Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
.
Ο Ιούνιος, καθώς και η έναρξης της Έκθεσης Βιβλίου συνοδεύτηκαν για ακόμα μία χρονιά από βροχές και μία γενικότερη κακοκαιρία, με συνεχείς και πολλές φορές αφόρητες αλλαγές θερμοκρασίας. Ο καιρός, όπως ήταν λογικό συμπαρέσυρε τα πολιτιστικά δρώμενα, καθώς πλήθοςπαραστάσεων και συναυλιών αναβλήθηκαν. Έτσι ενώ οι μουσικές πρεμιέρες έλαβαν χώρα νωρίτερα από τα θεατρικά θεάματα, τα τελευταία έμειναν στάσιμα, με τα «Ματωμένα χώματα» που θα άνοιγαν την καλοκαιρινή περίοδο να μεταφέρονται λίγο μεταγενέστερα.
Το δύσκολο αυτό έργο του «ανοίγματος» ανέλαβε ο «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή. Σε μία χρονιά που οι παραστάσεις περισσότερο από κάθε άλλη φοράέχουν στραφεί στα αρχαία κείμενα, οι συντελεστές φαίνεται να δοκιμάζουν «σίγουρες λύσεις» χωρίς να πειραματίζονται με πρωτογενή κείμενα.
Η ιστορία του Φιλοκτήτη είναι γνωστή στους περισσότερους. Συγκεκριμένα, ο Οδυσσέας και ο νεαρός Νεοπτόλεμος στέλνονται από τον Αχαϊκό στρατό στη Λήμνο για να φέρουν τον διάσημο τοξότη Φιλοκτήτη στην Τροία. Ο Φιλοκτήτης είχε εγκαταλειφθεί στο νησί πριν από 10 χρόνια εξαιτίας μιας ειδεχθούς πληγής που προκλήθηκε από δάγκωμα φιδιού. Τώρα όμως οι Αχαιοί μαθαίνουν πως σύμφωνα με μια προφητεία, εκείνος και το θεϊκό του τόξο είναι απαραίτητοι για την άλωση της Τροίας.
Εκκινώντας από τα θετικά στοιχεία (+) της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε την σκηνοθεσία της Μαρλένε Καμίνσκι. Η ίδιακατάφερε να δημιουργήσει ένα σχετικά λιτό θέαμα, χρησιμοποιώντας το σκηνικό για να παράξει ορισμένα σκηνοθετικά ευρήματα. Συγκεκριμένα, το τόξο, το οποίο υπήρχε μέσα σε ένα κυκλικό βάθρο αποτέλεσε κεντρικό σημείο της παράστασης, έναν αόρατο πρωταγωνιστή. Αποτέλεσε το μήλον της Έριδος ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, αλλάζοντας συχνά πυκνά χέρια. Η σκηνοθεσία σε μεγάλο βαθμό ακολούθησε την πεπατημένη, χωρίς να επιδιώκει να κάνει αλχημείες και υπερβάλλοντες μοντερνισμούς, που θα αλλοίωναν την ταυτότητα του κειμένου. Ως προς αυτό επικροτείται.
Ως προς το κείμενο του Σοφοκλή, αξίζει να παρατηρήσουμε το ενδιαφέρον σε διαμόρφωση περιεχόμενό του. Αποτελεί ένα ώριμο κείμενο, το οποίο είναι δομημένο πάνω σε σημαντικές ρήσεις για τις ανθρώπινες σχέσεις, τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανθρώπων, την υστεροφημία, τη συνειδησιακή πάλη, την εξαπάτηση, τον πόνο, τη διάψευση των προσδοκιών, κ.ά. Αποτελεί μία υπαρξιακή ψυχογραφία του κεντρικού ήρωα, που άλλοτε προβληματίζει, άλλοτε συγκινεί και άλλοτε αιφνιδιάζει. Η μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα φάνηκε να καθιστά το κείμενο προσιτό και κατανοητό σε κάθε του σημείο, γεφυρώνοντας την απόσταση αυτού σε σχέση με τους θεατές.
Τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ κατάφεραν να εντυπωσιάσουν δίνοντας πνοή σε εκείνη την εποχή, με προσοχή στις λεπτομέρειες, όπως το πληγωμένο πόδι του Φιλοκτήτη που αιμορραγούσε. Οι φωτισμοί της Αλίκης Δανέζη-Knutsen ήταν ίσως ένα από τα πιο προσεγμένα στοιχεία της παράστασης, με τα φώτα να σαρώνουν όλη την σκηνή και να λειτουργούν ενισχυτικά, ενώνοντας τα αντιφατικά στοιχεία του κειμένου, ήτοι την πάλη μίας σκηνής με τις παύσεις μίας άλλης.
Ως προς τους πρωταγωνιστές, οι ίδιοι φάνηκαν να δένουν μεταξύ τους, με ωραία χημεία και αποτελεσματικές μεταβάσεις.
