Πώς λέγαμε κάποτε «βασιλικότερος του βασιλέως»; Ε, τώρα με τον Μπουτάρη καθιερώνεται το «σκοπιανότερος του σκοπιανού»! Έχουμε πλέον εμπεδώσει άπαντες ότι ο δήμαρχός μας απολαμβάνει την πρόκληση, σαφώς περισσότερο από το κρασί του, έχοντάς την κατατάξει στην κορυφή της λίστας των «ηδονιστικών» απολαύσεων. Ασχέτως περιεχομένου… πρόκληση να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι! Δεν τον γνωρίζω προσωπικά για να ξέρω αν είναι σύμφυτο στοιχείο της προσωπικότητάς του και βγαίνει αβίαστα ή αν πρόκειται για επιτούτου τακτική ώστε να ελκύει την προσοχή και να ηδονίζεται με τις αντιδράσεις… Εννοείται ότι ποσώς με ενδιαφέρει το «ψυχογράφημα» των κινήτρων, άλλωστε είναι αλλουνού δουλειά. Αυτό που με νοιάζει και με καίει ως δημότη- πολίτη είναι το αποτέλεσμα με μορφή λόγων και έργων ενός δημόσιου άρχοντα. Του οποίου η κατά καιρούς «χαβαλετζίδικη» στάση απέναντι σε μείζονα ζητήματα, παύει να είναι «χαριτωμένη» ή γραφική και αγγίζει την προσβολή, ακόμα και την επικινδυνότητα.
Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια της θητείας του έχει προκαλέσει ουκ ολίγες φορές το κοινό αίσθημα, άλλοτε με θετικό και πολύ συχνά με αρνητικό τρόπο. Ένας αμερόληπτος και δίκαιος κριτής, θα του αναγνωρίσει αυθεντικότητα, ελεύθερο πνεύμα, ασυμβίβαστη έως απρόβλεπτη στάση, ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, χαρακτηριστική άνεση, χαριτωμένο χιούμορ… δίπλα σε τούτα όμως τα προσόντα, δεν μπορεί να μην του προσάψει αμετροέπεια, απαράδεκτη ελαφρότητα, προκλητικότητα, απαξίωση έως περιφρόνηση του λαϊκού αισθήματος, εγωιστική στάση, λάθος εκτιμήσεις ή λάθος ιεράρχηση προτεραιοτήτων… Που σημαίνει ότι ναι μεν διαθέτει προσόντα γοητευτικά σε προσωπικό επίπεδο, ωστόσο οι αδυναμίες του ως κορυφαίος θεσμικός παράγοντας, τον καθιστούν από προβληματικό μέχρι ακατάλληλο. Διότι αδυνατεί να διαχωρίσει τις προσωπικές πεποιθήσεις από τον δημόσιο ρόλο του, ο οποίος φυσικά οφείλει να «καλύπτει» την μεγάλη πλειοψηφία- ακόμα και τους αντιφρονούντες, και όχι μόνο τους ομοίδεάτες του.
Επιπλέον διαθέτει ακόμα ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: γεμίζει την καρδάρα με γάλα και αμέσως μετά της δίνει μια κλωτσιά και στέλνει το πολύτιμο περιεχόμενο στον αγύριστο! Πάνω που μια του κίνηση ή δήλωση προκαλεί συμπάθεια ή θαυμασμό, έρχεται στο καπάκι μια επόμενη για να ακυρώσει τα προηγηθέντα και φτου κι απ’ την αρχή… ένα σκωτσέζικο ντους κρύου- ζέστης, που ουδόλως ενδείκνυται για… ευάλωτους οργανισμούς που ήδη τραβούν των παθών τους τον τάραχο! Όπως εν προκειμένω, που δεν προλάβαμε να θαυμάσουμε την υπέροχη, γεμάτη συναίσθημα και ειλικρίνεια, ιστορική του ομιλία για την επέτειο του ολοκαυτώματος των Εβραίων, και «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις», έσκασε η τωρινή βόμβα! Όπου με δηλώσεις εκφράζει «σκέψεις» να απαλειφθεί το όνομα Μακεδονία από το αεροδρόμιο, το ΚΤΕΛ, ίσως το Πανεπιστήμιο και από όπου αλλού κρίνει, μπας και «θιγούν» οι εύθικτοι σκοπιανοί τουρίστες και ως ένδειξη «καλής θέλησης» για τις δικές τους αντίστοιχες ενέργειες.
