ΤΙΤΛΟΣ:
3η χρονιά InTempo
.
Συνέντευξη στην Βένια Αδαμάκου
Το InTempo επιστρέφει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με μια ξεχωριστή και πολύπλευρη καλλιτέχνη. Ο λόγος για τη Μαρία Στεφάνου θεατρική παραγωγό, μουσικοσυνθέτη, σκηνοθέτη και χορογράφο, που η ιστορία της ίσως σε κάποιους να θυμίσει και ταινία. Γιατί; Τόλμησε να αλλάξει εντελώς τη ζωή της επιλέγοντας το όνειρο της αντί για την οικονομική ασφάλεια της προηγούμενης καριέρας της και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μιούζικαλ.
Μαρία ήσουν πάντα μια καλλιτεχνική φύση ή ήταν κάτι που σταδιακά προέκυψε;
Πάντα ήμουν φτιαγμένη από ‘τέχνη’, αλλά άργησα πολύ να το αντιληφθώ. Η Αλήθεια είναι ότι κανένας μεγάλος δεν ήξερε να με κατευθύνει, γιατί το δικό μου χάρισμα δεν ήταν ένα συγκεκριμένο, π.χ. να είμαι τραγουδίστρια ή χορεύτρια, άλλα μια συνολική κατανόηση των τεχνών και της ουσίας της κάθε μορφής τους. Από μωρό έκανα λίγο από όλα, ζωγράφιζα, χόρευα, έγραφα κείμενα, ποιήματα, τραγουδούσα, κατανοούσα ρυθμούς, ήχους, μυρωδιές εικόνες, αλλά δε φανταζόμουν ποτέ ότι κάτι τόσο φυσικό και απλό για μένα, θα ήταν αυτό που είχα να προσφέρω στον κόσμο. Ο νους μου, το υποτιμούσε και έψαχνε κάτι δύσκολο να κατακτήσει… Όταν άρχισα να αφήνομαι στη ευκολία μου, ξαφνικά άρχισα να συνθέτω, να χορογραφώ και να δημιουργώ.
Γνωρίζουμε ότι εγκατέλειψες τον χώρο της κομμωτικής για να αφοσιωθείς στο όνειρό σου. Ήταν μια εύκολη απόφαση;
Για χρόνια έλεγα ότι θέλω να κλείσω το κομμωτήριο μου, όμως την μέρα που πήρα την απόφαση και το ανακοίνωσα, όλοι ένοιωσαν ότι το εννοούσα και ότι ήρθε η ώρα να αφήσω πίσω την παλιά μου ζωή. Πολλά χρόνια δούλευα σε τρελούς ρυθμούς προσπαθώντας να συντηρήσω τις δύο δουλείες και τις δύο ζωές μου μαζί. Τίναζα τις τρίχες απ’ τα ρούχα μου, βαφόμουν και ανέβαινα στη σκηνή… Είχα φτάσει σε ακραία σημεία κούρασης και έντασης. Ήταν ακριβώς μετά τη συνεργασία μου με τον Ζαχαράτο όταν το είπα στη μαμά μου. Εκείνη τρόμαξε πολύ και προσπάθησε να με ‘συνεφέρει’. Τώρα δεν την αδικώ, τότε όμως είχα θυμώσει μαζί της. Από εκείνη τη στιγμή δεν ξανακοίταξα πίσω παρά μόνο για να μάθω απ’ τα όσα πέρασαν. Το δύσκολο ήταν όσο διαπραγματευόμουν αυτό που μου έλεγε το μέσα μου.
.
Υπήρχαν αντιδράσεις από τον περίγυρο σου για αυτή την στροφή στην καριέρα σου;
Ναι υπήρχαν πολλές αντιδράσεις όμως όλες ήταν για να δω εγώ πόσο ακόμα με αμφισβητούσα. Οι άλλοι απλά είναι καθρέφτες των όσων φέρουμε μέσα μας. Με έκριναν, μου επιτέθηκαν και με υποτίμησαν και όλα αυτά πρώτη τα έκανα εγώ σε μένα αφού για χρόνια πήγαινα ενάντια σε αυτό που είμαι. Αυτή όμως είναι η διαδρομή μέχρι να μας δεχτούμε. Φυσικά φοβόμουν και θύμωνα όμως τώρα λέω ότι έτσι χρειαζόταν να γίνει για να πατήσω γερά στα πόδια μου και να αφήσω να εκφραστεί το ποια είμαι.
Πώς αισθάνθηκες όταν ανέβηκες πρώτη φορά στη σκηνή;
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή όμως για μένα η σκηνή ήταν πάντα το σπίτι μου. Ο χώρος μου. Εκεί ένιωθα ότι μπορώ να κάνω ότι θέλω και να είμαι όποιος θέλω. Χάθηκα πολλές φορές πάνω της. Πολύ γρήγορα όμως άρχισα να νιώθω την ευθύνη των όσων επικοινωνώ απ’ αυτήν. Τότε η τέχνη άρχισε να μου δείχνει την πραγματική της διάσταση και έγινε μέσο θεραπείας για μένα και όσους απ’ το κοινό ήθελαν να αισθανθούν και να αναγνωρίσουν. Άρχισα να ανοίγω, να κλαίω αληθινά, να γελάω αληθινά, να με δείχνω, να λέω τις ιστορίες μου και ο κόσμος το εισέπραττε. Το ίδιο έκανα και όταν κατέβηκα απ’ αυτήν και την θέση μου στη σκηνή πήραν τα έργα μου και οι θίασοι μου. Έτσι από 1 στόμα έγινα 30 και 80 και 100. Τώρα πλέον ανεβαίνω στη σκηνή μόνο όταν το νιώσω ή αν υπάρχει ανάγκη να ερμηνεύσω έναν ρόλο για να με αισθανθούν και να γευτούν την ουσία όσων θέλω να πω.
.
Έχεις ήδη γράψει, σκηνοθετήσει και χορογραφήσει το μιούζικαλ «Ένα βήμα τη φορά». Μάθαμε μάλιστα πως επιστρέφει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στη Θεσσαλονίκη, που το αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Περίμενες πως ένα δικό σου μιουζικαλ θα σημείωνε αυτή την επιτυχία;
Καταρχάς θέλω να πω ότι πίσω από αυτή την επιτυχία υπάρχουν άπειρες ώρες συνεχόμενης εργασίας και δημιουργίας από εμένα και τους συνεργάτες μου. Δεν υπάρχει τύχη, υπάρχει θέλω και κάνω. Σε πιο βαθύ επίπεδο όμως απ’ την πρώτη στιγμή που το έγραψα ένοιωθα ότι αυτό το έργο είναι για να ταξιδέψει όλο τον κόσμο. Ένιωθα το θέλω μου να το μοιραστώ με όλους όσους το έχουν ανάγκη. Η εισπρακτική επιτυχία είναι υπέροχη και την απολαμβάνουμε όλοι, όμως μαζί της είναι μια άλλου είδους επιτυχία η οποία δεν περιγράφεται με λέξεις αλλά με αγκαλιές γεμάτες δάκρυα από θεατές που φεύγουν λέγοντας ότι το έργο μας τους άλλαξε τη ζωή. Ούτε εγώ η ίδια δεν είχα αντιληφθεί το μέγεθος της ουσίας του έργου μου και έχουμε ακόμα πολλά να δούμε απ’ το ένα βήμα τη φορά, όλοι μας. Φέτος το Ένα βήμα Τη Φορά The musical, παράλληλα με την περιοδεία του, συνεχίζει για 3η συνεχόμενη χρονιά και στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Αθήναιον για όλα τα Σάββατα του Νοέμβρη.
Από πού αντλείς έμπνευση;
Από εμένα και όλα όσα βιώνω. Απ’ τα μάτια μου, τα αφτιά μου, την αίσθηση μου και την ζωή μου μέσα στον κόσμο. Μπορώ να κοινωνήσω μόνο ό,τι είμαι εγώ. Αν πάω να αγγίζω ένα θέμα που δεν το έχω νιώσει είναι ψεύτικό.
Υπήρξαν εμπόδια και δυσκολίες στην οργάνωση της δικής σου παραγωγής;
Ναι, είναι άλλος κόσμος όταν ξεκινάς κάτι δικό σου, με όλη την ευθύνη πάνω σου. Στην αρχή μου φαινόταν ένας Γολγοθάς. Πολλά πράγματα δε τα γνώριζα και δεν τα κατείχα καθόλου. Δίπλα μου στα πρώτα βήματα της παραγωγής ήταν η πλέον αρχιτέκτονας Σταματία Κολωνιάρη. Έμαθα τόσα από αυτήν και μου πρόσφερε όλα όσα δεν είχα. Εγώ ήμουν η καλλιτέχνης και η παραγωγός και αυτή ήταν η οργάνωση και η τάξη μου. Μαζί βάλαμε γερές βάσεις για μια επιχείρηση άρτια και όλο ένα αναπτυσσόμενη. Φέτος, η επιχείρηση μου ανεβάζει 2 παραγωγές μου ταυτόχρονα, ετοιμάζοντας την τρίτη. Όλες πρωτότυπες δικές μου δημιουργίες εμπλουτισμένες με υπέροχες συνεργασίες. Τώρα όλα είναι πιο εύκολα και πιο κοντά στη θέση τους. Συνεχίζουμε κάθε μέρα να μαθαίνουμε όλοι.
.
