Μετά από πέντε συνολικά εμφανίσεις στο θέατρο Αυλαία, το Lemon, η πρωτότυπη παράσταση των Experimento, μας αποχαιρέτησε και συνεχίζει το ταξίδι της, αφήνοντας πίσω, μαζί με το άρωμα των λεμονιών, μια γεύση αληθινής και ποιοτικής ψυχαγωγίας.
Η παράσταση αποτελεί την θεατρική διασκευή από τη Γεωργία Τσαγκαράκη του ποιητικού μονόλογου Novecento του Ιταλού Alessandro Baricco, που αφηγείται την πολύ ιδιαίτερη ιστορία του 1900, ενός εξαιρετικού πιανίστα που πέρασε όλη τη ζωή του πάνω σε ένα πλοίο.
Mια πραγματικά ολοκληρωμένη θεατρική πρόταση που είχε τα πάντα: εξαιρετική σκηνοθεσία, πολύ καλές ερμηνείες, χορό, τραγούδι, ζωντανή μουσική επί σκηνής, τρομερή ενέργεια, γέλιο και συγκίνηση.
Μετά την παράσταση ακολούθησε μια απρόσμενη συζήτηση με τους συντελεστές και συγκεκριμένα τους δύο ταλαντούχους ηθοποιούς, τον Μελαχρινό Βελέντζα και τον Γιώργο Δρίβα αλλά και τον technical manager του Lemon Λευτέρη Δούρο.
.
Αν και κουρασμένοι από την παράσταση οι ηθοποιοί, ήταν ιδιαίτερα φιλικοί και πρόθυμοι να απαντήσουν σε ερωτήσεις του κοινού, να συζητήσουν λεπτομέρειες και να μιλήσουν για τα μελλοντικά σχέδιά τους.
.
.
Αρχικά σχολίασαν την επιλογή του τίτλου της παράστασης, το «Lemon», (έναν τίτλο διαφορετικό από αυτόν του ιταλικού μονολόγου στον οποίο βασίστηκαν) εξηγώντας ότι αποτελεί ένα από τα ονόματα που δόθηκαν στον ήρωα της υπόθεσης, γιατί ακριβώς βρέθηκε, μωρό, μέσα σε ένα χαρτόκουτο για λεμόνια. Αναφέρθηκαν στην πρωτότυπη διαφημιστική καμπάνια που συνδέθηκε με το όνομα αυτό, τα λεμόνια δηλαδή που μοίρασαν στην πόλη, γεγονός πραγματικά εξέπληξε και τράβηξε την προσοχή του κόσμου. Δέχθηκαν προβληματισμούς των θεατών σχετικά με το πώς ερμηνεύεται η απόφαση του ήρωα να μείνει όλη του την ζωή πάνω σε ένα πλοίο, αναφέροντας ότι κάποιοι το αποδίδουν σε δειλία, άλλοι σε απίστευτο θάρρος και κατέληξαν ότι αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του θεάτρου, το να κρατήσει δηλαδή ο κάθε θεατής από την παράσταση την εκδοχή που ταιριάζει στην δική του οπτική. Μίλησαν για το πόσο απαιτητικοί είναι οι ρόλοι τους, από άποψη σωματικής κόπωσης, την οποία όμως παραβλέπουν, καθώς αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν και το πιστεύουν πραγματικά. Αναφέρθηκαν σε παραστάσεις που έδωσαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, όχι μόνο σε θέατρα, αλλά πάνω σε πλοία, σε λιμενοβραχίονες, σε χωράφια, εξηγώντας ότι για την ομάδα τους το «θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές» και, μάλιστα, ζήτησαν από το κοινό να προτείνει πρωτότυπα μέρη που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν το δημιούργημά τους. Ιδιαίτερη αναφορά έκαναν επίσης σε ένα ντοκιμαντέρ που δουλεύουν ήδη, σχετικά με την πορεία της παράστασης, η οποία, από ό,τι φαίνεται, έχει πολύ μέλλον μπροστά της. .
.
.
Στο τέλος, ο Λευτέρης Δούρος αναφέρθηκε στο «Θέατρο χωρίς κινητό», την πρωτότυπη πρόταση της ομάδας τους, κατά την οποία οι θεατές καλούνται να αφήσουν τα κινητά τους έξω από την αίθουσα, ώστε να συγκεντρωθούν πραγματικά στο έργο. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο ίδιος, δεν είναι ότι οι θεατές απενεργοποιούν τα κινητά τους, αλλά ότι «ενεργοποιούν τις αισθήσεις τους», προσδίδοντας θετική χροιά στην δράση. Γεγονός είναι ότι την πρώτη, κιόλας, ημέρα έμειναν εκτός αίθουσας 50 κινητά, πράγμα που σημαίνει πως ο κόσμος ανταποκρίθηκε θετικά σε μια φρέσκια ιδέα «επιστροφής σε μία ολοκληρωτική εμπειρία θέασης».
Για τη παράσταση θα αναφερθούμε σύντομα στην «Κ»
.
Δείτε & αυτά:
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
..
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
