Πάνο Σκουρολιάκο και Σια… τερματίσατε την αλητεία! Από τον «ΠΑΛΜΟ ΤΩΝ ΦΟΥΑΓΙΕ» της Π. Στασινοπούλου
Πιο αυθόρμητη ρίμα δεν μπορούσε να προκύψει κι άλλωστε… τί αριστεία, τί αλητεία! Μια συλλαβή χωρίζει τις λέξεις κι ένα χάος τις έννοιες. Διάβασα εμβρόντητη την τροπολογία που πρότεινε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ηθοποιός Πάνος Σκουρολιάκος, πάνω σε νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Σύμφωνα με την οποία, ένα απολυτήριο γυμνασίου θα είναι πλέον αρκετό για την τοποθέτηση στη θέση του διευθυντή ενός Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου (ΔΗΠΕΘΕ) και η τροπολογία έγινε δεκτή! Συνοδευόμενη από αιτιολογική έκθεση που αναφέρει κομψά ότι «με την προτεινόμενη ρύθμιση θεσμοθετείται μια νεότερη αντίληψη των πραγμάτων αναφορικά με την πρόσληψη καλλιτεχνικών διευθυντών στα ΔΗΠΕΘΕ», ενώ ο βουλευτής το κάνει λιανά, ισχυριζόμενος ότι για τη συγκεκριμένη θέση είναι απαραίτητη η καλλιτεχνική αξία και όχι τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα.
Συγγνώμη που θα σας χαλάσω την παράσταση, εκεί στο κυβερνητικό τσίρκο, αλλά «η νεότερη (συριζαίϊκη) αντίληψη των πραγμάτων»), πέρα από κομψά λεκτικά τερτίπια, έχει μία και μόνο μετάφραση, για να καταλαβαινόμαστε: ΑΛΗΤΕΙΑ! Εκφρασμένη σε όλα τα επίπεδα ως κανόνας, χωρίς καν την αναμενόμενη εξαίρεση, οπότε δεν έτρεφε καμία ελπίδα ο πολιτισμός. Πολύ δε περισσότερο που του έλαχε διαχείριση από πολιτικούς νάνους με πλήρη ανεπάρκεια και ανύπαρκτο ήθος. Με παρόμοια «προσόντα», η έννοια του πολιτισμού- κατ’ εξοχήν πηγή ήθους- θα παραμένει γι αυτούς ένα παντελώς άγνωστο πεδίο, σταθερά υποτιμημένο, σταθερά στον πάτο των προτεραιοτήτων, περίπου ένα «αναγκαίο κακό» που απορροφά κονδύλια χωρίς αντίστοιχα ανταποδοτικά οφέλη σε χρήμα…
Η «νεότερη αντίληψη των πραγμάτων» λοιπόν επί ΣΥΡΙΖΑ, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και απέχθεια για την αριστεία, αποθεώνοντας την μετριότητα, υπαγορεύει εν προκειμένω προσλήψεις καλλιτεχνικών διευθυντών ΔΗΠΕΘΕ με απολυτήριο γυμνασίου και πάλι καλά να λέμε… θα μπορούσαν να αρκεστούν σε αναλφάβητους, γιατί όχι; Εφόσον κατά τον Π. Σκουρολιάκο τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα είναι περιττά όταν υπάρχει καλλιτεχνική αξία, ποιος ο λόγος να γνωρίζει ο διευθυντής… γραφή και ανάγνωση, όταν με ένα σταυρό λύνεται και το θέμα της υπογραφής; Και το λέει αυτό ένας εκπρόσωπος του λαού στη Βουλή και ταυτόχρονα εκπρόσωπος της τέχνης, ταγμένος στην «ποίηση ήθους»! Και με τις δύο κορυφαίες ιδιότητες- λειτουργήματα, τολμά επίσημα από δημόσιο βήμα να εκφράζει απαξίωση των πτυχίων ως πιστοποιητικά γνώσης και απαξίωση των τυπικών προσόντων ως αντικειμενικά εφόδια!