Πες μας λίγα λόγια για την ομάδα σου. Με ποια κριτήρια επέλεξες τα μέλη της;
Φέτος η ομάδα μου απαρτίζεται από 2 θιάσους και συνολικά 50 υπέροχους καλλιτέχνες και συνεργάτες. Ο κάθε ένας έχει την θέση του, το ρόλο του και την δική του αξία όμως όλοι είναι εξίσου σημαντικοί για το τελικό αποτέλεσμα στην δημιουργία και την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης. Εγώ, είμαι ο μαέστρος όλου αυτού. Όποιος έχει κοινό θέλω με μένα, έρχεται και συμπορεύεται μαζί μου. Η αγκαλιά μου είναι ανοιχτή στους ανθρώπους που έχουν όρεξη και μεράκι και σε καλλιτέχνες που θέλουν να προσφέρουν ενσυνείδητα. Μερικοί συνεργάτες μου είναι μαζί μου απ’ την αρχή της πορείας μου όπως ο αγαπημένος Άγγελος Ρούσσος, πρωταγωνιστής του ένα βήμα τη φορά και στις 62 παραστάσεις μας και όλο το επιτελείο του πρώτου cast του Μεγάρου Μουσικής. Δίπλα μου στην δημιουργία μου έχω την Χαρίκλεια Μαρή, ένα καθόλα ανερχόμενο ταλέντο, αστείρευτο που στολίζει τα έργα μου πάνω στη σκηνή και κάτω απ’ αυτήν. Συχνά λέμε με την Σταματία, ότι η Χαρίκλεια είναι σαν το παιδί μας που πήρε όλα τα καλά και των δυο μας. Είμαι ευγνώμων και περήφανη για όλη την ομάδα μου και την πορεία μας.
.
Έχεις ήδη συνεργαστεί με τους Τάκη Ζαχαράτο, Μάκη Δελαπόρτα, Πάνο Αμαραντίδη, Σία Κοσκινά και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες. Σε βοήθησε η συνεργασία σου μαζί τους να εξελιχθείς;
Φυσικά. Για μένα όλοι όσοι ανέφερες υπήρξαν πέρα από συνάδελφοι μου και δάσκαλοι μου. Ήταν όλοι όσοι και όπως τους χρειαζόμουν ώστε να γίνω εγώ. Για παράδειγμα η Σία είναι ολόκληρη ‘musical’ και κινητό σεμινάριο όπου βρίσκεται, από αίθουσα διδασκαλίας μέχρι πάνω στη σκηνή. Δίπλα της χτένισα και αρχειοθέτησα τις γνώσεις μου και μετέφρασα πολλά από αυτά που έφερα μέσα μου. Και υπάρχουν άλλοι τόσοι που δεν αναφέρθηκαν και μου έδωσαν πατήματα να μάθω και να ανθίσω όπως η Άντα Τσεσμελή Edwards, o Θοδωρής Βουτσικάκης, ο Γιώργος Φωκάς, ο Σπύρος Ρασσιάς, η Παυλίνα Χαρέλα, ο Κώστα Αθυρίδης, εργοδότες, συνάδελφοι και όλοι τους μοναδικοί.
Αγαπάει ο κόσμος το μιούζικαλ;
Ο κόσμος αγαπάει ότι είναι ποιοτικό και αληθινό και το αναγνωρίζει. Συγκεκριμένα το musical για μένα είναι απ’ τις πιο ολοκληρωμένες μορφές τέχνης και απ’ τις πιο διαπεραστικές και άμεσες, αν εκτελεστεί όμορφα.
Σύντομα θα μας παρουσιάσεις και το νέο σου μιούζικαλ «Ο χάρτινος κόσμος». Θα ήθελες να μας μιλήσεις για αυτό;
Ο Χάρτινος Κόσμος μου, είναι το νέο μου μουσικό έργο με περίπου 25 νέα τραγούδια μου και το ζωντανεύουν 30 εξαιρετικοί καλλιτέχνες σε ενορχήστρωση του μαέστρου μας Κωνσταντίνου Γκιβίση. Ανυπομονώ να σας παρουσιάσω όλο το υπέροχο team στην πρεμιέρα. To θέμα του έργου το εμπνεύστηκα από όλα όσα διανύω εσωτερικά τον τελευταίο χρόνο. Διανύω την μετάβαση μου από τον χάρτινο κόσμο του νου, στην πραγματικότητα της ζωής μου με αίσθηση και αλήθεια. Απ’ την τρέλα και τον παραλογισμό των σκέψεων και των πιστεύω μου, στην απλότητα και την ομορφιά της ίδιας μου της ύπαρξης. Είναι ένα μουσικό ταξίδι προς την αξία και την ουσία της ίδιας της ζωής, κατάλληλο για όλους τους ανθρώπους. Ξεκινάμε 17 Οκτώβρη στο δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη στις 21.00 και για 8 μοναδικές βραδινές παραστάσεις κοινού (17 18 19 20 / 10 και 7 8 9 10 / 11). Η παρότρυνση, η αγάπη και η εμπιστοσύνη των εκπαιδευτικών και των γονέων στην ποιότητα και ουσία των μηνυμάτων μας, μας οδήγησε για άλλη μια φορά να δώσουμε το έργο και για πρωινές σχολικές παραστάσεις.
Και ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;
Το μήνυμα μου είμαι εγώ η ίδια, η πορεία μου και τα έργα μου. Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Ό,τι πάρει ο καθένας και ό,τι τον αγγίξει απ’ όλα αυτά, σημαίνει ότι ήταν για αυτόν. Σας προσκαλώ όλους στα νέα έργα μου.
Ευχαριστούμε.
.
.
Δείτε και αυτό:
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
