Από τη στήλη «Ιδέα μου είναι;» του Κρίτωνα Ζαχαριάδη για την Κουλτουρόσουπα
Καλημέρα καλημέρα καλημέρα!
Καλή αρχή να έχουμε. Σπουδαστές, μαθητές, ηθοποιοί… Μπορεί να πέρασαν καμιά εφτά χρόνια από τότε που τελείωσα το λύκειο, αλλά το να λέω καλή χρονιά και να ξεκινώ το έτος μου από μέσα Σεπτέμβρη είναι κάτι που μου έμεινε από το σχολείο… Κάτι που μου έμεινε από την αρχή όμως της νέας σαιζόν της τηλεοπτικής παρακμής είναι η ανικανότητα του Χάρη Βαρθακούρη να στηρίξει σαν παρουσιαστής ένα σάπιο ριάλιτι σε σημείο να αναρωτιέσαι… μήπως τελικά αδίκησα τον Κοκλώνη….!
Ευτυχώς που δεν υπάρχει χρόνος για να καθίσω να βλέπω όλα όσα ξεκίνησαν φέτος, πρωινά η βραδινά, διότι το κεφάλι μου θα είχε ανατιναχθεί… και η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον καιρό το χρειάζομαι περισσότερο από ποτέ.. γιατί ναι.. είναι γεγονός.. παρά τις συνθήκες και τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε είπαμε με τους συνεργάτες μου να το τολμήσουμε!
Συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά την παράστασή μας…. «Το Παλτό» του Νικολάι Γκόγκολ σε θεατρική διασκευή Δέσποινας Καλαϊτζίδου, σκηνοθεσία Αντώνη Καραγιάννη και μουσική Γιώργου Καζαντζή με τον φίλο συνεργάτη και συνοδοιπόρο στα εύκολα και τα δύσκολα Βασίλη Κανελλόπουλο στο Θέατρο Σοφούλη!
.
.
Ξεκινάμε Παρασκευή 9 Οκτωβρίου και θα είμαστε τα ΠΣΚ του Οκτώβρη στις 21:00…
Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που επιστρέφουμε με μια δουλειά που λατρέψαμε Το Παλτό… το οποίο και ανέδειξαν οι κριτικοί, αγάπησε ο κόσμος και κέρδισε τα περισσότερα βραβεία στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020:
Ά Αντρικού Ρόλου Κρίτωνας Ζαχαριάδης, Β´ Αντρικού Ρόλου Βασίλης Κανελλόπουλος, Καλύτερης Μουσικής Γιώργος Καζαντζής, Σχεδιασμού φώτων Ανέστης Ατακτίδης, και Καλύτερου Θιάσου Θεσσαλονίκης.
Παρ’ όλα αυτά οι αγωνίες και τα άγχη παραμένουν για να συνεχίσουμε και να εξελίξουμε τους ρόλους μας τώρα που ξεκινήσαμε πρόβες. Μέσα σε όλα αυτά όμως τα ωραία και δημιουργικά ήρθε να προστεθεί και η συνθήκη των μέτρων για τον Κορωναίο…
Έτσι αρχίζει έναν νέος πρωτόγνωρος κυκεώνας σκέψεων για τους ηθοποιούς και όλους τους συναδέρφους καλλιτέχνες.
Η θεμέλιος σκέψη και ευχή είναι να σταματήσει όλο αυτό όσο πιο γρήγορα γίνεται με την έλευση του εμβολίου… μα μέχρι τότε;
Ήδη τα θέατρα παρέμειναν έξι μήνες κλειστά, χάσαμε τις δουλείες μας και στην Αθήνα θα παραμείνουν μέχρι νεοτέρας…
.
.
Θέλοντας να μοιραστώ τους προβληματισμούς μου περί Covid, νέων συνθηκών και ηθοποιών… παραθέτω τα παρακάτω:
Παίζαμε σε θέατρα χωρίς περιορισμούς και βγάζαμε τις παραγωγές τσίμα τσίμα.. τώρα με το 50, 60, ή 65 % πως θα τα καταφέρουμε ένας θεός γνωρίζει.
Άραγε πως θα είναι για τους θεατές το αίσθημα παρακολούθησης παράστασης με τη μάσκα;
Θα έρθουν ή πλανάται ο φόβος;
Αν έρθουν… μήπως δυσφορούν, δυσανασχετούν;
Άντε σε ανοιχτό θέατρο που το ζήσαμε το καλοκαίρι… σε κλειστούς χώρους; Θα την παλέψουν;
Επίσης μήπως ιδρώνουν, τη βγάζουν και την ξαναφορούν και αποσυντονίζονται; Έτσι μήπως χάνουν κομμάτια του έργου, τη ροή και βγαίνουν από το κλίμα; Μήπως δε θα εισπράξουν ολοκληρωτικά αυτό που με κόπο έχτιζες επάνω στη σκηνή;
Υπάρχει ενδεχόμενο να σκέφτονται το να γελάσουν για να μην υγραίνουν τη μάσκα τους από τα σταγονίδια;
Άραγε θα σκεφτούν επίσης να συγκρατήσουν τα δάκρυα τους ώστε να μη μουλιάσουν τη μάσκα;
.
.
Το χειρότερο που σκέφτομαι είναι επίσης τρεις την ώρα να θέλουν να ανοίγουν τη τσάντα τους για να χρησιμοποιήσουν το αντισηπτικό.
Σας ακούγονται γελοία, παράλογα η κωμικοτραγικά αλλά ειλικρινά σας παρουσιάζω το τι περνά από το μυαλό μου με κάποια μικρή δόση υπερβολής ή αστεϊσμού που έχει ρίζα την αλήθεια.
Σε πολλές παραστάσεις υπάρχουν κάποια περάσματα ανάμεσα από τον κεντρικό διάδρομο του θεάτρου, παίζει κάποιος που τρώγεται με τα ρούχα του, να δημιουργήσει θέμα κατά τη διάρκεια , να διακόψει την παράσταση και να την πει στους ηθοποιούς;
Οι θεατές της πρώτες σειράς, υπάρχει ενδεχόμενο να προσπαθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης να μετρήσουν την απόσταση αν είναι 1.50 η 1.49 και να μην σε προσέχουν;
Παίζει να σχολιάσουν ότι υπάρχουν σκηνές μεταξύ των ηθοποιών οι οποίες είναι δίπλα δίπλα ή ο ένας πάνω στον άλλον ή έχουν σωματική επαφή και να μένουν σε αυτά και όχι στην παράσταση;
Θα θέλουν άραγε στο τέλος να έρθουν να σου μιλήσουν; Και δεν το συζητάω για φωτογραφίες ή χειραψίες…
Τα χειρότερα αποφευχθέα σενάρια να κολλήσει κάποιος στην καθημερινότητα του από κάπου τον ιό και να γυρίσει να κατηγορήσει τον εαυτό του που πήγε σε δυο θέατρα ή τα ίδια τα θέατρα…
Γενικά κάποιος μπορεί να ρωτήσει: Τι είναι όλα αυτά; Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποσυντονιστεί εύκολα ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι κανονικές; Δεν μπορεί να ταξιδέψει ο νους του όπου θέλει η να σκεφτεί ό,τι επιθυμεί;; Γιατί τα ρωτάς αυτά; Η απάντηση μου είναι πως παράσταση δε νοείται χωρίς θεατές και παίζεις ώστε να περάσεις ή να μεταφέρεις κάτι… Έτσι παίζω για τους θεατές… και με νοιάζουν!!!! Αυτοί με νοιάζουν… είτε σα σκηνοθέτης, είτε σαν ηθοποιός, είτε σαν ψυχάκιας με τη δουλειά μου, οφείλω να σκεφτώ το παραμικρό για τον θεατή και είναι και ένα από τα κριτήρια μου όταν επιλέγω τους συνεργάτες μου πέραν από το ταλέντο τους.
Να μπορούν να σκέπτονται τον θεατή, όσο γίνεται να μπαίνουν στη θέση του, έχοντας έντονο το κομμάτι της ενσυναίσθησης είτε σαν άνθρωποι στη ζωή είτε μέσα από το ρόλο τους.
Η νέα αυτή εποχή μας προβληματίζει όλους.
Θα αρχίσουμε, αλλά θα συνεχίσουμε;
Θα δημιουργηθούν θέματα;
Θα επανέλθουμε στην κανονικότητας μας;
Θα ζήσουμε;
Θα μπορέσουμε να ζήσουμε ξανά με το φόβο αν μπορέσουμε να ζήσουμε μέσα από τη δουλειά μας;
Θα λάβει κάποια στιγμή επιτέλους σοβαρά το κράτος τη δουλειά των ηθοποιών;
Θα νοιαστεί και για τα δικά μας προβλήματα;
Θα μας αντιμετωπίσει ποτέ σαν ανθρώπους ίσους χωρίς να μας κρίνει ταπεινά με αρχή το έλα μωρέ…
Θα μας βοηθήσει να υπάρξουμε στηρίζοντας και τα δικά μας όνειρα και όχι μονάχα των επιχειρηματιών τουριστικών θέρετρων;
Όπως και να έχει εμείς θα το προσπαθήσουμε.. Στη Θεσσαλονίκη κλείσαμε τελευταίοι και ανοίγουμε πρώτοι τη σαιζόν. Ελπίζουμε όσοι δεν πρόλαβαν να μας δουν και δεν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες να το δουν σαν ευκαιρία και να έρθουν φέτος.. Ακόμα και οι paltoholic ή και αυτοί που τα αφήνουν για τελευταία στιγμή να καταφέρουν φέτος!
Σας φιλώ και σας περιμένω…!
.
Δείτε & αυτά:
Φωτογραφικό υλικό