Σοκαριστικές δηλώσεις που άφησαν παγοκολώνα όχι μόνο τους ατυχείς Θεσσαλονικείς, αλλά σύσσωμο το πανελλήνιο, προκαλώντας φυσικά νέο κύκλο αντιδράσεων/ επιθέσεων στο πρόσωπο του αμετροεπούς δημάρχου. Ως συνέχεια όσων είχαν προηγηθεί για την επίσης προκλητική σε βαθμό κυνισμού στάση του απέναντι στο συλλαλητήριο που καταδίκασε συλλήβδην με άστοχα επιχειρήματα, περιφρονώντας και πάλι το έντονο λαϊκό αίσθημα. Καθώς φαίνεται, το περίεργο «βίτσιο» του έχει προχωρήσει επικίνδυνα και η απόλαυση της πρόκλησης ικανοποιείται όλο και πιο δύσκολα. Δεν του αρκούν πλέον τα συνήθη, κλασικά, προβλέψιμα μπινελίκια, αντιστοιχούν μάλλον με ορεκτικό που την ανοίγει την όρεξη για βαρβάτο «κυρίως γεύμα» κι άντε να χορτάσεις τον ολοένα και πιο αχόρταγο! Που θαρρείς ηδονίζεται να ρίχνει καυτό λάδι στην καυτή φωτιά και ως άλλος πυρομανής Νέρων να απολαμβάνει χαλλλλλλαρά το γοητευτικό υπερθέαμα, καπνίζοντας αρειμανίως το τσιγάρο του πάνω στ’ αποκαίδια…
Με αποτέλεσμα, όποιος τυχερός γλιτώσει από το (εγκεφαλικό) παρανάλωμα, να μη ξέρει πώς διάολο να αντιδράσει απέναντι στον «απρόβλεπτο»… Να θεωρήσει την πράξη ως αρρωστημένη παρόρμηση της στιγμής και να ησυχάσει (η ψυχή του το ξέρει) με την ελπίδα ότι θα παρέλθει η εγκεφαλική τρικυμία; Να ζήσει με διαρκή ανασφάλεια τί θα του ξημερώσει αύριο κατά τις τρελές «εμπνεύσεις» του δημάρχου; Να ανησυχήσει σοβαρά και να ειδοποιήσει για τα περαιτέρω προς παροχή ψυχικής βοήθειας ή έστω εξέτασης; Διότι μια σωστή γνωμάτευση εν προκειμένω είναι άκρως πολύτιμή για να ξέρουμε ως δημότες πώς να πορευτούμε με τον άρχοντά μας. Κι αν αντιμετωπίζει σχετικό πρόβλημα, ευχαρίστως να συνδράμουμε και θα έχει την κατανόησή μας, αλλά όχι να οδηγηθούμε βρε αδερφέ μαζί του στην παράνοια, δεν το θέλει ούτε ο διάολος! Δεν φτάνει δηλαδή το χαπάκωμα για να αντέξουμε τον άθλιο περίγυρο; Θα αρχίσουμε αίφνης και έξτρα αντι- μπουταρική θεραπεία για να σώσουμε ό,τι απέμεινε;
Ή μήπως δήμαρχε κάνεις crashtest με την αντοχή και ανοχή μας; Σκέφτεσαι ας πούμε, ότι ετούτοι εδώ έχουν ακούσει και ζήσει στο πετσί τους ό,τι πιο παρανοϊκό και εξευτελιστικό κι ακόμα δεν έχουν ξαπλωθεί στα πατώματα, αναπνέουν… Μήπως αν αυξήσω λίγο τη δόση δούμε τίποτα θεαματικό, έτσι για να σπάσει η ρουτίνα των ραγιάδων; Άραγε τα θηρία έχουν κι άλλα περιθώρια στην ξεφτίλα; Και πάνω στον πειραματισμό αυξάνεις την πρόκληση για να τσεκάρεις τα όρια… είδες ότι είναι ανεπίτρεπτα ελαστικά και τα τεντώνεις για να δεις αν, πότε και σε ποιο σημείο θα κλατάρουν. Που εύχομαι – για το δικό σου καλό- τη στιγμή που θα συμβεί αυτό να βρίσκεσαι όσο πιο μακριά γίνεται! Ξέρεις δα από σαμπάνιες… έτσι και πεταχτεί με δύναμη ο φελλός μπορεί να βγάλει μάτι και να σ’ αφήσει αόμματο! Για να μην αναφέρω τη χύτρα που βράζει… έτσι και πειραχτεί η βαλβίδα ασφαλείας και πεταχτεί το καπάκι, θα σ’ αφήσει «ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι»!