Εντυπωσιακός ο Τάσος Νούσιας στον ομώνυμο ρόλο, ο οποίος φάνηκε να σηκώνει το βάρος του «πληγωμένου ήρωα».
Η ερμηνεία του ήταν μετρημένη, συνετή, χωρίς υπερβολές και ανουσιότητες. Σε ικανοποιητικά επίπεδα κινήθηκε ο Γιώργος Αμούτζας στον ρόλο του Νεοπτόλεμου, ο οποίος ήταν σχεδόν καθόλη τη διάρκεια της παράστασης στην σκηνή, με το διευρυμένο ρόλο του να μην του στερεί από την ερμηνεία του. Κάποια σημεία φάνηκαν να μην είναι τόσο δουλεμένα, με ορισμένες υπερβολές να είναι παρούσες.
Τέλος, η Μαρία Πρωτόπαππα στον ρόλο του Οδυσσέα, κατάφερε να φέρει εις πέρας έναν ρόλο, παρόλο που δεν της ταίριαζε. Χωρίς συναισθηματικές υπερβολές, αλλά ρωμαλέα και με πυγμή, που αποτυπωνόταν ακόμα και στην σταθερή και καθαρή φωνή της κατάφερε να προσφέρει μία ικανοποιητική ερμηνεία. Βέβαια να σημειωθεί, πως την είδαμε πάρα πολύ λίγο στην αρχή και στο τέλος της παράστασης.
Ως προς τα αρνητικάστοιχεία (–) της παράστασης, το πρώτο ζήτημα που ανευρίσκουμε είναι το περιορισμένο της πλοκής αυτής της τραγωδίας. Παρά τις συναισθηματικές διακυμάνσεις, που είχαν ενδιαφέρον και τα πλούσια νοήματα που επισημάνθηκαν παραπάνω, σε αρκετά σημεία φάνηκε να κουράζει, χωρίς να υπάρχει κάτι να περιμένουμε, που να προκαλέσει την έκπληξη και τον εντυπωσιασμό. Ίσως θα έπρεπε κάποια σημεία να περιοριστούν ωστε το νόημα να είναι ατόφιο και η παράσταση πιο «σφιχτή».
Το σκηνικό του Γιώργου Γεωργίουδεν εντυπωσίασε στο σύνολό του. Ο συμβολισμός του κύκλου, που γύρω από αυτόν οι ήρωες έθεταν καίρια ζητήματα για τη ζωή τους, αποδεικνύοντας την επαναληπτικότητα των «κακώς κειμένων» της ανθρωπότητας ήταν επιτυχής. Όμως, το υπόλοιπο άδειο μέρος φάνηκε σε μεγάλο βαθμό να «καταπίνει» την παράσταση, με την ενίσχυσή του να έμοιαζε καίρια. Η δε ύπαρξη των προβολέων που έδειχναν κάποιες εικόνες πάνω στην σκηνή στην αρχή και στο τέλος, μάλλον επεδίωκε να κερδίσει τις εντυπώσεις, παρά να προσφέρει ουσιαστικά στην εξέλιξη ή την κορύφωση.
Το πιο αδύνατο (-) σημείο της παράστασης ήταν ο Χορός, τόσο από το μέρος της απόδοσης των ηθοποιών, όσο και από το μέρος της διαχείρισης από την σκηνοθεσία. Ο ίδιος ήταν εξαιρετικά ενεργός καθόλη τη διάρκεια της παράστασης, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να δώσει νόημα και υπόσταση στην τραγωδία. Αντίθετα, τις περισσότερες φορές φάνηκε να υπάρχει απλώς για να υπάρξει. Η κινησιολογία σε πολλές στιγμές δεν είχε νόημα, όπως και η αναπαραγωγή αόριστων ήχων από τους ίδιους. Ο δε κορυφαίος του Χορού φάνηκε αδύναμος στο να συνδιαλλαγεί με τους πρωταγωνιστές και να ενταχθεί στο κλίμα. Οι πιο δυνατές στιγμές ήταν στα σημεία των παύσεων, τα οποία κατάφεραν να «γεμίσουν» αποτελεσματικά.
Συνολικά (=), θα λέγαμε, πως η συγκεκριμένη παράσταση είχε αντίρροπα στοιχεία. Μία ικανοποιητική παρουσία των ηθοποιών, μία αρκετά κλασική σκηνοθεσία (θετικά μιλώντας) και δυναμικούς φωτισμούς από τη μία, και έναν ανεπαρκή Χορό, ένα «άδειο» σκηνικό και ορισμένες «κοιλιές» από την άλλη. Σε κάθε περίπτωση κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να μεταδώσει τα βαθιάς σημασίας νοήματα με τα οποία καταπιανόταν.
Βαθμολογία:
6,2/10
-Πληροφορίες για τη παράσταση – περιοδεία εδώ
-Αξιολογήστε την παράσταση Ψηφίστε, εδώ
Βίντεο από την πανελλαδική πρεμιέρα στο θέατρο Δάσους (ερασιτεχνική λήψη)
Δείτε & αυτά: