Ιδρώνουν τη φανέλα Νίκος Ψαρράς & Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης στο «True West». Είδαμε και σχολιάζουμε

Είδε η Ρένα Καλπάκη και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα

Βρεθήκαμε στο Θέατρο Χώρα για τη θεατρική παράσταση True West του βραβευμένου με Πούλιτζερ θεατρικού συγγραφέα, ηθοποιού και σεναριογράφου Σαμ Σέπαρντ.

Στη σκηνή πρωταγωνιστής η κουζίνα κυρίως ενός τυπικού σπιτιού στην Καλλιφόρνια, όπου πριν ακόμη χτυπήσει το πρώτο κουδούνι, κάνει την εμφάνισή του ο Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης βάζοντάς μας σιγά σιγά στη θεατρική του πραγματικότητα.

Η υπόθεση του έργου έχει ως εξής: Στο σκηνικό της ασφυκτικής ζέστης της ερήμου της Καλιφόρνιας, δυο αδέρφια ζουν στο σπίτι της αυστηρής μητέρας τους, εκεί όπου τα έπιπλα αναδίδουν αλκοόλ και την ανάμνηση ενός πατέρα που κάποτε χάθηκε στην έρημο. Ο Λη, ο μεγάλος αδερφός, είναι ένας μοναχικός διαρρήκτης. Ο μικρός αδερφός Όστιν, οικογενειάρχης και επαγγελματίας συγγραφέας κινηματογραφικών σεναρίων, ενσαρκώνει το αμερικανικό όνειρο. Στο μικροαστικό σπίτι, το γεμάτο φυτά και μνήμες, τα δυο αδέρφια μονομαχούν, ακροβατώντας πάνω στα απομεινάρια του κοινού τους παρελθόντος. Η σύγκρουσή τους κορυφώνεται, όταν εισβάλλει στη ζωή τους ο Σολ, παραγωγός από το Χόλιγουντ, που θα τους οδηγήσει σε μια αναπάντεχη αντιστροφή ρόλων: Ο Λη γίνεται σεναριογράφος, ενώ ο αδερφός του αποφασίζει να γίνει διαρρήκτης.

Μια ιστορία αδελφικής αντιπαλότητας, που κορυφώνεται σε έναν χαοτικό αγώνα για εξουσία, έλεγχο και επιβίωση πάνω στα απομεινάρια του αμερικανικού ονείρου.Μια ανατομία των πιο σκοτεινών πτυχών της αμερικανικής κοινωνίας και οικογένειας, όπου με την χαρακτηριστική ωμή και ρεαλιστική αφήγησή του, αλλά πάντα με μαύρο χιούμορ και τρυφερότητα, ο Σέπαρντ μας βυθίζει σε έναν κόσμο διαλυμένων οικογενειακών δεσμών και μοναξιάς. Έναν κόσμο όπου απογοητευμένοι αντιήρωες ακροβατούν μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης παλεύοντας με προσωπικούς δαίμονες και υπαρξιακές αβεβαιότητες.

Πίσω στην παράσταση τώρα, το σκηνικό αναδύει πετυχημένα τη μικροαστική ατμόσφαιρα, μολονότι η αίσθηση και η παρουσία της ερήμου είναι αναποτελεσματική σκηνικά αφού περνάει σχεδόν απαρατήρητη. Η φωτεινή επιγραφή πάνω στο σπίτι, True west, η οποία σταδιακά διαλύεται παράλληλα με τους πρωταγωνιστές σε Truewe, υποστηρίζει έξυπνα και αδιόρατα το κλίμα διάλυσης και αποκάλυψης με συμβολικό τρόπο. Η παρουσία ενός τύπου με ηλεκτρική κιθάρα που παίζει εμβόλιμα μπλουζ, δίνει την αίσθηση ενός αόρατου πατέρα που ακόμη επηρεάζει καταστάσεις και συναισθήματα.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο Νίκος Ψαρράς ως Λη, και ο Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης ως Όστιν, ιδρώνουν μεταφορικά και κυριολεκτικά τη φανέλα για να ενσαρκώσουν τον ανταγωνισμό, τις διαφορές τους, την έλλειψη επικοινωνίας, τα παιδικά τους τραύματα, επιθυμίες και απωθημένα. Σε κάποια σημεία το σενάριο τους «εξουθενώνει» παραπάνω από ότι χρειάζεται για να πει αυτό που θέλει κουράζοντας και το θεατή.

Στον αντίποδα της δραματικότητας των δύο αυτών ρόλων έρχεται ο Νέστορας Κοψιδάς ως ο παραγωγός Σολ, ο οποίος με τη φαιδρότητα που φέρει διακωμωδεί την έννοια του πετυχημένου και γκλάμουρ του Χόλυγουντ. Η πολυαναμενόμενη εμφάνιση της μητέρας, Αλεξάνδρα Παντελάκη, δυστυχώς είναι χαμηλότερη των προσδοκιών σκηνοθετικά, αφού αφήνει το ρόλο αποστασιοποιημένο από τους υπόλοιπους τόσο συναισθηματικά όσο και λειτουργικά. Ομοίως και η εμφάνιση του πατέρα στο τέλος δεν φαίνεται να εξυπηρετεί σε κάτι, πέρα ίσως από κάποια φαντασίωση των πρωταγωνιστών.

Βαθμολογία: 7/10

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΕΔΩ