Συνέντευξη στον Γιάννη Τσιρόγλου για την Κουλτουρόσουπα.
Στις προθέσεις της Κουλτουρόσουπα πάντα ήταν και είναι η στήριξη νέων προσώπων και ομάδων που δραστηριοποιούνται στον χώρο του πολιτισμού παρουσιάζοντας μια όσο γίνεται εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη ώστε το θεατρόφιλο και όχι μόνο κοινό να τους γνωρίσει εκτενέστερα.
Όπως είναι και ο νεαρός ηθοποιός Γιώργος Τερζής που πρωταγωνιστεί σε 4 παρακαλώ παραστάσεις, τρεις εκ των οποίων παιδικές αλλά και στην παράσταση του Κρίτωνα Ζαχαριάδη, «Η δωδεκάτη νύχτα συν κάποιες ακόμη».
.
.
-Πες μας δύο λόγια για τον εαυτό σου, προτερήματα – ελαττώματα, καθημερινές συνήθειες, αγαπημένα στέκια, χόμπι, φίλους, ταξίδια, ελεύθερο χρόνο κλπ.
Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη το 2000. Μεγάλωσα στην όμορφη Περαία, που αν και τότε ήθελα συνέχεια να φεύγω μακριά της, τώρα που δεν μένω πια εκεί την λαχταρώ. Ελεύθερο χρόνο δεν θα έλεγα ότι έχω και πολύ, αλλά σε αυτόν τον λίγο χρόνο που έχω, συνήθως ακούω μουσική, πηγαίνω βόλτες με το αυτοκίνητο ή τώρα τελευταία κάτι που εκτιμώ πολύ είναι ο ύπνος.
-Ποτέ και πως ξεκίνησε η επαφή σου με το θέατρο; Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με το θέατρο; Ήταν ένα πρόσωπο μια παράσταση που είδες;
Νομίζω ότι η αφορμή δεν ήταν μόνο μια. Πάντα μου έκανε εντύπωση το ‘’πίσω από τις κάμερες’’. Μου τραβούσε πολύ το ενδιαφέρον το τι γινόταν στα παρασκήνια την ώρα της παράστασης, η στις ταινίες τι γινόταν όταν έκλειναν οι κάμερες. Επίσης ήμουν ένα παιδί που βαριόταν σχετικά εύκολα, και όλα τα χόμπι μου τότε τα παρατούσα.
Έτσι στην έκτη δημοτικό μαζί με μια συμμαθήτρια μου, οι γονείς μου με έγραψαν στην πρώτη θεατρική ομάδα. Και από εκείνη την στιγμή αυτό το τότε ‘’χόμπι’’ δεν το βαρέθηκα ποτέ.
-Ποια σχολή τελείωσες και ποια ήταν τα βασικά εφόδια που πήρες;
Τελείωσα την Ανωτέρα δραματική σχολή του Ανδρέα Βουτσινά. Θα έλεγα ότι από τα πιο σημαντικά εφόδια που κρατάω είναι η συνεργασία και η πειθαρχεία.
-Τι σημαίνει για εσένα το θέατρο;
Για εμένα το θέατρο είναι μια κοινότητα ανθρώπων που κάθε φορά συναντιούνται και φτιάχνουν κάτι το οποίο έχουν ανάγκη να πουν.
-Με ποιον /ποια ηθοποιό θα ήθελες να συνεργαστείς; Θεωρείς κάποιον ίνδαλμα σου;
Δεν θα έλεγα ότι έχω κάποιο ίνδαλμα γιατί πιστεύω ότι όσο μεγαλώνω αρχίζω και απομυθοποιώ τους ανθρώπους και τον κόσμο γύρω μου, δεν ξέρω αν είναι καλό γιατί χάνεται λίγο η μαγεία, αλλά είναι η πραγματικότητα. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο άτομο με το οποίο θα ήθελα να συνεργαστώ, αλλά θα ήθελα να συνεργαστώ με ανθρώπους που αγαπάνε ολοκληρωτικά αυτό που κάνουν.
-Μίλησέ μας για κάποιες παραστάσεις στις οποίες συμμετείχες μέχρι τώρα. ξεχωρίζεις καμία και γιατί;
Είμαι πολύ νέος στο επάγγελμα για να πω ότι έχω χαράξει κάποια πορεία και μπορώ να ξεχωρίσω κάποια παράσταση. Παρόλα αυτά ξεχωρίζω κάποιες στιγμές, όπως όταν δούλευα στον «Ραφτάκο των λέξεων» του Μικρού Βορρά, γιατί ήταν η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο και όταν κάναμε με τους συμφοιτητές μου την παράσταση «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει» γιατί ήταν η πρώτη μας συνεργασία και ένα όνειρο το ότι δουλεύεις με τους καλύτερους φίλους σου.
-Για εσένα προσωπικά τα πράγματα ήταν εύκολα. Υπήρξαν τυχόν δυσκολίες που σε έκαναν να πεις ότι δεν θέλεις να συνεχίσεις άλλο;
Πιστεύω ότι ήμουν από τους τυχερούς γιατί ξεκίνησα να δουλεύω αμέσως μετά την σχολή. Βέβαια πολλές φορές έχω σκεφτεί αν θα συνεχίσω. Αλλά νομίζω πάνω από όλα, οικονομικά και θέματα βιοπορισμού μπαίνει η αγάπη που έχεις για αυτό που κάνεις. προτιμώ να δυσκολεύομαι λίγο σε κάποια θέματα αλλά να είμαι ευτυχισμένος όταν πέφτω στο κρεβάτι.
-Υπήρξε κάποια αξιοσημείωτη στιγμή από κάποια παράσταση παρασκήνια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Θυμάμαι σε μια παράσταση με τον «Ραφτάκο» είχε έρθει ένα κοριτσάκι και μας είπε ότι ήταν πολύ αγχωμένη για αυτήν την παράσταση, γιατί έδωσε λεφτά από τον κουμπαρά της για να μας δει. Στο τέλος χαμογέλασε και μας είπε ότι τελικά άξιζε που τα έδωσε από τον κουμπάρα της. Νομίζω ήταν μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
-Πως αντιδράς γενικότερα στις κακές στιγμές αλλά και στις κακές κριτικές που μπορεί να ακολουθούν;
Ακόμα δεν μου έχει τύχει να συναντήσω κάτι αρνητικό. Πιστεύω ότι πρέπει να ακούμε τον άλλον, και από εκεί και πέρα αν υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και μπορούμε να το φτιάξουμε γιατί όχι;
–Αν κάποιος σκηνοθέτης σου ζητούσε κάτι «ακραίο» επί σκηνής, για παράδειγμα να εμφανιστείς γυμνός θα το ακολουθούσες; Γενικά πόσο «ανοιχτός» είσαι στην πρόκληση;
Πιστεύω ότι είμαι ανοιχτός στο να δοκιμάζω πράγματα αλλά συγκεκριμένα για το γυμνό, αν γινόταν πάνω σε μια συνθήκη του έργου και είχε κάποιο νόημα θα το έκανα. Αν γινόταν απλά για να πούμε ότι έχει γυμνό δεν θα ήθελα.
–Πόσο σε απασχολεί και σε ενδιαφέρει η δημοφιλία;
Η αλήθεια είναι ότι βοηθάει αρκετά στον χώρο. Παρόλα αυτά δεν θα την ήθελα και στην προσωπική μου ζωή γιατί θα ήθελα να είμαι ελεύθερος να κάνω και να λέω ότι θέλω χωρίς να σκέφτομαι ποιος θα πει τι και ποιος θα με ακούσει.
–Ποια πρόσωπα και σχήματα της Θεσσαλονίκης εκτιμάς πιστεύοντας πως παράγουν καλλιτεχνικό έργο;
Έχουν ξεκινήσει πολλές ομάδες τα τελευταία χρόνια, να ανεβαίνουν στο θεατρικό σανίδι και είναι όλοι τους νέα παιδιά, με φρέσκιες ιδέες, που έχουν κάτι να μας πουν και να μας δείξουν.
–Ποια είναι η γνώμη σου για τις παραστάσεις που ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη και γενικά για την θεατρική παραγωγή στην Ελλάδα;
Το θέατρο πιστεύω ότι έχει πάρει μπρος το τελευταίο καιρό και έχω παρακολουθήσει πολύ αξιοσημείωτες παραστάσεις μέσα στην χρόνια. Σίγουρα έχει δρόμο μπροστά του, αλλά εδώ θα είμαστε για να το βλέπουμε.
–Πιστεύεις πώς ένας νέος ηθοποιός μπορεί να εξασφαλιστεί βιοποριστικά ασχολούμενος μόνο με το θέατρο;
Δεν θα το έλεγα. Νομίζω όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ένα επάγγελμα που αν δεν το κάνεις συνδυαστικά με κάτι άλλο, δύσκολα βιοπορίζεσαι. Επίσης είναι μια δουλειά που είναι αρκετά εφήμερη. Θα πρέπει πάντα να βρίσκεις καινούργιο πρότζεκτ, πριν τελειώσει το προηγούμενο για να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα.
–Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία και ειδικότερα στην ελληνική πραγματικότητα;
Νομίζω ότι ο σκοπός είναι να μετακινήσει τον θεατή σε κάθε περίσταση με γέλιο, με θυμό, με κλάμα, και να δείξει η εκάστοτε ομάδα που ανεβάζει ένα έργο την ανάγκη που έχει να μιλήσει για αυτό.
–Με ποιες τρεις λέξεις θα χαρακτήριζες το παρόν και το μέλλον τούτης της χώρας;
“Όλα Είναι Πιθανά” νομίζω ότι αυτή η φράση εκφράζει πλήρως το τι αισθάνομαι. Καλώς ή κακώς (ίσως λίγο περισσότερο κακώς) ζούμε σε μια χώρα όπου όλα είναι πιθανά και δεν ξέρεις από πού, ποτέ και πως θα σου έρθουν. Είσαι σε μια συνεχόμενη εγρήγορση για να τα αποφεύγεις όλα.
–Με τι ακριβώς ασχολείσαι αυτή την εποχή και δυο λόγια για την πρόσφατη παράσταση, έργο, ρόλος.
Αυτήν την περίοδο έπεσαν πολλά μαζεμένα και συμμετέχω σε 4 παραστάσεις. Τρεις παιδικές παραστάσεις “Το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά” σε σκηνοθεσία Παυλίνας Χαρέλα. “Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει” και το “Πως λένε το κορίτσι που κρατά ένα κόκκινο μπαλόνι” σε σκηνοθεσία Ανθής Ιωαννίδου. Και μια ενηλίκων. “Η δωδέκατη νύχτα συν κάποιες ακόμη” σε σκηνοθεσία Κρίτωνα Ζαχαριάδη.
–Τί σκέφτεσαι για το μέλλον; Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάποια από τα όνειρά σου;
Το μέλλον η αλήθεια είναι ότι οποιαδήποτε πρόβλεψη και να κάνω μάλλον θα πέσω έξω. Είναι αρκετά ασταθή τα πράγματα γενικότερα αυτήν την στιγμή. Παρόλα αυτά ένα μελλοντικό όνειρο που έχω είναι να καταφέρω να ταξιδέψω τον κόσμο με ένα τροχόσπιτο. Και πιστεύω κάποτε θα τα καταφέρω.
Πληροφορίες για τις παραστάσεις στο θέατρο Σοφούλη:
«Δωδεκάτη νύχτα συν κάποιες ακόμη..» του Κρίτωνα Ζαχαριάδη.
Πρεμιέρα: Δευτέρα 23 Οκτωβρίου.
Πρώτα χρόνια μετά την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Δύο παραγωγοί προσπαθούν να επαναλειτουργήσουν τη θεατρική τους επιχείρηση ανεβάζοντας την “Δωδεκάτη Νύχτα” του Σαίξπηρ. Οι ηθοποιοί τους, πριν την πρεμιέρα, διεκδικούν τα δεδουλευμένα προηγούμενων ετών, δηλώνοντας πως δεν θα παίξουν εάν δεν εξοφληθούν. Αδυνατώντας να διαχειριστούν τις απαιτήσεις των ηθοποιών αποφασίζουν να ανεβάσουν οι ίδιοι δικό τους έργο μαζί με τους δύο συνεργάτες τους, τον λογιστή και τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων.
Σκηνοθεσία: Κρίτωνας Ζαχαριάδης.
Ερμηνεύουν: Σωκράτης Λογοθέτης, Ματθαίος Παπαδόπουλος, Γιώργος Τερζής, Πλάτων Τσιπίδης.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