Γιατί με την τελευταία σου έμπνευση της μετονομασίας, πραγματικά ξεπέρασες και τον πιο γραφικό- προκλητικό εαυτό σου. Σε σημείο που πιστεύω ότι ακόμα κι αν αναλάμβανε υποθετικά ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης κάποιος (σώφρων) αξιωματούχος των Σκοπίων, το τελευταίο που θα του περνούσε από το μυαλό και ΑΝ, θα ήταν η αλλαγή της ταμπέλας «Μακεδονία» όπου την έβλεπε… στην αυθεντική περιοχή της Μακεδονίας! Είναι σίγουρο ότι εφόσον είχε σώας τας φρένας και στοιχειώδες ήθος, θα σεβόταν τα αυτονόητα, ήτοι στην ιστορική μακεδονική γη να συναντά… αραιά και πού καμιά ταμπέλα σε δημόσιο κτίριο με γραμμένο τον τοπικό προσδιορισμό. Το αυτονόητο που εσύ ο Έλλην Μακεδών(;) προφανώς θεωρείς ανάρμοστο προτείνοντας να διαγραφεί, κι απορώ πώς σου διέφυγε το Υπουργείο Μακεδονίας, μήπως ενοχλήσει την πατριωτική ευθιξία των σκοπιανών τουριστών. Προτιμώντας να φτύσεις κατάμουτρα, να προσβάλεις χυδαία, να εξευτελίσεις όσο δεν παίρνει, την πατριωτική ευθιξία των Ελλήνων συμπολιτών σου. Κι όλο αυτό από φόβο μπας κι η Θεσσαλονίκη χάσει κανένα πολύτιμο σέντ από τον πακτωλό χρημάτων που κάθε τόσο καταθέτουν στην πόλη οι σκοπιανοί τουρίστες! Που σημαίνει (ένα ακόμα) αισχρό ξεπούλημα της εθνικής αξιοπρέπειας για λίγα ντροπιασμένα φράγκα, δια στόματος του ανώτατου άρχοντα της πόλης. Χωρίς την παραμικρή τσίπα!
Αντιλαμβάνεσαι υποθέτω δήμαρχε, ότι ο λαός της Θεσσαλονίκης δεν το έχασε ακόμη σαν ελόγου σου για να σε ακολουθήσει σε παρόμοιες αθλιότητες, ωστόσο και μόνο που τόλμησες να τις σκεφτείς και να τις ξεστομίσεις– έστω κι αν μετά την κατακραυγή τις μαζεύεις- ήδη εξασφάλισες μια θέση στο πολυπληθές «Δείπνο Ηλιθίων» και μάλιστα ως τιμητικός χορηγός κρασιού… τουλάχιστον οι μεταξύ σας γελοιότητες να καταπίνονται πιο εύκολα με καλό κρασί Μπουτάρη.
Φωτογραφικό υλικό