Ακούτε όλοι εσείς οι νέοι που ιδροκοπάτε για σπουδές, ξεσκίζεστε για πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, σεμινάρια, επιμορφώσεις, ξένες γλώσσες, υπολογιστές και λοιπά τυπικά προσόντα; Ακούτε τί σας λένε τα επίσημα χείλη βουλευτών και υπουργών; Ότι όλα αυτά για τα οποία πασχίζετε φτύνοντας συχνά αίμα και πιστεύοντας ότι διευρύνουν τους ορίζοντές σας και αποτελούν σημαντικά εφόδια για τη διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας, είναι άχρηστα και περιττά! Ίσως σας χρειαστούν μόνο στην περίπτωση που διεκδικείτε μια θέση αποθηκάριου, νυχτοφύλακα, καθαρίστριας, αχθοφόρου κλπ… ΑΝ υπάρχει διαθέσιμη, διότι ένας τομέας που ακολουθεί θεαματικά τη «νεότερη αντίληψη πραγμάτων», είναι η… μη εργασία. Ωστόσο αν έχετε βλέψεις για διευθυντική θέση, που λογικά σημαίνει επιπλέον αγώνας για μάζεμα «χαρτιών», τζάμπα ο μόχθος, τα χαμένα χρόνια και τα έξοδα, διότι το απολυτήριο γυμνασίου έφτανε και περίσσευε… σπασικλάκια! Που νομίζατε ότι θα φορτωθείτε προσόντα κι εμείς οι «αριστεροί» θα εντυπωσιαστούμε και θα σας προτιμήσουμε. Φάτε την τώρα, για να εμπεδώσετε την αξία της μετριότητας (και κάτω…)!
Βέβαια, αν πρόκειται για θέση καλλιτεχνικού διευθυντή σε ΔΗΠΕΘΕ, καλό το απολυτήριο- έστω και με τη βάση, αλλά όχι σκέτο, πρέπει να συνοδεύεται από καλλιτεχνική αξία. Τώρα θα μου πεις… ένα πτυχίο, έστω και «νύχτα παρμένο», τι διάολο, κάπως πιστοποιεί την ανάλογη γνώση επί του αντικειμένου. Μπορεί να μην σε έκανε φωστήρα, αλλά πάνω σ’ αυτό που επέλεξες, στη χειρότερη περίπτωση διάβασες αναγκαστικά 5 βιβλία, έδωσες εξετάσεις και κρίθηκες ικανός. Στην καλύτερη περίπτωση απέκτησες μια ολοκληρωμένη εξειδικευμένη γνώση και μια γενικότερη παιδεία που άνοιξε το μυαλό σου, όξυνε την κρίση σου, εξωράισε την προσωπικότητά σου. Προφανώς αυτά τα… στερεότυπα, προ ΣΥΡΙΖΑ. Στον «αριστερό» συρφετό των απαίδευτων, που αποδόμησαν τα πάντα χωρίς να αφήσουν τίποτα όρθιο, σιγά μη γλίτωναν τα εν λόγω «στερεότυπα». Ήταν θέμα χρόνου να καταρριφθούν ΚΑΙ αυτά, διότι έτσι επιτάσσει η «νεότερη αντίληψη πραγμάτων». Η «αριστερή» και «προοδευτική» κι αυτό που περισσότερο με εξοργίζει είναι η χρήση απανωτών εισαγωγικών σε έννοιες που σεβόμουν απεριόριστα…
Λέγαμε λοιπόν ότι ένα «χαρτί», αντικειμενικά πιστοποιεί ένα τυπικό προσόν. Ας πούμε το απολυτήριο γυμνασίου αποδεικνύει ότι παρακολούθησες τη 12ετή βασική εκπαίδευση. Κι ερχόμαστε στο… συνοδευτικό για τη θέση του διευθυντή ΔΗΠΕΘΕ, την καλλιτεχνική αξία. Η οποία ΠΩΣ πιστοποιείται άραγε αντικειμενικά;;; Ποιος θα την ορίσει σαφώς ως έννοια; Με τί έδους κριτήρια θα αποτιμηθεί; Ποιοι αντικειμενικοί παράγοντες θα την προσδιορίσουν; Υπάρχουν τέτοιοι αξιόπιστοι/ αδιάβλητοι στην τέχνη; Διότι η καλλιτεχνική αξία είναι μια αφηρημένη έννοια με μεγάλες δόσεις υποκειμενισμού για έναν τομέα σαν την τέχνη που αφορά κυρίως στο συναίσθημα και την αισθητική. Όταν λοιπόν ακόμη και οι πλέον έγκριτοι κριτικοί διχάζονται σε σχέση με την καλλιτεχνική αξία ενός έργου τέχνης ή ενός καλλιτέχνη, πώς ακριβώς θα αξιολογηθεί αυτή για μια σημαντική πρόσληψη; Κι ας πούμε ότι αξιολογήθηκε ως «κατάλληλη»… πώς ακριβώς θα συμπέσουν οι αξιολογήσεις όλων; Ή μήπως πρόκειται για την κρίση του «ενός», που θα αποφανθεί κατά τα γούστα του για την καλλιτεχνική αξία του τάδε- κατόχου απολυτηρίου και θα τον χρίσει διευθυντή;
