Κωνσταντινος Γκουγκούνης. Σκηνική επιμέλεια: Γιώργος Κωτσάκος . Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος. Διεύθυνση παραγωγής: Θοδωρής Βουρνάς. Creative Graphic Designer: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος. Τεχνική υποστήριξη: Γιώργος Παντελιέρης. Β. Σκηνοθέτη: Σοφία Λεγάτου. Σκίτσα: Νίκος Ζανιάς
.
Ο Αλέξιος Κοτσώρης, είναι ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης με μακρά πορεία στο θεατρικό χώρο με συμμετοχές και στον κινηματογράφο.
.
Φωτογραφικό υλικό