ΑΝ ήμουν καχύποπτη, λέω ΑΝ, θα έλεγα ότι όλα αυτά είναι μια μπουρδολογία περιωπής και στην ουσία πρόκειται για «φωτογραφική» διάταξη ώστε να βολέψουμε τα κομματικά φιλαράκια. Που μπορεί μεν να είχαν αλλεργία με τα γράμματα και παρέμειναν ντουβάρια, αλλά στην πορεία «εντρύφησαν» στην τέχνη- καταφύγιο κάθε πικραμένου κι απέκτησαν «καλλιτεχνική αξία»- ω του θαύματος το ντουβάρι, ενώ παράλληλα έδωσαν γην και ύδωρ για το κόμμα! Ε, κάπως πρέπει να ανταμειφθούν με μια… ψωροθεσούλα διευθυντή. Ο Καρανίκας «παρά τω πρωθυπουργώ» πιο προικισμένος είναι; Άλλωστε στο τσίρκο των ερασιτεχνών, ένας αυθεντικά προσοντούχος με πτυχία, γνώσεις, εμπειρία, ήθος, θα φάνταζε σαν τη μύγα στο γάλα… θα χαλούσε τη στρωμένη πιάτσα στο «δείπνο ηλιθίων» και εν μία νυκτί θα τον έτρωγε η μαρμάγκα! Εδώ σε κοτζάμ υπουργικές θέσεις τοποθετούμε σούργελα τύπου Πολάκη και θα νοιαστούμε περί προσόντων για ένα περιφερειακό διευθυντάκο και μάλιστα για τον αδιάφορο πολιτιστικό τομέα της επαρχίας; Που σιγά την παραγωγική και απαιτητική δουλειά που κάνει… Απλά έχει την ευθύνη και διαχείριση ενός θεατρικού σχήματος, τον συντονισμό των παραστάσεων, τον προγραμματισμό του ρεπερτορίου, την επιλογή των έργων, το νοιάξιμο για πολιτιστική αναβάθμιση στην περιφέρεια και 5-6 πρακτικές δουλίτσες ακόμα, που ουδόλως μας αφορούν. Δεν φτάνουν απολυτήριο γυμνασίου και καλλιτεχνική αξία για ξεκάρφωμα; Μη τρελαθούμε!
Φυσικά μπορεί να υπάρξει αντίλογος του τύπου: Αποκλείεις δηλαδή να υπάρχει αυθεντική καλλιτεχνική αξία και ουσιαστικά προσόντα σε κάποιον που στερείται τα τυπικά; Όχι, καθόλου δεν το αποκλείω, σαφώς υπάρχουν κάτοχοι πτυχίων και τίτλων που δεν κάνουν ούτε για θυρωροί και αντίθετα έχω συναντήσει απόφοιτους δημοτικού, άξιους θαυμασμού για το μυαλό, το ταλέντο ή το ήθος τους. Που πιθανόν θα έβαζαν τα γυαλιά σε πολλούς σπουδαγμένους διευθυντάδες. Όμως αυτό αφορά περιστασιακά στην άτυπη, την εμπειρική πλευρά της κοινωνίας. Όταν ως επίσημος κρατικός θεσμός ισχυρίζεσαι ότι για μια διευθυντική θέση σε πολιτιστικό φορέα «τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα δεν είναι απαραίτητα», απαξιώνεις «θεσμικά» την πιστοποιημένη γνώση και ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣ επίσημα τη μετριότητα και την αμορφωσιά! Και πού… στον πολιτισμό!!! Καταλάβατε φαιδρέ Πάνο Σκουρολιάκο και λοιποί αγύρτες του συρφετού;;;
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #Θεατρομανία #ΠαλμόςΤωνΦουαγιέ #ΠίτσαΣτασινοπούλου #Σύριζα #ΠάνοςΣκουρολιάκος #ΔΗΠΕΘΕ #ΠροσλήψειςΔιευθυντώνΔΗΠΕΘΕ
.
Δείτε & αυτά:
–ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2017. [Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος & Σεπτέμβρης] Θέατρο, συναυλίες, φεστιβάλ και άλλα πολλά. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΕΔΩ
–Θέατρο Δάσους & Θέατρο Γης 2017: Θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες –ΕΔΩ
–Καλοκαιρινές θεατρικές περιοδείες 2017 – ΕΔΩ
–Καλοκαιρινές Συναυλίες 2017 –ΕΔΩ
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα. Πρόγραμμα παραστάσεων –ΕΔΩ
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ – ΕΔΩ
–Σινεμά με Θέα 2017 στο Μέγαρο Μουσικής: Πρόγραμμα προβολών – Ταινιών –ΕΔΩ
–ΕΙΔΑΜΕ θεατρικές παραστάσεις & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ –ΕΔΩ
–ΕΙΔΑΜΕ μουσικές συναυλίες & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ –ΕΔΩ
-Φεστιβάλ Καλοκαιριού 2017 –ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
